Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2019

Συλλογή ὑπογραφῶν - Ἐντολή πρός τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας (Στόχος: τρία ἑκ. ὑπογραφές): Οἱ Ἕλληνες ζητοῦμε δημοψήφισμα γιά τό Μακεδονικό ζήτημα


Συλλογή υπογραφών - Εντολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (Στόχος: τρία εκ. υπογραφές): Οι Έλληνες ζητούμε δημοψήφισμα για το Μακεδονικό ζήτημα




Παραλήπτες:
Συλλογή υπογραφών - Εντολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (Στόχος: τρία εκ. υπογραφές)


Τα Σκόπια με όχημα το όνομα "Μακεδονία" και παραμορφώνοντας τα ιστορικά γεγονότα σε βαθμό γελοιότητας, επιδιώκουν στην πραγματικότητα την επέκταση των συνόρων τους εις βάρος των δικών μας για τη δημιουργία της λεγόμενης "Μακεδονίας του Αιγαίου".

Είναι ανάγκη να αντιταχθούμε σ΄αυτή την παραχάραξη της ιστορίας και να επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη της εθνικής μας ακεραιότητας που κινδυνεύει από τις διεθνείς δυνάμεις που στοχεύουν ανοιχτά στη σαλαμοποίηση της περιοχής των Βαλκανίων. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας είναι νωπή. Το επόμενο θύμα θα είναι η χώρα μας.

Αν τα Σκόπια γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης με την ψήφο τη δική μας, ώστε να μπορούν αύριο-μεθαύριο να μας απειλούν από ισχυρότερη θέση, τότε θα είμαστε άξιοι της Μοίρας μας.Επειδή είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Μακεδονία ήταν και είναι Ελληνική, δεν πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ποτέ με το όνομα αυτό, αφού γνωρίζουμε ότι μόνο εμείς μπορούμε να του δώσουμε την ιστορική νομιμοποίηση. 
Ἡ κατά Χριστόν ξενιτεία, Α΄ μέρος, Εὐεργετινός, Τόμος 1, ὑπόθ. ιγ΄9-12, Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-12-2017( σύναξη), Ἰ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/ , http://agiapsychanalysi.blogspot.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube: http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

«Οἱ ταπεινόφρονες διδάσκονται καί ἀπό τούς τυχόντες» (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΗ΄), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



            Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, θά ποῦμε τή συνέχεια τῶν μαθημάτων μας πού κάνουμε ἀπό τόν Εὐεργετινό. Εἴμαστε στήν Ὑπόθεση 38η, ἡ ὁποία μᾶς λέει ὅτι μποροῦμε, ἐάν προσέχουμε τόν ἑαυτό μας καί ἔχουμε πίστη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, νά διδασκόμαστε καί ἀπό ἁπλούς ἀνθρώπους. Λέει ἡ Ὑπόθεση αὐτή τά ἑξῆς, ἔχει τόν ἑξῆς τίτλο: «Πολλές φορές ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς διδάσκει αὐτά πού πρέπει μέσω ἁπλῶν καί ἀγνώστων ἀνθρώπων καί ὅτι οἱ ταπεινόφρονες καταδέχονται νά διδάσκονται καί ἀπό τούς τυχόντες»[1]. Αὐτοί πού ἔχουνε ταπεινό φρόνημα, μποροῦν νά διδάσκονται καί ἀπό τούς τυχόντες. Καί ἀπό ἕνα μικρό παιδί ἀκόμα μποροῦμε νά παίρνουμε διδασκαλίες. Καί ὅλα τά ἀξιοποιεῖ ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ καί διδάσκεται ἀπ’ ὅλα.
            Θά ποῦμε μερικά περιστατικά. Ὁ Μέγας Ἐφραίμ -ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος- ἠσχολεῖτο συνεχῶς μέ τή σκέψη τοῦ Θεοῦ καί ἐθεωροῦσε -ἔβλεπε δηλαδή- συνεχῶς μέ τόν νοῦ του τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Ξέρουμε ὅλοι τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία θά γίνει ὅταν Ἐκεῖνος θά ἀποφασίσει. Κανένας δέν γνωρίζει πότε θά ξανάρθει ὁ Κύριος, ὅμως θά ’ρθεῖ ὁπωσδήποτε καί ὀφείλουμε ὅλοι οἱ χριστιανοί νά σκεφτόμαστε ὅτι ὁ Κύριος θά ξανάρθει καί θά μᾶς κρίνει ὅλους. Γι΄ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί νά μή νομίζουμε ὅτι δέ μᾶς βλέπει τώρα ὁ Θεός. Ὁ Θεός βλέπει τούς πάντες καί τά πάντα. Γι’ αὐτό πρέπει ὅ,τι κάνουμε νά τό κάνουμε μέ φόβο Θεοῦ καί μέ τήν αἴσθηση ὅτι μᾶς βλέπει ὁ Θεός καί δέν μποροῦμε νά κρυφτοῦμε. Ἀπό ἀνθρώπους ἴσως καταφέρουμε νά κρυφτοῦμε καί νά κάνουμε πράγματα χωρίς νά μᾶς καταλάβουν ἤ ἀκόμα καί νά κοροϊδέψουμε ἀνθρώπους. Ἀλλά τόν Θεό δέν μποροῦμε νά Τόν ἀποφύγουμε οὔτε νά ποῦμε ὅτι θά κρυφτοῦμε ἀπό τόν Θεό. Οὔτε φυσικά μποροῦμε νά ἐξαπατήσουμε, νά ξεγελάσουμε τόν Θεό.
            Αὐτό λοιπόν ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ τό σκεφτόταν συνεχῶς, ὅτι θά γίνει ἡ κρίση, ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου καί γι’ αὐτό συνεχῶς πενθοῦσε, στενοχωριόταν, λυπότανε μέ τήν καλή ἔννοια, γιατί συναισθανότανε τίς ἁμαρτίες του καί ζοῦσε σύμφωνα μέ τόν Ψαλμωδό, στήν ἔρημο σάν νά ἦταν ἕνας φυγάς γιά νά ἀποφύγει τούς θορύβους καί τίς τρικυμίες τῆς ζωῆς.

Ἡ νεοορθοδοξία-μεταπατερική θεολογία εἶναι ἀναβίωση τῆς αἵρεσης τοῦ Νικολαϊτισμοῦ



Ἡ νεοορθοδοξία-μεταπατερική θεολογία
εἶναι ἀναβίωση τῆς αἵρεσης τοῦ Νικολαϊτισμοῦ

Ἡ μεταπατερική-νεοορθόδοξη θεολογία οὐσιαστικά εἶναι μία ἀντιπατερική θεολογία, εἶναι μία «θεολογία τοῦ γραφείου», πού δέν πηγάζει ἀπό τήν πράξη καί τό ὀρθόδοξο βίωμα τῆς ἄσκησης καί τῆς κάθαρσης ἀπό τά πάθη. Ὁ ἀληθινός θεολόγος εἶναι αὐτός πού προσεύχεται ἀληθινά[1], δηλαδή ἔχει προχωρήσει ἀπό τήν κάθαρση στόν φωτισμό καί ἔχει φθάσει στήν θέωση-θεοπτία. Μόνον ὁ θεόπτης ἔχει ἀληθινό, πρωτογενή λόγο γιά τόν Θεό. Μπορεῖ, ἐπίσης, νά θεολογήσει ἀληθινά καί αὐτός πού ἀκολουθεῖ τούς Ἁγίους Πατέρες, εἶναι δηλαδή «ἑπόμενος τοῖς Ἁγίοις Πατράσι»[2]. Οἱ νεοορθόδοξοι-μεταπατερικοί θεολόγοι στεροῦνται καί τῶν δύο αὐτῶν προϋποθέσεων τῆς ἀπλανοῦς θεολογίας, ἀφοῦ ἀπορρίπτουν τήν μεθοδολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων, δηλαδή τήν ἀσκητική-ἠθική διδασκαλία καί τήν «πράξη» πού, ὅταν ἐφαρμοσθεῖ, ὁδηγεῖ στόν φωτισμό-θέωση-«θεωρία».
Ἡ νεοορθοδοξία-μεταπατερικότητα μέ τήν ἀντισταυρική καί ἡδονιστική διδασκαλία της δέν εἶναι παρά ἡ ἀναβίωση τῆς ἀρχαιότερης αἵρεσης τοῦ Νικολαϊτισμοῦ. «Νικολαϊτισμός, ἀποκαλεῖται ἡ γνωστική αἵρεση, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἡ λύτρωση-γνώση γιά τόν ἄνθρωπο ἐπέρχεται κατά τήν ἀπαλλαγή τῆς σαρκός[3], μέσα ἀπό ἀκολασία, βρώση εἰδωλόθυτων καί γενικά καταχρήσεων, καταφθορᾶς τῆς σαρκός[4]. Οἱ Νικολαΐτες ἀποτέλεσαν τήν πλέον ἀντινομική[5] αἵρεση τῶν πρώτων χρόνων τοῦ χριστιανισμοῦ, οἱ ὁποῖοι, μέ τό πρόσχημα τῆς χριστιανικῆς ἐλευθερίας, ἐπιθυμοῦσαν ἐπιστροφή στόν ἠθικό ἔκλυτο βίο τῶν ἐθνικῶν[6]. Τό ὄνομα τῆς αἱρέσεως αὐτῆς γιά πρώτη φορά ἀπαντᾶ στήν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου[7], συνάμα μέ τό ὄνομα Βαλααμίτες[8](2,14). Στό ἱερό κείμενο γίνεται μνεία πῶς ὁ γγελος τῆς Ἀποκάλυψης μισεῖ τά ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν, ἐνῶ χαρακτηρίζονται καί ὡς «βαθέα τοῦ Σατανᾶ»[9]. Ἐπίσης, μία ἀκόμα ἀναφορά βρίσκουμε στήν Ἐπιστολή Ἰούδα[10]»[11]. Ἀναβίωση τοῦ Νικολαϊτισμοῦ ἔχουμε στίς ἡμέρες μας.

Ὁ ἀββάς Μακάριος καί ἡ διόρθωση τοῦ ἀμελοῦς ἀδελφοῦ

  Διηγούνταν για τον αββά Μακάριο ότι κάποτε, που πήγαινε στην εκκλησία για την ακολουθία, είδε έξω από το κελλί ενός αδελφού πλήθος δαίμονες. Άλλοι από αυτούς είχαν πάρει τη μορφή γυναικών που έλεγαν λόγια άπρεπα, άλλοι είχαν τη μορφή νεαρών και έλεγαν επίσης διάφορα αισχρά, άλλοι χόρευαν και άλλοι έπαιρναν άλλες μορφές. Ο γέροντας, όντας διορατικός, κατάλαβε την αιτία, στέναξε και είπε μέσα του: «Σίγουρα ο αδελφός αυτός ζει με αμέλεια, και γι’ αυτό τα πονηρά πνεύματα κυκλώνουν έτσι το κελλί του».

 Μετά το τέλος της ακολουθίας πήγε στο κελλί του αδελφού και του είπε: «Αδελφέ, περνώ κάποια δοκιμασία και πιστεύω ότι, αν εσύ προσευχηθείς για χάρη μου, ο Θεός θα με ανακουφίσει οπωσδήποτε». Ο αδελφός έβαλε μετάνοια στον γέροντα και είπε: «Πάτερ, δεν είμαι άξιος να προσευχηθώ για εσένα». Ο γέροντας όμως επέμενε και τον παρακαλούσε λέγοντας: «Δεν φεύγω, αν δεν μου δώσεις τον λόγο σου ότι θα κάνεις μία προσευχή για χάρη μου κάθε νύχτα». Ο αδελφός λοιπόν υπάκουσε στην προσταγή του γέροντα· ο γέροντας όμως το έκανε αυτό θέλοντας να δώσει αφορμή στον αδελφό να προσεύχεται τις νύχτες.
 
Πράγματι, ο αδελφός σηκώθηκε τη νύχτα και προσευχήθηκε για τον γέροντα. Ένιωσε τότε κατάνυξη και είπε στον εαυτό του: «Άθλια ψυχή, για έναν τέτοιο γέροντα προσευχήθηκες, και για εσένα δεν προσεύχεσαι;» Έκανε λοιπόν και για τον εαυτό του μια εκτενή προσευχή. Αυτό γινόταν κάθε νύχτα, και έτσι έκανε δύο προσευχές.

