Οἱ νεκροζώντανοι λυκοποιμένες.

Πορφυρίτης

Ἔχει καταναλωθεῖ ἄφθονο μελάνι, φυσικό καί ἠλεκτρονικό, μέ σκοπό τήν ἐνημέρωση καί ἐνίσχυση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί τήν ἀφύπνιση τῶν ἐπισκόπων, λόγῳ τῆς θανατηφόρας πνευματικῆς παραλυσίας πού ἐπιφέρει ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ὁ ἀκατήχητος καί ἀδιάφορος λαός στραβοαρμενίζει ἀκολουθῶντας τόν ἰδιωτικό δρόμο τῶν σύγχρονων λυκοποιμένων του. Ὅσοι ἀπό τόν λαό ἔχουν καλή προαίρεση, ἀποκτοῦν τήν καλή ἀνησυχία καί ἐνημερώνονται ὀρθοδόξως περί τῆς Πίστεως. Ὅσον ἀφορᾶ ὅμως στούς λαλοῦντες διεστραμμένα λυκοποιμένες, δέν ξέρουμε ἄν πλέον ὠφελεῖ ἄλλο αὐτός ὁ τρόπος ἀφύπνισης. Γιά τούς αἱρετικούς, σαφής ὁ λόγος· «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»[1].

Μέ τούς λυκοποιμένες ὅμως, τί γίνεται; Ἡ παράθεση ἀπολογητικῶν καί ἀντιαιρετικῶν κειμένων κρατάει πολλά χρόνια. Παραθέτουμε λόγους ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, λόγους ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες[2] μέ σκοπό τήν εὕρεση ἐλαχίστου φιλοτίμου· τή διέγερση κάποιας ἁγνῆς πτυχῆς τῆς καρδιᾶς τους… Ὅσο ἀνταποκρίνεται ἕνα πτῶμα, ἄλλο τόσο ἀνταποκρίνονται καί οἱ συνειδησιακῶς νεκροί λυκοποιμένες. Ὁ ἐγωισμός τους ἑωσφορικός, τινές ἐλεγχόμενοι μανιάζουν περισσότερο. Γεροντάκια ἀνήμπορα, ἀντί νά ἑτοιμάζονται, ἐν μετανοίᾳ, νά συναντήσουν τόν Κριτή τῆς Οἰκουμένης, κορδώνονται ἀνοήτως, μέχρι τελευταίας ἀναπνοῆς, γιατί; Γιά νά φέρουν εἰς πέρας κάποια ἀποστολή; Καί ἐν προκειμένῳ, τήν διάλυση καί ὑποταγή τῆς Ὀρθοδοξίας στόν Ἀντίχριστο; Ἄφρονες, «ταύτῃ τῇ νυκτὶ»[3] τίς ψυχές σας ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σᾶς· «ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι»[4]…

Λόγοι κατάλληλοι δέν βρέθηκαν ἀκόμη καί ἡ πνευματική σήψη ἐπεκτείνεται σέ ὅλους τούς τομεῖς. Ἄλλωστε, δέν πιστεύουμε ὅτι θά βρεθοῦν καταλληλότεροι ἀπό τούς ἁγιο-γραφικο-πατερικούς. Τίς ἐπιπτώσεις τῶν πνευματικῶν νόμων ἕνεκα τῆς ἀποστασίας τους δέν τίς ἀντιλαμβάνονται. Τά σημεῖα τῶν καιρῶν, τυφλοί ὄντες, δέν τά βλέπουν. Συνεχίζουν νά πολιτεύονται στόν δικό τους κόσμο, μέ χαρές, πανηγύρια, πνεῦμα «πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων»[5]. «Αὐτοί ἐκ τοῦ κόσμου εἰσί· διά τοῦτο ἐκ τοῦ κόσμου λαλοῦσι»[6]. Εἶναι πλέον φανερό· «ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι»[7], δέν ἔχουν τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ! «Ὅς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν. ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης.»[8], λέγει ὁ εὐαγγελιστής τῆς ἀγάπης, Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, δίδοντάς μας τό κριτήριο τῆς διάκρισης τῶν πνευμάτων. Οἱ λυκοποιμένες δέν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ, διότι δέν ἀκοῦν τόν εὐαγγελικό λόγο. Ἔχουν ἤδη παραδώσει τά «κλειδιά» τῆς Ἐκκλησίας στόν Ἀντίχριστο.

Εἶναι πλέον γεγονός: ἡ φωνή τῶν ποιμένων μας εἶναι ἀλλότρια, δέν τή γνωρίζουμε, δέν τήν καταλαβαίνουμε καί πάψαμε νά τούς ἀκολουθοῦμε. Εἴμαστε δηλαδή, ποίμνιο χωρίς ποιμένα; Ὄχι! Ἔχουμε Ποιμένα, τόν καλόν Ποιμένα ὁ Ὁποῖος «τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων»[9]. Αὐτός μεριμνᾶ γιά ἐμάς. Ἀναγνωρίζουμε τή γλυκειά καί ἀγαπητική φωνή Του καί Τόν ἀκολουθοῦμε, ὅσοι πιστοί, πορευόμενοι μέ σιγουριά πίσω Του. Μέ τή χάρη Του πορευόμαστε στόν πνευματικό στίβο, ξεπερνῶντας τά ἐμπόδια, ὅπως αὐτό τῆς σκοτεινῆς κορωνοσκλαβιᾶς. Ὁ καλός Ποιμένας δέν πρόκειται νά μᾶς ἀφήσει ποτέ. Ἔχει τούς δικούς Του Ἀρχιερεῖς, ἐλαχίστους καί διωκομένους, τούς δικούς Του Ἱερεῖς, τό δικό Του μικρό ποίμνιο. «Τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ», λέει ἡ Ἐσταυρωμένη Ἀγάπη, «τῆς φωνῆς μου ἀκούει, κἀγὼ γινώσκω αὐτά, καὶ ἀκολουθοῦσί μοι, κἀγὼ ζωὴν αἰώνιον δίδωμι αὐτοῖς, καὶ οὐ μὴ ἀπόλωνται εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάσει τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρός μου.»[10]! Χρειαζόμαστε ἄλλη διαβεβαίωση;

[1] Τιτ. 3, 10

[2] Ἀπό τούς ὁποίους λόγους, ἀμφοτέρους, οἱ λυκοποιμένες ἔχουν πλήρη ἄγνοια.

[3] Λουκ. 12, 20

[4] Ρωμ. 13, 11

[5] Α΄ Τιμ. 4, 1

[6] Α΄ Ἰω. 4, 5

[7] Α΄ Ἰω. 4, 3

[8] Α΄ Ἰω. 4, 6

[9] Ἰω. 10, 11

[10] Ἰω. 10, 27-28

https://tasthyras.wordpress.com/2025/05/26/οἱ-νεκροζώντανοι-λυκοποιμένες/#more-116300