Ἡ βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Ἐρώτηση*: Θά ἤθελα νά μᾶς ἀναλύσετε λίγο ἐκτενέστερα αὐτή τήν ἁμαρτία πού γίνεται κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

*Ἀπάντηση*: Εἶναι τό νά ἀποδίδουμε στόν Διάβολο τίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ. Σᾶς εἶπα παραδείγματα, ὅταν θαυματουργοῦσαν οἱ Ἅγιοι καί τούς λέγανε εἴσαστε μάγοι. Ὁ μάγος μέ ποιά δύναμη λειτουργεῖ; Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Μπορεῖ νά ἔχει καί εἰκόνες μέσα... Ποιοῦ πνεύματος; Τοῦ ἀκαθάρτου πνεύματος. Ἔτσι δέν εἶναι; Τοῦ πονηροῦ πνεύματος. Ὅταν λοιπόν ἐσύ λές ὅτι ὁ Χριστός εἶναι μάγος, ἀρχηγός τῶν Δαιμόνων, τί κάνεις; Βλασφημεῖς τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τό Ἅγιο Πνεῦμα δηλαδή. Τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ.

Νά σᾶς πῶ ἄλλο παράδειγμα πολύ τετριμμένο. Ἔρχεται μία ἀρρώστια, μία δοκιμασία, καί ἀρχίζει ὁ λεγόμενος Χριστιανός νά τά βάζει μέ τόν Θεό καί νά λέει:

- Γιατί Θεέ μου, μοῦ ἔκανες αὐτό τό πράγμα; Τί σοῦ ἔφταιξα; Τί σοῦ ἔκανα ἐγώ;…

Αὐτό εἶναι μία μορφή βλασφημίας κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δηλαδή, οὐσιαστικά βλασφημεῖς τόν Θεό. Τί Τοῦ λές; Ὅτι εἶσαι κακός, ὅτι δέν μ’ ἀγαπᾶς. Τί Θεός εἶσαι ἐσύ πού δέν μέ λυπᾶσαι;.. τί σοῦ ἔκανα; Εἶσαι ἀπάνθρωπος...

Αὐτό λέμε στόν Θεό. Αὐτό εἶναι ἀχαριστία, τό λιγότερο. Ὑπάρχει μεγάλος ἐγωισμός. Ἐνῶ ὀφείλουμε νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό πού μᾶς ἐπισκέφτηκε διαμέσου τῆς θλίψεως, τῆς ὅποιας θλίψεως, ἐμεῖς Τόν βλασφημοῦμε καί λέμε, γιατί ἦρθες; Δέν Σέ θέλω.. Γιατί ὁ Θεός ἔτσι μᾶς ἐπισκέπτεται μέσω θλίψεων. «Διά πολλῶν θλίψεων», λέει, «δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν» καί «ὅν ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει». Αὐτόν πού ἀγαπάει, πού τόν θεωρεῖ δικό Του, τόν παιδαγωγεῖ. Πῶς θά μᾶς παιδαγωγεῖ; Μέ τίς θλίψεις, μέ τούς πόνους. Καταλάβατε; Αὐτό εἶναι βλασφημία δηλαδή κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί ἄν αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν μετανοήσει, χάνεται. Φυσικά χάνεται! Ἀντί νά πεῖ: «δόξα τῷ Θεῷ», αὐτός βλασφημεῖ τόν Θεό, τά βάζει μέ τόν Θεό.

Ἄς ποῦμε ἕνα ἀκόμα παράδειγμα. Λέει κάποιος:

- Έ.. τί εἶναι αὐτά τώρα πού λέει ὁ παπα-Σάββας.. αὐτά δέν γίνονται. Στήν ἐποχή μας; Σήμερα; Νά φυλαχτεῖ ὁ νέος καί ἡ νέα καθαρή; Νά μήν κάνει προγαμιαῖες σχέσεις; Δέν γίνονται αὐτά τά πράγματα!...

Αὐτό εἶναι ὕβρις κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι σάν νά λές στό Πνεῦμα τό Ἅγιο:

- Δέν ξέρεις τί λές Ἐσύ, Θεέ μου τώρα… πού μᾶς ζητᾶς τέτοια πράγματα.. Ἀφοῦ δέν βλέπεις; Δέν μποροῦμε νά τά κάνουμε.. μᾶς ζητᾶς πράγματα πού δέν μποροῦμε.. ἄρα εἶσαι κακός! Καί μετά θά μᾶς κολάσεις κιόλας, γι’ αὐτά πού δέν μποροῦμε νά κάνουμε!

Αὐτό εἶναι βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καταλάβατε; Ἀμφισβητεῖς δηλαδή τή δυνατότητα νά εἶσαι Χριστιανός, ὅταν λές αὐτά τά λόγια. Αὐτό εἶναι ὕβρις. Γιατί ἕνας πού τά λέει αὐτά, δέν θά μετανοήσει ποτέ. Ἀντίθετα, θά πεῖ στό παιδί του:

- Νά τά κάνεις, ὅπως κάνουν ὅλα τά παιδιά. Νά κάνεις καί ἐσύ προγαμιαῖες σχέσεις.

Αὐτό εἶναι βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτό δέν συγχωρεῖται. Γιατί αὐτός πού τό λέει, δέν θά ζητήσει συγχώρηση γι’ αὐτό πού εἶπε. Ἀφοῦ τό πιστεύει. Σοῦ λέει:

- Τί; Δέν γίνονται αὐτά.. αὐτά εἶναι γιά τούς καλογήρους μόνο…

Καταλάβατε; Αὐτό εἶναι βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιατί αὐτός ὁ ἄνθρωπος ποτέ δέν θά μετανοήσει, δέν θά ζητήσει συγγνώμη γι’ αὐτό.

Ἡ προϋπόθεση γιά νά μή φτάνουμε στή βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἡ ταπείνωση. Αὐτή εἶναι ἡ προϋπόθεση, τό ταπεινό φρόνημα. Νά πεῖ ὁ ἄνθρωπος, πολύ ἁπλά, ὅτι «ἐγώ εἶμαι τό μηδέν, τό τίποτα, δέν ἀξίζω τίποτα, δέν ξέρω τίποτα, δέν ξέρω ποιό εἶναι τό καλό μου, τό συμφέρον μου… ὁ Θεός ξέρει».

Ἐμπιστεύομαι τόν Θεό καί ὅ,τι μοῦ δίνει, τό δέχομαι μέ εὐχαριστία, μέ δοξολογία, μέ χαρά. ➤Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου

(Ὁμιλία 4 – 4 – 2015 καί 28 – 1 – 2018)