Τά ψέματα περί ἀναγνώρισης «Μακεδονίας» καί τῆς «μακεδονικῆς γλώσσας»

Τα ψέματα περί αναγνώρισης «Μακεδονίας» και της «μακεδονικής γλώσσας»

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Τα ψέματα, μας τα αραδιάζουν όχι με το κιλό, αλλά με τους τόνους. Μας έχουν φλομώσει στο ψέμα 12 μήνες τώρα. Έρχονται κατά κύματα. «140 χώρες, 1977, 1959, 1995, πΓΔΜ περιέχει το Μακεδονία, Βουκουρέστι 1913, πετύχαμε erga omnes, χάσαμε, είναι και ολίγον Μακεδόνες, φιλία των λαών, κάτω οι εθνικισμοί, ασφάλεια στα Βαλκάνια, κρίμα δεν είναι οι γείτονες, επιτέλους να ασχοληθούμε με την Τουρκία, δε βαριέσαι ρε φίλε στην τελική – εγώ πάντως κουράστηκα».
Το ένα είναι μεγαλύτερο ψέμα από το άλλο.
Ας πιάσω σήμερα ένα από αυτά ή μάλλον μία οικογένεια από αυτά, που δείχνει να παιανίζει ψηλά τούτες τις ημέρες.
«Το όνομα το δώσαμε το 1959, πάει αυτό, τελείωσε».
και το αδελφάκι:
«Το όνομα το δώσαμε το 2008».
και το ξαδελφάκι:
«Το όνομα το δώσαμε το 1995, μέσα στο πΓΔΜ»
Ρε παιδιά, αν το όνομα το δώσαμε το 1959 ή το 1995 ή το 2008, τι στο διάλογο μας ζητάνε να δώσουμε τώρα; το δοσμένο; το τριπλοδοσμένο; Το δώσαμε μία, το δώσαμε δύο, το δώσαμε τρεις και πάλι να το ξαναματαδώσουμε;
Ακούστε το καλά λοιπόν.
Το ζήτημα αναγνώρισης κράτους με τον όρο Μακεδονία τέθηκε για πρώτη φορά το 1991.

Στρατηγόπουλος: «Μπορεῖ νὰ βγεῖ ἕνα ψευτοκρατίδιο Μακεδονία. Τὰ μεγάλα ἀφεντικὰ τῆς γῆς θέλουν νὰ φτιάξουν ὅπως θέλουν τὴν ἱστορία. Ὅ,τι εἶναι ψεύτικο καταπίπτει καὶ διαλύεται ὁλόκληρο»

Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ πατρὸς Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου, ἀπὸ τὴν ἀνάλυση Συναξαρίων πού πραγματοποίησε σὲ σπουδαστὲς 23/02/08.

Τὰ σύγχρονα πολιτικὰ δρώμενα ἔχουν ἄλλες ἀντιλήψεις γιὰ τὴν γεωγραφία τοῦ κόσμου καὶ τῆς ἱστορίας. Δὲν πειράζει, θὰ κατακαοῦν στὴν φωτιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ γελοῖα πράγματα. Ξέρετε, ὅ,τι μοντέλο ἀναποδιασμένο καὶ στραβὸ βγεῖ, καίγεται στὴν ἀχλὴ τῆς ἱστορίας. Ὅ,τι εἶναι ψεύτικο καὶ στηρίζεται σὲ ψεύτικα πόδια, μέσα ἀπὸ κάποιες ἱστορικὲς συγκυρίες καὶ ζυμώσεις, δὲν ξέρω πῶς γίνεται, διαχρονικὰ μετὰ ἀπὸ πολὺ καιρὸ καταπίπτουν καὶ διαλύονται ὁλόκληρες. Ὅ,τι εἶναι ψεύτικο καταπίπτει. Ἂν μετελετήσετε τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου, θὰ τὸ συλλάβετε αὐτὸ. 
Πρώτη φορὰ τὸ συνέλαβα ὡς ἱστορικὸ γεγονὸς, ὅταν διάβαζα τὴν ἱστορία τοῦ Τόϊνμπι. Αὐτοῦ τοῦ Ἀμερικάνου μελετητοῦ καὶ ἱστορικοῦ Ἄρνολντ Τόϊνμπι γιὰ τὴν ἱστορία τῶν πολιτισμῶν. Αὐτὸς κάνοντας τὴν ἀνάλυση τῶν πολιτισμῶν, εἶπε ὅτι ὅσοι πολιτισμοὶ ἦταν στηριγμένοι σὲ ψεύτικα...
καὶ πλαστὰ μεγέθη, διαχρονικὰ κατέρρευσαν ὅλοι. Τὸ ἀποδεικνύει μὲ ἱστορικὴ ἐμπειρία, κάνει ἐπιστήμη ὁ ἄνθρωπος. Λέει: αὐτός - αὐτός, μικροὶ – μεγάλοι πολιτισμοί, κράτη ἢ κρατίδια. Kαὶ αὐτὸ ἐκεῖνος τὸ ἔλεγε νόμο, εἶναι νόμος τῆς ἱστορίας καὶ εἶναι ἀληθινὸς αὐτὸς ὁ νόμος τῆς ἱστορίας. Ὅ,τι εἶναι ψεύτικο, ὅ,τι στηρίζεται σὲ ψεύτικα πόδια, μιά μέρα καταρρέει.
Δηλαδὴ μπορεῖ τώρα αὐτὴ ἡ ἱστορία νὰ μᾶς πονάει, νὰ βγεῖ ἕνα ψευτοκρατίδιο ποὺ λέγεται Μακεδονία κτλ ἂς γίνει ὅ,τι γίνει ἐντάξει, ὑπάρχουν βλέπετε καὶ τὰ μεγάλα ἀφεντικὰ τῆς γῆς ποὺ θέλουν τὴν ἱστορία ὅπως τὴν θέλουν αὐτοὶ νὰ τὴν φτιάξουν, ἂς τὴν φτιάξουν. Ἀλλὰ πέρα ἀπ΄ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἂς τὴν ἀφήσω στὴν ἄκρη, δὲν τὴν ἀφήνω ἀλλὰ ἂς τὴν ἀφήσω, ἀξιοποιώντας καὶ τὴν νόμο τοῦ Τόϊνμπι, δὲν μπορεῖ κάτι νὰ κρατήσει πολλὰ χρόνια ἢ πολλοὺς αἰῶνες. Καταρρέει κάπου, γιατί δὲν ἔχει ἐρείσματα. 

Ἅγιος Μάξιμος Ὁμολογητής - Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό

 Εκείνος που πιστεύει στον Κύριο φοβάται την κόλαση· όποιος φοβάται την κόλαση εγκρατεύεται από τα πάθη· αυτός που εγκρατεύεται από τα πάθη υπομένει τις θλίψεις· αυτός που υπομένει τις θλίψεις θα αποκτήσει την ελπίδα στον Θεό· η ελπίδα στον Θεό χωρίζει τον νου από κάθε εμπαθή προσκόλληση στα γήινα· και όταν χωριστεί από αυτήν ο νους, θα αποκτήσει την αγάπη προς τον Θεό.

 Όπως η θύμηση της φωτιάς δεν θερμαίνει το σώμα, έτσι η πίστη χωρίς την αγάπη δεν προξενεί στην ψυχή τον φωτισμό της γνώσεως.
 
Όπως το φως του ηλίου ελκύει τα υγιή μάτια, έτσι και η γνώση του Θεού ελκύει με φυσικό τρόπο τον καθαρό νου μέσω της αγάπης.
 
Εκείνος που αγαπά τον Θεό, δεν μπορεί να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο όπως τον εαυτό του, αν και τον δυσαρεστούν τα πάθη εκείνων που δεν έχουν ακόμη καθαρθεί. Γι’ αυτό και όταν βλέπει τη μετάνοια και τη διόρθωσή τους, νιώθει αμέτρητη και ανείπωτη χαρά.
 
Εκείνος που βλέπει έστω και ίχνος μίσους στην καρδιά του προς τον οποιονδήποτε άνθρωπο για οποιοδήποτε σφάλμα, είναι εντελώς ξένος της αγάπης προς τον Θεό. Γιατί η αγάπη προς τον Θεό δεν ανέχεται καθόλου το μίσος προς τον άνθρωπο.

Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Δ. Παναγόπουλου Μοναχισμός Ἀσκητισμός Ἀναχώρησις (ἔκδοσης 1959)

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/01/1959.html?m=1

« Ὅπου εὑρίσκεται ὁ Θεός, ἐκεῖ δέν ὑπάρχει κακό....»

Ὅπου εὑρίσκεται ὁ Θεός, ἐκεῖ δέν ὑπάρχει κακό. Ὅλα ὅσα ἀποῤῥέουν ἀπό τόν Θεόν, ἔχουν μέσα τούς τήν εἰρήνη καί ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπο πρός τήν αὐτοκατάκριση καί ταπείνωση.
Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ
Τέλος καί τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων
ἀφθάρτῳ ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ
τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.

24 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ξένης, των Αγίων Παύλου, Παυσιρίου και Θεοδοτίωνος αυταδέλφων, Βαβύλα ιερομάρτυρα και των μαθητών αυτού Τιμοθέου και Αγαπίου, Μακεδονίου Οσίου, Ερμογένους και Μηνά, Βαρσίμου μάρτυρος και των συν αυτώ, Χρυσοπλόκης, Φίλωνος Οσίου και Θαυματουργού, Φιλιππικού πρεσβυτέρου, Ελλαδίου του Κομενταρησίου, Ερμογένους και Φιλήμονος, Ανακομιδή Λειψάνων Αναστασίου του Πέρσου, Μνήμη εγκαινίων Ναού Ιωάννου Προδρόμου, Μνήμη εγκαινίων Ναού Αγίου Ζαχαρίου, Ζωσιμά Οσίου, Κάντοκ Οσιομάρτυρα, Ιωάννου εκ Καζάν, Νεοφύτου του Εγκλείστου, Ξένης Οσίας, Οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω.


Η Αγία Ξένη (Εορτή Ξένη, Ξένος)

Η Αγία Ξένη καταγόταν από τη Ρώμη και από γενιά τιμημένη και εύπορη. Οι γονείς της επιθυμούσαν αν την νυμφεύσουν. Ενώ όμως είχαν τα πάντα ετοιμασθεί για τον γάμο, εκείνη εγκατέλειψε τη νυφική παστάδα, παίρνοντας μαζί της και δύο πιστές της θεραπαινίδες και διά θαλάσσης έφθασε στην πόλη των Μυλασών. Στα Μύλασα μάλλον πήγε και εγκαταστάθηκε, ύστερα από συμβουλή του μακαρίου μοναχού Παύλου, ο οποίος εμφανίστηκε στην Οσία μετά από θείο φωτισμό, όταν εκείνη πέρασε από την Αλεξάνδρεια και έγινε ο πνευματικός της καθοδηγητής.
Στην πόλη των Μυλασών, η Οσία Ξένη έκτισε ιερό ναό προς τιμήν του Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Εκεί κτίσθηκαν και κελιά όπου διέμεναν η Ξένη, οι δύο θεραπαινίδες και λίγες άλλες παρθένες.
Η Οσία Ξένη, αφού διήλθε την ζωή της θεοφιλώς και οσίως, κοιμήθηκε με ειρήνη. Όταν παρέδωσε την αγία της ψυχή στον Θεό, ενώ ο ήλιος φώτιζε την γη, φάνηκε στον ουρανό Σταυρός, που τον σχημάτιζαν αστέρες. Τουν ουράνιο αυτό Σταυρό τον περιέκλειε χορός αστέρων, σαν να ήταν, καθώς φαίνεται, στεφάνι της Οσίας Ξένης, με το οποίο την επιβράβευε ο Θεός για τις νηστείες της, τις αγρυπνίες της και την αγνότητα του σώματος και της ψυχής.

24 Ἰανουαρίου. Ξένης ὁσίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 23 - δ΄ 5).
Γαλ. 3,23           Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι.
Γαλ. 3,23                   Πριν δε να έλθη η δια της πίστεως λύτρωσις και σωτηρία, όλοι εφρουρούμεθα από τον Νομον, κλεισμένοι και περιμανδρωμένοι, προοριζόμενοι δια την πίστιν, που έμελλε εν καιρώ να αποκαλυφθή.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible