Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2024

π. Ἠλίας Λακατουσοῦ, Ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ!!!!


π. Ηλίας Λακατουσού, Ομολογητής του Χριστού

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στις 11–12 Ιουλίου 2024, αγιοκατατάχθηκαν 16 άγιοι του Θεού που έλαμψαν με την αγιότητα της ζωής στον εικοστό αιώνα. Ένας από αυτούς είναι ο ιερέας Ilia Lecatushu, ο οποίος στο εξής θα ονομάζεται ιερατικός εξομολογητής Ilia Lecatushu και η μνήμη του θα εορτάζεται στις 22 Ιουλίου.




Όσοι δεν φοβόντουσαν να ομολογήσουν τον Θεό ακόμη και κάτω από το φόβο του πιο σκληρού μαρτυρίου, έλαμπαν σαν λαμπεροί λύχνοι κατά την εποχή του άθεου διωγμού του εικοστού αιώνα. Το αίμα των μαρτύρων κύλησε τότε, όπως και στους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού.

Στη Ρουμανία, οι διώξεις των πιστών έπληξαν σκληρά και την Εκκλησία. Επίσκοποι, ιερείς και λαϊκοί με τίμημα τη ζωή τους υπερασπίστηκαν τον μεγαλύτερο θησαυρό - την ορθή πίστη. Πολλοί μεγάλοι ομολογητές, πολλοί μεγάλοι θεολόγοι πέρασαν από την κόλαση των φυλακών. Και αντί να γονατίσουν, βγήκαν από τις δοκιμασίες ακόμα πιο δυνατοί, πιο έμπειροι, έτοιμοι να κηρύξουν την αληθινή πίστη.

Στον οικοδεσπότη τους, ο πατέρας Ilia Lacatushu ξεχωρίζει. Όλη του η ζωή ήταν αφιερωμένη στον Θεό. Γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1909 στο χωριό Krepeturile της κομητείας Valcea, σε οικογένεια ευσεβών πιστών. Οι γονείς του, Marin και Maria Lacatushu, δεν εγκατέλειψαν τον ναό όπου ο πατέρας του ήταν ψάλτης. Τα παιδικά χρόνια που πέρασε ο μικρός Ηλίας στο χωριό, η ομορφιά του κόσμου της αγροτικής ζωής, άνοιξε την καρδιά του στον Θεό και ακόμη και τότε ήθελε να Τον υπηρετήσει με όλο του το είναι.

Το 1922–1930 σπούδασε στο Σεμινάριο του Αγίου Νικολάου στην πόλη Valcea και ήδη εκεί ανακαλύφθηκαν οι εξαιρετικές του ικανότητες. Το 1930–1934 σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, όπου οι δάσκαλοι ήταν εξέχουσες θρησκευτικές προσωπικότητες εκείνης της εποχής. Τον Μάρτιο του 1931 παντρεύτηκε τη δασκάλα Ecaterina Popescu, με καταγωγή από το χωριό Cordesti της κομητείας Gorj. Τον Σεπτέμβριο του 1934, χειροτονήθηκε ιερέας και στάλθηκε στην ενορία στο χωριό Osica de Jos, στην κομητεία Olt, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο χωριό Buicesti, στην κομητεία Mehedinti. Όλα αυτά τα χρόνια ο ιερέας έκανε μια ήρεμη ζωή, αφιερώνοντας όλες του τις δυνάμεις στην ιερατική του αποστολή και την οικογένειά του, που ευλογήθηκε από τον Θεό με πέντε παιδιά.

Στήν ἀνομβρία ἢ στίς ἐπιδημίες εἴχαμε τίς λιτανεῖες…(παπα-Νικόλας,παππούς της γερόντισσας Γαλακτίας)

Στὴν ἀνομβρία ἢ στὶς ἐπιδημίες εἴχαμε τὶς λιτανεῖες…
Ὁ παπᾶ-Νικόλας ἦταν ὁ παπποῦς τῆς Γερόντισσας Γαλακτίας ἀπὸ τὴν Κρήτη. Ἦταν δάσκαλος ποὺ 30 ἐτῶν ἔχασε τὴ σύζυγό του κι ἔγινε ἱερέας μετὰ τὴν ἔγκριση τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Μονῆς Κουδουμά, Ἁγίου Παρθενίου καὶ Ἁγίου Εὐμενίου. Θεωρῶ ὅτι εἶναι πολὺ μεγάλος Ἅγιος καὶ μακάρι νὰ ἁγιοποιηθεῖ...

Γράφει ἡ κ. Μαρία Δασκαλάκη φιλόλογος.
Ὁ ιερέας παπποῦς μου πατέρας Νικόλαος ἀπὸ τὴν Πόμπια Ἡρακλείου της Ἁγιοτόκου ἱερὰς νήσου Κρήτης.
Στὴν ἀνομβρία ἢ στὶς ἐπιδημίες εἴχαμε τὶς λιτανεῖες.
Ἔδινε ἐντολὴ γιὰ αὐστηρὴ νηστεία μίας ἑβδομάδας, συμφιλιώνονταν ὅσοι εἶχαν ἔχθρα καὶ ἐξομολογοῦνταν ὅλο τὸ χωριό.Ἔπειτα γινόταν ἀγρυπνία.
Τὸ πρωὶ παίρνανε τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τὶς εἰκόνες.
«Πήρατε καὶ ὀμπρέλες;» ρώταγε ὁ παππούς μου.«Ἂν δὲν πάρετε ὀμπρέλες δὲν ξεκινᾶμε. Ποῦ εἶναι ἡ πίστη σας;».

Ὁ Δρυϊνουπόλεως Ἀνδρέας γιά τόν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ 2025 –«τυχὸν Ἕνωση τῶν ἑτεροδόξων μὲ τὴν Ὀρθοδοξία θὰ καταρρεύσει σὰν χάρτινος πύργος … γιατί δὲν στηρίζεται πάνω στὴν ἀλήθεια»


Ὁμιλία Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως κ.ΑΝΔΡΕΟΥ γιὰ τὰ Ἐθνικὰ κυρίως, ἀλλὰ καὶ Ἐκκλησιαστικὰ Θέματα κατὰ τὴν Ἀγρυπνία τῆς Μολυβδοσκεπάστου (14.8.2024).

"... Ἀπόψε, ὅμως, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, τὰ θέματα ποὺ πρέπει νὰ ἀπασχολοῦν τὴν προσευχή μας, πέρα ἀπὸ τὰ καθαρῶς πνευματικά, εἶναι καὶ ὅσα ἀντιμετωπίζει ἠ Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος μας. Ἔτσι, λοιπόν,

1ον. Εἶναι ὁ περιβόητος Νόμος γιὰ τὸν Γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ ἡ τεκνοθεσία ἀπὸ αὐτόν, νὰ μποροῦν δηλαδὴ νὰ ἀποκτοῦν παιδιά. Ἔχουν γραφεῖ καὶ λεχθεῖ μύρια ὅσα γιὰ τὸ ζήτημα. Ἐδῶ τοῦτο μόνο νὰ τονίσουμε : ὅτι δὲν εἶναι ἀνεκτὸ μιὰ πολλὴ μικρὴ μειοψηφία νὰ ρυθμίζει τὴν πορεία καὶ τὴν ζωὴ τοῦ ἔθνους. Οὔτε εἶναι ὀρθὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ τοῦ Δημοτικοῦ καὶ τοῦ Νηπιαγωγείου ἀκόμη, νὰ διδάσκονται γιὰ τὸν σεξουαλικὸ προσανατολισμό. Γιατὶ ἔτσι δημιουργεῖται μιὰ γενιὰ πλαδαρή, ἠδονική, ἀνίκανη νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ προκύπτοντα σοβαρὰ ζητήματα. Γιὰ τὰ θέματα αὐτὰ ἔχουν γίνει διαμαρτυρίες πολλὲς, ἀλλὰ τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, μοιάζει σὰν νὰ ἔχει πάθει κώφωση, ἀφοῦ δείχνει νὰ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὶς ἀντιδράσεις.

2ον. Μιὰ καὶ ὁ λόγος μᾶς ἔφερε στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, μὲ πολλὴ λύπη εἴδαμε τὴν μεγάλη ἀποτυχία τῶν ὑποψηφίων στὶς φετινὲς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις. Γενικά, τώρα, ὁμιλῶ. Ὅπως, ἐπίσης, μὲ πολλὴ λύπη διαβάσαμε στὸν Τύπο τὴν καθίζηση τῶν μαθητικῶν ἐπιδόσεων στὴν Δύση καὶ τὴν δεινὴ θέση ποὺ βρέθηκε ἡ Χώρα μας σὲ Διαγωνισμὸ τοῦ Ὀργανισμοῦ Συνεργασίας καὶ Ἀναπτύξεως γιὰ τὸ ἔτος 2022. Αὐτὸς ὁ διαγωνισμὸς γίνεται κάθε τρία χρόνια καὶ προκαλεῖ μεγάλο προβληματισμὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ μαθητὲς καὶ οἱ μαθήτριες στὴν Ἑλλάδα ποὺ ἔλαβαν μέρος σ’ αὐτὸν τὸν Διαγωνισμό, κατέγραψαν τὶς χειρότερες ἐπιδόσεις. Ἀντίθετα, ὅσο κι ἄν ἀκούγεται περίεργο, ἡ Ἀσία βρίσκεται, γιὰ ἀκόμη μία φορά, στὴν κορυφή. Πάντως, ἡ γενικὴ πτώση σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο ὀφείλεται, κατὰ τοὺς εἰδικούς, μεταξὺ τῶν ἄλλων, στὸ ὅτι διαρκῶς μειώνεται τὸ ἐνδιαφέρον καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν γονέων στὴν πορεία τῆς ἐκπαιδεύσεως τῶν παιδιῶν τους στὰ σχολεῖα. Νὰ διερωτηθεῖτε ὅσοι ἔχετε παιδιὰ καὶ ἐγγόνια στὰ σχολεῖα, πόσες φορὲς ἔχετε πάει στὸ Σχολεῖο ποὺ φοιτοῦν τὰ παιδιά σας, νὰ μάθετε γιὰ τὴν ἐξέλιξή τους. Εἶναι ἕνα μεγάλο πρόβλημα αὐτό, ποὺ πρέπει νὰ τὸ κουβεντιάσετε μὲ τὸν ἑαυτό σας.

Ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ της Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὀφειλομένη ἀπόδοσις τιμῆς, διὰ διευκρινίσεως περὶ τῆς "ἀσπίλου συλλήψεώς Της"!



Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος

Επί τη ευκαιρία της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου,

οφειλομένη απόδοσις τιμής, διά διευκρινίσεως περί της “ασπίλου συλλήψεώς Της”!
Με τη χάρη του Χριστού μας αξιωθήκαμε και φέτος να εορτάσουμε το “Πάσχα του καλοκαιριού” όπως πολύ εύστοχα το εκφράζει και το αισθάνεται ο πιστός λαός μας.

Υπάρχουν, ως γνωστόν, πολλοί τρόποι να δείξουμε σεβασμό και την πρέπουσα τιμή προς το πανίερο πρόσωπο της Κυρίας Θεοτόκου.
Ένας εξ αυτών είναι και η υπόμνηση της ορθής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο της Παναγίας και η διάλυση των όποιων πλανών με τις οποίες το παρουσιάζουν οι αιρετικοί.

Από τις χριστιανικές ομολογίες, πλάνες διδάσκουν οι Παπικοί και οι Διαμαρτυρόμενοι. Εδώ θα ασχοληθώ με τους Παπικούς οι οποίοι ανεκήρυξαν (Πάπας Πίος Θ’, το 1854) το “αλάθητο” δόγμα περί της “αμιάντου συλλήψεως” της Θεοτόκου, δηλαδή τη σύλληψή της από την αγία Άννα απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα καθώς, όπως υποστηρίζουν, ο Θεός την προόριζε να γίνει η Μητέρα του Κυρίου! Ένα ακόμη προβληματικό σημείο.

Εμείς, στην Ορθόδοξη Εκκλησία, επειδή ακριβώς κινδυνεύουμε να πλανηθούμε αν μόνοι μας προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τα θαυμαστά του Θεού, γι αυτό ασφαλώς βαδίζοντες επικαλούμαστε τη μαρτυρία των αγιοπνευματοφώτιστων Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Έτσι κι εδώ, θα αφήσουμε να απαντήσει στο θέμα αυτό ο άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης. (Μοναχός Μάξιμος, Ι. Ησυχαστήριον της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Κατουνάκια, “Λόγοι Θεομητορικοί”, Αγ. Όρος 2012, σελ. 178-183)

Εὐχὲς Προκαθημένων πρὸς τὸν Μητροπολίτη Ὀνούφριο


Συγχαρητήρια μηνύματα για την 10η επέτειο από την ενθρόνισή του, έλαβε αυτές τις ημέρες ο Μητροπολίτης Ονούφριος από Προκαθημένους των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Ο νέος Πατριάρχης Βουλγαρίας κ. Δανιήλ στο μήνυμά του, μεταξύ άλλων αναφέρει: «Σήμερα, ακριβώς πριν από δέκα χρόνια, πραγματοποιήθηκε η λαμπρή ενθρόνισή σας ως Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας μετά την κανονική εκλογή που διεξήχθη από τους Επισκόπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετούς περιόδου, έχετε καθιερωθεί ως άξιος διάδοχος των μεγάλων επισκόπων και ομολογητών που υπηρέτησαν ως ιεράρχες στη Μητρόπολη Κιέβου».

Σε άλλο σημείο ο κ. Δανιήλ, σημειώνει ότι η σεμνότητα, η ταπεινοφροσύνη, η υπομονή, η αγάπη για τον μοναχισμό και τη μοναστική ζωή, η επιθυμία για αυστηρή τήρηση της κανονικής τάξης που μας κληροδότησαν οι άγιοι πατέρες στην Εκκλησία, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα της δύσκολης διακονίας του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Ονούφριου.

Πατριάρχης Αντιοχείας προς Κιέβου Ονούφριο: «πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. γ΄ 12)


Ο Πατριάρχης Ιωάννης Ι’ σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονουφρίου τον συνεχάρει για τη δέκατη επέτειο της εκλογης του:

Δαμασκός, 17 Αυγούστου 2024

Μήνυμα αλληλεγγύης και αγάπης έστειλε ο Ορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας στον Μητροπολίτη Ονούφριο, Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας με την ευκαιρία της δέκατης επετείου από την εκλογή του ως επικεφαλής της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

«Σ’ απευθύνουμε σήμερα αγαπημένε αδελφέ, με την ευκαιρία των δέκα ετών από την εκλογή σας στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία για να υπηρετήσετε τον καλό λαό του Θεού στην Ουκρανία και να τον οδηγήσετε εις νομάς σωτηρίας». ” Προσευχόμαστε στον Παντοδύναμο Θεό και τον φιλεύσπλαχνο Πατέρα να σας ενισχύσει στην ευλογημένη υπηρεσία σας, να σας φωτίζει και να σας χαριτώνει, για να είστε ακριβείς στη δικαιοσύνη της πίστης.

Ἄγιος Ἀθανάσιος Χαμακιώτης




https://proskynitis.blogspot.com/2024/08/blog-post_0.html

27 Αὐγούστου. Ποιμένος ὁσίου (†450)· Ἀνθούσης καὶ Φανουρίου τῶν μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τρίτης ι΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α´ Κορ. ιε΄ 29-38).

Α Κορ. 15,29      Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν, εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται; τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν;

Α Κορ. 15,29            Εάν άλλως συνέβαινε και οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τι θα κάμουν και τι έχουν να κερδήσουν όσοι βαπτίζονται με την πίστιν και την προσδοκίαν να ενωθούν με τους άλλους αποθανόντας πιστούς, τους οποίους πιστεύουν ζώντας εις την εν ουρανοίς Εκκλησίαν, εάν κατά κανένα τρόπον δεν ανασταίνωνται οι νεκροί; (Δια ποίον λόγον και βαπτίζονται, αφού δεν πρόκειται να εισέλθουν εις καμμίαν κοινωνίαν αποθαμμένων, αφού αυτοί δεν ζουν πλέον, όχι μόνον εις την γην, αλλ' ούτε και στους ουρανούς;)

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible