Η γερόντισσα Μακαρία Δεσύπρη (+1999) είναι μια οσιακή μορφή της Ορθοδοξίας με παγκόσμια ήδη ακτινοβολία. Είναι εκείνη η μοναχή που το 1950 με θαυμαστό τρόπο της απεκαλύφθη το μαρτυρικό σκήνωμα του ιερομόναχου Εφραίμ, που υπέστη οχτάμηνο βασανιστήριο από τους Τούρκους και εξέπνευσε στη μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου του όρους των Αμώμων Αττικής (σημερινή Νέα Μάκρη) στα 1426.Η οσία γερόντισσα, κοσμημένη με το προορατικό, διορατικό και ιαματικό χάρισμα, ήδη οδεύει προς την επίσημη αγιοκατάταξή της από το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατόπιν σχετικής αιτήσεως του οικείου Μητροπολίτη Κυρίλλου. Ευχόμαστε την ταχεία ολοκλήρωση της τυπικής αυτής διαδικασίας, καθότι η αγιότητα της Μακαρίας είναι εγνωσμένη μέσα από αναρίθμητες μαρτυρίες πιστών.Διαβάζοντας ο γράφων πρόσφατα το βιβλίο για τη ζωή της (έκδοση της Ι. Μονής) στάθηκε σε ένα θαυμαστό περιστατικό.
7 ΙουλίουΗ ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗπηγή: Το ΕιλητάριονΚατά τους χρόνους της βασιλείας του Διοκλητιανού, ένα ζευγάρι ευσεβών και εύπορων χριστιανών, ο Δωρόθεος και η Ευσεβία, όντας άτεκνοι, παρακαλούσαν τον Θεό να χαρίσει σε αυτούς τέκνο, υποσχόμενοι να το αφιερώσουν σε Αυτόν. Η προσευχή τους εισακούσθηκε και, μια Κυριακή, απέκτησαν θυγατέρα που για τον λόγο αυτό την ονόμασαν Κυριακή. Την βάπτισαν και την ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (βλ. Εφ. 6, 4) και, μένοντας πιστοί στην υπόσχεσή τους, φύλαξαν την κόρη παρθένο, προκειμένου να την αφιερώσουν στην υπηρεσία του Κυρίου.Μια μέρα, ένας πλούσιος ειδωλολάτρης που παρεπιδημούσε στην πόλη, ακούγοντας επαίνους για την ομορφιά και για το ήθος της νεαρής παρθένου, αποφάσισε να την δώσει σύζυγο στον γιο του. Όταν όμως της έγινε η πρόταση, η Κυριακή δήλωσε ότι ήταν νύμφη του Χριστού και ότι η επιθυμία της ήταν να πεθάνει εν αγνεία. Έξαλλος ο ειδωλολάτρης, κατήγγειλε γι’ αυτήν και τους γονείς της στον Διοκλητιανό ότι δεν πειθαρχούσαν στην εξουσία του. Ο ηγεμόνας τούς κάλεσε και ρώτησε να μάθει τον λόγο που απέρριπταν τους θεούς της αυτοκρατορίας. Ο Δωρόθεος απάντησε με θάρρος ότι είχε μάθει από τους γονείς του να μην λατρεύει παρά μόνο έναν Θεό, τον Ποιητή ουρανού και της γης που έλαβε σάρκα για την σωτηρία μας. Υποβλήθηκε σε μαστίγωση. Επειδή όμως, παρά τις μαστιγιές, συνέχιζε να χλευάζει τα είδωλα, βλέποντας ο αυτοκράτορας ότι δεν θα έβγαζε τίποτε έτσι, τον έστειλε μαζί με την Ευσεβία στον Ιούστο, τον διοικητή της Μελιτινής της Μικρής Αρμενίας. Αυτός τους βασάνισε και με τον αποκεφαλισμό τούς χάρισε τον στέφανο του μαρτυρίου.Όσο για την αγία Κυριακή, ο Διοκλητιανός την απέστειλε στον γαμπρό του, καίσαρα Μαξιμιανό, που διέμενε στην Νικομήδεια. Αφού αυτός θαύμασε το λαμπρό της κάλλος, την οδήγησε στο δικαστήριο και της υποσχέθηκε να την νυμφεύσει με κάποιον συγγενή του αυτοκράτορα, αν πρώτα δεχόταν να τιμήσει τους θεούς. Η νέα κόρη έμεινε στερεά στην Πίστη και δήλωσε ότι τίποτε δεν θα μπορούσε να την χωρίσει από την αγάπη του Χριστού (πρβλ. Ρωμ. 8, 35). Ο τύραννος τότε πρόσταξε να την τεντώσουν κατά γης ανάμεσα σε τέσσερις πασσάλους και να την δείρουν με βούνευρα μέχρι θανάτου. Οι στρατιώτες εξαντλημένοι άλλαξαν τρεις βάρδιες, αλλά η αγία παρέμενε απρόσβλητη από τα κτυπήματα, τα οποία την έκαναν να ακτινοβολεί θεία Χάρη. Ο Μαξιμιανός, θεωρώντας ότι οι άνδρες του από λύπη για την νεαρή παρθένο δεν χρησιμοποιούσαν όλη την δύναμή τους, ξέσπασε πάνω τους την οργή του. Τότε η αγία τού είπε: «Μην πλανάσαι, Μαξιμιανέ. Δεν πρόκειται να με νικήσεις ποτέ, γιατί έχω βοηθό τον Θεό!». Φοβούμενος νέα γελοιοποίηση, ο Μαξιμιανός είπε να την αποστείλουν στον Ιλαριανό (ή Ιλάριο), διοικητή της Βιθυνίας, άνδρα ονομαστό για την σκληρότητά του απέναντι στους χριστιανούς.
Παγερά ἡ συνάντησις Πατριαρχῶν Κων/λεως καί Βουλγαρίας κατά τήν ἐνθρόνισιν…Ἀναμένεται ἀνατροπὴ εἰς τὴν ἐπιβληθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Φαναρίου ἐκκλησιαστικὴν «Pax Americana»ΑΚΛΟΝΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣὉ Πατριάρχης Βουλγαρίας ἔχει ἑλληνικὰς ρίζας.Ὁ Κων/λεως ἠρνήθη μετὰ τὴν ἐκλογὴν τοῦ νέου Πατριάρχου νὰ παραστῆ εἰς τὸ ἐπίσημον δεῖπνον, ἀλλὰ καὶ νὰ συλλειτουργήση μαζί του τὴν ἑπομένην.Κατὰ τὴν πρώτην Θ. Λειτουργίαν δὲν ἐμνημόνευσε τὸν ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον!Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, θεολόγοςὉ νέος Πατριάρχης Βουλγαρίας, πρέπει νὰ σημειωθῆ, ἔχει ἐπώνυμον ἑλληνικόν, κατὰ κόσμον Ἀθανάσιος Τριανταφύλλου Νικόλωφ καὶ ἐγεννήθη εἰς τὰ ἑλληνοβουλγαρικὰ σύνορα. Τὸν ἐχειροτόνησεν ὁ Δανιὴλ Νευροκοπίου, ὁ ὁποῖος ἐσπούδασεν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν Ἀθηνῶν καὶ συνεδεόταν μὲ τὸν μακαριστόν π. Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλον.Μετὰ τὰς βουλγαρικὰς πατριαρχικὰς ἐκλογὰς ἡ πλάστιγξ πλέον κλείνει κατὰ τοῦ Οὐκρανικοῦ. Ἤδη ὁ κοιμηθεὶς Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος εἶχε κρατήσει λίαν ἐφεκτικὴν στάσιν τόσον διὰ τὸ Οὐκρανικόν, ὅσον καὶ διὰ τὸ Σκοπιανόν, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία ἐδέχετο πιέσεις, πολιτικὰς καὶ ἐκκλησιαστικάς.Αἱ ἐκκλησιαστικαὶ κατέστησαν ἰδιαιτέρως ἐμφανεῖς, ὅταν ἐκκλήθη ὁ Πατριάρχης Κων/λεως νὰ προστῆ τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας: ἐφρόντισε νὰ ἔχη δίπλα του εἰς περίοπτον θέσιν τὸν ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον. Δὲν ἦτο ἁπλῶς ζήτημα σημειολογίας αὐτὴ ἡ παρουσία τῶν δύο ὁμοῦ, ἀλλὰ οὐσιαστικὴ ἀπόπειρα ἀναμείξεως εἰς τὰ ἐσωτερικὰ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος δὲν ἤθελεν ἁπλῶς νὰ δώση ἕνα μήνυμα πρὸς τοὺς Ἱεράρχας τῆς γείτονος, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἤδη εἰς διεργασίας διαδοχῆς καὶ ἑπομένως εἰς εὐάλωτον θέσιν, καθὼς ὡς γνωστὸν αἱ πλέον συμφέρουσαι συναλλαγαὶ συμβαίνουν εἰς περιόδους κρίσεως ἢ εἰς μεταβατικὰς περιόδους, ὅπως εἶναι καὶ ἡ περίπτωσις ἀλλαγῆς Προκαθημένου. Ὁ Πατριάρχης Κων/λεως ἐπεδίωκεν ὁ ψευδοκιέβου νὰ ἔλθη εἰς ἐπικοινωνίαν καὶ γνωριμίαν μὲ τοὺς ἐκεῖ Ἱεράρχας, νὰ ὑποχρεωθοῦν νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν ὡς ἐκκλησιαστικὴν κεφαλὴν τῆς Οὐκρανίας, νὰ τοῦ προτείνουν ἔπειτα αὐτόνομον ἐπίσκεψιν, νὰ καταστοῦν πλέον φιλικοὶ μαζί του, νὰ ἀνοίξουν διαύλους καὶ μὲ ἄλλους ψευδεπισκόπους τῆς Οὐκρανίας μὲ ἀπώτερον στόχον (ἂν ὄχι βραχυπρόθεσμον ἔστω μεσοπρόθεσμον) νὰ γίνη ἀποδεκτὸς μὲ κάποιον τρόπον. Ἔστω καὶ δύο τρεῖς Βούλγαροι Ἐπίσκοποι νὰ ἤρχοντο εἰς ἐπαφήν, αὐτὸ θὰ ἦτο ἀρκετόν, διὰ νὰ εἰσαχθῆ ὁ «πειρασμὸς» ἐντὸς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας διὰ τὰ ἑπόμενα βήματα.
FRANK SCHAEFFERΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Μία από τις βασικές αντιρρήσεις των Ορθοδόξων στη χειροτονία των γυναικών είναι η ίδια με εκείνη της Εκκλησίας εναντίον των εικονοκλαστών. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο «εν σαρκί». Για τους Ορθοδόξους χριστιανούς η Ενανθρώπηση δεν είναι μία «ιδέα» ή ένα «σύμβολο» είναι ιστορικό γεγονός. Καθετί στη ζωή και στη λατρεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας σχεδιάσθηκε να υπογραμμίζει την ιστορικότητα της Ενανθρώπησης. Να γιατί έχουμε εικόνες ο Χριστός ήλθε «εν σαρκί», και η εικόνα Του, όπως και οι εικόνες των αγίων, των μαρτύρων, των αποστόλων, καθώς και της μητέρας Του, μαρτυρούν την ιστορικότητα του ερχομού του. Εμείς επίσης έχουμε ζωντανές εικόνες. Στη Λειτουργία οι ιερείς και οι επίσκοποι στέκονται ως αντιπρόσωποι του Χριστού μπροστά στο θυσιαστήριο. Οι Ιερείς και οι επίσκοποι δεν είναι εικόνες μιας αφηρημένης ιδέας είναι εικόνες ενός ιστορικού προσώπου, το οποίο ήλθε στη γη του Υιού του Θεού.
Η ΑΝΔΡΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ
Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι η επιλογή των ανδρών για την ιεραρχία της Εκκλησίας ήταν ένα απλό πολιτιστικό φαινόμενο, μία απλή αντανάκλαση της πατριαρχικής κοινωνίας, στην οποία ζούσε ο Χριστός. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να κινηθούμε πέρα από τα όρια ενός αρχαίου πολιτισμού και να εκσυγχρονίσουμε τη διδασκαλία του Χριστού, ώστε να ταιριάζει στη σύγχρονη αίσθηση για μία θρησκεία. Αυτός ο ισχυρισμός λογικά εγείρει ένα ενδιαφέρον ερώτημα, εάν ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, ο Δημιουργός των ανθρώπων, ο οποίος άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς (Γε 1,27), τότε γιατί ο Θεός δεν προείδε την ανάγκη να καθοδηγήσει την Εκκλησία να λάβει ως υπόδειγμα την πολιτική του γένους και τη μεταβαλλόμενη μόδα για τη διάκριση των φύλων σε κάθε εποχή;
Ο ηγετικός ρόλος της γυναίκας δεν ήταν άγνωστος στην εποχή του Χριστού. Ο ίδιος έκανε αναφορά στην βασίλισσα Νότου, που ήρθε να ακούσει τη σοφία του Σολομώντα. Επί πλέον η Π. Διαθήκη είναι γεμάτη από ηρωίδες γυναίκες, ακριβώς όπως η ιστορική Εκκλησία είναι γεμάτη από άγιες μητέρες και γυναίκες, οι οποίες θεωρούνται πνευματικά ισότιμες με τους άγιους πατέρες και γενικά τους άρρενες αγίους.
Όπως σημειώνει ο Sheldon Vanauken «εάν οι γυναίκες μπορούν πράγματι να ιερωθούν, ένα από τα δύο πρέπει να είναι αληθινό, ή ο Θεός Πατέρας έκανε λάθος και τώρα άλλαξε γνώμη ή ο Ιησούς, που είναι Θεός και ενανθρώπησε, δεν έκανε το θέλημα του Πατρός. Το πρώτο είναι παράλογο, το δεύτερο αρνείται την αλήθεια ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός που ενανθρώπησε. Κάθε συζήτησι για την Ιεροσύνη των γυναικών, που βασίζεται στην καθοδήγηση της Εκκλησίας από το άγιο Πνεύμα σε νέες αλήθειες, υποχρεούται να εξηγήσει ένα αρχαίο λάθος, αυτό που σχετίζεται με τις εξήντα αδικημένες γενεές των γυναικών. Πιστεύω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς την άρνηση της Ενανθρώπησης»19 .
Πανελλήνια Ένωση ΘεολόγωνΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥXριστιανική μαρτυρία στην αντιχριστιανική στάση των υποστηρικτών του EuroprideΈχουν περάσει αρκετές ημέρες από τη διεξαγωγή του Europride και αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφραστούμε και εμείς, ως Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, κοντά στις τόσες τοποθετήσεις προσώπων και φορέων που αντέδρασαν στην πραγματοποίηση του.Κατ΄ αρχάς να εκφράσουμε τη λύπη μας, ως Ορθόδοξοι Θεολόγοι, για τις απαράδεκτες δηλώσεις, που έκανε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών μιας μεγάλης χώρας, των ΗΠΑ, ο ίδιος ο Υπουργός τους, κ. Μπλίνκεν, με περίσσια αλαζονεία και κυνική διάθεση, καθώς γνωρίζουμε ότι δεν εκφράζουν τη μεγάλη πλειονότητα του Αμερικανικού λαού:«Η υπεράσπιση και η προώθηση των δικαιωμάτων LGBTQI+, παγκοσμίως, είναι το σωστό, αλλά πέρα από αυτό, είναι το έξυπνο και απαραίτητο πράγμα, που πρέπει να κάνουμε για τη χώρα μας, για την εθνική μας ασφάλεια, για την ευημερία μας. Και γιατί αυτό; Είναι αρκετά απλό. Αν κοιτάξετε, σε όλο τον κόσμο, τις χώρες που σέβονται τα δικαιώματα της LGBTQI+ κοινότητας, είναι πιο σταθερές, πιο υγιείς, πιο ευημερούσες, πιο δημοκρατικές.Ένας κόσμος, που παρουσιάζει το αντίθετο, δεν είναι».Είναι φανερό, λοιπόν, ποίων τα συμφέροντα εξυπηρετούν όσοι εκφράζονται αλλά και όσοι υπό την επίδραση της υπακοής στη συστημική εξουσία, συμπαρίστανται και συμμετέχουν στην επιβολή της ατζέντας της Loatki+ κοινότητας.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης δ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ι΄ 11 - ια΄ 2).
Ρωμ. 10,11 λέγει γὰρ ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.
Ρωμ. 10,11 Αλλωστε και η Αγία Γραφή λέγει· “καθένας, που πιστεύει εις αυτόν, είτε Ιουδαίος είναι είτε εθνικός, δεν θα εντροπιασθή ούτε θα ίδη να διαψεύδεται η πίστις του”.
Ρωμ. 10,12 οὐ γὰρ ἔστι διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν·
Ρωμ. 10,12 Ναι, καθένας που πιστεύει, διότι δεν υπάρχει καμμία διάκρισις μεταξύ Ιουδαίου και Ελληνος, επειδή ο αυτός Κυριος είναι Κυριος και Θεός όλων, προσφέρων πλουσίας τας δωρεάς του εις όλους εκείνους, οι οποίοι τον επικαλούνται.
Καλείται ο άνθρωπος τακτικά να πλησιάζει το Ποτήριο της Ζωής. Η καλύτερη και αγιώτερη πρόσκληση…«Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε» λέει ο ιερεύς, όχι «απέλθετε»!..Παίρνουμε Χριστό Εσταυρωμένο και Αναστημένο. Και τότε όλα τα δύσκολα σημεία δεν έχουν καμιά θέση στη ζωή μας…Ακτινοβολούμε και μοσχοβολάμε από ζωή Χριστού. Και απολαμβάνουμε τη χαρά του Ουρανού από εδώ, γιατί «η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστιν».
