Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Ἡ Θεία Χάρη, ἡ Σωτηρία καί ὁ Χαριτωμένος ἄνθρωπος, Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.2, στ. 8-10, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἡ Θεία Χάρη, ἡ Σωτηρία καί ὁ Χαριτωμένος ἄνθρωπος, Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Πρός Ἐφεσίους, Κεφ.2, στ. 8-10, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 20-8-2017 (Σύναξη)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Διδαχή τῇ IB’ Κυριακή τοῦ Ματθαίου γιά τή σωτηρία (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)


 
 «Διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθόν ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;» (Ματθ. 19, 16)
«ΑΓΑΘΕ Διδάσκαλε», ρώτησε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό κάποιος νεαρός, «τι καλό να κάνω για ν’ αποκτήσω την αιώνια ζωή;». Δηλαδή: “Τι να κάνω για να σωθώ;”. Ερώτημα πολύ σοβαρό. Ερώτημα για ένα ζήτημα που πρέπει ν’ απασχολεί κάθε άνθρωπο σ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού της επίγειας ζωής του. Όπως ο ταξιδιώτης που διαπλέει μια μεγάλη και φουρτουνιασμένη θάλασσα, δεν συλλογίζεται παρά ένα ήσυχο λιμάνι, έτσι κι εμείς, που ταλαιπωρούμαστε μέσα στα κύματα της θάλασσας του βίου, πρέπει ακατάπαυστα να έχουμε μπροστά στα μάτια του νου μας την αιωνιότητα και,όσο βρισκόμαστε στην πρόσκαιρη τούτη ζωή, να φροντίζουμε για τη μεταθανάτια κατάσταση της ψυχής μας. Τι είναι αυτό που μπορούμε να το αποκτήσουμε στη γη και να το διατηρήσουμε παντοτινά ως αναφαίρετο κτήμα μας; Μόνο η σωτηρία μας!
Όποιος χρησιμοποιεί την επίγεια ζωή για να συγκεντρώσει πλούτη, αυτός θ’ αφήσει εδώ τα πλούτη κατά το πέρασμά του στην αιωνιότητα. Όποιος χρησιμοποιεί την επίγεια ζωή για ν’ αποκτήσει τιμές και δόξα, αυτός θα χάσει και τις τιμές και τη δόξα από τον πικρό θάνατο. Όποιος, όμως, χρησιμοποιεί την επίγεια ζωή για ν’ αποκτήσει τη σωτηρία, αυτός θα πάρει τη σωτηρία μαζί του στην αιωνιότητα και θα ευφραίνεται παντοτινά στον ουρανό με το υπέρτατο αγαθό που κέρδισε στη γη.

Παπά-Δημήτρης Γκαγκαστάθης - «Πῦρ γάρ ἐστι τοὺς ἀναξίους φλέγον»

  Στὶς 30 Δεκεμβρίου τοῦ 1967, ἡμέρα Σάββατο καὶ ὥρα 3 μ.μ. ἐπῆγα στὰ Μετέωρα, γιὰ νὰ προσκυνήσω καὶ ὠφεληθῶ ψυχικά. Τὴν Κυριακὴ ἐλειτούργησα στὴν ῾Ιερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως καὶ τὴν Δευτέρα στὸν ῞Αγιο Στέφανο, νυκτερινή. Χαρὰ Θεοῦ καὶ εὐλογία Κυρίου. 

Αφοῦ μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ ἐπέστρεψα στὸ χωριό μου, μὲ εἰδοποίησαν ἀμέσως νὰ πηγαίνω νὰ κοινωνήσω τὴν γριά, Ζωὴ ᾿Αντωνίου Γκαγκαστάθη, ποὺ ἦταν ἀπὸ καιρὸ κατάκοιτη, περίπου 85 ἐτῶν.
 
᾿Επῆγα, καὶ μόλις τὴν κοινώνησα τῶν ᾿Αχράντων Μυστηρίων, ἀμέσως ἐφώναξε: μὲ ἔκαψεν ἡ Κοινωνία, φωτιὰ ἔχω, δός τε μου νερὸ νὰ πιῶ, καίγομαι. Μὲ καίει μέσα... Στὶς λίγες ὧρες ποὺ ἔζησε φώναζε συνέχεια, κάηκα ἡ καϋμένη.
 
Κατόπιν παρέδωκε τὸ πνεῦμα της. Αὐτὸ ἦταν θαῦμα, διότι αὐτὴ εἶχε καιρὸ νὰ ἐξομολογηθῆ καὶ εἶχεν ἄστατο χαρακτῆρα. Εἶχε τὸ δαιμόνιο τῆς καταλαλιᾶς. ῞Οπου πήγαινε, πάντα ἔλεγε διάφορα ἄσχημα λόγια γιὰ τὸ παιδί της, τὴν νύφη της κλπ. Πάντα καταλαλοῦσε.
 
Δὲν σταματοῦσε καθόλου. ῞Ολοι τὴν ἔβλαπταν καὶ ἀπὸ κανένα δὲν ἔμενε εὐχαριστημένη. Εἶχε καὶ τὸ δαιμόνιο τῆς γαστριμαργίας.

Ὁ διάλογος στό κελί τῆς φυλακῆς τοῦ Καπετάν Σπάσο Σπάσοβιτς καί τοῦ Διαβόλου

Ξαφνικά εμφανίζεται στή μέση τής αίθουσας κάποιο κόκκινο φώς, σάν βεγγαλικό σέ δίνη. Ό Σπάσο κοιτάζει έκπληκτος. Σταδιακά αυτή ή δίνη παίρνει τό σχήμα ανθρώπου. Μοιάζει σάν κάποιος κομψός κύριος μέ μαύρο κοστούμι σέ γιορτή, μέ ήμίψηλο καπέλο καί ένα φωτεινό μεταλλικό ραβδί στό χέρι. Χωλαίνει πολύ από τό ένα πόδι. Τό πρόσωπό του είναι θολό καί εντελώς ακαθόριστο.

- Μέ γνώρισες, εχθρέ μου; γάβγισε βραχνά σα γέρικο σκυλί ό άγνωστος. Είμαι εκείνος τόν όποιο τρέμει ό ουράνιος Θρόνος, κι εσύ θέλεις να μου εναντιωθείς; Είμαι ό γιατρός πάνω από όλους τους γιατρούς. Θεραπεύω τούς ανθρώπους από τήν ύγεία, από τήν άλήθεια, από τήν όμοθυμία, από τό έλεος, από τήν εύσέβεια κι από όλες τις άποκαλούμενες άρετές. Είμαι διδάκτωρ όλων των έπιστημών καί των γνώσεων τής ύποκρισίας, δηλαδή τής κακής χρήσης όλων των ανθρωπίνων γνώσεων καθώς καί όλων των ανθρωπίνων ικανοτήτων.
Εγώ κυβερνώ τόν κόσμο μέ τή βοήθεια έξι μεγάλων καταχρήσεων, πού είναι: ή κατάχρηση της γνώσης, ή κατάχρηση τής έξουσίας, ή κατάχρηση τού πλούτου, ή κατάχρηση τής σωματικής ομορφιάς, ή κατάχρηση τής τέχνης καί ή κατάχρηση των φαγητών καί τών ποτών. Μέ τή βοήθεια αύτών τών καταχρήσεων καί τού μαγικού μου καθρέφτη δείχνω στούς ανθρώπους τή Χώρα της Ανέφικτης Εύτυχίας κι αύτοί τρέχουν σάν τρελοί.
Κι όταν νομίσουν ότι έφθασαν στήν πύλη αυτής τής χώρας, γυρίζω τόν καθρέφτη από τή σκοτεινή πλευρά κι εκείνοι επιστρέφουν απογοητευμένοι.

Ἀπό τό Συναξάρι –Ὁ ἅγιος Ὀσβάλδος, βασιλιάς τῆς Νορθουμβρίας

 
Ο άγιος Οσβάλδος ήταν γιος του βασιλιά της Βερνικίας (1) Εθελφρίδου. Όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε στον πόλεμο κατά του βασιλιά της Ανατολικής Αγγλίας, κατέφυγε στην Σκωτία και βαπτίστηκε στην Μονή της Αϊόνας. Όταν ο Καντγουόλον, βασιλιάς της χώρας των Ουαλών, που είχε συμμαχήσει με τον Πέντα, έναν άγριο ειδωλολάτρη βασιλιά της Μερκίας, κατέλαβε την Νορθουμβρία αφού σκότωσε τον βασιλιά άγιο Έντγουιν, ο άγιος Οσβάλδος, ηλικίας τριάντα ετών τότε (634), ανέλαβε την επανάκτηση της χώρας του επικεφαλής ενός στρατού αδύναμου αριθμητικά, αλλά ισχυρού λόγω της εμπιστοσύνης του στην βοήθεια του Σωτήρος.

Όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους αντιπάλους τους, ασύγκριτα ανώτερους αριθμητικά, σε ένα μέρος που είχε εκ θείας Προνοίας το όνομα «Πεδίο του Ουρανού» (Hefenfelth), ο Οσβάλδος είπε να υψώσουν έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό, τον οποίο κρατούσε στα χέρια του, ενώ οι σύντροφοί του τον στερέωναν στην γη. Και αφού ενδυναμώθηκε από ένα όραμα του αγίου Κολομβανού [9 Ιουν.], την επαύριο κατήγαγε λαμπρή νίκη που του επέτρεψε να ενώσει υπό την εξουσία του τα δύο τμήματα της Νορθουμβρίας και να επεκτείνει σταδιακά την κυριαρχία του σε όλη την αγγλοσαξωνική Επταρχία.

Ποιὰ ἁμαρτήματα δὲν μᾶς ἐμποδίζουν ἀπὸ τὴν Θεία Κοινωνία;

 Οι Άγιοι Μακάριος Κορίνθου καὶ Νικόδημος Ἁγιορείτης, οἱ γνωστοὶ αὐτοὶ ὑπέρμαχοι τῆς Συνεχοῦς Μετα­ λήψεως τῶν Ἀχράντων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, στὸ περίφημο σχετικὸ βι­βλίο τους ἀντιμετωπίζουν τὴν ἔνστασι καὶ ἀπορία τῶν καλοπροαιρέτων κατὰ τὰ ἄλλα ἐκείνων Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι διαμαρτύρονται καὶ λέγουν γιὰ ὅσους μεταλαμβάνουν συχνά: «Τάχα καὶ αὐτοὶ ὡς ἄνθρωποι δὲν ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὰ πάθη γαστριμαργίαν, κενοδοξίαν, γέλωτα, ἀργολογίαν καὶ ὅσα ὅμοια; Πῶς λοιπὸν θέλουν νὰ κοινωνοῦν συχνά;» (Ἔνστασις Η΄).

Οἱ Ἅγιοι ἀπαντοῦν στὴν ἔνστασι αὐτή, ἐπικαλούμενοι ἕνα θαυμά­σιο κείμενο τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου Ἀντιοχείας, τὸ ὁποῖο παραθέτουν πρῶτα αὐτούσιο καὶ κατόπιν ἁπλο­ποιημένο γλωσσικῶς. Ἄς προσέξουμε ἰδιαιτέρως τὴν γνώμη αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου, ἡ ὁποία ἐκφράζει μὲ συντομία μία βαθειὰ πτυχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πνευμα τικότητος· διάκρισις τῶν ἁμαρτημάτων σὲ «εὐσυγχώρητα» καὶ «βαρέα», ὕπαρξις «διαφόρων θυσιῶν», ποὺ μᾶς «προ­καθαίρουν» γιὰ νὰ προσέλθουμε στὰ Ἱερὰ Μυστήρια καὶ βίωσις τῆς Συνεχοῦς Μετανοίας, ὡς ἀπαραιτήτου προϋποθέ­ σεως τῆς Συνεχοῦς Μεταλήψεως. Ἄς ἐντρυφήσουμε ὅμως στὸ εὐλο­ γημένο κείμενο τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου.

Οἱ κολλυβάδες καί ἡ Σκιάθος

 Ποιοι ήταν οι Άγιοι Πατέρες που ασκήθηκαν στο μοναστήρι της Ευαγγελίστριας και διαπότισαν με το κολλυβάδικο πνεύμα τη ζωή του νησιού.

Του Πρωτ. Κωνσταντίνου Καλλιανού, Εφημερίου Ι.Ν. Αγ. Παντελεήμονος Σκοπέλου

Πολλά γράφηκαν για το λεγόμενο Κίνημα των Κολλυβάδων, τους δύο Αλέξανδρους και τη Σκιάθο. Το παρόν έρχεται να προσθέσει σ’ αυτά την προσωπογραφία της κολλυβαδικής σκιαθίτικης κοινότητας. Για να γνωρίσουμε την όντως πανίερη κοινότητα των ιεροπρεπών αυτών πατέρων, πρέπει να ανατρέξουμε στα γεγονότα των αρχών του 18ου αι., στη σκήτη της Αγίας Άννης, στον Άθωνα. Παραθέτουμε ανέκδοτη έως σήμερα διήγηση σχετικά με την αφορμή για να αρχίσουν οι ταραχές.
 
Έως σήμερα όλοι σχεδόν οι ιστορικοί που ασχολήθηκαν με το ζήτημα αυτό το τοποθετούν γύρω στο 1754, όταν ξεκίνησαν οι εργασίες για την εκ βάθρων ανοικοδόμηση του νέου Κυριακού της Σκήτης. Η διήγηση που παραθέτουμε μας πληροφορεί πως οι πρώτες ταραχές ξεκίνησαν στις αρχές του 18ου αι. Στο φ. 6 του χφου, που επιγράφεται: «Φραγγέλιον, ω απορραπίζονται οι εν τω ιερώ της Αναστάσεως ασχημονούντες, ήτοι οι εν τη Κυριακή νεκρολογούντες», που σώζεται στο Αρχείο της Ι.Μ. Ευαγγελισμού Σκιάθου, διαβάζουμε:

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο «Οἱ λογισμοί καθορίζουν τήν ζωή μας» τοῦ Γέροντα Θαδδαίου τῆς Βιτόβνιτσα

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/07/blog-post_668.html

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης - Ἡ εὐχή ἁγιάζει


 
Όταν η νοικοκυρά λέει την ευχή, κάνοντας τις δουλειές τού σπιτιού, όλα αγιάζονται. Και το φαγητό της και αυτοί πού τρώνε το φαγητό της.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/06/blog-post_874.html

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible