Ἡ δύναμη τοῦ Κ. Η. Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ κακία τοῦ διαβόλου - Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Β', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ δύναμη τοῦ Κ. Η. Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ κακία τοῦ διαβόλου - Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Β', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 28-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com,

 

Ἡ βλασφημία τῆς Εὐρώπης καί τό χρέος μας, 28-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ βλασφημία τῆς Εὐρώπης καί τό χρέος μας, 28-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Α', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ε' Κυριακή Ματθαίου, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

Ἡ θεραπεία των δαιμονιζόμενων στά Γέργεσσα Α', Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ε' Κυριακή Ματθαίου, 27-7-2024, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

Ὁ χριστιανικός γάμος Α΄-Ποιά πράγματα χρειάζονται/Γιατί στεφανώνεται κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ χριστιανικός γάμος Α΄-Ποιά πράγματα χρειάζονται/Γιατί στεφανώνεται κατά τήν Ἁγ. Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες, 27-8-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ μέθη- ἡ ἐγκράτεια στό ποτό , Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μη'- να'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,

 Ἡ μέθη- ἡ ἐγκράτεια στό ποτό , Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (μη'- να'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 27-7-2024  

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ὁ πατὴρ Ἰσαὰκ (Ἀτάλλα): «Δὲν θὰ μὲ δελεάσουν τὰ πλούτη ὅλου τοῦ κόσμου. Ἡ θέση μου εἶναι στὸ Μοναστήρι»

Γράφει ὁ Ἱερέας Μιλχὶμ Ἂλ Χαουρανὶ

 

Στὶς 16 Ἰουλίου τοῦ 1998 ἐκδήμησε εἰς Κύριον ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγιορεῖτες πατέρες ποὺ τιμᾶται ἰδιαίτερα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας. Πρόκειται γιὰ τὸν ἱερομόναχο Ἰσαὰκ (Ἀτάλλα), ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὸν Λίβανο, τὸν μαθητὴ τοῦ μεγάλου Ἁγίου τῶν ἡμερῶν μας, τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτη. Τὸ πρῶτο βιβλίο μὲ τὴν βιογραφία τοῦ γέροντα Παϊσίου, ποὺ ἔχει καταγράψει μεγάλη ἀπήχηση καὶ δημοτικότητα καὶ ποὺ ἔχει μεταφραστεῖ σὲ πολλὲς γλῶσσες, ἦταν κυρίως ἔργο τοῦ ἱερομόναχου Ἰσαάκ [1]. Ὅμως, γιὰ τὸν ἴδιο τὸν συγγραφέα δὲν γνωρίζουμε πολλὰ πράγματα*. Στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου γιὰ τὸν Ἅγιο Παΐσιο ὑπάρχουν, βέβαια, διάσπαρτες βιογραφικὲς ἀναφορές. Προτείνουμε στοὺς ἀναγνῶστες νὰ...καλύψουμε ἐν μέρει αὐτὸ τὸ κενό, μὲ ὑλικὸ ποὺ προέρχεται ἀπὸ ὁρισμένες προσιτὲς σὲ μᾶς ἀραβικὲς πηγές. Ὁ καμβὰς τοῦ κειμένου βασίζεται σὲ ἀναμνήσεις ποὺ διηγήθηκε ὁ ἀδελφός τοῦ πατέρα Ἰσαὰκ Ἀντώνιος, τὶς ὁποῖες κατέγραψε ὁ γαμπρός του, ὁ ἱερέας Μιλχὶμ Ἂλ Χαουρανί, ποὺ τώρα λειτουργεῖ στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ Μχάϊντς, στὸ Ὅρος τοῦ Λιβάνου[2].

Ὁ ἱερομόναχος Ἰσαὰκ (κατὰ κόσμον Φαρὲς Ἀτάλλα) γεννήθηκε στὶς 12 Ἀπριλίου τοῦ 1937, ἀπὸ εὐσεβεῖς χριστιανούς, τοὺς Νεμὲρ καὶ Μάρθα, στὸ χωριὸ Ναμπάϊ, ποὺ βρίσκεται στὴν περιοχὴ Ματέν, στὴν περιφέρεια τοῦ Ὅρους τοῦ Λιβάνου. Ἦταν πρωτότοκος γιὸς ἀνάμεσα στὰ 10 παιδιὰ τῆς οἰκογένειας. Ὁ πατέρας του, ποὺ εἶχε ἐξαιρετικὴ φωνή, ἔψελνε στὴν ἐκκλησία καὶ ἀπὸ αὐτὸν ὁ γιὸς κληρονόμησε τὴν ἀγάπη του γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ὁ Φαρὲς ἀγαποῦσε τὴν μόνωση καὶ συχνὰ πήγαινε νὰ προσεύχεται σὲ ἔρημα μέρη. Μία φορὰ ἔφυγε γιὰ τὸ μοναστήρι τοῦ Προφήτη Ἠλία[3] μὲ τὴν ἐπιθυμία νὰ μείνει ἐκεῖ. Ὅμως, ἀναγκάστηκε νὰ ἐπιστρέψει σπίτι, ἐπειδὴ στὰ μοναστήρια δὲν δέχονταν τότε τοὺς πρωτότοκους, ἐπειδὴ ἐνδεχομένως θὰ χρειαζόταν νὰ φροντίζουν τοὺς γονεῖς τους.

Ὅταν ὁ Φαρὲς ἦταν 12 ἐτῶν, ἡ μητέρα του πέθανε καὶ ὁ πατέρας παντρεύτηκε ξανά. Ὁ νεαρὸς μαθήτευσε στὸ ἐπάγγελμα τοῦ ξυλουργοῦ καὶ βρῆκε δουλειὰ στὴν Βηρυτό. Ἐπέστρεφε σπίτι πολὺ ἀργὰ καὶ ὁ πατέρας τοῦ ἔκανε συχνὰ παρατηρήσεις γιὰ αὐτό. Σύντομα ἀποκαλύφτηκε ὅτι ἡ αἰτία τῶν καθυστερήσεων ἦταν ὅτι ὁ Φαρὲς παρακολουθοῦσε μαθήματα βυζαντινῆς μουσικῆς, τὰ ὁποία παρέδιδε ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιόχειας, ὁ Μίτρι Ἂλ Μούρ.

Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

«Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου»

Γέροντα, διάβασα κάπου ὅτι οἱ Ἅγιοι τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τους δίνουν δῶρα σὲ ὅσους τοὺς ἐπικαλοῦνται. Ἔτσι εἶναι;

-Ναί, κερνοῦν πνευματικὰ κανταΐφια! Ἅμα γλυκαίνουμε τοὺς Ἁγίους μὲ τὴν ζωή μας, μᾶς κερνοῦν γλυκὰ πνευματικά.

– Γέροντα, πῶς θὰ ἀγαπήσω ἕναν Ἅγιο;

– Ποιόν Ἅγιο θέλεις νὰ ἀγαπήσης;

– Τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.

–Ἐσὺ νὰ κάνης εὐχὴ γιὰ μένα στοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες νὰ μὲ βοηθοῦν, κι ἐγὼ θὰ εὔχωμαι νὰ τοὺς ἀγαπήσης. Ἐὰν μπορῆς, νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Συναξάρι τοῦ Ἁγίου ποὺ γιορτάζει, γιὰ νὰ συνδέεσαι μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους.

Ἡ μελέτη τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, καὶ γενικὰ τῶν Συναξαρίων, πολὺ βοηθάει, γιατὶ θερμαίνεται ἡ ψυχὴ καὶ παρακινεῖται νὰ μιμηθῆ τοὺς Ἁγίους. Ἀφήνει τότε ὁ ἄνθρωπος στὴν ἄκρη κάθε εἶδος κακομοιριᾶς καὶ προχωρεῖ μὲ λεβεντιά. Τὰ Συναξάρια βοηθοῦν στὴν ἀνδρεία τὴν ψυχική, ἀκόμη καὶ στὸ μαρτύριο.– Πῶς συμβαίνει, Γέροντα, Ἅγιοι ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο ὄνομα νὰ ἔχουν καὶ τὸ ἴδιο μαρτύριο;

– Ἐσένα πῶς σὲ λένε;

– Μαρία.

– Ἁγία Μαρία ὑπάρχει;

– Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, Γέροντα.

Γιατί δέν λατρεύεται ὁ ἀληθινός Θεός στίς αἱρέσεις καί στίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου;(Σχόλιο σε ένα ακόμα συγκρητιστικό ατόπημα)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η Ιουλίου 2024

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;

(Σχόλιο σε ένα ακόμα συγκρητιστικό ατόπημα»

Είμαστε υποχρεωμένοι στα πλαίσια της διακονίας μας, να αναφερόμαστε συχνά στις ανακοινώσεις μας, στο μείζον πνευματικό πρόβλημα των καιρών μας, το οποίο είναι η ραγδαία διάδοση και επικράτηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, του θρησκευτικού συγκρητισμού, «τέκνο» του Οικουμενισμού. Απώτερος σκοπός του η απομείωση και η εξαφάνιση της μόνης σώζουσας εν Χριστώ Ιησού ορθοδόξου πίστεως, στην πανθρησκειακή χοάνη του ψεύδους, στην ετοιμαζόμενη εφιαλτική πανθρησκεία, η οποία θα είναι η ανάμειξη, η ενοποίηση, όλων των υπαρχουσών θρησκευτικών πίστεων σε ένα τερατώδες σχήμα.

Οι αφανείς και εμφανείς προωθητές αυτής της πνευματικής πανώλης λανσάρουν το δαιμονικό «δόγμα», το οποίο εκπορεύεται μέσα από τα τεκτονικά «τυπικά» και αποτελεί βασική αρχή του θεοσοφικού κινήματος, ότι «Ο ίδιος Θεός λατρεύεται, με διαφορετικό τρόπο σε όλες τις θρησκείες» και «όλες οι θρησκείες είναι καλές, όμως ατελείς, διότι περιέχουν μέρη της αλήθειας. Η πλήρης αλήθεια θα προέλθει από την συνένωσή τους»! Παράλληλα θέλοντας να παραπλανήσουν, κηρύσσουν μια περίεργη «ανεξιθρησκία», με το επίσης δαιμονικό δόγμα: «πίστευε όπου θέλεις, μόνο να μην απολυτοποιείς την θρησκευτική σου πίστη και να μην θέτεις την θρησκεία σου πάνω από τις άλλες», αφήνοντας έτσι τεράστιο περιθώριο για την καλλιέργεια του θρησκευτικού συγκρητισμού.

Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι σε αυτό το κακόδοξο κλίμα συμμετέχουν και υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα (κληρικοί και λαϊκοί), οι οποίοι, όχι απλά υιοθετούν αυτές τις λίαν επικίνδυνες πλάνες, αλλά και τις λανσάρουν στο ορθόδοξο πλήρωμα, ως δήθεν «χριστιανικές αρχές», ως «αίτημα των καιρών μας, για συμφιλίωση», ως «επιβεβλημένη έξοδο της Ορθοδοξίας από την απομόνωσή της και το άνοιγμά της στον σύγχρονο κόσμο», κλπ!

Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Συναξάρι εδώ

Παρακλητικός κανόνας εδώ

1.Ο ΓΑΜΟΣ

2.Συγχώρηση των αμαρτιών

3.Μια φορά έγινε σεισμός στο Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος.

4.Την ψυχολογική κατάσταση πρέπει να την μετατρέπουμε σε πνευματικό φαινόμενο...

5.Τὸ νὰ ζεῖς χριστιανικὰ εἶναι νὰ πλατύνεις τὸ περιεχόμενο τῆς ζωῆς σου μὲ ἕναν τρόπο πρωτοφανῆ

6.Η πικρία που αισθάνεται κανείς για κάποιον, έστω κι αν είναι δίκαιη, αρρωσταίνει την καρδιά και συντελεί στο να χάνη την Χάρη του Θεού.

7.Σε όποιον μετανοεί, ο Κύριος δίνει την ειρήνη Του και την ελευθερία να Τον αγαπά.

8.Όταν δεν υπάρχουν τα σημεία αυτά, η Αγία Σύνοδος μετατρέπεται σε «σύλλογο» ή «ομάδα»

9.Η αδιάλειπτη προσευχή δεν είναι σκοπός, σκοπός είναι...

Σάν σήμερα, πρίν 50 χρόνια, στίς 11/7/1974, σφαγιάσθηκαν12 ἀδιάβλητοι καί ἱεραποστολικοί μητροπολίτες. Πῶς ἀντέδρασε ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος ἔστειλε τὴν ἴδια μέρα ἐπιστολὴ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὴν κοινοποίησε σ' ὅλους τοὺς Μητροπολῖτες.

Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 13-7-74

Πρός

Τὸν Μακαριώτατον

Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν

κ. Σεραφείμ

ΑΘΗΝΑΣ

Ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος καί δή ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας βαθύτατα αἰσθάνομαι τό χρέος ἀδιαφορῶν διά τάς συνεπείας νά ὑψώσω τήν φωνήν μου διά τά τελευταίως ἐν τῇ ἡμετέρα Ἐκκλησία διαδραματιζόμενα θλιβερά γεγονότα. Ἀρχή συμφορῶν ἡ διά τῆς 3ης Συντακτικῆς Πράξεως διάκρισις τῶν Μητροπολιτῶν εἰς κανονικούς καί ἀντικανονικούς. Ἅπαντες οἱ ἀπό συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους μέχρι σήμερον Ἀρχιεπίσκοποι καί Μητροπολῖται ἐξελέγησαν ἐντός τοῦ ἀθλίου συστήματος τῆς νόμῳ κρατούσης Πολιτείας διά ποικίλων σχημάτων Συνόδων, ὀλιγομελῶν, πολυμελῶν, ἀριστίνδην, καί φέρουν ἐν ἑαυτοῖς τό αὐτό κρῖμα καί οὐδείς δύναται νά καυχηθῆ ὅτι ἐξελέγη κατά τόν ἰδεώδη ἀποστολικόν τρόπον.

Ἀπό τοῡ 1850 καί ἐντεῦθεν ἢ εἴμεθα ἅπαντες συλλήβδην κανονικοί ἥ εἴμεθα ἅπαντες συλλήβδην ἀντικανονικοί. Ἐφ᾿ ὅσον δέ καί εἰς κρίνεται ὡς κανονικός, κατ᾿ ἀδήριτον λογικήν συνέπειαν πρέπει ἅπαντες νά κριθοῦν κανονικοί. Μή παίζωμεν ἐν οὐ παικτοῖς καί ἀντιφάσκωμεν δεινῶς. Ἡ δέ 7η Συντακτική Πρᾶξις κατέλυσε θεμελιώδεις ἀρχές καί θεσμούς, ἐφ᾿ ὧν ἑδράζεται τό φιλελεύθερον πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας. Θέτω τοῦτο ὑπό τήν κρίσιν ὅλων τῶν κανονολόγων κληρικῶν καί λαϊκῶν, τοῦ Οἰκουμενικοῦ καί τῶν λοιπῶν Πατριαρχείων καί ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας:

Μητροπολῖται ἄμεμπτου ἤθους, ἀδαμαντίνου χαρακτῆρος, ἱεραποστολικῶν ἰδεῶν, τήν ζωήν των ὡς καλοί ποιμένες κατ᾿ ἐπανάληψιν θέσαντες ἐν χαλεπαῖς ἡμέραις ἀπεριγράπτου φρίκης ὑπέρ τοῦ πάσχοντος καί κινδυνεύοντος λαοῦ καί μυριάδας ψυχῶν σώσαντες, ἤδη διά τῆς εἰρημένης Συντακτικῆς Πράξεως ὡς διά λαιμητόμου στηθείσης ἐν τόπῳ ἁγίῳ καρατομοῦνται καί στεροῦνται ὄχι μόνον τῶν ἀναφαιρέτων κανονικῶν δικαιωμάτων των, ἀλλά καί τῶν στοιχειωδῶν δικαιωμάτων των ὡς Ἑλλήνων πολιτῶν, τῶν ὁποίων οὐδέ οἱ ἔσχατοι τῶν κακούργων στεροῦνται.

Καταδικάζονται ἀναπολόγητοι! Ἐρωτῶμεν: Πότε ὑπό ἐκκλησιαστικῶν, πολιτικῶν καί στρατιωτικῶν δικαστηρίων καί αὐτῶν ἀκόμη τῶν ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων οὕτω πῶς κατεδικάσθησαν ἄνθρωποι; Ἵνα κατά Χρυσόστομον εἴπωμεν, "οὐδέ Σαυρομάται οὕτω δικάζουσιν": Ἐσκοτίσθη ἐπί τούτῳ ὁ ἥλιος, θρηνοῦν οἱ οὐρανοί, θρηνοῦν καί μυριάδες Ἑλλήνων εὐσεβῶν, οἵτινες ἀποτελοῦν τό εὐγενές λεῖμμα ἐν τοῖς χαλεποῖς τούτοις καιροῖς. Σείονται αἱ συνειδήσεις τῶν πολλῶν, εἰς ἀπιστίαν καί ἀθεΐαν ἐξωθοῦνται καί καταλήγουν. Χαίρουν δέ οἱ δαίμονες, οἱ μασόνοι, οἱ χιλιασταί, οἱ ὑλισταί καί οἱ μέχρι μυελοῦ ὀστέων διεφθαρμένοι τύποι.

29 Ἰουλίου. Καλλινίκου καὶ Θεοδότης μαρτύρων (γ΄-δ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Δευτέρας ς΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ις΄ 17-24).

Ρωμ. 16,17         Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχὴν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε ποιοῦντας, καὶ ἐκκλίνατε ἀπ᾿ αὐτῶν·

Ρωμ. 16,17                Σας παρακαλώ δε αδελφοί να είσθε άγρυπνοι και να προσέχετε αυτούς, που προκαλούν διαιρέσεις και σκάνδαλα και που δεν συμμορφώνονται, αλλά φέρονται αντίθετα προς την αποστολικήν διδασκαλίαν, την οποίαν σεις εμάθατε. Φεύγετε μακρυά από αυτούς.

ΟΣΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Ο ΣΙΝΑΙΤΗΣ 1500 ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ

Ο Όσιος Στέφανος για (40) ολόκληρα χρόνια, έζησε στην έρημο του Σινά, με ακατάπαυστα δάκρυα και κατάνυξη. Παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο σε στάση προσευχής, καθήμενος με ελαφρώς γερμένο προς τα κάτω το κεφάλι, ντυμένος με το ευτελέστατο ασκητικό του τριβώνιο και το κομποσκοίνι της αδιάλειπτης προσευχής, στα άγια δάχτυλα του.