Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2019

Λόγος στόν πάνσεπτο τοῦ Χριστοῦ Πρόδρομο καί Βαπτιστή Ἰωάννη

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Αν ο θάνατος των οσίων είναι αξιοτίμητος και η μνήμη του ανθρώπου, που σ’ όλη του τη ζωή έκανε με συνέπεια το θέλημα του Θεού, πανηγυρίζεται με εγκωμιαστικούς λόγους, πόσο περισσότερο έχουμε εμείς υποχρέωση να γιορτάζουμε με εγκώμια τη μνήμη του Ιωάννη, που 
βρίσκεται στην πιο ψηλή κορφή, πάνω απ’ όλους τους οσίους και τους δικαίους; του Ιωάννη που σκίρτησε προφητικά για τη σάρκωση του Θεού Λόγου - ενόσω ακόμα βρισκόταν στη μητρική κοιλιά - που γεννήθηκε και κήρυξε πριν από Εκείνον και με τα κηρύγματά του
ετοίμασε την έλευσή Του στον κόσμο; του Ιωάννη που από Αυτόν το Θεό Λόγο επίσης ανακηρύχτηκε και ομολογήθηκε δημόσια ως ανώτερος απ’ όλους τους προφήτες, τους δικαίους και τους οσίους όλων των αιώνων; Δεν μπορούμε βέβαια να ισχυριστούμε ότι, επειδή η ζωή του ξεπερνάει τα ανθρώπινα λόγια ή ότι επειδή ομολογήθηκε από τον ίδιο το Μονογενή Λόγο του Θεού και τιμήθηκε δημόσια, δεν έχει ανάγκη και από το δικό μας εγκώμιο, και με αυτή την πρόφαση να σιωπήσουμε και v’ αφήσουμε να περάσει η ημέρα της μνήμης του χωρίς εγκωμιαστικούς λόγους, αυτούς που οι δυνάμεις μας επιτρέπουν να εκφωνήσουμε, με σκοπό να τιμήσουμε αυτόν που, κατά τις γραφές, υπήρξε η φωνή του Θεού Λόγου. Ίσα-ίσα, επειδή τόσο μεγάλος ανακηρύχτηκε και ομολογήθηκε δημόσια από τον ίδιο το Δεσπότη των όλων Ιησού Χριστό, κάθε γλώσσα πιστού χριστιανού ας κινηθεί για να τον υμνήσει μ’ όλη της τη δύναμη. Όχι βέβαια γιατί θα καταφέρουμε να προσθέσουμε ένα ακόμη στολίδι στη δόξα του - πώς είναι δυνατόν; - αλλά για να εκπληρώσουμε το χρέος μας καθένας χωριστά και όλοι μαζί, εξιστορώντας και υμνώντας όλα τα αξιοθαύμαστα που σχετίζονται με την αγία μορφή του. Γιατί ολόκληρη η ζωή του μεγαλύτερου απ’ όλους όσους ποτέ γεννήθηκαν πάνω στη γη, ξεπερνάει κάθε θαύμα. Και μάλιστα, όχι μόνο ολόκληρη η ζωή εκείνου που προφήτεψε, πριν ακόμα γεννηθεί και που αργότερα ξεπέρασε κάθε προφήτη, αλλά και όσα συνέβηκαν πολύ πριν από τη γέννησή του και μετά την οσιακή ζωή του και έχουν σχέση μ’ αυτόν, υπερβαίνουν κάθε θαύμα.
Θείες γι’ αυτόν λαλιές θεοφώτιστων προφητών τον ονόμασαν, πριν απ’ τη γέννησή του, άγγελο και όχι άνθρωπο, λυχνάρι του ουράνιου φωτός που σαν άλλος ολόλαμπρος αυγερινός ανέτειλε πριν από τον Ήλιο της δικαιοσύνης και που υπήρξε - αφού προηγήθηκε από το Χριστό, τον Ήλιο της δικαιοσύνης -φωνή του Ίδιου του Θεού Λόγου. Γιατί τι είναι κοντινότερο ή πιο συγγενικό με το Θεό Λόγο από την ίδια τη φωνή Του;

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Εἶσαι στά καλά σου; Θέλεις νά πᾶς στούς Ἰησουΐτες νά κάνης τήν διατριβή σου καί ἦρθες νά σοῦ δώσω καί εὐλογία;»


.... Το άθεο πνεύμα πόσο μπήκε στον Καθολικισμό! Οι Καθολικοί πάνε σιγά-σιγά να κουτσουρέψουν τους Αγίους. «Η Αγία Αικατερίνη, λένε, δεν ήταν μεγάλη Αγία· ένας μικρός βασιλίσκος ήταν ο πατέρας της.
Ο Άγιος Νικόλαος ήταν μικρός Άγιος. Ο Άγιος Γεώργιος μύθος. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ δεν υπήρχε· ήταν μια παρουσία του Θεού. Το ίδιο και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ». Μετά θα πουν: «Ο Χριστός δεν είναι Θεός· ήταν μόνον ένας δάσκαλος μεγάλος». 
Μετά θα προχωρήσουν και άλλο: «»Ο Θεός είναι μια δύναμη». Και μετά θα πουν: «Ο Θεός είναι η φύση»! Ενώ υπάρχουν γεγονότα χειροπιαστά. Προφήτες, προφητείες, τόσο ζωντανά θαύματα, φθάνουν και μερικοί δικοί μας στο σημείο να πιστεύουν τέτοιες χαζομάρες.
Ήρθε και σ’ εμένα κάποιος να πάρη ευλογία, για να πάη στην Ιταλία να σπουδάση Λειτουργική και να κάνη διατριβή.

Ὁ ὅσιος Ἰωνᾶς σώζει μουσουλμανικό χωριό ἀπό χολέρα μετά ἀπό παράκληση μουσουλμάνου!

Ο όσιος Ιωνάς (1805-1902).

Ο μουσουλμάνος Μεδζίντ Χαντζιμπίεβ γράφει στην εφημερίδα «Φως» το εξής:
Κοντά στην πόλη Αικατερινοντάρ του Κουβάν (περιοχή στη νότιο Ρωσία) βρίσκεται το χωριό Τοχτομουκάι, όπου κατοικούν πάνω από δυο χιλιάδες καυκάσιοι μουσουλμάνοι.
Σ’ αυτό το χωριό εμφανίστηκε φοβερή επιδημία χολέρας.
Κάθε μέρα πέθαιναν 20-25 άτομμα. Ο πανικός ήταν απερίγραπτος. Όλες οι ελπίδες είχαν σβήσει, επειδή δεν υπήρχε ιατρική βοήθεια.
Εγώ είμαι κάτοικος αυτού του χωριού και μουσουλμάνος. Είχα ακούσει από μερικούς γνωστούς μου ρώσους, για την αγιότητα και τη δύναμη της προσευχής του ηγουμένου του μοναστηριούς της Αγίας Τριάδος στο Κίεβο του γέροντα Ιωνά και είχα δει με τα μάτια μου αρκετές περιπτώσεις θεραπείας στο Αικατερινοντάρ που έγιναν με την προσευχή του.
Γι’ αυτό την 29η Ιουλίου έστειλα στο Κίεβο ένα τηλεγράφημα όπου περιέγραφα το δράμα μας, και ζήτησα από τον π. Ιωνά τις προσευχές του για τη σωτηρία μας απ’ τη χολέρα.

Γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἱερεμία)



ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΙΕΡΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ
ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ

Ἑβδομαδιαῖο φυλλάδιο, Ἀριθμ. 6

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

7. Γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα

1. Στό προηγούμενο κήρυγμά μας, ἀδελφοί χριστιανοί, ὁ σοφός διδάσκαλός μας ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός μᾶς εἶπε ὅτι ὁ Θεός ἔχει Λόγο. Ὁ Λόγος ὅμως τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι σάν τόν ἀνθρώπινο λόγο καί τήν λογική, ἀλλά εἶναι Λόγος μέ ὑπόσταση, μέ Πρόσωπο. Καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ὑπῆρχε πάντοτε, γιατί δέν μποροῦμε νά φαντασθοῦμε Θεό χωρίς Λόγο, ἄ-λογο δηλαδή Θεό. Καί ἀφοῦ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι μία ἀφηρημένη ἰδέα, ἀλλά εἶναι πρόσωπο καί αἰώνιο πρόσωπο, ἄρα εἶναι Θεός.
Σήμερα ὁ ἅγιος, ὁ μεγάλος δογματολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας Δαμασκηνός, μᾶς μιλάει γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα καί μᾶς λέγει:
Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ πρέπει νά ἔχει Πνεῦμα. Ἄλλωστε καί ὁ δικός μας λόγος δέν εἶναι χωρίς πνεῦμα. Σέ μᾶς ὅμως τό πνεῦμα εἶναι ξένο πρός τήν οὐσία μας. Γιατί σέ μᾶς τό πνεῦμα εἶναι μιά ἕλξη καί φορά τοῦ ἀέρα, πού μπαίνει μέσα μας καί ξεχύνεται γιά τήν σύσταση τοῦ σώματός μας, ὅπως τό ξέρουν καλά οἱ εἰδικοί. Ἔτσι τό πνεῦμα αὐτό, τόν καιρό πού θέλουμε νά ἐκφωνήσουμε ἕνα λόγο, γίνεται ἡ φωνή τοῦ λόγου μας αὐτοῦ, φωνή, πού μέ τήν παρουσία της, φανερώνει τήν δύναμη τοῦ λόγου.
Ὅπως, λοιπόν, στόν ἄνθρωπο, μέ αὐτήν τήν γενική ἔννοια, ὑπάρχει πνεῦμα, πρέπει – μᾶς λέγει ὁ ἅγιος Δαμασκηνός – νά δεχθοῦμε μέ εὐλάβεια ὅτι καί στήν θεία φύση, τήν ἁπλῆ καί τήν ἀσύνθετη, ὑπάρχει καί σ᾽ αὐτήν βεβαίως Πνεῦμα Θεοῦ· γιατί διαφορετικά θά ἦταν κατώτερος ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν δικό μας, ἐπειδή θά τοῦ ἔλειπε τό Πνεῦμα.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 10-10-2019 ἕως 12-10-2019

 

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί 
Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων
Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.
Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια. 

Λαμβάνετε ατό τό μήνυμα ς νημέρωση πό τό στολόγιο 
http://hristospanagia3.blogspot.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 10-10-2019 ἕως 12-10-2019

1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: 
http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (3132)

«Περί Εὐχαριστίας ὡς θυσίας καί Ἱερωσύνης». Διαλογική συζήτησις Εὐαγγελικῶν καί Ὀρθοδόξων. Θέμα 4ον. Δ΄ Μέρος. Ἀρχ. Ἰωήλ Γιαννακόπουλου

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων 
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

ΘΕΜΑ 4ον: «Περί Ευχαριστίας ώς θυσίας και Ιερωσύνης» Δ΄ Μέρος (σελίδων 61-74) Για να διαβάσετε όσα έχουν δημοσιευτεί πατήστε: Συζήτηση Ευαγγελικών Ορθοδόξων


Ὀρθόδοξος: Ἄς θέσωμεν τήν ἀλληγορικήν ταύτην ἔννοιαν εἰς τό χωρίον τοῦτο. Θά ἔχωμεν τό ἑξῆς ἀνακόλουθον: «Τοῦτο ἐστί τό σῶμα μου» ἤτοι τοῦτο εἶναι τό σύμβολον τοῦ σώματός μου «τό ὑπέρ ὑμῶν», τό ὁποῖον σύμβολον εἶναι δι’ ὑμᾶς. Ἑπομένως δέν ἐθυσιάσθη δι’ ἡμᾶς τό σῶμα τοῦ Κυρίου ἀλλά τό σύμβολον τούτου!! Προχωρῶ. Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος τρώγει τόν ἄρτον καί πίνει τό ποτήριον ἀναξίως εἶναι ἔνοχος του συμβόλου τοῦ σώματός καί τοῦ συμβόλου τοῦ αἵματος τοῦ Κυρίου. Εἴμεθα ἔνοχοι οἱ ἀναξίως κοινωνοῦντες ὄχι εἰς τό σῶμα τοῦ Κυρίου ἀλλά εἰς τό σύμβολον τοῦ σώματός του, ἄρα οὐδόλως ἔνοχοι!!
Βλέπετε πού καταντῶμεν!
Ἄς συνεχίσωμεν. Κατωτέρω ὁ Κύριος λέγει: «Ὁ ἐσθίων τόν ἄρτον καί ὁ πίνων τό ποτήριον ἀνάξίως κρῖμα ἐσθίει καί πίνει μή διακρίνων τό σῶμα τοῦ Κυρίου» . Ἀφοῦ ἀναξίως τρώγει καί πίνει τό σύμβολον τοῦ σώματος καί οὐχί τό ἴδιον σῶμα τοῦ Κυρίου, πῶς κρῖμα ἐσθίει καί πίνει; καί πῶς «οὐ διακρίνει τό σῶμα τοῦ Κυρίου», ἤτοι δέν ξεχωρίζει τά ἄλλα φαγητά ἀπό τήν Θείαν Εὐχαριστίαν, ἡ ὁποία εἶναι σῶμα τοῦ Κυρίου; Ἡ διάκρισις τῆς θείας εὐχαριστίας ἀπό τά ἄλλα φαγητά προϋποθέτει ὅτι ἡ θυσία αὕτη δέν εἶναι σύνηθες φαγητόν ἀλλά σῶμα του Κυρίου.

Εὐαγγελικός: Βεβαίως ἡ ἐφαρμογή τοῦ συμβολισμοῦ ἐπί τῶν χωρίων αὐτῶν ἔχει συνεπείας ἐξαρθώσεως τοῦ κειμένου.

Ὁρθόδοξος: Ἄς ἔλθωμεν τώρα καί εἰς ἀλλο χωρίον τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου θέλων νά ἀποδείξῃ εἰς τούς Κορινθίους, ὅτι ἡ συμμετοχή τῶν χριστιανῶν εἰς τάς εἰδωλολατρικά συμπόσια εἶναι σκάνδαλον, διότι εἶναι παράνομος και ἐπικίνδυνος λέγει τά ἑξῆς ἀπευθυνόμενος πρός τήν συνείδησίν των: «Ὡς φρόνιμοις λέγω κρίνατε ὑμεῖς ὄ φημί΄ τό ποτήριον τῆς εὐλογίας ὁ εὐλογοῦμεν οὐχί κονωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἐστί, τόν ἄρτον ὅν κλῶμεν οὐχι κονωνία τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ ἐστί;».

Γλωσσικές Ἐπισημάνσεις



1) Τήν Θεοτόκον καί Μητέραν (=λάθος)

Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα (=ὀρθό), ἐπειδή ἡ λέξη «μήτηρ – μητρός – μητρί – μητέρα» ἀνήκει στά οὐσιαστικά τῆς Γ’ κλίσεως πού δέν λαμβάνουν τό -ν- στήν αἰτιατική.
Ὃμοιες περιπτώσεις: τήν πατρίδα, τόν πατέρα, τόν ρήτορα

2) Πιστεύω εἰς ἕναν Θεόν (=λάθος)

Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν (=ὀρθό), ἐπειδή τό ἀριθμητικό «εἷς - ἑνός - ἑνί - ἕνα» κλίνεται σύμφωνα μέ τά οὐσιαστικά τῆς Γ’ κλίσεως, πού πού δέν λαμβάνουν τό -ν- στήν αἰτιατική.

3) Ἡ φράση «οὐκ ἔστιν» δέν πρέπει νά διαβασθεῖ «οὐκ ἔστιν», ἀλλά «οὐ κἔστιν», έπειδή τό σύμφωνο «κ» συμπροφέρεται μέ τήν ἑπόμενη λέξη. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὅποτε ἡ ἄρνηση «οὐ» συνοδεύεται μέ τό «κ» ἤ μέ τό «χ», τά δύο αύτά σύμφωνα συμπροφέρονται μέ τήν ἑπόμενη λέξη.
Ἄλλο παράδειγμα: οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς
ἡ προφορά: οὐ χοὕτως οἱ ἀσεβεῖς
Ἕνα ἀκόμη παράδειγμα: οὐκ ἤθελε
ἡ προφορά: οὐ κἤθελε

4) Πᾶσαν τήν βιοτικήν ἤ πᾶσαν νῦν βιοτικήν μέριμναν.
Ἐπειδή τό ἀντωνυμικό ἐπίθετο «πᾶς – πᾶσα – πᾶν» ἔχει δύο σημασίες: α) ὅλος και β) ὁ καθένας, καί οἱ δύο παραπάνω φράσεις νοηματικά εἶναι ὀρθές.
Ἡ πρώτη φράση σημαίνει = ὅλη τή βιοτική μέριμνα.
Ἡ δεύτερη φράση σημαίνει = κάθε βιοτική μέριμνα τώρα.

Μασονία-Λάιονς-Ρόταρυ (μητροπολίτης Σεβαστιανός)


ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΡΥΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ: "ΜΑΣΟΝΙΑ-ΛΑΙΟΝΣ-ΡΟΤΑΡΥ"

https://www.youtube.com/watch?v=aJPplu8J9U4&feature=youtu.be

Ἐγώ νά διαμαρτύρομαι…


«Ιησού μου γλυκύτατε! Εσύ που ήσουν ο αναμάρτητος Θεός, υπέμεινες τόσα και τόσα κακά, τόση αντιλογία, τόσες ύβρεις και χλευασμούς από ένα τόσο μεγάλο πλήθος ανθρώπων που σε μισούσαν και είχαν μεγάλη κακία απέναντι σου. 
Και εσύ με ανεξικακία όλα αυτά τα υπέμεινες για τη δική μου αγάπη και σωτηρία. 

Φρόντισε,ἄνθρωπε,νά ζεῖς σύμφωνα μέ τούς νόμους τοῦ Θεοῦ...

πηγή


https://proskynitis.blogspot.com/2019/10/blog-post_90.html

15 Όκτωβρίου. Λουκιανοῦ πρσβυτέρου Ἀντιοχείας τῆς μεγάλης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Τρ. ιη´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. ε´ 20 - 25).
Εφ. 5,20            εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ πατρί, 
Εφ. 5,20                   Να ευχαριστήτε δε πάντοτε και δι' όλα εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τον Θεόν και Πατέρα. 

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible