Ἡ ἀλληλεπίδραση τῆς ψυχῆς μέ τό περιβάλλον (ἀνθρωπολογία Ἁγίου Πορφυρίου, β΄) Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀλληλεπίδραση τῆς ψυχῆς μέ τό περιβάλλον (ἀνθρωπολογία Ἁγίου Πορφυρίου, β΄) Ἀρχ. Σάββα, 19-03-2011

 

Ἡ ἀλληλεπίδραση ψυχῆς καί σώματος (ἀνθρωπολογία Ἁγίου Πορφυρίου), Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀλληλεπίδραση ψυχῆς καί σώματος (ἀνθρωπολογία Ἁγίου Πορφυρίου), Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, 26-02-2011

 

Ἡ ἁγία ταπείνωση εἶναι ἡ τέλεια ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, Ὁσίου Πορφρυρίου, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἁγία ταπείνωση εἶναι ἡ τέλεια ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, Ὁσίου Πορφρυρίου, Ἀρχ. Σάββα Ἁγ., 15-02-2014

 

Περί φιλαργυρίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περί φιλαργυρίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 08-08-2010

 

Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, 12η Κατήχηση Ἁγ. Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, 12η Κατήχηση Ἁγ. Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 19-12-2010

 

Ἡ γενναιότητα καί ἡ ὑπομονή μέ τήν ὁποία βάσταξε ὁ Χριστός μας τόν σταυρό, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἀνάλυση τοῦ "Χριστός γεννᾶται δοξάσατε", Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀνάλυση τοῦ "Χριστός γεννᾶται δοξάσατε", Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 21-11-2010

 

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ διδάσκονται ἀπό τά πάντα..., Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Μαρία ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μαρία ἡ μητέρα τοῦ Θεοῦ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 15-08-2010

 

Ἡ δυσκολία μας νά ἀγαπᾶμε τούς ἄρχοντες τοῦ τόπου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ διδασκαλία τοῦ ἀηδονιοῦ- Ἡ φυσική θεωρία/ Οἱ λόγοι τῶν ὄντων, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ διδασκαλία τοῦ ἀηδονιοῦ- Ἡ φυσική θεωρία/ Οἱ λόγοι τῶν ὄντων, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί λόγοι, 19-8-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Πῶς μποροῦμε νά βάλουμε καλό λογισμό γιά ἀδικαιολόγητες καταστάσεις στόν κλῆρο; Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὁ ἕνας νήστεψε 22 ἡμέρες, ὃ ἄλλος 2 κι ὅμως εἶχαν τὸν ἴδιο μισθό!

Μια φορά, ο Μέγας Παΐσιος συμπλήρωνε 22 ημέρας συνεχούς νηστείας, του εμφανίστηκε ο Χριστός και του είπε: “Πολύ κακοπαθείς για μένα, ιερέ Παϊσιε!” Κι αυτός του απάντησε: “Μα είναι μεγάλο πράγμα, αγαθέ μου Κύριε, η δική μου μηδαμινή κακοπάθεια, καθόσον μάλιστα η αγαθότητά σου μου παρέχει την δύναμή Σου;”

Κι ο Σωτήρας μας του είπε: “Κάθε καλό έργο είναι ευπρόσδεκτο από μένα, και οπωσδήποτε θα ανταποδώσω το μισθό τους σε εκείνους που το κάνουν, μισθό ανάλογο με τις προσπάθειές τους! Σε αυτό όμως που με ρωτάς ακολούθησέ με”. Και ο Μέγας Παΐσιος Τον ακολούθησε, μέχρις ότου μεταφέρθησαν σε ένα σπήλαιο της ερήμου. Τότε του λέγει ο Σωτήρας: “Μπες στο σπήλαιο, για να αντικρίσεις έναν άνδρα που είναι πραγματικός αγωνιστής μου”. Κι αφού ο Παΐσιος μεταφέρθηκε μέσα στο σπήλαιο, είδε έναν άνθρωπο ο οποίος κυλιόταν στο χώμα, τρίβοντας το στόμα και το πρόσωπό του στη Γη!

Επειδή λοιπόν ο Μέγας Παΐσιος απόρησε για αυτό τον υπερβολικό αγώνα του ανθρώπου, βγήκε έξω από το σπήλαιο, παρακαλώντας τον Χριστό μας να του εξηγήσει τον λόγο αυτής της υπερβολικής ασκήσεως. Και ο Κύριος του είπε: “Είδες τον δικό μου αγωνιστή, πόσους μεγάλους κόπους υπομένει για χάρη μου; Τον είδα, Κύριε, Του λέει ο Παΐσιος, και έφριξα για τους πόνους των ασκήσεων του! Μα παρακαλώ την Αγαθότητά Σου, Χριστέ μου, να μου φανερώσει την αιτία αυτού του μεγάλου αγώνος”. Τότε του λέγει ο Σωτήρας: “Ο άνθρωπος αυτός έχει μόνον δύο ημέρες που νηστεύει. Και να, βλέπεις πόσο ταλαιπωρείται από την πείνα και την δίψα;” Ακούγοντας αυτά ο Παΐσιος είπε: “Τότε, γιατί εγώ, που νηστεύω 22 ημέρες πια, δεν έπαθα κάτι παρόμοιο;”

Παναγία ἡ «Φανερωμένη» ΤΩΝ ΝΑΥΜΑΧΩΝ

Στο λιμάνι της Ύδρας υπήρχε από το 1640 μικρή Μονή που φυλασσόταν η Ιερή θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου που ήταν γνωστή στους κατοίκους για τις θαυματουργικές της ιάσεις στους προσερχόμενους με πίστη κατοίκους.

Η Μονή στα χρόνια της Επανάστασης προσέφερε πολλά για τον αγώνα της Πατρίδας. Το καθολικό της Μονής, όπου πολλές φορές συνάχθηκαν οι θρυλικοί ναυμάχοι για να ευχαριστήσουν την Παναγία, σήμερα αποτελεί ενοριακό ναό της Ύδρας.

Η Παναγία Φανερωμένη (Παναγία των Ναυμάχων) είναι η θαυματουργή Εικόνα που αυτή προσκυνούσαν οι Ναυμάχοι του Αγώνα του 1821 πριν φύγουν για τις θρυλικές ναυμαχίες τους εναντίων των δυναστών και αυτή την εικόνα προσκυνούσαν και ευχαριστούσαν ευθύς μόλις επέστρεφαν στο νησί.

Το 1656 όταν επιτέθηκαν Αγαρηνοί πειρατές για να κουρσέψουν την Ύδρα, οι προεστοί του νησιού έδωσαν δώρα και χρήματα στους πειρατές -με σκοπό να αποφύγουν τις βιαιότητες και τις λεηλασίες- αλλά οι πειρατές αντί αυτοί να φύγουν αιχμαλώτισαν τους προεστούς και τους έσυραν σιδηροδέσμιους στο πλοίο τους έχοντας απώτερο σκοπό να αιχμαλωτίσουν τους κατοίκους και να τους πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής.

Ο λαός της Ύδρας προσέτρεξε και ζήτησε την βοήθεια της Παναγίας που όπως λέγεται φανερώθηκε σαν οπτασία και έτρεψε σε φυγή τους Αγαρηνούς πειρατές.

Τὰ ἀγόρια καὶ τὰ κορίτσια ἔχουν ἐξ ἀρχῆς διαφορετικὰ μυαλά!

Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»

Πολλοί υποστηρίζουν ότι το φύλο δεν έχει σημασία και ότι δεν υπάρχουν σταθερές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών. Τα τελευταία 30 χρόνια, κάποιοι προχώρησαν και παραπέρα, αρνούμενοι και τη δυαδικότητα αρσενικού/θηλυκού.

Το 1990, η καθηγήτρια του Berkeley, Judith Butler (1) υποστήριξε ότι το φύλο είναι εξ ολοκλήρου μια κοινωνική κατασκευή, ένας ρόλος που αφομοιώνεται προοδευτικά: «επειδή το φύλο δεν είναι μια αντικειμενικότητα, οι διάφορες ενέργειες του φύλου δημιουργούν την ιδέα του φύλου, αλλά χωρίς αυτές τις ενέργειες δεν θα υπήρχε καθόλου φύλο…»

Για αυτή της τη «πρωτοτυπία», η Judith Butler έχει ανταμειφθεί με ένα πλήθος επιστημονικών διακρίσεων και βραβείων -όπως το βραβείο Mellon- το οποίο συνοδεύεται με χρηματικό έπαθλο 1,5 εκ. δολαρίων. (Συγκριτικά, το βραβείο Νόμπελ δίνει μόλις 1,1 εκ. δολάρια.) Πολλοί σύγχρονοι παιδαγωγοί ασπάζονται την άποψη της Judith Butler για το φύλο ως «υποδυόμενου ρόλου». Αυτοί «υποσκάπτουν» και «αποδομούν» ενεργά τη δυαδικότητα αρσενικού/θηλυκού. Αποθαρρύνουν τη χρήση των λέξεων «αγόρια» και «κορίτσια» στα σχολεία με το σκεπτικό ότι αυτές οι λέξεις ενισχύουν το ετεροκανονικό δίπολο. Και η φράση «κυρίες και κύριοι» είναι για κάποιους προσβλητική.

Σε κανέναν γονέα δεν αρέσει η κόρη του να έχει διαφορετικές ευκαιρίες από το γιο του. Δεν αρέσει η υποτίμηση, ο παραγκωνισμός, η αδικία, η προκατάληψη. Πέρα όμως από τα συναισθήματά μας υπάρχουν δεδομένα που δείχνουν πως η ανδρική και η γυναικεία φύση έχουν διαφορές, διαπιστωμένες και ενσωματωμένες στο γενετικό τους υλικό και αυτές έχουν τη σημασία τους. (2,3) Η αγνόηση ή η άρνηση της πραγματικότητας δεν αποτελεί ποτέ σωστή ούτε συμφέρουσα πρακτική.

Ἡ μεγάλη πίστη τοῦ ἑκατοντάρχου

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

(Ματθ. 8’ 5-13)

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή μᾶς περιγράφει ἕνα γεγονός πού μᾶς δείχνει πώς κάποιοι ἄνθρωποι εἶναι ὑγιεῖς ἀνάμεσα στούς ἀσθενεῖς κι ἄλλοι εἶναι ἄρρωστοι ἀνάμεσα στούς ὑγιεῖς. Πώς ὑπάρχει πίστη ἀνάμεσα στούς εἰδωλολάτρες καὶ ἀπιστία ἀνάμεσα σὲ ἐκείνους πού ὑπερηφανεύονται γιά τὴν καθαρότητα τῆς πίστης τους, κομπάζουν ὅτι εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ. Ἡ περικοπὴ αὐτὴ γράφτηκε σὰν μιά διδαχή γιά ὅλες τίς ἐποχὲς καὶ γιά ὅλους τοὺς λαοὺς καὶ ἐφαρμόζεται καὶ σὲ μᾶς μέχρι σήμερα. Ἡ διδαχὴ αὐτὴ εἶναι τόσο ὀξεία, ὅσο καὶ τὸ ξίφος τῶν χερουβίμ, καθαρή σάν τὸν ἥλιο, φρεσκια κι ἀναπάντεχη ὅπως τὰ λουλούδια τοῦ ἀγροῦ. Κι αὐτὸ γιά νά μᾶς δημιουργήσει δέος μέ τὴν ὀξύτητά της, νά μᾶς φωτισει μέ τὴν καθαρότητά της καὶ νά μᾶς ἀφυπνίσει ἀπο τὴν πνευματικὴ νάρκωση κι ἀδράνειά μας. Κυρίως ὅμωςκαταγράφηκε γιά νά προειδοποιήσει ὅλους ἐμᾶς τοὺς χριστιανοὺς νά μὴν ξεχαστοῦμε καὶ πέσουμε στήν οἴηση ἐπειδὴ ἐκκλησιαζόμαστε, προσευχόμαστε στόν Θεὸ καὶ ὁμολογοῦμε τὸν Χριστό. Γιατὶ τότε στήν τελικὴ Κρίση τοῦ Θεοῦ θὰ συναντήσουμε μπροστὰ μας ἀνθρώπους πού βρίσκονται ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλ’ ἔχουν μεγαλύτερη πίστη καὶ περισσότερα καλὰ ἔργα.

Ὅταν ὁ ἑκατόνταρχος βρέθηκε πρόσωπο μὲ προσωπο μὲ τὸν Χριστό, ἔπρεπε βέβαια νά Τοῦ ἐξηγήσει γιά μιά ἀκόμα φορά ὅλο τὸ πρόβλημα, ἂν κι ὁ Χριστὸς... εἶχε ἤδη πληροφορηθεῖ γι’ αὐτό. «Καὶ λέει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτὸν» (Ματθ. 8, 5). Προσέξτε πὼς μιλάει Ἐκεῖνος πού ἔχει ἐξουσία καὶ δύναμη! Δέν εἶπε «θὰ δοῦμε», οὔτε τὸν ῥώτησε ὅπως ἔκανε μέ ἄλλους: «Πιστεύεις πώς μπορῶ νά τὸ κάνω αὐτό;» Ἔβλεπε ἤδη στήν καρδιά τοῦ ἑκατοντάρχου τὴν πίστη του. Ἔτσι εἶπε ἀποφασιστικά, μ’ ἕναν τρόπο πού κανένας γιατρὸς δέν μπορεῖ νά χρησιμοποιήσει: Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύσω αὐτόν.

Ἡ ἔννοια τῆς λέξης ''ἀντίληψις'' στὸν Μέγα Παρακλητικό

Στον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα προς τη Θεοτόκο θα βρούμε όχι λίγες φορές το ουσιαστικό "ἀντίληψις" ("ἐπὶ τὴν σὴν κατέφυγον ἀντίληψιν κραταιάν", "δὸς μοι τῷ δούλῳ σου [...] τῷ τὴν σὴν ἀντίληψιν ἐπιζητοῦντι θερμῶς", "χεῖρα μοι δὸς βοηθείας ἡ θερμὴ ἀντίληψις καὶ προστασία μου", "καὶ ποῦ λοιπόν ἄλλην εὑρήσω ἀντίληψιν;", "θλιβομένων χαρὰ καὶ ἀντίληψις", "σὲ γινώσκω [...] ταχινὴν καὶ ὀξεῖαν ἀντίληψιν", "σκέπη γενοῦ καὶ προστασία καὶ ἀντίληψις", "ποίαν δὲ ἐφεύρω [...] θερμὴν ἀντίληψιν;").

Σήμερα η ίδια λέξη σημαίνει την αντιληπτική ή μαθησιακή ικανότητα ή δυνατότητα, την ικανότητα/δυνατότητα κατανόησης, τη σύλληψη μέσω των αισθήσεων, ενώ στον πληθυντικό σημαίνει τη νοοτροπία -- οι σημασίες όμως αυτές είναι νεώτερες.

Στα Αρχαία είχε διάφορες άλλες σημασίες, μία από τις οποίες ήταν: "βοήθεια", "προστασία", "πρόνοια". Αυτήν ακριβώς τη σημασία έχει στα αποσπάσματα που μνημονεύσαμε από τον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα παραπάνω. Με την ίδια σημασία θα τη βρούμε και στην Αγ. Γραφή (π.χ. "σὺ δέ, Κύριε, μὴ μακρύνῃς τὴν βοήθειάν μου ἀπ᾿ ἐμοῦ, εἰς τὴν ἀντίληψίν μου πρόσχες" [Ψαλμ. 21:20], "ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ ἀντίληψις" [Ψαλμ. 88:19]).

20 Αὐγούστου. Σαμουὴλ προφήτου (1144 π.Χ.)· Λουκίου μάρτυρος τοῦ βουλευτοῦ (γ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης θ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Κορ. ιβ΄ 12-26).

Α Κορ. 12,12      Καθάπερ γὰρ τὸ σῶμα ἕν ἐστι καὶ μέλη ἔχει πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, ἕν ἐστι σῶμα, οὕτω καὶ ὁ Χριστός·

Α Κορ. 12,12             Διότι όπως ακριβώς το σώμα ένα είναι και έχει πολλά μέλη, όλα δε τα μέλη του ενός σώματος, καίτοι είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα, έτσι και ο Χριστός μαζή με όλους τους πιστούς, ανεξαρτήτως των χαρισμάτων και δωρεών που έχουν, αποτελεί ένα πνευματικόν σώμα.

Α Κορ. 12,13      καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν.

Α Κορ. 12,13             Διότι και ημείς όλοι οι πιστοί εις ένα Πνεύμα εβαπτίσθημεν, ώστε να αποτελέσωμεν ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είμεθα είτε Ελληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι και όλοι σαν δένδρα φυτευμένα στον παράδεισον της Εκκλησίας εποτίσθημεν από το αυτό Αγιον Πνεύμα με το ζων ύδωρ της χάριτος.

Ἄν ἔχεις ἐγκράτεια στό φαγητό, μετά θά ἔχεις ἐγκράτεια καί στίς ἄλλες αἰσθήσεις

❈ Ἄν κανείς θέλει νά ἐλευθερωθεῖ, θέλει νά ζήσει ἀληθινή ἐλευθερία, πρέπει νά νικήσει τούς τρεῖς ἐχθρούς του. Νά νικήσει τόν κακό ἑαυτό του, δηλαδή τήν ἁμαρτία καί τά πάθη, τό κοσμικό φρόνημα, πού γιά τήν Ἁγία Γραφή κόσμος σημαίνει ἡ δουλεία στά τρία πάθη: στήν φιλαργυρία, στήν φιλοδοξία, στήν φιληδονία καί νά νικήσει τόν Διάβολο. ➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 28 – 10 – 2016)

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΣΑΜΟΥΗΛ, 20-8-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΣΑΜΟΥΗΛ, 20-8-2024 

https://www.youtube.com/live/iF9DZnXX60c?si=3ZHUh1BKEQcXzSAP

Ὄπτινα. Ἀρχὲς τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνα

Όπτινα. Αρχές του εικοστού αιώνα.

Ηγούμενος την περίοδο εκείνη ήταν ο Άγιος Ιωσήφ (Λιτόβκιν)[Εδώ]στο μέσον της κάτω σειράς.

Στην φωτογραφία φαίνονται και οι γέροντες της μονής:

Οι στάρετς Βαρσανούφιος[εδώ] πρώτος από δεξιά στην κάτω σειρά και Νεκτάριος[εδώ]δεύτερος από αριστερά στην δεύτερη από πάνω σειρά

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_73.html