Οἱ Ἅγιοι κατατροπώνουν τόν διάβολον

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Οἱ Ἅγιοι κατατροπώνουν τόν διάβολον

Ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος (δ΄ 7) μᾶς συμβουλεύει:

«Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ. Ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰακ. δ΄, 7). (Δηλ: Ὑποταχθῆτε λοιπὸν ταπεινὰ εἰς τὸν Θεόν. Ἀντισταθῆτε εἰς τὸν διάβολον, ποὺ σᾶς πειράζει μὲ τὶς ἡδονὲς τοῦ κόσμου, καὶ θὰ φύγῃ νικημένος, καὶ ἐντροπιασμένος μακρυὰ ἀπὸ σᾶς).

Μᾶς λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος:

«Ὁ διάβολος εἶναι ἀδιάντροπος κι ἀχρεῖος, ἄν καὶ βέβαια ἀγωνίζεται ἀπὸ κάτω. Ἀλλ’ ὅμως κι ἔτσι νικάει. Καὶ ἡ αἰτία εἶναι ὅτι δὲν προσπαθοῦμε ἐμεῖς νὰ βρεθοῦμε πιὸ ψηλὰ ἀπ’ τὰ κτυπήματά του. Γιατὶ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ σηκωθῆ πολύ, ἀλλὰ σέρνεται κάτω. Καὶ ὁ τύπος τοῦ διαβόλου εἶναι τὸ φίδι. Κι ἄν ἔτσι τὸν ὅρισε ἀπ’ τὴν ἀρχὴ ὁ Θεός, πολὺ περισσότερο τώρα».Στὸ βίο τῆς Ἁγίας Μαρίνας ἀναφέρεται πῶς μία νεαρὴ κοπέλλα (15 ἐτῶν) νίκησε τὸν διάβολον:

«Ἐνῶ ἡ Ἁγία βρισκόταν στὴν φυλακὴ ὁ μισάνθρωπος διάβολος μετασχηματίσθηκε σὲ ἄνθρωπο καὶ ἔγινε μαῦρος σὰν Αἰθίοπας. Μετὰ μεταβλήθηκε καὶ φαινόταν σὰν μαῦρο σκυλί. Τότε ἡ Ἁγία μὲ πολλὴ προσευχὴ καὶ πίστη τὸν ἅρπαξε ἀπὸ τὶς τρίχες τῆς κεφαλῆς, πῆρε ἕνα σφυρί, τὸν κτύπησε στὸ κεφάλι καὶ στὴν ράχη καὶ ἔτσι τὸν ταπείνωσε τελείως».

Ἡ ἐρώτηση εἶναι ἔχει ὁ διάβολος ὑλικὴ ὑπόσταση;Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης παρατηρεῖ γιὰ τοὺς δαίμονες:

Γέροντασ Ἰσαὰκ Ὁ Λιβανέζοσ, Ὁ αἰφνιδιασμὸς τῆς νοσοκόμας καὶ τὰ σεντόνια ποὺ εὐωδίαζαν!

Μια από τις τελευταίες μέρες της παραμονής του πατέρα Ισαάκ στο νοσοκομείο, στο δωμάτιό του μπήκε μια νοσηλεύτρια, την οποία δεν είχε δει ποτέ μέχρι τότε.

Απευθύνθηκε σε αυτήν με επιτιμητικό ύφος και της είπε:

– Είναι ντροπή να ντρέπεσαι το όνομά σου, Σουλτάνα!

Η νοσηλεύτρια έμεινε σύξυλη, που ο γέροντας, χωρίς να την ρωτήσει, ήξερε το όνομά της και το πρόβλημα που την απασχολούσε.

Και συνέχισε εκείνος:

– Γιατί ντρέπεσαι, κόρη μου;

Επειδή οι γονείς σού έδωσαν ξενόφερτο όνομα, που το θεωρείς τούρκικο και μη χριστιανικό;

Ξέρεις ότι στη χώρα μου, το Λίβανο, αυτό είναι το όνομα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, την οποία αποκαλούμε Βασίλισσα* των Ουρανών;

Να χαίρεσαι το μεγάλο όνομα που κουβαλάς και να είσαι υπερήφανη για αυτό.

Η νοσηλεύτρια υποκλίθηκε στον γέροντα, του φίλησε το χέρι και βγήκε, όταν τελείωσε τις νοσηλευτικές της εκκρεμότητες.

Αὐτογνωσία, αὐτοκριτική, θυσία, ἐλευθερία

Αυτογνωσία, αυτοκριτική, θυσία, ελευθερία

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η θλιβερή όσο και τραγική για τον Ελληνισμό 50ή επέτειος της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων στο έδαφος της ανεξάρτητης και μέλους του ΟΗΕ Κυπριακής Δημοκρατίας, της κατάληψης του 37% του εδάφους της και της προσφυγοποίησης 200.000 Ελλήνων της Μεγαλονήσου, οδηγεί τη σκέψη πρώτον στην αυτογνωσία και στην αυτοκριτική.

Ως Έλληνες, από τότε που εμφανιστήκαμε στην Ιστορία, είμαστε ένας σχετικά ολιγάριθμος λαός με χαρακτηριστικά, που μας ξεχωρίζουν από τους άλλους λαούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι ζούμε απομονωμένοι στη Λάσα ή με τους Λάπωνες. Αντίθετα έχουμε διδάξει πράγματα και έχουμε ωφελήσει όσους μας προσήγγισαν, και έχουμε πάρει από αυτούς θετικά πολιτισμικά στοιχεία, που αφομοιώσαμε. Δημοκρατία, Ολυμπιακοί Αγώνες, Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Αμφικτυονία), γλώσσα ως ακριβής έκφραση, είναι πολιτισμικά στοιχεία και των σημερινών κοινωνιών. Για πολλές από τις σημερινές χώρες ακόμα ζητούμενα…Έχουμε όμως και σοβαρά ελαττώματα που μας στοίχισαν. Τα σοβαρότερα είναι τα καρκινώματα της διχόνοιας και της προδοσίας. Σε αυτά οφείλεται και η τραγωδία του Κυπριακού Ελληνισμού. Τα προδικτατορικά κομματικά μίση και η φιλαρχία έστρωσαν τον δρόμο στους επίορκους και προδότες αξιωματικούς, που προσέφεραν την αφορμή, την οποία περίμενε από χρόνια ο Αττίλας.

Μεταδικτατορικά αρκετοί από εμάς, τους Έλληνες, έχουν υποκύψει σε πειρασμούς, όπως ο ηδονισμός και ο μηδενισμός, που οδηγούν στον ατομισμό και στον ωφελιμισμό και τελικά, στα εθνικά θέματα, σε έναν ντεφετισμό (ηττοπάθεια), που μετονομάζουν σε «πραγματισμό». Είναι όσοι υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν, είναι όσοι υποστηρίζουν την αποδοχή της εισβολής του Αττίλα ως γεγονότος τετελεσμένου, είναι όσοι προτείνουν συζητήσεις επί των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και δέχθηκαν αλλοίωση της Ιστορίας μας... Τελευταίως μάλιστα, λόγω της σε κυβερνητικό επίπεδο στάσης μας, έχουν αποθρασυνθεί οι γείτονες και εμπράκτως μας προκαλούν, γιατί βλέπουν ότι εμείς απαντάμε με ανώδυνες γι’ αυτούς δηλώσεις και καταγγελίες στους συμμάχους, που κουνάνε με κατανόηση τα κεφάλια τους…

Κυριακή E’ Ματθαίου: Ὁμιλία περί τοῦ μή ζητεῖν ἀνταπόδοσιν παρά τῶν εὐεργετηθέντων (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. η’ 28 – θ’ 1)Ὁ εὐεργετηθείς, ὅταν δείχνει ἀχαριστία πρὸς τὸν εὐεργέτη του ἁμαρτάνει.

Μπορεῖ ὅμως καὶ ὁ εὐεργέτης νὰ ἁμαρτάνει μὲ κάποιο τρόπο;

Μπορεῖ ἡ ἀρετὴ νὰ μεταβληθεῖ σὲ ἁμαρτία;

Πότε ἡ εὐεργεσία εἶναι δοσοληψία καὶ ὄχι δῶρο;

Ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ εὐεργεσία, πῶς γίνεται καὶ ποία ἡ αὐτῆς ἀνταπόδοση;

Ὅταν εὐεργετοῦμε πρέπει νὰ περιμένουμε ἀνταπόδοση; Καί, ἄν ναί, ἀπὸ ποιόν;

Μπορεῖ νὰ ἔχει ὄφελος ὁ εὐεργέτης ἀπὸ τὴν ἀχαριστία τοῦ εὐεργετηθέντος;

Πρέπει ὁ εὐεργέτης νὰ σκανδαλίζεται ἀπὸ τὴν ἀχαριστία τοῦ εὐεργετηθέντος;

Κυριακὴ E’ Ματθαίου

Ὀμιλία περὶ τοῦ μὴ ζητεῖν ἀνταπόδοσιν παρὰ τῶν εὐεργετηθέντων

Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχὰν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης

Μὴ παραδράμωμεν, ἀδελφοί, ἀπερισκέπτως τὴν πρὸς τοὺς ἀχαρίστους Γεργεσηνοὺς ἀνεξικακίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· διότι ἡ περὶ αὐτὴν σκέψις διδάσκει τὴν διόρθωσιν τῆς ἁμαρτίας, εἰς τὴν ὁποίαν σχεδὸν πάντες ἀνεπαισθήτως περιπίπτομεν.

Ἡμεῖς ἐκ συνηθείας κακίζομεν ἀσυλλογίστως κατ’ ἐκείνων, οἵτινες ἀχάριστοι γίνονται πρὸς τὰς εὐεργεσίας ἡμῶν. Καὶ ὅτι μὲν ἡ ἀχαριστία ἐστὶν ἁμαρτία μεγάλη, ἐφανέρωσε τοῦτο ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς, ὅταν εἶδε τῶν δέκα λεπρῶν τὴν ἀχαριστίαν· αὐτοὶ καὶ οἱ δέκα ὁμοῦ ὑψώσαντες τὴν φωνήν, ἐκραύγασαν μεγαλοφώνως· «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς» (Λουκ. ιζ΄, 13)· καὶ ὁ μὲν Ἰησοῦς σπλαγχνισθεῖς εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ δείξατε αὐτοῖς τὰ λελεπρωμένα ὑμῶν μέλη· ἐκεῖνοι δέ, προθύμως ὑπακούσαντες εἰς τὸ θεῖον αὐτοῦ πρόσταγμα, ἔτρεξαν πρὸς τοὺς ἱερεῖς· ἀλλὰ πρὶν ἤ φθάσωσιν, ἤγουν ἐν αὐτῇ τῇ ὀδῷ, ἐκαθαρίσθησαν· εἷς δὲ μόνος ἐξ αὐτῶν Σάμαρείτης, ὑπέστρεψεν εὐθὺς πρὸς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν «καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, εὐχαριστῶν αὐτῷ» (Λουκ. ιζ΄, 16). Τότε οὖν ὁ Ἰησοῦς ἤλεγξε τῆς ἀχαριστίας τὴν ἁμαρτίαν, εἰπών· «οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἑννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰμὴ ὁ ἀλλογενὴς οὖτος» (Λουκ. ιζ΄, 17-18); Ὁ ἀχάριστος ἀθετεῖ τοὺς νόμους οὐ μόνον τῆς λογικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀλόγου φύσεως· διότι καὶ τὰ ἄλογα ζῶα εὐεργετούμενα, δεικνύουσιν, ὅπως δύνανται, τὴν πρὸς τοὺς εὐεργετοῦντας αὐτὰ ἀνθρώπους εὐχαριστίαν· τοῦτο δὲ ἐστὶν ἐκεῖνο, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς ἤλεγχε τοὺς εἰς τὰς ἀμέτρους εὐεργεσίας Αὐτοῦ ἀγνώμονας Ἰσραηλίτας. Καὶ ὁ βοῦς, ἔλεγεν αὐτοῖς διὰ τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου, γνωρίζει τὸν εὐεργέτην αὐτοῦ, καὶ ὁ ὄνος διακρίνει τὴν φάτνην τοῦ δεσπότου αὐτοῦ, ὑμεῖς δὲ οἱ Ἰσραηλῖται οὐδὲ γνωρίζετε, οὐδὲ διακρίνετε τῶν εὐεργεσιῶν μου τὸ πλῆθος «ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ· Ἰσραὴλ δὲ μὲ οὐκ ἔγνω, καὶ ὁ λαός μου οὐ συνῆκεν» (Ἠσ. α΄, 3). Ἁμαρτάνει, ναί, ὁ ἀχάριστος κατὰ πάντων τῶν νόμων· ἐπειδὴ καὶ ἡ αἰσθητικὴ φύσις καὶ ἡ λογικὴ διάκρισις καὶ ὁ Θεὸς θέλει εὐχαριστίαν· πλὴν καὶ αὐτὸς ὁ εὐεργέτης, ὅταν ἀγανακτῇ κατὰ τοῦ ἀχαρίστου, ἀπολεῖ τῆς εὐεργεσίας τὸν μισθὸν καὶ ἁμαρτάνει βαρέως.

Περισσότερες ἀπὸ 35 γλῶσσες ἕλκουν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τὴν ἑλληνική!

 Ἡ ἑλληνικὴ καὶ ἡ κινεζικὴ γλῶσσα, σύμφωνα μὲ ἔρευνες, εἶναι οἱ ἀρχαιότερες στὸν κόσμο ἐνῷ ἐπιστημονικὴ μελέτη ἐκτιμᾶ ὅτι πάνω ἀπὸ 30 μὲ 35 γλῶσσες ἔχουν καταγωγὴ ἀπὸ τὰ ἑλληνικά.

Αὐτὸ ὑποστήριξε ὁ ἐπικουρος καθηγητὴς Διεθνῶν καὶ Εὐρωπαϊκῶν Σπουδῶν στὸ Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, κ. Νῖκος Βασιλειάδης ἐνῷ ἐπεσήμανε τὴν ἀνάγκη ἀνάδειξης τῆς ὑπεραξίας τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο καὶ ἐργαλειοποίησής της ἀπὸ τοὺς φορεῖς ἄσκησης τῆς ἑλληνικῆς πολιτιστικῆς διπλωματίας, σὲ συνεργασία μὲ τὸν ἑλληνισμὸ τῆς διασπορᾶς.

Μὲ ἀφορμὴ τὴν κεντρική του ὁμιλία στὸ 4ο Διεθνὲς Συνέδριο γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Διασπορὰ μὲ τίτλο «Συγχρονικὲς καὶ Διαχρονικὲς Ὄψεις τῆς Ἑλληνικῆς Διασπορᾶς IV» ποὺ διοργάνωσαν τὸ Πανεπιστήμιο «Charles Darwin», τὸ Πανεπιστήμιο... Αἰγαίου καὶ τὸ Πανεπιστήμιο Μακεδονίας ὁ κ. Νῖκος Βασιλειάδης ὑπογράμμισε ὅτι 41.615 λέξεις ἐπὶ συνόλου 490.000 λέξεων τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας προέρχονται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ ἐνῷ τὸ 90% τῆς ἰατρικῆς ὁρολογίας προέρχεται ἀπὸ τὰ ἑλληνικά.

Ἀκόμη, προσέθεσε, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς πληροφορικῆς καὶ τῆς νέας γενιᾶς τῶν ἐξελιγμένων ὑπολογιστῶν διότι μόνο σὲ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν ὅρια, ὅπως ἔχει πεῖ καὶ ὁ ἱδρυτὴς τῆς Microsoft, Μπὶλ Γκέϊτς.

Σύμφωνα μὲ τὸν κ. Βασιλειάδη «θὰ μποροῦσε νὰ κεφαλαιοποιήσει τὸ ἑλληνικό ‘σῆμα κατατεθὲν στὸν πολιτισμό’, μὲ θετικὰ ἀποτελέσματα στὴν προώθηση τῶν ἑλληνικῶν ἐθνικῶν στοχοθεσιῶν, ὡς μορφὴ ἤπιας ἰσχύος στὶς διεθνεῖς σχέσεις καὶ διαπλοκές».

«Δὲ θὰ πᾶς στὰ Κατουνάκια, θὰ πᾶς στὴν Μονὴ Στομίου

Ο π. Παΐσιος διηγήθηκε αργότερα ως εξής αυτό που συνέβη και τον έκανε να πάει αντί για τα Κατουνάκια στην Μονή Στομίου:

«Έκανα προσευχή στο κελλί μου. Ξαφνικά ακινητοποιήθηκα τελείως. Δεν μπορούσα να σηκωθώ. Ήταν αδύνατο. Μια αόρατη δύναμη με κρατούσε ακίνητο. Κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει. Έμεινα έτσι βιδωμένος για δυο-δυόμισι ώρες.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ ΑΓ. ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ, 28-7-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ ΑΓ.  ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ, 28-7-2024
https://www.youtube.com/live/kYEhct6j-IA?si=sciKEAKbaE5aqmQi

28 Ἰουλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Προχόρου, Νικάνορος, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ τῶν ἀποστόλων. Εἰρήνης ὁσίας Χρυσοβαλάντου, Παύλου ὁσίου τοῦ Ξηροποταμηνοῦ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς ε´ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ι΄ 1-10).

Ρωμ. 10,1          Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν·

Ρωμ. 10,1                  Αδελφοί, παρ' όλην την απιστίαν που μέχρι σήμερον έχουν δείξει οι Ισραηλίται, η θερμή επιθυμία μου και η ευμενής διάθεσις της καρδίας μου και η δέησίς μου προς τον Θεόν είναι υπέρ των Ισραηλιτών, δια να δεχθούν και αυτοί την σωτηρίαν.

Ρωμ. 10,2          μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ᾿ οὐ κατ᾿ ἐπίγνωσιν.

Ρωμ. 10,2                  Διότι γνωρίζω και δίδω μαρτυρίαν δι' αυτούς ότι έχουν ζήλον Θεού, αλλά όχι με φωτισμένην την γνώσιν και σύμφωνον προς το θέλημα του Θεού.