Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Ὁ κανόνας τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 4-2-2018 Κυριακή τοῦ Ἀσώτου (κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία σέ σέ live μετάδοση), Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/,http://agiapsychanalysi.blogspot.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20..

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα Μελέτη ΙΕ΄: Στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου


Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα
Μελέτη ΙΕ΄: Στήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου
Α΄: Αυτός αναχώρησε από τον οίκο του πατέρα του
Β΄: Ποια ζωή έζησε μετά την αναχώρηση
[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]
                                        Α΄
    Σκέψου, αδελφέ, την αναχώρηση, που έκανε εκείνος ο άσωτος υιός από τον οίκο του πατέρα του, όπως διηγείται ο ιερός Λουκάς(Λουκ. 15,11-32), με την οποία αναχώρηση φάνηκε στ’ αλήθεια σαν ένας νέος χωρίς μυαλό και νου, διότι τι του έλειπε, όταν ήταν στο πατρικό σπίτι και βρισκόταν κάτω από την προστασία του γλυκύτατου πατέρα του; Αυτός βρισκόταν κάθε ημέρα μέσα στην πατρική αγκάλη, είχε ό,τι χρειαζόταν, τον υπηρετούσαν όλοι οι δούλοι, είχε τα χάδια και τις τιμές ως κληρονόμος της πατρικής περιουσίας και σχεδόν αναγνωριζόταν ως κύριος και εξουσιαστής κάθε πράγματος, ώστε μπορούσε να έχει κάθε λόγο να λέει εκείνο το ψαλμικό: «πλησθησόμεθα ν τος γαθος το οκου σου(:Θα μας χορτάσουν τα πλούσια αγαθά του οίκου σου)»[Ψαλμ. 64,5].Αλλά η επιθυμία της πλανεμένης ελευθερίας, από εκεί που ήταν τέκνο και κληρονόμος, τον έκανε να επιθυμεί να γίνει δούλος και μισθωτός.
    Άρχισε, λοιπόν, να ενοχλείται από τη βασιλική και ελεύθερη ζωή, που είχε κάτω από την υπακοή του πατέρα του· άρχισε να επιθυμεί να ζει σύμφωνα με το θέλημά του και να ικανοποιεί τη διάθεσή του, όπως την ικανοποιούν οι άλλοι, και αυτή η ενόχληση και επιθυμία, τον παρακίνησαν να ζητήσει συγκατάθεση από τον Πατέρα του, για να φύγει από τον πατρικό οίκο και τον συμβούλευσαν να ζητήσει το μερίδιο από εκείνη την κληρονομιά που αναλογούσε ολόκληρη σ’αυτόν: «πάτερ, δός μοι τ πιβάλλον μέρος τς οσίας(: Πατέρα, δώσε μου το μερίδιο της περιουσίας, που μου αναλογεί)[Λουκ. 15,12]. Ο πατέρας δε θέλησε να τον εμποδίσει από αυτήν την κίνηση, αλλά τον άφησε να αναχωρήσει, για να μάθει με τη δοκιμή και τη στέρηση, ποια αγαθά απολάμβανε, όταν ήταν στον οίκο του πατέρα του και τα καταφρόνησε, όπως ερμηνεύει ο θείος  Χρυσόστομος: «Γι΄αυτό τον άφησε ο Πατέρας και δεν τον εμπόδισε να μεταβεί στην ξένη χώρα, για να μάθει με την πείρα καλά, πόσες ευεργεσίες είχε μένοντας στο πατρικό του σπίτι»(Λόγ. Α΄περί Μετανοίας).

Ἡ ἔννοια τῶν ἐπιτιμίων

Ἡ ἔννοια τῶν ἐπιτιμίων

Τά ἐπιτίμια, ὁ χρόνος ἀποχῆς ἀπό τήν Θεία Κοινωνία, εἶναι ὁ χρόνος πού χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος, ἡ ψυχή καί τό σῶμα του, γιά νά καθαριστοῦν ἀπό τήν συγκεκριμένη ἁμαρτία καί νά ἐπανέλθουν στήν κατάσταση τῆς πνευματικῆς ὑγείας καί καθαρότητος. Ὅταν τηρηθεῖ τό ἐπιτίμιο καί μέ τήν εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ, μπορεῖ ὁ πιστός νά κοινωνήσει. Τότε κοινωνεῖ ὅσο γίνεται (κατά τό δυνατόν) λιγότερο ἀνάξια, ἀφοῦ ἀληθινά ἄξιος δέν εἶναι κανείς, καί ἡ Θεία Κοινωνία δέν γίνεται «εἰς κρῖμα ἤ εἰς κατάκριμα», ἀλλά «εἰς ζωήν αἰώνιον»[1].
Ὅπως σέ κάποιον πού ἔχει πάθει λ.χ. γαστρορραγία δέν ἐπιτρέπεται νά φάγει κρέας ἤ ἄλλα βαριά φαγητά, διότι θά πάθει μεγαλύτερη ζημία στήν ὑγεία του, ἔτσι καί ὅποιος κοινωνεῖ χωρίς τίς ἀναγκαῖες προϋποθέσεις (μετάνοια, καθαρότητα, ἀγάπη μέ ὅλους, εὐλογία ἀπό διακριτικό πνευματικό ὁδηγό, ἐκπλήρωση τῶν ἐπιτιμίων) ἀντί νά ὠφελεῖται βλάπτεται. Γι’ αὐτό, διδάσκει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος στούς Κορινθίους, ὅτι «πολλοί ἀρρωσταίνετε καί ἀρκετοί πεθαίνουν»[2], διότι κοινωνεῖτε ἀνάξια, ἀπροετοίμαστοι, χωρίς αὐτοεξέταση, μετάνοια καί ἐξομολόγηση, χωρίς συναίσθηση τοῦ τί κάνετε. «Καθένας πού κοινωνεῖ ἀνάξια, ἐσθίει καί πίνει κατάκριμα»[3], συμπληρώνει.
Τά ἐπιτίμια ὑποδηλώνουν τόν βαθμό τῆς βλάβης καί τῆς ψυχοσωματικῆς μόλυνσης πού δημιουργοῦν οἱ διάφορες ἁμαρτίες στόν παρεκτρεπόμενο ἄνθρωπο.

Τά στέφανα τοῦ γάμου

 Ήταν μια ερωτευμένη, που κατόρθωσε έπειτα από πολύ καιρό να έρθει σε γάμο με τον φίλο της. Θυσιάστηκε πραγματικά, γιατί τον αγαπούσε. 
Όταν πραγματοποιήθηκε ο γάμος και έμειναν μόνιμα στο δικό τους διαμέρισμα, κάλεσαν ένα κοινό φίλο στο σπίτι τους, να του κάνουν το πρώτο τραπέζι, για το γάμο τους. Και η κυρία, θεώρησε σωστό, να κλείσει και ένα ραντεβού με αυτόν τον φίλο! Έκλεισε ραντεβού με τον φίλο!!!... 
Και την ημέρα που έκλεισε ραντεβού με τον φίλο, είπε στο σύζυγο, ότι άμα το απόγευμα έρθει από τη δουλειά και δεν θα την έβρισκε σπίτι, να μην ανησυχεί, διότι θα πήγαινε για το δόντι της στον ιατρό. 
Την πίστεψε ο σύζυγος. Που να φανταστεί, ότι 10 χρόνια μαζί της, με το πρώτο τραπέζι, του γάμου τους, θα έκλεινε και ραντεβού!... 
Το απόγευμα αυτή ετοιμάστηκε, τακτοποιήθηκε κοιτάχτηκε στον καθρέφτη, αρωματίστηκε και πήρε την τσάντα της να φύγει και να πάει στο προγραμματισμένο ραντεβού. Περνάει από το χολ για την εξώπορτα. Πάνω στο χολ ψηλά, είχε το εικονοστάσιο και είχε βάλει εκεί, τα στέφανα του γάμου, για να μην λερώσουν. Και όταν προχώρησε να φύγει, έπεσε η στεφανοθήκη κάτω και έγινε χίλια κομμάτια!!!...

"Ἀσθενής καί ὠδιπόρος ἁμαρτίαν οὔκ ἔχει" καί ὄχι "ἀσθενής καί ὁδοιπόρος..."

   Η τυρινή εβδομάδα αποτελεί τον προπομπό της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Πολλές φορές οι πιστοί διαμορφώνουν τη νηστεία με βάση τις δικές τους επιθυμίες και ανάγκες και μάλιστα επικαλούμενοι ιερές παροιμίες.

 Η πιο παρεξηγημένη Ιερή Παροιμία είναι: «Ασθενής και ωδιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει» και όχι «Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει».
“Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε θεμιτά και νόμιμα να καταλύσουμε την νηστεία;” είναι ένα σύνηθες ερώτημα πιστών προς τους ιερείς και ιδιαίτερα προς τους πνευματικούς – εξομολόγους. “Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει”, είναι μια εξίσου συνηθισμένη απάντηση. Πρόκειται όμως για μια παρεξήγηση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι παροιμίες αποτελούν καταστάλαγμα της μακρόχρονης εμπειρίας των ανθρώπων. Και για τον λόγο αυτό αναγνωρίστηκαν παντού και πάντοτε ως αναμφισβήτητες αλήθειες. Μία από τις παροιμίες αυτές είναι και η “ασθενής και ωδιπόρος (ή ωδειπόρος) αμαρτίαν ουκ έχει”.
Με απλούστερα λόγια:

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (Κατά Λουκάν,κεφ. ιε´,εδάφια 11 – 32)

    Ομιλία αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου,
                     «Ες τν παραβολν περ το στου»

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ]

   Αυτά καθώς έλεγε ο Άσωτος Υιός, και καθώς έκλαιγε γοερά, «επεν πατρ πρς τος δολους ατο(:είπε ο πατέρας στους δούλους Του)». Σε ποιους «δούλους»; Άκου: στους ιερείς και λειτουργούς των προσταγμάτων Του: «ξενγκατε τν στολν τν πρτην, κα νδσατε ατν(:Βγάλτε έξω την πιο καλή φορεσιά απ’ όσες έχουμε, σαν αυτή που φορούσε πριν φύγει απ’ το σπίτι μου). Φέρετε αυτήν που έχει υφανθεί στους ουρανούς, αυτήν που αποκατέστησε το πνευματικό πυρ. Φέρετε την στολή, που υφαίνεται στα ύδατα της κολυμβήθρας. Φέρετε την στολή, που παρασκευάζεται από την πνευματική φωτιά και ενδύστε τον. Ενδύσατε αυτόν, που απογυμνώθηκε, ενδύσατε τον νέο Αδάμ, τον οποίο γύμνωσε ο διάβολος. Ενδύσατε τον βασιλέα της κτίσεως· κοσμήστε αυτόν, για τον οποίον κόσμησα τον κόσμο· καλλωπίστε του υιού μου τα φίλτατα μέλη.
   Δεν ανέχομαι να τον βλέπω ακαλλώπιστο. Δεν ανέχομαι να αφεθεί η δική μου εικόνα  απογυμνωμένη. Θεωρώ ντροπή δική μου την ντροπή του δικού μου παιδιού. Θεωρώ δική μου δόξα τη δόξα του παιδιού μου. Δώστε και δακτυλίδι στο χέρι του, για να φορεί τον αρραβώνα του Αγίου Πνεύματος και φορώντας αυτό, να φρουρείται από αυτό το Άγιο Πνεύμα. Κι έτσι, περιφέροντας την σφραγίδα μου, θα είναι φοβερός σ’ όλους τους πολεμίους και εναντίους. Και γινόμενος αντιληπτός από μακριά, να δείχνει ποιου Πατέρα είναι αυτός υιός. Δώστε του και υποδήματα στα πόδια του, για να μη βρει πάλι ο όφις γυμνή την πτέρνα του και τον κτυπήσει με το κεντρί του, αλλά μάλλον για να καταπατεί αυτός την κεφαλή του δράκοντος και να συντρίψει του πολεμίου τα κέντρα, καθώς και για να τρέχει στο δρόμο του Θεού. Και στη συνέχεια, αφού φέρετε τον σιτευτό μόσχο, θυσιάστε τον».
    Ποιον «μόσχον τόν σιτευτόν » λέγει; Ποιον; Αυτόν που γέννησε η δάμαλις Παρθένος Μαρία. «Φέρετε τον μόσχο τον αδάμαστο, που δεν δέχθηκε ζυγό αμαρτίας, τον Παρθένο και εκ Παρθένου, Αυτόν που ακολουθεί αυτούς που Τον ακολουθούν, όχι εξ ανάγκης, αλλά εκουσίως. Αυτόν, που δεν κάνει χρήση της δυνάμεώς Του, ούτε των κεράτων Του, αλλά που πρόθυμα παραδίδει τον αυχένα Του και σφαγιάζεται από τους ιερείς. Θυσιάστε, λοιπόν, τον θεληματικώς θυσιαζόμενο, θυσιάστε Αυτόν που ζωοποιεί όσους επιτελούν τη θυσία, θυσιάστε τον θυσιαζόμενο, που όμως δεν πεθαίνει. Θυσιάστε τον μελιζόμενο, που αγιάζει αυτούς, που τον μελίζουν. Θυσιάστε τον εσθιόμενο από τους πιστούς, που όμως ποτέ δεν δαπανάται. Θυσιάστε τον Αυτόν, που κάνει μακαρίους εκείνους που Τον τρώγουν. Και αφού φάγουμε όλοι ας ευφρανθούμε. Γιατί ο υιός μου αυτός ήταν νεκρός και ξαναέζησε· ήταν χαμένος και βρέθηκε».«Κα ρξαντο εφραίνεσθαι(:Και άρχισαν να ευφραίνονται)»[Λουκ.15,27].

Κυριακή τοῦ Ἀσώτου:Πρός Κορ.Β΄4,6-15, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Τρίτο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ: Προς Κορ.Β΄4,6-15
          
        Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή
από τη Β΄«Προς Κορινθίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ.4,εδαφ. 6-18

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: υπομνηματισμός του εδαφίου Προς Κορ. Β΄ 4,18]
    Επειδή λοιπόν τα βλεπόμενα είναι πρόσκαιρα, ενώ τα μη βλεπόμενα αιώνια, προς εκείνα ας έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας. Καθόσον ποια απολογία θα μπορούσαμε να έχουμε, προτιμώντας τα πρόσκαιρα αντί των αιωνίων; Γιατί, και αν ακόμα το παρόν είναι ευχάριστο, ωστόσο δεν είναι αιώνιο· όμως το οδυνηρό αυτού είναι αιώνιο και ασυγχώρητο. Ποια λοιπόν απολογία θα έχουν εκείνοι που καταξιώθηκαν να λάβουν το άγιο Πνεύμα και να απολαύσουν τόση μεγάλη δωρεά, όταν μετά από όλα αυτά και προσηλώνονται  στη γη και απορροφώνται από τα γήινα; Καθόσον ακούω πολλούς που λέγουν αυτά τα άξια για γέλια, λόγια: «δώσε μου τη σημερινή μέρα, και πάρε εσύ την αυριανή». «Γιατί», όπως λένε, «αν τα εκεί είναι τέτοια που λέτε εσείς, θα συμβεί τότε ένα και ένα, αν όμως δεν υπάρχει το εκεί, τότε θα είναι δύο έναντι κανενός».
    Τι πιο απρεπές υπάρχει από αυτά τα λόγια; Τι πιο ανόητο; Εμείς μιλάμε για τον ουρανό και τα απόρρητα εκείνα αγαθά, και εσύ μας παρουσιάζεις τα των ιπποδρομίων και δεν ντρέπεσαι ούτε πας να κρυφτείς από ντροπή λέγοντας τέτοια λόγια, που είναι λόγια των παραφρόνων; Δεν κοκκινίζεις από ντροπή με το να είσαι τόσο πολύ προσηλωμένος στα παρόντα; Δε θα σταματήσεις να παραφρονείς και να μωρολογείς, λέγοντας ανοησίες και στη νεότητά σου; Και το να τα λέγουν αυτά οι ειδωλολάτρες, δεν είναι καθόλου απορίας άξιο, το να λέγουν όμως πιστοί άνθρωποι τέτοιες ανοησίες, ποια συγνώμη έχει αυτό; Έχεις δηλαδή εξ ολοκλήρου υποψίες για τις αθάνατες εκείνες ελπίδες; Εξ ολοκλήρου νομίζεις ότι αυτά είναι αμφίβολα; Και πώς αυτά θα είναι άξια συγνώμης;
     «Και ποιος», λέγει κάποιος άλλος, «ήρθε και μας τα είπε τα εκεί;». Από τους ανθρώπους κανένας, αλλά αυτά τα είπε ο Θεός, που είναι ο πιο αξιόπιστος από όλους. Αλλά δε βλέπεις τα εκεί; Ούτε τον Θεό βλέπεις· άραγε λοιπόν δε θα πιστέψεις ότι υπάρχει Θεός, επειδή δεν Τον βλέπεις; «Το πιστεύω», λέγει, «και μάλιστα υπερβολικά».

     Αν λοιπόν σε ρωτήσει κάποιος από τους απίστους: «και ποιος ήρθε από τον ουρανό και είπε αυτά;», τι θα του πεις; Από πού το γνωρίζεις ότι υπάρχει Θεός; «Από τα όσα βλέπονται», λέγει, «από την ευταξία που υπάρχει σε όλη την κτίση, από το ότι αυτό είναι φανερό σε όλους». Λοιπόν, έτσι να δέχεσαι και τον λόγο περί Κρίσεως. «Πώς δηλαδή;», λέγει. Θα ρωτήσω εσένα και εσύ απάντησέ μου. Δίκαιος είναι αυτός ο Θεός και απονέμει στον καθένα εκείνο που του αξίζει· ή μήπως το αντίθετο θέλει, οι άδικοι δηλαδή να ευημερούν και να ζουν απολαυστική ζωή, ενώ οι καλοί να απολαμβάνουν τα αντίθετα;  «Καθόλου», λέγει, «γιατί ούτε άνθρωπος θα το δεχόταν αυτό». Πού λοιπόν θα απολαύσουν τα αγαθά εκείνοι που εδώ έπραξαν καλά έργα; Πού οι κακοί θα υποστούν τα αντίθετα, εάν πρόκειται να μην υπάρξει κάποια ζωή και ανταπόδοση μετά από αυτά; Βλέπεις ότι τώρα έχουμε ένα έναντι ενός, και όχι δύο έναντι ενός;

Ἑλληνικά του: - Μιχαήλο ντεξιά καί Γαβριήλο ἀριστερά!

Λειτουργούσε κάποτε ο πατήρ Τύχων ο Ρώσος, τον οποίο διακονούσε ο Άγιος Παϊσιος και στη μεγάλη είσοδο, μετά την είσοδο των Τιμίων Δώρων, εισήλθε ο πατήρ Τύχων στο Άγιο Βήμα και βλέπει τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και τους λέει με τα σπαστά Ελληνικά του: 

- Μιχαήλο ντεξιά και Γαβριήλο αριστερά! Τους υπέδειξε με το χέρι, που ακριβώς να πάρουν θέσουν για να κυκλώσουν την Αγία Τράπεζα.

Ὅπου καί ἄν βρεθεῖς, μή συγκρίνεις τόν ἑαυτό σου μέ ἄλλο πρόσωπο...

 

 «Ὅπου κι ἂν βρεθεῖς τέκνον, μὴ συγκρίνεις τὸν ἑαυτό σου μὲ ἄλλο πρόσωπο, γιὰ νὰ ἔχεις ἀνάπαυση στὴν ψυχή. Διαφορετικά,ὁ διάβολος μπορεῖ νὰ σὲ ξεγελάσει καὶ νὰ νομίζεις ὅτι εἶσαι καλύτερος ἀπὸ τοὺς ἄλλους».

Ἀββᾶς Παφνούτιος

24 Φεβρουαρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ. ♰ Ἰωάννου προφήτου, προδρόμου καί βαπτιστοῦ ἐπί τῇ μνείᾳ τῆς α΄ καί β΄εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ Προδρόμου. Κυρ. ιε΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15).
Β Κορ. 4,6          ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Β Κορ. 4,6                Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible