Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2022

Ἐκεῖνος πού ἀγωνίζεται, ἐγκρατεύεται ἀπ’ ὅλα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_225. Εκείνος που αγωνίζεται, εγκρατεύεται απ’ όλα, Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικοῦ νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 19-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου.

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Καί ἦταν σέ ὅλα ὅσα γίνονταν πραότατος, ταπεινός καί ἥμερος, ὅταν ὅμως κινδύνευε ἡ εὐσέβεια, τότε φαινόταν φιλόνικος καί ισχυρογνώμων ὁ Ἅγιος Θεοδόσιος.


Απόσπασμα από τον κατά πλάτος Βίο του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου

Και ήταν σε όλα όσα γίνονταν πραότατος, ταπεινός και ήμερος, όταν όμως κινδύνευε η ευσέβεια, τότε φαινόταν φιλόνικος και ισχυρογνώμων ο Άγιος Θεοδόσιος. Και ήταν, σύμφωνα με τη Γραφή, «πυρ φλέγον» και «μάχαιρα κόπτουσα», που αφανίζει τα κακά ζιζάνια. Έτσι φιλονίκησε με τον παράνομο βασιλιά Αναστάσιο, τον μεγάλο και άσπονδο εχθρό της Δ’ οικουμενικής αγίας Συνόδου, ο οποίος ακολουθούσε την αίρεση του δυσσεβούς Ευτυχούς και Διοσκόρου και Σεβήρου, οι οποίοι πίστευαν ότι ο Χριστός έχει μία φύση, οι άχρηστοι, ο οποίος βασιλιάς άλλους πατέρες κολάκευε και συμμορφώνονταν με την αίρεση και άλλους τους τυραννούσε ο άμυαλος. Κι έτσι δοκίμασε να παρασύρει και τον σοφό Θεοδόσιο με αργύρια, ο φιλάργυρος. Του έστειλε λοιπόν δωρεά τριάντα λίτρες χρυσού και για να μην το καταλάβει ότι το έστειλε με πονηριά και το γυρίσει πίσω, κάλυψε με πονηριά το δόλωμα και του μήνυσε να το δεχτεί για να το ξοδέψει για τους αρρώστους και τους φτωχούς. Και ο Άγιος δέχτηκε το χρυσό για να μη δώσει αφορμή για σκάνδαλο, τη μιαρή όμως γνώμη του τη μίσησε και την απέκρουσε, ανατρέποντάς την με αληθινές αποδείξεις και παραδείγματα, και νικήθηκε ο βασιλιάς, σαν να πολεμούσε το ελάφι με το λιοντάρι, όπως θα φανεί παρακάτω.

Αφού πέρασε λίγος καιρός, αφότου φιλοδώρησε τον Άγιο με τον χρυσό ο βασιλιάς, έστειλε ανθρώπους στον Όσιο να υπογράψει την προαναφερθείσα αίρεση. Τότε συγκεντρώνει όλους τους Πατέρες της ερήμου και με τη σύμφωνη γνώμη και τη θέληση όλων γράφει στον βασιλιά την εξής απάντηση:

Αὐτοί πού κοιτάζουν ἀσθενεῖς ἤ γέροντες παίρνουν διαβατήριο γιά τόν παράδεισο (Συγκλονιστικό περιστατικό!)

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη στην Αννέτα Καλτεζά, μετέπειτα Μοναχή Ανθούσα, στην δεκαετία του 1960. Η Αννέτα είχε αναλάβει και φρόντιζε, με μεγάλες ταλαιπωρίες και εμπόδια, έναν βαριά άρρωστο φυματικό, ονόματι Σωτήρη.
Παρακολουθήστε τί συνέβη την τρίτη μέρα μετά την κοίμηση του Σωτήρη: «Στο τριήμερο του Σωτήρη και στην πρώτη νύχτα, η Αννέτα είδε σημεία γι’ αυτόν τον άνθρωπό της.

Την πρώτη νύχτα, όπως κουρασμένη καθισμένη ἐκλαιγε για αυτόν, την πήρε λίγο ο ύπνος και ξάφνου κάποιος την ξύπνησε.
Κοιτάει και βλέπει τον κυρ-Ζωτήρη δίπλα της και της είπε χαϊδεύοντάς το χέρι της: -Αννέτα, απόψε μην κοιμάσαι, προσευχήσου για μένα!

Πρέπει νά καυχώμαστε ἤ νά θρηνοῦμε γιά τήν εἴσοδο Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στό Π.Σ.Ε.;


ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 10η Ιανουαρίου 2022.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΥΧΩΜΑΣΤΕ Ή ΝΑ ΘΡΗΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΣΤΟ Π.Σ.Ε.;

Όπως είναι ήδη γνωστό ο παγκόσμιος Οικουμενισμός αποτελεί για την Εκκλησία του Χριστού στους τραγικούς και εσχατολογικούς καιρούς μας το χειρότερο σύστημα πλανών, που αντιμετώπισε ποτέ η Εκκλησία στην δισχλιόχρονη ιστορική της πορεία. Πολλοί άγιοι και μεγάλες θεολογικές μορφές του 20ου αιώνος επεσήμαναν την παρουσία και καταστρεπτική του δράση μέσα στον χώρο της Ορθοδοξίας. Ένας εξ’ αυτών, ο νεοφανής άγιος της Σερβικής Εκκλησίας και ομολογητής αρχ. Ιουστίνος Πόποβιτς έγραψε στο περισπούδαστο σύγγραμμά του με τίτλο «Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός», ότι «ο Οικουμενισμός είναι κοινόν όνομα δια τους ψευδοχριστιανισμούς, δια τας ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης». (Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 224). Ιδιαίτερο κίνδυνο για την Ορθοδοξία μας δεν αποτελεί τόσο ο κυκεώνας, το μωσαϊκό των αιρέσεων και των πλανών, που στεγάζονται στο οικοδόμημα αυτής της παναίρεσης, όσο κυρίως οι «δικοί» μας «Ορθόδοξοι», Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Επίσκοποι, κληρικοί όλων των βαθμίδων, μοναχοί, και λαϊκοί θεολόγοι, οι οποίοι έχουν δεθεί στο άρμα του Οικουμενισμού, οδηγώντας στον όλεθρο πλήθος ψυχών.

Με πολλή καύχηση ομιλούν οι θιασώτες του οικουμενισμού για την είσοδο, (ως μελών), Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) από το 1948 και εντεύθεν, με πρωτοπόρο, πάντοτε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Με πολλά επίσης επαινετικά σχόλια αναφέρονται και στις γνωστές Πατριαρχικές Εγκυκλίους του 1902, 1904 και 1920 που εξέδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς όλες τις τότε τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, τις οποίες προβάλλουν, (με δημοσιεύσεις και Ημερίδες), ως ιστορικά μνημεία Ορθοδόξου συμβολής στην πανχριστιανική ενότητα και «ορόσημα στην ιστορία της οικουμενικής κίνησης». Ιδιαιτέρως τονίζουν τον οικουμενικό ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου είς ό,τι αφορά την υπόθεση της αποκαταστάσεως της Διαχριστιανικής Ενότητος και ότι το Φανάρι δεν μπορεί να μένει απαθές απέναντι στις εξελίξεις και στο Διαχριστιανικό Διάλογο, αλλά, αντιθέτως, θα πρέπει να προβάλλει τη δική του συμβολή, ώστε η παρουσία των Ορθοδόξων Εκκλησιών στους διαχριστιανικούς οργανισμούς να είναι επίκαιρη, ουσιαστική και εποικοδομητική.

Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης - Λόγος εἰς τὴν Προσευχήν


Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης - Λόγος εἰς τὴν Προσευχήν

Gregorius Nyssenus - De oratione dominica orationes v
(ἀπόσπασμα, μὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση)

Ἡ προσευχὴ εἶναι φύλακας τῆς σωφροσύνης, χαλιναγωγεῖ τὸν θυμό, καταστέλλει τὴν ὑπερηφάνεια, καθαρίζει ἀπὸ τὴ μνησικακία, διώχνει τὸ φθόνο, καταργεῖ τὴν ἀδικία, ἐπανορθώνει τὴν ἀσέβεια.

Ἡ προσευχὴ εἶναι δύναμη τῶν σωμάτων, φέρνει χαρὰ στὸ σπίτι, χορηγεῖ εὐνομία στὴν πόλη, παρέχει ἰσχὺ στὴν ἐξουσία, δίνει νίκη κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἐξασφαλίζει τὴν εἰρήνη, ξαναενώνει τοὺς χωρισμένους, διατηρεῖ στὴ θέση τους ἑνωμένους.

Ἡ προσευχὴ εἶναι τὸ ἐπισφράγισμα τῆς παρθενίας, ἡ πιστότητα τοῦ γάμου, ὅπλο στοὺς ὁδοιπόρους, φύλακας ὅσων κοιμοῦνται, θάρρος τῶν ξύπνιων, στοὺς γεωργοὺς φέρνει τὴν εὐφορία, στοὺς ναυτιλόμενους χαρίζει τὴ σωτηρία.

Ἡ προσευχὴ γίνεται συνήγορος τῶν δικαζομένων, ἐλευθερία τῶν φυλακισμένων, παρηγοριὰ τῶν λυπημένων, χαρὰ γιὰ τοὺς χαρούμενους, παρηγοριὰ στοὺς πενθοῦντες, δόξα γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται σὲ γάμο, γιορτὴ στὰ γενέθλια, σάβανο σ᾿ αὐτοὺς ποὺ πεθαίνουν.

Ἡ προσευχὴ εἶναι συνομιλία μὲ τὸν Θεό, θεωρία τῶν ἀοράτων, πληροφόρηση γιὰ ὅσα ἐπιθυμοῦμε, ὁμοτιμία μὲ τοὺς ἀγγέλους, προκοπὴ στὰ καλὰ ἔργα, ἀποτροπὴ ἀπὸ τὰ κακά, διόρθωση γιὰ κείνους ποὺ ἁμαρτάνουν, ἀπόλαυση τῶν παρόντων ἀγαθῶν, ὑπόσταση τῶν ἀγαθῶν τοῦ μέλλοντος.

Ἡ προσευχὴ μετέβαλε γιὰ τὸν Ἰωνᾶ σὲ σπίτι τὸ κῆτος, ἐπανέφερε στὴ ζωὴ τὸν Ἐζεκία ἀπὸ αὐτὲς τὶς πύλες τοῦ θανάτου. Γιὰ χάρη τῶν τριῶν νέων μετέστρεψε τὴ φλόγα τῆς καμίνου σὲ δροσερὴ αὔρα καὶ γιὰ τοὺς Ἰσραηλῖτες κέρδισε νίκη κατὰ τῶν Ἀμαληκιτῶν, ἐνῷ τὶς ἑκατὸν ὀγδόντα πέντε χιλιάδες τοῦ Ἀσσυριακοῦ στρατοῦ μὲ ἀόρατη ῥομφαία κατανίκησε σὲ μιὰ νύχτα.

«Ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ ραθυμία, τὰ μόνα ἐμπόδια γι’ αὐτὸν ποὺ θέλει νὰ σωθεῖ», Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου



Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Κήρυγμα 23/06/21

Ἐὰν μετερχόμεθα κάθε φροντίδα καὶ μέσο γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τοῦ σωματικοῦ θανάτου, πολὺ περισσότερο ὀφείλουμε νὰ φροντίσουμε γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τοῦ ψυχικοῦ θανάτου, λέγει ὁ Μέγας Ἀντώνιος στὶς Παραινέσεις του Περὶ ἤθους ἀνθρώπων καὶ χρηστῆς πολιτείας καὶ μάλιστα στὴν 45η του Παραίνεση. «Εἰ πάσῃ σπουδῇ, καὶ μηχανῇ χρώμεθα, πρὸς τὸ ἀποφυγεῖν τῆς σωματικῆς ἀπονεκρώσεως· πολλῷ μᾶλλον σπουδάζειν ὀφείλομεν πρὸς τὴν ἀποφυγὴν τῆς ψυχικῆς ἀπονεκρώσεως». Πόσα καὶ πόσα δὲν κάνουμε γιὰ νὰ συντηρήσουμε τὸ σῶμα στὴν κατάσταση τῆς ὑγείας, τῆς δυνάμεως, τῆς εὐρωστίας! Πόσο δὲν προσέχουμε νὰ μὴν βλαφτεῖ, νὰ μὴν τραυματισθεῖ καὶ ἔτσι, νὰ μὴ χαθεῖ ἡ βιολογική μας ζωή!

Ὅταν τραυματισθεῖ θανάσιμα τὸ σῶμα, χάνεται ἡ σωματική, ἡ φυσικὴ ἕνωσις τοῦ σώματος μὲ τὴν ψυχὴ καὶ ἐπέρχεται ὁ σωματικὸς θάνατος. Καὶ ὀφείλει ὁ ἄνθρωπος καὶ πρέπει νὰ φροντίζει νὰ μὴ χάνει τὴ ζωή του, παρὰ μόνον ἐὰν ὁ Θεὸς τὸν καλέσει στὸν θάνατο διὰ τοῦ μαρτυρίου ἐπειδὴ τηρεῖ τὶς Ἅγιες Ἐντολές Του ἤ μὲ ὁποιονδήποτε ἄλλο τρόπο, τηρῶντας τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Τότε βεβαίως, ὁ ἄνθρωπος προκειμένου νὰ τηρήσει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ καταφρονεῖ τὸν σωματικό, τὸν βιολογικό θάνατο. Εἶναι ὅμως καθῆκον του, ἐφόσον δὲν συντρέχει τέτοιος λόγος, νὰ κάνει ὅ,τι μπορεῖ γιὰ νὰ φυλάξει τὴν βιολογική του ζωή. Καὶ ἐπίσης, ἄν αὐτὸ συμβαίνει καὶ ἰσχύει, πολὺ περισσότερο, λέει ὁ Μέγας Ἀντώνιος, ἰσχύει τὸ ὅ,τι ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ φροντίζει καὶ μάλιστα μὲ πολὺ μεγαλύτερη φροντίδα γιὰ τὴν ζωὴ τῆς ψυχῆς του· γιὰ νὰ μὴ χωριστεῖ ἡ ψυχή του ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς, ὁ αἰώνιος, ὁ ψυχικὸς θάνατος, ὁ δεύτερος θάνατος ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφὴ στὴν Ἀποκάλυψη. «Γιατὶ γιὰ ἐκεῖνον ποὺ θέλει νὰ σωθεῖ», συνεχίζει ὁ Μέγας Ἀντώνιος, «τίποτα δὲν εἶναι ἐμπόδιο παρὰ μόνο ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ ραθυμία τῆς ψυχῆς»· «τῷ γὰρ θέλοντι σωθῆναι οὐδέν ἐστιν ἐμπόδιον, εἰμὴ μόνον ἀμέλεια, καὶ ῥαθυμία ψυχῆς». Αὐτὰ τὰ δύο εἶναι οἱ μεγάλοι μας ἐχθροὶ οἱ ὁποῖοι ἐὰν κυριαρχήσουν, ἐὰν μᾶς νικήσουν, τότε ἐπέρχεται ὁ πνευματικός, ὁ ψυχικὸς θάνατος. Ἡ ψυχὴ νεκρώνεται, χωρίζεται δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὴν Θεία Χάρη.

Εἰπέ μοι... σέ συνέχειες ἀπό τό βιβλίο δογματολογία. Ἅγιον Ὄρος 1960. Μοναχός Ἀθανάσιος Παναγιώτου



Αὐτό εἶναι τό φοβερό γιά τήν ψυχή...

Ο θάνατος όταν κατανοηθεί από τους ανθρώπους, είναι αθανασία. Δεν τον κατανοούν όμως οι αμαθείς. γι' αυτούς είναι θάνατος. Και οπωσδήποτε δεν πρέπει να φοβόμαστε τούτο το θάνατο, αλλά την απώλεια της ψυχής, που είναι η άγνοια του Θεού. Αυτό είναι το φοβερό για την ψυχή.

Μέγας Αντώνιος


https://proskynitis.blogspot.com

19 Ἰανουαρίου. Μακαρίου ὁσίου τοῦ Αἰγυπτίου. Ἀρσενίου Κερκύρας, Μάρκου ἀρχιεπ. Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ († 23 Ἰουν. 1444), Μακαρίου ὁσ. ἱεροδιακόνου τοῦ Πατμίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τετ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἰακ. α΄ 1-18).

Ιακ. 1,1             Ἰάκωβος, Θεοῦ καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ διασπορᾷ χαίρειν·

Ιακ. 1,1                       Εγώ, ο Ιάκωβος, δούλος του Θεού Πατρός και του Κυρίου Ιησού Χριστού, στους Χριστιανούς, που κατάγονται από τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ, τας διεσκορπισμένας εις όλον τον κόσμον, εύχομαι να χαίρουν.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible