Ἡ ἀρετὴ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τοὺς γύρω μας ἀκόμα καὶ ἀπό τούς ἐχθρούς μας , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἄσκηση κατὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, ἡ νηστεία καί οἱ μετάνοιες- Τὰ θεραπευτικὰ μέσα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἄσκηση κατὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, ἡ νηστεία καί οἱ μετάνοιες- Τὰ θεραπευτικὰ μέσα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, 28-4-2024,

 Αρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πῶς μπορεῖ νὰ ἔχει κανεὶς καλοὺς λογισμοὺς γιὰ ὅσους νομοθετοῦν ἀνομήματα; ,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ πραγματικὴ ἀγάπη πρός τον πλησίον πρέπει νὰ εἶναι σὰν αὐτὴ ποὺ ἔχει ἡ μάνα γιὰ τὸ παιδί της; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ πραγματικὴ ἀγάπη πρός τον πλησίον πρέπει νὰ εἶναι σὰν αὐτὴ ποὺ ἔχει ἡ μάνα γιὰ τὸ παιδί της;  , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἀρετὴ τῆς ἀνεξικακίας καὶ συγχωρητικότητας- Ὁ Πάγκαλος Ἰωσὴφ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀρετὴ τῆς ἀνεξικακίας καὶ συγχωρητικότητας- Ὁ Πάγκαλος Ἰωσὴφ/ Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ, 29-4-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἄδικες καταδίκες ἀπὸ ἐκκλησιαστικὰ ἡ κοσμικὰ δικαστήρια & ἀντιμετώπιση τῆς ἀδικίας, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀνεξικακία του Παγκάλου Ἁγίου Ἰωσήφ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀνεξικακία του Παγκάλου Ἁγίου Ἰωσήφ- Μ. Δευτέρα, 29-4-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Μέγα Αποδειπνο Μ. Τρίτης, 30-4-2024

Μέγα Αποδειπνο Μ. Τρίτης, 30-4-2024 

https://www.youtube.com/live/xhk4qmHiHjI?si=JCjoYKB2yros5Q7y

«Ὑπέρ τήν πόρνην, ἀγαθέ, ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα...»

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Τό Κοντάκιον.

«Ὑπέρ τήν πόρνην, ἀγαθέ, ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα· ἀλλά σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθῳ ἀσπαζόμενος τούς ἀρχάντους σου πόδας, ὅπως μοι τήν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης, παράσχῃς τῶν ὀφλημάτων κράζοντι, Σωτήρ· Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με».Ἀγαθέ Κύριε, ἄν καί ἁμάρτησα πιό πολύ ἀπό τήν πόρνη ὅμως δέ σοῦ πρόσφερα (ὅπως ἐκείνη) βροχή δακρύων μετανοίας ἀλλά πέφτω στά πόδια σου, σιωπηλά δεόμενος καί ἀσπαζόμενος τά ὁλοκάθαρα πόδια σου, νά μοῦ χορηγήσεις συγχώρηση τῶν πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτήρα μου: Λύτρωσέ με ἀπό τόν ἠθικό βόρβορο τῶν ἁμαρτημάτων μου καί σῶσε με.

Ὁ πιστός στό Κοντάκιο παραβάλλει τόν ἑαυτό του πρός τήν πόρνη γυναίκα, πού ἄλειψε τά πόδια τοῦ Χριστοῦ μέ μύρο. Ἡ γυναίκα πληγωμένη ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, στρέφεται μετανιωμένη στόν Κύριο καί ἐκφράζει τή μεγάλη ἀγάπη, πού ἄρχισε νά φεγγίζει στή σκοτισμένη της ψυχή, μέ τρόπο ἄκρως συγκινητικό· μύρισε τά πόδια τοῦ Χριστοῦ, ἐκδήλωση τῆς μεγάλης τρυφερότητας πού ἔτρεφε στό Σωτήρα της, κλαίοντας συγχρόνως καί βρέχοντας μέ τά δάκρυά της τά ἄχραντα πόδια του. Ἐνῶ αὐτός (ὁ πιστός) ἄν καί πολύ ἁμαρτωλότερος, οὔτε ἕνα δάκρυ δέν ἔχυσε, ἐκφραστικό τῆς μετάνοιας τῆς καρδιᾶς του. Εἶναι λιγοστός μπροστά στό πλάσμα ἐκεῖνο, πού τράπηκε ξαφνικά στήν ἀγάπηση Ἐκείνου!

Τό μόνο πού μπορεῖ νά κάνει εἶναι νά σωπαίνει καί νά προσεύχεται. Στή σιγή τῆς ψυχῆς του νά νιώθει τόν ἄπειρο Θεό του. Τί χρειάζονται τάχα τά λόγια στό ἀχανές μυστήριο τῆς θείας ἀπειρίας, πού ὅλα τά περιλαμβάνει καί ὅλα τά γνωρίζει; Ὡς ἄνθρωπος ὅμως δέν μπορεῖ παρά νά ἐκφράζεται. Δέν ἔχει ἄλλη δυνατότητα. Στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ μόνο δέ θά ὑπάρξει ἀνάγκη προσευχῆς. Οἱ Ἄγγελοι καί οἱ μάκαρες δέν προσεύχονται στό Θεό. Τόν ζοῦν καί τόν δοξάζουν. Ἡ προσευχή εἶναι ἀναφορά, πού προϋποθέτει ἀπόσταση. Εἶναι σχῆμα τοῦ κόσμου καί τῆς γῆς. Ὁ οὐρανός εἶναι βίωση, ἕνωση, ἀνάχυση πνευματική, ἄυλη ἀμεσότητα. Ἐκεῖ δέν προσευχόμαστε, ἀγαπᾶμε.

Ὁ πιστός, λοιπόν, πέφτει νοερά στά ἄχραντα πόδια τοῦ Κυρίου καί τά ἀσπάζεται μέ πόθο, ζητῶντας ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του καί κράζοντας: Ἀπό τό βόρβορο τῶν ἔργων μου λύτρωσέ με, Κύριε.

Ὁ Οἶκος.

Ἱστορίες γιά τόν Ἅγιο Σεραπίωνα τόν Σινδονίτη

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΕΡΑΠΙΩΝΑ ΤΟΝ ΣΙΝΔΟΝΙΤΗ ( +7ΑΠΡΙΛΙΟΥ )

Έλεγαν για τον αββά Σεραπίωνα, ότι η ζωή του ήταν σαν ενός πουλιού.

Δεν απόκτησε ποτέ κανένα πράγμα του κόσμου αυτού ούτε έμεινε σε κελί, αλλά τυλιγμένος ένα σεντόνι και κρατώντας ένα μικρό Ευαγγέλιο τριγυρνούσε εtσι σαν να μην είχε σώμα.

«Με επαινείτε», έλεγε ο Άγιος Ιωάννης, ο Ελεήμων, «διότι δεν γνωρίζετε τι θα πεί χριστιανική τελειότης. Ακούστε, λοιπόν, για να την γνωρίσετε».

«Ο αββάς Σεραπίων δίδει στους πτωχούς όλα τα χρήματά του, και τέλος το επανωφόρι του. Προχωρεί πιο πέρα και βλέπει άλλον γυμνόν να τρέμει από το κρύο και του δίδει και το εσωτερικό ρούχο. Τέλος, προσφέρεται και πωλείται δούλος αυτός ο ίδιος, για να ενισχύσει μια χήρα με ορφανά…».

Ο Άγιος Σεραπίων ο Σινδωνίτης, ταξίδευε µια φορά για προσκύνηµα στη Ρώµη. Εκεί του είπαν για µια περίφηµη έγκλειστη, µια γυναίκα που ζούσε πάντα σ’ ένα µικρό δωµάτιο, χωρίς ποτέ να βγαίνει έξω. ∆υσπιστώντας για τον τρόπο της ζωής της -γιατί ο ίδιος ήταν ένας µεγάλος περιπλανώµενος- ο Σεραπίων την επισκέφθηκε και τη ρώτησε:

Ὁ Μοναχὸς Κοσμᾶς Φλαμιάτος προεῖδε τὸν ὕπουλο ρόλο τῶν Ὑπουργείων Θρησκευμάτων ὡς μέσου παράκαμψης καὶ διάλυσης τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Πίστεως καὶ Πράξεως. (ἀποσπάσματα)

ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ

ΑΠΑΝΤΑ

ἤτοι

Φωνὴ Ὀρθόδοξος περὶ τῶν μελλόντων

καθώς

καὶ Ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς ἐν τῷ ἁγίῳ Ὄρει Πατέρας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Μεταξὺ τῶν μετὰ τὴν Ἑλληνικὴν παλιγγενεσίαν ὀρθοδοξοτάτων, ἅμα δὲ καὶ προφητικωτάτων Διδασκάλων τοῦ Ἔθνους, πρωτίστην θέσιν κατέχει ἀναμφιβόλως ὁ «θεοφιλής καὶ ἀθλητὴς τοῦ Χριστοῦ» Κοσμάς Φλαμιάτος. Οὗτος εἶχεν ἁγιώτατον βίον καὶ ἀσκητικὰς ἀρχάς, ἦτο ὄντως ζηλωτὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπῆρξε δὲ ἐκ τῶν πρώτων παραγόντων τῆς πνευματικῆς ἀναζωπυρώσεως τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος, μεταδώσας τὸν εὐσεβῆ ἐνθουσιασμόν καὶ τὸν ἱεραποστολικὸν ζῆλον του.

Ἐγεννήθη εἰς Πουλάτα Κεφαλληνίας, ἐγένετο δὲ διδάσκαλος καὶ ἱεροκήρυξ καὶ ἐδίδαξεν εἰς διαφόρους πόλεις και χωρία. Τῷ 1836 τοῦ ἐπροτάθη ἡ θεολογικὴ ἕδρα τῆς Ἰονίου Ακαδημίας τῆς Κερκύρας, ἀλλὰ δὲν τὴν ἐδέχθη, κατηγορών μᾶλλον σφοδρῶς τὸ ἐν λόγω «σεμινάριον», ὅτι εἶναι ἵδρυμα προτεσταντῶν ἢ προτεσταντιζόντων, ἐν ᾧ ἡ νεολαία ἐφθείρετο ὀρθοδόξως καὶ ἠθικῶς. Ὁμοῦ μὲ ἄλλους ἐπεδίωκον: νὰ βαπτισθῆ Ὀρθόδοξος ὁ παπολάτρης βασιλεύς Οθων καὶ νὰ ἐπανασυνδεθῆ μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία, διὰ τῶν ἐνεργειῶν τῶν τότε κυβερνώντων, ἀνορθοδόξων ὄντων, ἀπεσχίσθη τούτου καὶ ἦτα σχισματική μέχρι τοῦ 1850. Οἱ «Αγγλοι, οἱ ὁποῖοι κατεῖχον τότε τὰ Επτάνησα, γνωρίζοντες ποίαν δύναμιν ἀποτελεῖ διὰ τοὺς Ελληνας ἡ Ὀρθοδοξία, εἰργάζοντο καταχθονίως εἰς βάρος αὐτῆς, δπως καὶ εἰς τὴν δύσμοιρον Κύπρον, ἀπαιτήσαντες καὶ ἀπὸ τοὺς ιερεῖς τῆς Ἑπτανήσου να συνεργάζωνται μὲ τὴν ἀγγλικὴν κατοχήν. Ὁ Κοσμάς Φλαμιάτος ἔγραψε κατὰ τῶν ἀντορθοδόξων ἐνεργειῶν τῶν προτεσταντών Αγγλων, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐξώρισαν ὁμοῦ μὲ ἄλλους ἱερεῖς, οἵτινες ἐπίσης ἀντέδρασαν κατὰ τῶν τοιούτων ἐνεργειῶν καὶ ἀπαιτήσεων.

Ἡ φυλακὴ τῆς ἀκοῆς (Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης)

Από τις ηδονικές μελωδίες προκύπτουν τριών ειδών ζημίες

Τα αυτιά είναι το δεύτερο κατά σειρά αισθητήριο που συναντάμε’ φρόντισε λοιπόν να απομακρύνης απ’ αυτά τις διεφθαρμένες μελωδίες, τις οποίες έχουν συνθέσει με σκοπό την ηδονή και στάζουν μέσα στα αυτιά, για να το πω έτσι, το γλυκύτατο μέλι του αέρα. Γιατί όπως εγώ νομίζω, αυτές προξενούν τριών ειδών βλάβες.

Πρώτον, εξασθενίζουν εκείνο το υπερήφανο και ανδρείο φρόνημα της ψυχής και την οδηγούν σε τέτοιο σημείο, ώστε να εκθηλύνεται και πολλές φορές να αποκοιμιέται με την γλυκειά τους ακοή και να γίνεται αναίσθητη σαν να βρίσκεται σε κάποιο γλυκό λήθαργο. Δεύτερον, από εκείνα τα λεγόμενα άσματα, ο νους, μέσω της φαντασίας, δεν σταματά να σχηματίζη τα εννοούμενα από τα άσματα και έτσι γεμίζει από τόσες εμπαθείς εικόνες. Και τρίτον, ακόμα και αν τύχη, ας υποθέσουμε, τα πρόσωπα των τραγουδοποιών να μη φαίνωνται και μάλιστα όταν αυτά είναι γυναικεία, και όμως, και μόνο απ’ τη φωνή είναι ικανά να σχηματισθούν στην φαντασία και να υποκινήσουν στην καρδιά την επιθυμία και να ελκύσουν την ψυχή στη συγκατάθεσι. Γι’ αυτό και ο θείος Βασίλειος διδάσκει: «Να μην εκχύνετε μέσω των αυτιών διεφθαρμένη μελωδία στις ψυχές. Γιατί από τη φύσι της αυτού του είδους η μουσική γεννά πολλά πάθη ελευθεριότητος». (Λόγ. προς τους νέους). Αλλά και ο Θεολόγος στο λόγο του εις το Πάσχα λέει: «Να μην διασκεδάζουμε με αυλούς την ακοή». Και στους Ίαμβους: «Φράξε τα αυτιά με κερί ενάντια στους φαύλους λόγους και στις τερπνές ωδές και τις βδελυρές μελωδίες».1

Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ. Ὁ δύσκολος ἀγῶνας τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση. 25 χρόνια ἀταλάντευτη Ὀρθόδοξη πορεία μὲ τὴν ἔκδοση τῆς Θεοδρομίας. (ΒΙΝΤΕΟ)

 

ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ Π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ.

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης είναι η μοναχική λαμπρή πυξίδα η οποία δείχνει το σημείο στο οποίο θα έπρεπε να βρισκόμασταν και δεν είμαστε. Ο π. Θεόδωρος με την αταλάντευτη αγιοπατερική του στάση (λόγω και έργω) δείχνει σε όλους μας πόσο έχουμε παρεκκλίνει από την ορθή πορεία λόγω του οικουμενισμού.

«Όλα τα οχυρά που αρνούνται να δουν την πραγματικότητα, που δεν έχουν συνέπεια και συνέχεια στον αγώνα, θα πέσουν, εκτός από την ιεροκανονική αποτείχιση.»

Η ΕΠΑΛΗΘΕΥΜΕΝΗ ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΙΑΔΕΧΘΗΚΕ. (αναφέρεται στο βίντεο)

«Πριν αναφερθώ στην πολύ χειρότερη κατάσταση της δεύτερης δεκαετίας του Ιερωνύμου, κρίνομε αναγκαίο να αναφέρομε μία επαληθευθείσα προφητεία του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας, Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη, την οποία μας εξεμυστηρεύθη τηλεφωνικώς ιερομόναχος πνευματικός γυναικείας Ιεράς Μονής της Αττικής, πνευματικό τέκνο του Αγίου Γέροντος.

Όταν λοιπόν εκδηλώνονταν οι πανελλαδικές εκκλησιαστικές αντιδράσεις για την επίσκεψη του πάπα (το 2001), θεώρησε χρέος του ο ιερομόναχος πνευματικός να μας ενισχύσει και με την γνώμη του Αγίου Πορφυρίου.

Μας είπε λοιπόν ότι σε συζήτηση με πνευματικά του παιδιά ο Άγιος είπε:

Ἐπισημαίνει ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

Επισημαίνει ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

«Ο μισθός τῶν ἐργατῶν τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου ἀποδίδεται στο τέλος. Καί, ἀκόμη κι ἂν δουλεύη κάποιος εἰς Αὐτόν ἀπό τήν πρώτη ὥρα τῆς ἡμέρας, δηλ. ἀπό τή νεότητα τῆς ζωῆς του, κι ἂν ἀπό τήν τρίτη καί ἕκτη ὥρα, δηλ. ἀπό τό μέσο τῆς ἡλικίας του, κι ἂν ἐδούλευσεν κατά τήν ἑνδεκάτη ὥρα, δηλ. στα γηρατειά του κανένας ἀπό αὐτούς ὅλους δέν παίρνει μισθό, ἐπειδή ὁ Κύριος τοῦ ἀμπελῶνος καί δίκαιος Κριτής, ἀποβλέπει στό τέλος τῆς ἡμέρας, δηλ. στο τέλος τῆς ζωῆς τοῦ καθενός.

Διαβάζουμε στὰ Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰὠάννου:

Διαβάζουμε στα Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου:

 «Στούς ζωγράφους οἱ ζωγραφιές τῶν προσώπων γίνονται μέ τά χρώματα. Ἄν προλάβης καί γράψης ἀπό πρίν στό σανίδι σου, δέν μπορεῖ πιά νά μποῦν πάνω σ' αυτό ζωγραφιές προσώπων οὔτε χρώματα, διότι τά πρόσωπα καί τά χρώματα γίνονται συγχρόνως καί ἑνοποιοῦνται σέ ἕνα πράγμα. Η ελευθερία σου λοιπόν ἔγκειται στό νά προλάβης τὰ γράψης ἐσύ, πρίν ἀπό τό διάβολο, στη σανίδα σου»

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/blog-post_88.html

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΙΤΗΣ, 30-4-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΙΤΗΣ, 30-4-2024 

https://www.youtube.com/live/DflkXJ4kU6U?si=_-8XxpZuG6B0ddp6

30 Ἀπριλίου. † Μεγάλη Τρίτη. «Ἡ παραβολὴ τοῦ Κυρίου περὶ τῶν δέκα παρθένων». Ἰακώβου ἀποστόλου, ἀδελφοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (†44). Κλήμεντος ὁσίου, Δονάτου ἐπισκόπου Εὐροίας, Ἀργυρῆς νεομάρτυρος (†1725). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἰεζεκιήλ Α´ 21-28).

Ιεζ. 1,21            ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὰ ἐπορεύοντο, καὶ ἐν τῷ ἑστάναι αὐτὰ εἱστήκεισαν καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐτὰ ἀπὸ τῆς γῆς ἐξῄροντο σὺν αὐτοῖς, ὅτι πνεῦμα ζωῆς ἦν ἐν τοῖς τροχοῖς.

Ιεζ. 1,21                     Οταν τα υπερφυσικά αυτά όντα επορεύοντο εις την γην, μαζή των επορεύοντο και οι τροχοί. Οταν αυτά ίσταντο, εσταματούσαν και εκείνοι. Οταν αυτά επετούσαν και ανέβαιναν επάνω από την γην, ανέβαιναν μαζή με αυτά και οι τροχοί, διότι υπήρχε πνεύμα ζωής στους τροχούς.