Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

ST. ANTHONY’S MONASTERY, FLORENCE AZ ELDER EPHRAIM OF ARIZONA AND MONASTICISM IN AMERICA

ST. ANTHONY’S MONASTERY, FLORENCE AZ
ELDER EPHRAIM OF ARIZONA
AND MONASTICISM IN AMERICA
One of the great stumbling blocks in the development of Holy Orthodoxy in America in the twentieth century has been the lack of monastic communities.  As a Greek Orthodox priest who has traveled extensively to the monastic communities of Greece and the Holy Land, I have always felt that the presence of monasticism in America was vital for the Church to truly flourish.  Ever since Holy Orthodoxy was established in North America by the Russian Orthodox Church in Alaska there has never been an organized and sustained effort to establish monastic communities in our midst.  This changed about twenty years ago when the Elder Ephraim arrived in North America from Mount Athos.  I would like to share with you the history of this development in the recent past.  

Προετοιμασία γιά τήν Ἐξομολόγηση Β΄- Αὐτοεξέταση



1)      Αὐτοεπίσκεψη καί αὐτοεξέταση

Ἀφοῦ προσευχηθεῖς ἔτσι, κάθησε καί μέ ἡρεμία ἐξέτασε τόν ἑαυτό σου. Ἄκουσε τί ἔχει νά σοῦ πεῖ ἡ συνείδησή σου...
Μπορεῖς, ἄν θέλεις, νά καταγράψεις αὐτά πού θά σοῦ μαρτυρήσει ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ μέσα σου. Σημείωνε ὅ,τι βρίσκεις μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, εἴτε ἁμαρτία, εἴτε πάθος, ὥστε νά μπορέσεις νά τά θυμηθεῖς ἀργότερα κατά τήν νοερά σου ἐξομολόγηση καθώς καί κατά τήν ἐξομολόγησή σου ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ σου.
Προσπάθησε νά νιώσεις μετάνοια καί συντριβή γιά ὅλα ὅσα θά σοῦ ἀποκαλυφθοῦν μέ τό Φῶς τοῦ Θεοῦ: γιά τά λάθη, τά πάθη, τίς παραλείψεις, τίς ὑπερβολές, τίς ἀστοχίες, τήν ἔλλειψη ἀγάπης στόν Θεό, τήν ἔλλειψη ἀγάπης στόν πλησίον, τήν ὑποκριτική συμπεριφορά, τά ἄτοπα συναισθήματα, τίς ἄπρεπες ἐνθυμήσεις καί ἐπιθυμίες, τήν ἀμέλεια στήν προσευχή, τίς ἄτοπες πράξεις κ.λπ.
Ἐξέτασε τόν ἑαυτό σου μέ εἰλικρίνεια μήπως εἶσαι κυριευμένος ἀπό κάποιο πάθος. Φύγε μακρυά ἀπό τήν αὐταρέσκεια.
Θυμήσου ὅτι, ἀκόμη καί ὅλα τά προστάγματα τοῦ Κυρίου νά τηρήσεις, ἀλλά φταίξεις σέ μία μόνον ἐντολή, εἶσαι ἔνοχος ὅλων, σύμφωνα μέ αὐτό πού εἶναι γραμμένο στήν Ἁγία Γραφή: «Ἐάν τις τόν νόμον ὅλον τηρήσῃ, πταίσῃ δέ ἐν ἑνί, γέγονε πάντων ἔνοχος»[1].
Κατά τήν αὐτοεξέτασή σου, γράφει ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ρώτησε τόν ἑαυτό σου: «Ἄρα γε, μήπως ἀμέλησα κάποια φορά νὰ τηρήσω αὐτὴν ἤ ἐκείνην τήν ἐντολή ἤ ἀμελῶ καί καταφρονῶ αὐτήν καί δέν κάμνω ἐκείνην;»[2].

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας: «μήν κατηγοροῦμε κανένα, γιά νά εὕρουμε ἔλεος τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως»

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑ

1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, λέγεται Δ´ Κυριακή τῶν Νηστειῶν. Τήν Κυριακή αὐτή ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία καθόρισε νά ἑορτάζουμε τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ ἑορτή τοῦ ἁγίου αὐτοῦ εἶναι στίς 30 Μαρτίου. Ἐπειδή ὅμως ἡ ἑορτή πέφτει μεσοβδόμαδα, καί τίς καθημερινές τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή δέν ἐπιτρέπεται θεία Λειτουργία, γι᾽ αὐτό ἡ Ἐκκλησία, γιά νά μή χαθεῖ ἡ ἑορτή αὐτή, τήν μετέθεσε τήν Δ´ Κυριακή τῶν Νηστειῶν. Ἄρα, πρόκειται περί μεγάλου ἁγίου, γιά νά φροντίσει ἡ Ἐκκλησία νά μήν χαθεῖ ἡ ἑορτή του. Καί πραγματικά, ἀδελφοί, εἶναι μεγάλος ἅγιος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Εἶναι ἕνας ἀσκητικός πατέρας τοῦ ἕκτου αἰῶνος.
Ἔγραψε ἕνα μόνο, ἀλλά περίφημο σύγγραμμα, πού τό ὀνόμασε «Κλῖμαξ τοῦ Παραδείσου». Ἀπό τό σύγγραμμά του αὐτό πῆρε καί αὐτός τήν ἐπωνυμία «Ἰωάννης τῆς Κλίμακος». Ἡ ἀλεπού, λέγει ἕνας μύθος, κορόϊδευε τήν λιονταρίνα, γιατί γεννάει μόνο ἕνα. Ἀλλά αὐτή τῆς εἶπε: «Ἕνα, ἀλλά λέοντα»! Γράφουν πολλοί συγγραφεῖς πολλά βιβλία. Ὁ Ἰωάννης τῆς Κλίμακος ἔγραψε μόνο ἕνα βιβλίο, ἀλλά «λέοντα»!

“…Στόν δρόμο, μᾶς ἀντάμωσε ἄφταστος ἀσκητής, τῆς Παναγιᾶς παιδί ἁγνό, τυφλός ἐκ γενετῆς …" ΓΕΡΩΝ ΙΣΙΔΩΡΟΣ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ.

Ο Πατήρ Ισίδωρος ο τυφλός είναι για το σημερινό Άγιο Όρος της Ελλάδας ένα σημείο φωτεινής αναφοράς. Ένας χαρούμενος, αεικίνητος Μοναχός που σε δυναμώνει  όταν ολιγόπιστα και με απογοήτευση τη ζωή σου παίρνεις λάθος, πολλές φορές και με ένα από τα πασίγνωστα σκαμπηλάκια του, που σαν χάδι τα’ νοιωσαν όσοι τα δέχτηκαν. Χαίρεται με το καθετί, μα κυρίως  με το σκοτάδι των ματιών του.
Είναι αυτό που τον κρατά στερρό και εδραίο,  στον δικό του Γολγοθά ώσπου του Παραδείσου τ’ όνειρο να βγει αληθινό… Γι αυτό και όταν ήταν μικρό  παιδί στην Πάτρα, και δούλευε για να ζήσει, όταν μια μέρα  άρχισε να βλέπει θαμπά και να ξεχωρίζει μορφές και αντικείμενα, παρακάλεσε την  Παναγία να μην επιτρέψει να βρει το φως του, γιατί αλλιώς δεν θα τα κατάφερνε να γίνει Μοναχός!
Και αμέσως  ξανατυφλώθηκε για πάντα ….  Από μικρό παιδί ο Γέροντας κατάλαβε με την αγνή του καρδιά, αυτό που κάποτε ο ίδιος ο Χριστός μας είπε στον εκλεκτό του Απόστολο Παύλο: “Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται”.

Ἡ δύναμη τῆς ταπεινοφροσύνης. Ὁ βίος τοῦ Ὁσίου Νήφωνος Ἐπισκόπου Κωνσταντιανῆς τῆς κατ’ Ἀλεξάνδρειαν


Ο Θεός εἶχε χαρίσει τόση ἀγάπη στόν ὅσιο, ὥστε καί γιά τούς εἰδωλολάτρες καί γιά τούς αἱρετικούς καί γιά τούς Ἐβραίους προσευχόταν μέ παρρησία. Ἱκέτευε τόν φιλάνθρωπο Κύριο νά τούς ἀνοίξει τά μάτια τῆς ψυχῆς, γιά νά δοῦν καί νά κατανοήσουν τό τρισήλιο φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τόση ταπείνωση τοῦ δώρισε ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού  πίστευε ὅτι αὐτός εἶναι μόνο πού μολύνει τόν κόσμο.  Κι ὅταν συζητοῦσε μέ κάποιον ψυχωφελή θέματα ἤ ὀτιδήποτε ἄλλο, μιλοῦσε μέ συντριμμένη καρδιά καί ταπεινό φρόνημα, βάζοντας νοερά τόν ἑαυτό του κάτω ἀπό τά πόδια του συνομιλητῆ του.  Μά κι ἄν ἀκόμα, γιά κάποια αἰτία, ἔδειχνε ὀργισμένος, τό στόμα του μόνο ἔλεγε ἕνα σκληρό λόγο, ἐνῶ ἡ καρδιά του ἦταν γεμάτη πνευματική γλυκύτητα.
Ἀκοῦστε κι ἕνα παράδοξο θαῦμα, πού τό εἶδα μέ τά μάτια μου:

Ὁμιλίες γιά τήν Μετάνοια-Ἐξομολόγηση

Περί τῆς διαίτης τῶν πατέρων

 Από το βιβλίο «Λαυσαϊκόν του Αγίου Όρους»

του Αρχιμ. Γαβριήλ Διονυσιάτου()


(Το κείμενο έχει γραφεί το 1953)
Ότε η χάρις του Θεού ένευσεν εις την καρδίαν μου ίνα έλθω εις τον ευλογημένον τούτον τόπον της ησυχίας και προσευχής, ήτο Φεβρουάριος του σωτηρίου έτους 1910˙  ο πόθος μου ήτο να μεταβώ εις την Σκήτην των Καυσοκαλυβίων, όπου ήσκησεν ο συντοπίτης μου Όσιος Ακάκιος και όπου εμόναζον και μονάζωσιν εισέτι δύο αυτάδελφοι ιερομόναχοι συμπολίται μου, ων ο πνευματικός Παντελεήμων[1], οσιώτατος και εις άκρον ενάρετος, είναι και ο πρεσβύτερος ίσως των επιζώντων αγιορειτών ήδη 103 ετών γέροντας.
Είχον πράγματι την απόφασιν και μετά την άφιξίν μου εις Άγιον Όρος να μεταβώ και ζήσω ως ασκητής, και εκίνησα διά ξηράς εκ Δάφνης διά Καυσοκαλύβια. Διερχόμενος όμως εκ της ιεράς ταύτης Μονής του Αγίου Διονυσίου και ιδών την ευταξίαν των πατέρων εις συμπεσούσαν εκείνην την ημέραν κηδείαν γηραιού ιεροδιακόνου και επηρεασθείς εκ της ασκητικής μορφής της τε Μονής και του φυσικού περιβάλλοντος παρέμεινα, εις τον πανάγαθον Θεόν και τον Τίμιον Πρόδρομον επιρρίψας τας ελπίδας της σωτηρίας μου.
Ήτο Μεγάλη Τεσσαρακοστή όταν εκοινοβίασα (εντάχθηκα στο μοναστήρι) και εδιωρίσθην να υπηρετώ ως βοηθός εις τον ξενώνα της Μονής. Κατ’ εκείνην την έποχήν αι ιεραί Σκήται και τα ερημητήρια ήσαν υπερπλήρη μοναχών, αι δε ιεραί Μοναί έχουσαι τα Μετόχια των τότε, έδιδον αφειδότερον την ελεημοσύνην, και δεν υπήρχε και ο χωρισμός του μνημόσυνου, έφ’ ω κάθε Σάββατον εσπέρας ήρχοντο ασκηταί και ερημίται πατέρες, ίνα και εις την αγρυπνίαν μείνωσι και την καθιερωμένην ελεημοσύνην λάβωσι.

Μιὰ σύγχρονη ἄποψη γιὰ τὴν ψυχολογία τοῦ ἄθεου

Κορναράκης 'Ιωάννης (Ὅμότιμος Καθηγητής Ποιμαντικῆς Ψυχολογίας καὶ Ἐξομολογητικῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν)

Ἡ ἄρνηση τῆς ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ εἶναι μιὰ κοσμοθεωρητική τοποθέτηση πολύ γνωστή. Πολλοί ἄνθρωποι ἔχουν, ὅπως νομίζουν, μιὰ κατασταλαγμένη ἀντίληψη περί τοῦ κόσμου καί τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως πού κεντρικό χαρακτηριστικό της ἔχει τήν ἀπόρριψη τῆς ἰδέας, ὅτι ὑπάρχει ἕνα ὄν ἤ μία λογική δύναμη ἀσυγκρίτως ἀνώτερη ἀπό τόν ἄνθρωπο. Ὁ ἀθεϊσμός, ὅπως εἶναι γνωστό, ἔχει μιὰ πολύ παλιά ἱστορία, τόσο παλιά ὅσο σχεδόν καί ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου. Καί εἶναι γεγονός ὅτι ἡ πνευματική γενικά ἀτμόσφαιρα κάθε ἐποχῆς παίζει τό ρόλο της στή κάμψη ἤ τήν ὕψωση τοῦ δείκτου τοῦ βαθμοῦ τῆς ἀθεΐας. Τά θρησκευτικά, κοινωνικά, φιλοσοφικά καί ἄλλα ἰδεολογικά συστήματα καί κινήματα κάθε ἐποχῆς ἐπηρεάζουν ἀναλόγως τούς ἀνθρώπους καί αὐξάνουν ἤ μειώνουν τόν ἀριθμό τῶν ἀθέων. Λ.χ. ἡ ἐποχή μας μέ δύο ἀπό τά πολλά χαρακτηριστικά της, δηλ. τήν ἁλματώδη τεχνολογική ἀνάπτυξη καί τήν ἐξωστρέφεια, εὐνοεῖ ἀθεϊστικὰς ἀντιλήψεις, ὅπου ὑπάρχουν βέβαια προδιαθέσεις ὀφειλόμεναι καί εἰς ἄλλους λόγους.
Ἡ τεχνολογική ἀνάπτυξη δημιουργεῖ τήν ἐντύπωση, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι παντοδύναμος. Ἡ συνεχής κατάκτηση ἀπό τόν ἄνθρωπο τῶν φυσικῶν δυνάμεων πού κυριαρχοῦν στόν κόσμο καί εἰδικότερα στό σύμπαν, ἐνισχύουν μέσα στό πνεῦμα του τήν ἰδέα ὅτι εἶναι ἱκανός γιά ὅλα.

«Πόση ὑποκρισία ἔχεις; Μάθε πῶς νά τήν κατατροπώσεις» Ὁμιλία τοῦ π. Βενεδίκτου Νεοσκητιώτου στή Βέροια (ΒΙΝΤΕΟ).


Την Κυριακή 15 Μαρτίου 2015 (Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως) στον κατανυκτικό εσπερινό στον ιερό ναό αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας μίλησε ο αγιορείτης ιερομόναχος π. Βενέδικτος Νεοσκητιώτης με θέμα την υποκρισία, τα χαρακτηριστικά της, και τα πνευματικά αντίδοτα για την καταπολέμισή της.

Ἀρχιμ. Ἀρσένιος Κατερέλος, Ἡ προσωπική μας σχέση μέ τόν Θεό

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
 
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΑΤΕΡΕΛΟΣ


Ἡ ὁδός τοῦ Χριστιανοῦ ποτέ δέν μπαίνει σέ πνευματικά καλούπια. Δέν ὑπάρχει κάποιος νόμος, πού νά διέπη τούς πάντες καί τά πάντα στήν ἐν Θεῷ ζωή. Διότι τό Ἅγιον Πνεῦμα ὅπου, ὅπως καί ὅταν θέλη ''πνεῖ''. Ἡ σχέσις τοῦ κάθε ἀνθρώπου μέ τόν προσωπικό ζῶντα Θεό εἶναι μοναδική καί ἀνεπανάληπτη, διότι ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι μοναδικός καί ἀνεπανάληπτος.
Ὁ Θεός δέν δεσμεύεται, οὔτε ἀπό νόμους, οὔτε ἀπό ''πνευματικές συνταγές'', ἄλλωστε οἱ παράμετροι τῆς πνευματικῆς ζωῆς εἶναι ἀπειράριθμοι.
Βλέπομε ἀνθρώπους νά κάνουν τά ἴδια πράγματα ἐξωτερικά καί νά φαίνεται ὅτι καί ἐσωτερικά ἔχουν τό ἴδιο φρόνημα πάνω-κάτω, ὄχι μόνον στά θέματα πίστεως, πού αὐτό θεωρεῖται αὐτονόητο - ἀλλά, δυστυχῶς στίς ἡμέρες μας δέν εἶναι -, ἀλλά καί σέ θέματα Ὀρθοδόξου πνευματικότητος. Ὅμως, ἐσωτερικά, ὑπάρχουν σ᾽ αὐτούς πάρα πολύ μεγάλες διαφορές, οἱ ὁποῖες δέν φαίνονται ἐξωτερικά. Καί, ὡς ἐκ τούτου, διαφέρει πάρα πολύ καί ἡ προσωπική τους σχέσι μέ τόν Θεό.

Δροσερό νερό καί ὄχι δυνατό ξύδι. (Γέροντας Παΐσιος)

π Παισιος


 Ο πνευματικός πρέπει να έρχεται στη θέση κάθε εξομολογουμένου και να ζεί τον πόνο του, ώστε ο εξομολογούμενος να βλέπει στο πρόσωπό του ζωγραφισμένο το δικό του πόνο. Στην εποχή μας οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από λίγο δροσερό νερό και όχι από δυνατό ξύδι.

Γεροντας Παΐσιος

Πηγή: agapienxristou.blogspot.ca
http://www.diakonima.gr/2015/03/18/%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%AF-%CF%8C%CF%87%CE%B9-%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%8C-%CE%BE%CF%8D%CE%B4%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BD/

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible