Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε;, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε;, 6-7-2020, Ἀρχιμ Σάββας Ἁγιορείτης

Στόχοι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου,3ο Μέρος Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Στόχοι τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου,3ο Μέρος Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 15-05-2016
https://www.youtube.com/watch?v=KS-gbmy6eNk

Ἡ 'ὠφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Β΄, Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Β΄, Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 7-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτης(Κήρυγμα)

http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ ὠφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Α΄, Ἀρχιμ. Σάββα

Ἡ ωφέλεια τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Α΄, Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 7-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
https://www.youtube.com/watch?v=OW-0tQ1_FzQ&feature=em-lbcastemail

Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Τήν ἄλλη μέρα ἔδωσαν μάχη μέ τούς Τούρκους. Ἐφονεύθησαν ὅλοι, πλήν τοῦ θείου μου...

«Ἕνας θεῖος μου ἦταν στρατιώτης στή Μ. Ἀσία. Ἡ ἐνοματία του, ἦταν καμιά δεκαριά ἄντρες, πῆγαν σέ ἕνα τουρκικό πορνεῖο. Ὁ θεῖος μου δέν ἔκανε τίποτε, δηλαδή εἶχε τό φόβο τοῦ Θεοῦ, ὅ ἴδιος μοῦ τό ἔλεγε, δέν ἔκανε τίποτε, κάθησε ἥσυχα καί δέν ἐπόρνευσε. 

Μάλιστα ἔζησε κάπου 90 τόσα χρόνια, πῶς συνέπεσε, ὁ τελευταῖος πνευματικός -γιατί πάντα ἐξομολογεῖτο- ἐξομολογήθηκε σέ μένα ὁ θεῖος ὁ Χρῆστος! [συγκίνηση]. Λοιπόν, ἀκοῦστε. Τήν ἄλλη μέρα ἔδωσαν μάχη μέ τούς Τούρκους. Ἐφονεύθησαν ὅλοι, πλήν τοῦ θείου μου. Εἶχε τό σημεῖο!

Θέλετε πιό πολλά; Σᾶς παραπέμπω σέ ἐκείνη τήν πανωφέλιμη ἱστορία, διήγηση τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ ἀπό στρατιωτῶν, πού γιορτάζει στίς 24 Δεκεμβρίου. Ἀνοῖξτε τό συναξαριστή σας καί θά δεῖτε γι’ αὐτό τό στρατιώτη. Στρατιώτης ἦταν, τοῦ Βυζαντινοῦ κράτους, ἐναντίον τῶν Βουλγάρων. Καί ὅμως, ἐπειδή ἀρνήθηκε νά κάνει τήν ἁμαρτία, ἦταν ὁ μόνος πού σώθηκε. 

Ὁ δέ ἑλληνικός στρατός, ὁ βυζαντινός στρατός, εἶχε ὑποστεῖ ἀπό τούς Βουλγάρους πανωλεθρία. Γιατί σέ ἕνα πανδοχεῖο πού εἶχε πάει, ποιός ξέρει …, οἱ ἄλλοι στρατιῶτες, σοῦ λένε: «Δέν βαριέσαι, ὅ,τι βρῶ μπροστά μου … ». Ὁ Θεός νά φυλάξει! Τό λέω πολλές φορές στά νέα παιδιά μας: «Θέλεις νά σέ φυλάξει ὁ Θεός; Πρόσεξε δύο ἁμαρτήματα, τή βλασφημία τῶν Θείων καί τήν πορνεία, εἰδικά σέ πολεμική περίοδο». Προσέξτε πολύ, εἶναι δύo ἁμαρτήματα πού δέν ἀνέχεται ὁ Θεός.

Καί ἐκεῖ ἐκστρατεύουν, σταμάτησαν σέ ἕνα χάνι, ἐκεῖ ὁ Νικόλαος ἔφαγε μέ τόν πανδοχέα καί ἦρθε ἡ κόρη τοῦ πανδοχέα νά σερβίρει, ἡ ὁποία κοίταξε τό νεαρό στρατιώτη, τῆς ἄρεσε, καί μετά, ὅταν πῆγε νά κοιμηθεῖ, πῆγε στό δωμάτιό του, τοῦ κτύπησε τήν πόρτα, γιά νά κάνει ἁμαρτία. 

Ὁ Ἄγγελος εἶπε: Δέν τά κλέβω, θά μάθεις ἀργότερα πού τά πηγαίνω

Άγγελος: Ερώτηση: Πάτερ, τα μνημόσυνα ωφελούν μόνο τους νεκρούς, ή ωφελούν και τους ζωντανούς;

Άκουσε κόρη μου, την εποχή του κομμουνισμού στη Ρωσία η εκκλησία του Θεού ήταν υπό διωγμό, κανένας δε μπορούσε από φόβο να πάει στην εκκλησία να βαπτισθεί ή να παντρευτεί χριστιανικά.

Σε ένα ανθρακωρυχείο της Ρωσίας δούλευαν εβδομήντα εργάτες και έβγαζαν κάρβουνο. Ένας από τους εργάτες ήταν κρυπτοχριστιανός και μαζί με τη γυναίκα του, που ήταν ευσεβής Χριστιανή, πήγαιναν σε μια εκκλησία, που ήταν σε ένα κρυφόν υπόγειον και εκεί εκκλησιάζονταν.

Μια μέρα έγινε έκρηξις και τινάχθηκεν το στόμιον του ανθρακωρυχείου και έκλεισε μέσα τους εβδομήντα εργάτες.

Οι εμπειρογνώμονες είπαν ότι όλοι σκοτώθηκαν και δεν υπάρχει πιθανότης να επέζησε κανείς, διότι κόπηκαν οι σωλήνες που τους τροφοδοτούσαν με αέρα.

Μόλις το έμαθε η γυναίκα του χριστιανού ανθρακωρύχου, άρχισε, από την ημέρα που πέθανε ο άνδρας της, να πηγαίνει στον ιερέα που λειτουργούσε στην κρυφή εκκλησία τρία πρόσφορα, ένα μπουκάλι κρασί, θυμίαμα και καρβουνάκια και τρία κεριά για να κάνει μνημόσυνο ο ιερέας για τον άνδρα της.

Την δέκατη Πέμπτη ημέρα την ανταμώνει κάποιος άνδρας στο δρόμο και της λέει: «Μην πας τα πρόσφορα στον ιερέα, διότι δεν είναι σήμερα στην εκκλησία».

Και η γυναίκα γύρισε πίσω εκείνη την ημέρα. Συνέχισε όμως να πηγαίνει τα απαραίτητα πρόσφορα όλες τις άλλες μέρες μέχρι την τεσσαρακοστή ημέρα.

Σε πολλά μέρη της Ρωσίας έχουν συνήθεια κάθε μέρα να τελούν μνημόσυνο μέχρι τις σαράντα μέρες.

Άρχισαν να διαμαρτύρονται όλες οι γυναίκες στις αρμόδιες υπηρεσίες και ζητούσαν να βγάλουν τους άνδρες τους από το ανθρακωρυχείον για να τους δούνε και να τους θάψουν σε νεκροταφείον.

Άρχισαν οι εκσκαφές και είχαν βγάλει εξήντα εννιά νεκρούς. Έμενε ακόμη ο άνδρας που πίστευε στο Χριστό.

«Ἐκθρονισμοί καί ἐνθρονισμοί» τοῦ μακαριστοῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη

Άρθρο του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου Καντιώτη με αφορμή το Ευαγγέλιο της αυριανής Κυριακής (Δ’ Ματθαίου)

«Όπως όλα τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς, αγαπητοί μου, του έδιναν αφορμές για να διδάξη το λαό ψυχοσωτήριες αλήθειες, έτσι και η θεραπεία του δούλου του εκατοντάρχου της Καπερναούμ του έδωσε αφορμή να πη μία αλήθεια, η οποία πιστοποιείται με αναρίθμητα παραδείγματα. Την αλήθεια αυτή την διατύπωσε με τα εξής λόγια:

«Πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν ἥξουσι καὶ ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν, οἱ δὲ υἱοὶ

τῆς βασιλείας ἐκβληθήσονται εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων»(Ματθ. 8,11-12).

Πάνω στην αλήθεια αυτή θα μιλήσουμε τώρα.

Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά του Σωτήρος· ότι οι μεν Ιουδαίοι, που ήταν «οι υιοί της βασιλείας», λόγω της αθλίας διαγωγής τους απέναντι στον Κύριο θα εκδιωχθούν από τα ανάκτορα της θεϊκής ευνοίας και θα ριχτούν στις φυλακές της αιωνίου κολάσεως, οι δε ειδωλολάτρες –αυτοί είναι οι «από ανατολών και δυσμών»–, λόγω της πίστεως και της μετανοίας, που θα δείξουν, ακούγοντας το κήρυγμα του ευαγγελίου, θα γίνουν δεκτοί στα ανάκτορα των ουρανών και θα καταλάβουν τις θέσεις εκείνες, που είχαν προετοιμασθή στη βασιλεία των ουρανών για τους Ιουδαίους.

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Ε΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

16. Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς συχνῆς Μεταλήψεως Ε΄, Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 4-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτης(Κήρυγμα)

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἐκεῖ ὅμως πού ἔβλεπε κανείς φανερά τή μοναχική επίδραση καί πόση πέραση εἶχε ὀ λόγος τῶν Γεροντάδων, ἦταν ἡ καθημερινή οἰκογενειακή ζωή.

Εκεί όμως που έβλεπε κανείς φανερά τη μοναχική επίδραση και πόση πέραση είχε ό λόγος των Γεροντάδων, ήταν ή καθημερινή οικογενειακή ζωή. Ή γυναίκα -αυτός ό τυπικάρης του σπιτιού-ευθύς ως εγειρόταν από την κλίνη, ένιβε το πρόσωπο της (αυτήν ακριβώς τη λέξη χρησιμοποιούσαν) άναβε το καντήλι κι έβαζε λιβάνι στο θυμιατό: -Πιο καλά, μου έλεγε ή μάννα μου, να 'έχω λιβάνι, παρά ψωμί. Έκανε τις προσευχές της κι έπειτα άρχιζε το συγύρισμα του σπιτιού, λέγοντας στην κάθε κίνηση. -Έλα, Παναγιά μου. Έβαζε στην παραστιά το φαγητό: -Έλα, Παναγιά μου. Σερβίριζε, σταύρωνε πρώτα με τη κουτάλα το φαγητό. Πρώτη μερίδα ήταν του Χριστού, του ξένου, του φτωχού.

Ἡ ἱστορία τῶν Ρηχαβιτῶν.π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Ἡ ἱστορία τῶν Ρηχαβιτῶν.

https://www.youtube.com/watch?v=pY4EiMV2zLE&app=desktop

Μόνο διά τῆς Ἐκκλησίας γίνεται ἡ σωτηρία κάθε χριστιανοῦ.

Οί θλίψεις, είναι οί διάφορες τρικυμίες, καί στίς τρικυμίες πρέπει νά βρεθούμε άντοχικοί. Τί θέλει νά πει αύτό; Ότι πρέπει νά προετοιμάζουμε τόν εαυτό μας εκ πείρας καί άπό πρόβλεψη, όπως προβλέπουν καί οί καπεταναίοι άπό τά διάφορα σημεία τό τί μέλλει νά γίνει στή θάλασσα καί παίρνουν τά άνάλογα μέτρα. Έτσι καί εμείς οί ίδιοι θά παίρνουμε τά άνάλογα μέτρα άντιμετωπίσεως στό νά ύπομείνουμε τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς. Μέ τί;

Ἀγάπην μὲν τίκτει ἀπάθεια...

Ἀγάπην μὲν τίκτει ἀπάθεια· ἀπάθειαν δέ, ἡ εἰς Θεὸν ἐλπίς· τὴν δὲ ἐλπίδα, ὑπομονὴ καὶ μακροθυμία· ταῦτας δέ, ἡ περιεκτικὴ ἐγκράτεια· ἐγκράτειαν δέ, ὁ τοῦ Θεοῦ φόβος· τὸν δὲ φόβον, ἡ εἰς τὸν Κύριον πίστις.

Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

7 Ἰουλίου. ♰ Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Θωμᾶ τοῦ ἐν Μαλεῷ καί τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. ε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιδ΄ 9-19).

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΙΔ´ 9 - 19

⁹ εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς καὶ ἀπέθανε καὶ ἀνέστη καὶ ἔζησεν, ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ. ¹⁰ Σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελφόν σου; ἢ καὶ σὺ τί ἐξουθενεῖς τὸν ἀδελφόν σου; πάντες γὰρ παραστησόμεθα τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ. ¹¹ γέγραπται γάρ· ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ Θεῷ. ¹² ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ Θεῷ. ¹³ Μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν, ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον. ¹⁴ οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι’ αὐτοῦ· εἰ μὴ τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν. ¹⁵ εἰ δὲ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός σου λυπεῖται, οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς. μὴ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανε. ¹⁶ μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθόν. ¹⁷ Οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι ἁγίῳ· ¹⁸ ὁ γὰρ ἐν τούτοις δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ Θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις. ¹⁹ ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκωμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους.