Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΓΑΖΩΝΤΑΙ

ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β΄ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, ΚΕΦ. 3, στιχ. 12-13.
 Τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.
Ὁ ἄριστος παιδαγωγός, ὁ θεῖος Παῦλος γνωρίζει νά συνδυάζει τό πικρό μέ τό γλυκύ. Αὐτή ἄλλωστε εἶναι ἡ τέχνη τῆς παιδαγωγίας. Ἐπειδή προηγουμένως, πολύ τούς μάλωσε τούς Θεσσαλονικεῖς, μιλώντας τους ἔντονα καί αὐστηρά, τώρα θέλει νά κάνει πιό γλυκό τόν λόγο του. Γιαυτό λέγει:  Σᾶς παραγγέλουμε ἀλλά καί σᾶς παρακαλοῦμε· «διά τοῦ Κυρίου»  σᾶς παραγγέλουμε.
Ἡ φράση «διά τοῦ Κυρίου» ὑποδηλώνει ὅτι τό παράγγελμα εἶναι ἀξιόπιστο, ἀλλά ἐπίσης εἶναι ἄξιο σεβασμοῦ ὅσο καί φόβου ἐάν δέν τηρηθεῖ.
Εἶναι σάν νά τούς λέγει: «Αὐτό πού σᾶς παραγγέλουμε, κατ’ ἐντολήν τοῦ Κυρίου, σᾶς τό παραγγέλουμε. Ἑπομένως προσέξτε πολύ. Σᾶς παρακαλοῦμε καί σᾶς προτρέπουμε σάν νά σᾶς παρακαλεῖ καί προτρέπει ὁ Πρᾶος καί Ταπεινός Κύριος».
Δίδαγμα: Ὁ Κύριος καί οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ ἀληθινοί μιμηταί τοῦ Κυρίου δέν διστάζουν νά ταπεινώνονται ἄκρως καί νά μᾶς παρακαλοῦν.
Μᾶς παρακαλοῦν νά φροντίσουμε γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Φανερώνεται  ἔτσι ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Κυρίου. Ὅποιος ἀγνοεῖ, ὅποιος κωφεύει σ’ αὐτές τίς παρακλήσεις, προσκρούει ὀδυνηρά στήν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ. Ἡ Θεία Δικαιοσύνη δέν εἶναι ἄτεγκτη καί ἀνάλγητη, ὅπως ἡ ἀνθρώπινη, ἀλλά πραεῖα καί γεμάτη ἔλεος, ἀγάπη καί συγκατάβαση.
Ὁ μεγάλος πόνος τῶν ἁμαρτωλῶν στήν Κόλαση θά εἶναι τό ὅτι δέν δέχθηκαν, ἀλλά ἀντίθετα καταφρόνησαν αὐτήν τήν ἄπειρη εὐσπλαχνία καί Θεϊκή ἀγάπη. Θά ἀναρωτιῶνται καί θά θρηνοῦν γιά τό πῶς μπόρεσαν νά ὑβρίσουν τέτοιο φιλάνθρωπο Δεσπότη.


Ἡ παρακοή στόν λόγο τοῦ Κυρίου ἔχει ὀδυνηρές συνέπειες γιά τόν ἄνθρωπο. Ὄχι διότι ὁ Θεός εἶναι τιμωρός καί ἐκδικεῖται, ἀλλά διότι ὁ ἄνθρωπος διά τῆς παρακοῆς ἀποχωρίζει τήν ὕπαρξή του ἀπό τήν ρίζα της, πού εἶναι ὁ Θεός. Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος «μένει στόν ἀέρα, στό κενό, μετέωρος», χωρίς ρίζα, χωρίς τροφή, χωρίς στήριγμα, χωρίς ὕπαρξη, χωρίς σωτηρία, χωρίς τίποτα, στερημένος ἀπό τό Πᾶν, ἀφοῦ στερεῖται τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ὄντως, τό Πᾶν καί ὁ ὄντως Ὤν(=Αὐτός πού ἀληθινά ὑπάρχει).
Ἑπομένως ὅποιος παρακούει στό Θεῖο Θέλημα, οὐσιαστικά χωρίζεται ἀπό τόν Θεό. Τό διαχωριστικό μεταξύ τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ Θεοῦ εἶναι τό ἐγωιστικό θέλημά τοῦ ἀνθρώπου, πού δέν θέλει νά τό ἀρνηθεῖ. Αὐτό τό θέλημα, ὁ παρήκοος τό κρατεῖ πεισματικά καί δέν τό δίνει στόν Κύριο, δέν τό συμμορφώνει μέ τό Θεῖο Θέλημα. Ἔτσι οὐσιαστικά ἀπομονώνεται καί αὐτοφυλακίζεται μέ τελικό ἀποτέλεσμα τήν αὐτοδιάλυσή του.
 Γιαυτό οἱ Ἅγιοι Πατέρες χαρακτήρισαν τό θέλημα, ὡς τό «χάλκινο τεῖχος πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Θεό». Μᾶς δίδαξαν ἐπίσης ὅτι ὁ παρήκοος εἶναι ἀδύνατον νά σωθεῖ, ἀφοῦ μόνο διά τῆς ὑπακοῆς θά εἰσοδεύσουμε πάλι στόν Παράδεισο. Ὅπως διά τῆς παρακοῆς ἀποξενωθήκαμε τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Παραδείσου, ἔτσι μόνο διά τῆς ὑπακοῆς, διά τῆς Μετανοίας(πού εἶναι ἐπίσης ὑπακοή στήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ: «Μετανοεῖτε») θά ξαναεισέλθουμε στόν Παράδεισο καί τήν Ἐπουράνιο Βασιλεία τοῦ ἀληθινοῦ καί τέλειου Ὑποτακτικοῦ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
Καί ἄς δοῦμε τί τούς παρακαλεῖ ἀλλά καί παραγγέλει:

-Ἵνα μεθ΄ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι͵ τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσι.
Ἡ παραγγελία ἀφορᾶ στούς ἀδελφούς, πού ἀτακτοῦν καί δέν ἐργάζονται ἀλλά «περιεργάζονται». Δίνει ὁδηγίες στούς ὑπόλοιπους, (στούς ἐργαζομένους καί εὐπειθεῖς) πῶς νά τούς ἀντιμετωπίσουν, τί νά τούς ποῦν.  Πρέπει νά τούς περάσουν τό μήνυμα: «Νά ἐργάζωνται, νά μήν ἀτακτοῦν ἀλλά νά εἶναι ἥσυχοι. Δέν θά πρέπει νά «περιεργάζονται» τούς ἄλλους καί νά δημιουργοῦν σκάνδαλα μένοντας ἀργοί».
 Πράγματι αὐτή ἡ ὁμάδα τῶν Θεσσαλονικέων, πού δέν ἐργάζονταν ἐπειδή τάχατες ἡ Β΄ Παρουσία θά συνέβαινε ἐντός ὀλίγου, ἦσαν πηγή ἀταξίας καί σκανδάλων στήν τοπική Ἐκκλησία.
 Ἡ ἡσυχία εἶναι τό ἀντίθετο τῆς ἀταξίας. Οἱ μή ἐργαζόμενοι ἀτακτοῦσαν.
Ἡ ἐργασία εἶναι τό ἀντίθετο τῆς ἀργίας. Ὁ ἅγιος Παῦλος τούς ζητᾶ νά διορθωθοῦν τόσο ὡς πρός τήν ἀργία, ὅσο καί ὡς πρός τήν ἀταξία. Τούς παραγγέλει άλλά καί τούς παρακαλεῖ:
 α) νά ἐργάζωνται  γιά νά πολεμήσουν τό ἁμάρτημα τῆς ἀργίας καί
 β) νά ἀσκοῦν τήν ἡσυχία, τήν ἡσυχαστική ζωή, γιά νά πολεμήσουν τό ἁμάρτημα τῆς ἀταξίας.
Τούς προτρέπει δηλ.:
1)Νά ἀποφεύγουν τελείως τήν ἀργολογία, τήν κατάκριση,τήν παρατήρηση τῶν σφαλμάτων τῶν ἄλλων καί
2) Νά ἀσκοῦν τήν ἀδιάλειπτη προσευχή, τήν νηστεία, τήν ἐκκοπή τῶν παθῶν, τήν αὐτομεμψία, τήν μετάνοια, τήν ὑπακοή, τήν σιωπή.
Ὁ ἅγιος Παῦλος δέν δίνει ἐντολή νά τρέφουν τούς ἀργούς οἱ ἐργαζόμενοι ἀδελφοί. Θά μποροῦσε  βέβαια νά δώσει μία τέτοια ἐντολή καί νά ἀρκεστεῖ στό νά ἀπαιτήσει ἀπό τούς ἀργούς τό νά ἡσυχάζουν καί νά μήν ἀτακτοῦν Ὅμως ζητάει καί τά δύο, διότι ἐπιθυμεῖ τήν πλήρη διόρθωση τῶν ἀδελφῶν, τήν τελειοποίησή τους: Τούς θέλει:
 α)νά ἡσυχάζουν, νά μήν ἀτακτοῦν, νά μήν «περιεργάζονται» καί
 β) νά τρῶνε μέ τόν δικό τους κόπο τόν ἄρτο τους καί ὄχι νά τρῶνε τόν κόπο τῶν ἄλλων ζητώντας ἐλεημοσύνη.
Παρ’ ὅλα αὐτά ὅμως ἀμέσως, πάλι συστέλλεται, στό ἐνδεχόμενο οἱ ἄτακτοι, νά μήν θελήσουν νά συμμορφωθοῦν πλήρως. Γιαυτό νά τί λέγει στή συνέχεια:

Ὑμεῖς δὲ͵ ἀδελφοὶ͵ μὴ ἐκκακήσητε καλοποιοῦντες.
Ἐσεῖς ὅμως ἀδελφοί, λέγει,  ἀκόμη καί ἄν οἱ ἀργοί δέν θελήσουν νά συμμορφωθοῦν καί νά ἐργαστοῦν,  μήν ἀποκάμνετε κάνοντας τό καλό καί ἐλεώντας τους.
 Παρατήρησε, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, πῶς πάλι φανερώνει τήν σπλαχνική, πατρική του ἀγάπη. Δέν μπόρεσε νά προχωρήσει περισσότερο στήν ἐπιτίμηση καί στήν παιδαγωγία. Πάλι ἐλέησε τούς ἀτάκτους.
Μάλιστα πρόσεξε, συνεχίζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, μέ πόση σύνεση τό κάνει. Δέν εἶπε: Συγχωρέστε τους, κάνετέ τους ὑπομονή, μέχρι νά διορθωθοῦν, ἀλλά τί εἶπε;
Ἀπομακρυνθεῖτε μέν καί ἐπιτιμεῖστε αὐτούς, ἀλλά μήν τούς παραβλέπετε, ὅταν τείνουν νά καταστραφοῦν ἀπό τήν πείνα, ἀπό τόν λιμό. Μήν ἀποκάμνετε κάνοντας τό καλό. Ἐλεεῖστε, ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἄν ὁ ἄλλος ἐργάζεται ἤ ὄχι. Δέν πρέπει νά νικήσει τήν δική σας φιλοτιμία, ἡ δική τους μοχθηρία καί κακία (τό ὅτι μένουν ἀργοί δέν πρέπει νά σᾶς κάνει ἄσπλαχνους). Τό κακό δέν πρέπει νά νικήσει τό καλό.
-Τί λοιπόν θά πρέπει νά κάνουμε;(θά μποροῦσε νά ρωτήσει κάποιος πού ἐργάζεται). Ἐάν κάποιος ἀπό τούς ἀτακτούντας καί ἀργούς ἐπιμένει νά μήν ἐργάζεται, ἐνῶ συγχρόνως ἀπολαμβάνει τήν ἄφθονη χορηγία ἀπό ἐμᾶς, ἐμεῖς πῶς θά πρέπει νά ἀντιδράσουμε;
-Σ’ αὐτόν θά χορηγήσετε ἕνα φάρμακο ἤπιο, ὅπως σᾶς εἶπα (θά ἔλεγε ὁ ἅγιος Παῦλος): «Στέλλεσθε» ἀπ’ αὐτόν, δηλ. θά ἀπομακρυνθῆτε ἀπ’ αὐτόν. Δέν θά τοῦ δώσετε ὑπερβολικό θάρρος καί παρρησία. Θά φαίνεσθε ὀργισμένοι. Δέν εἶναι μικρό αὐτό.
Τέτοιου εἴδους ἐπιτίμιση θά πρέπει νά γίνεται πρός τόν ἀδελφό, ἐάν ἀληθινά θέλουμε νά τόν διορθώσουμε. Ἡ ὀργή εἶναι ἀναμάρτητη ὅταν χρησιμοποιεῖται ἀπαθῶς ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας.
Ἄλλωστε κανείς, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, δέν ἀγνοεῖ τούς τρόπους τῆς ἐπιτίμησης. Πές μου ὅμως (ἐρωτᾶ τό χρυσοῦν στόμα), ἐάν εἶχες σαρκικό ἀδελφό, ἄραγε θά τόν περιφρονοῦσες ἐάν ἐλειωνε ἀπό τήν πεῖνα; Καί ἀπαντᾶ:
-Δέν νομίζω. Κάπως θά τόν οἰκονομοῦσες.
Δίδαγμα: Ἡ ὅποια ἐπιτίμηση γίνεται γιά νά εὐαρεστήσουμε στόν Θεό καί νά βοηθήσουμε στήν σωτηρία τοῦ δεχομένου τήν ἐπιτίμηση ἀδελφοῦ μας. Ἀλλοίμονον ἐάν ἐπιτιμοῦμε ἱκανοποιώντας τό πάθος τῆς ἐκδίκησης ἤ τοῦ θυμοῦ μας ἐναντίον τοῦ ἁμαρτάνοντος. Χρειάζεται μεγάλη διάκριση, ὥστε νά κερδίσουμε τόν σφάλλοντα ἀδελφό.
Μία ἐγχείρηση, πού ἐνδεχομένως θά ὁδηγήσει στόν θάνατο τοῦ ἀσθενοῦς εἶναι καλλίτερο νά μήν γίνεται. Θά πρέπει νά μήν βάζουμε στούς ἀνθρώπους φορτία δυσβάστακτα. Ἀντίθετα νά τούς συνιστοῦμε νά μετανοήσουν καί νά ξεκινήσουν τήν πνευματική προσπάθει  κάνοντας αὐτό πού μποροῦν.
Ἡ πνευματική ἀρρώστια δέν ξεπερνιέται εὔκολα. Θά πρέπει καί ὁ θεράπων καί ὁ θεραπευόμενος νά κάνουν ὑπομονή καί νά ὑπακούουν στό Θεῖο Θέλημα. Δέν μποροῦμε ἀπό ἕναν, πού εἶναι βαρειά ἄρρωστος νά ἀπαιτήσουμε νά ἔχει ἐπιδόσεις πρωταθλητοῦ.
Ἱερομόναχος Σάββας.
http://hristospanagia.blogspot.com/
Πηγή εἰκόνων:
http://www.romios.bravehost.com/theologia/fountoulis/paylos.gif
http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/03/apostolos-pavlos.jpg?w=400&h=268
http://entosfylou.files.wordpress.com/2009/04/apostolos-pavlos.jpg?w=257

Η ψυχρότητα στην προσευχή (Του Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου).

 Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου, Χειραγωγία στην πνευματική ζωή, Εκδ. ε΄, Ι. Μ. Παρακλήτου 2005 σ. 45-46, 49.

 Η ψυχρότητα στην προσευχή οφείλεται είτε σε ψυχική κόπωση είτε σε πνευματικό κορεσμό είτε σε σωματικές απολαύσεις και αναπαύσεις είτε σε πάθη, που κυριεύουν την ψυχή, προπαντός στην έπαρση. Όλα αυτά είναι ενάντια στην πνευματική ζωή, μέσα στην οποία κεντρική θέση κατέχει η προσευχή. Έτσι, πρώτα και κύρια προκαλούν το στέρεμα της πηγής της προσευχής μέσα μας. Αυτό, όμως, μπορεί να oφείλεται και σε απομάκρυνση της χάριτος, που συμβαίνει με θεία παραχώρηση. Και να γιατί: Όταν η ψυχή μας φλέγεται από τον πόθο του Θεού και από την καρδιά μας ξεχύνεται ολόθερμη προσευχή, δεν έχουμε παρά ελεητική επίσκεψη της χάριτος. Εμείς όμως, όταν η ευλογημένη αυτή κατάσταση παρατείνεται για πολύ, νομίζουμε ότι κατορθώσαμε κάτι σπουδαίο με το δικό μας αγώνα και κυριευόμαστε από την κενοδοξία. Για λόγους παιδαγωγικούς, λοιπόν, απομακρύνεται η χάρη και μένει η ψυχή μας μόνη της, γυμνή και αδύναμη, ανίκανη να ζήσει πνευματικά, ψυχρή και απρόθυμη να προσευχηθεί…

Τί θα κάνουμε, λοιπόν, για να ξεφύγουμε απ’ αυτή την κατάσταση; Πρώτα-πρώτα θα φροντίσουμε να εξουδετερώσουμε τις αιτίες της. Και ύστερα, παρ’ όλη την ψυχρότητα της ψυχής μας, θα κάνουμε με επιμονή και υπομονή τον καθημερινό προσευχητικό κανόνα μας, προσπαθώντας αφ’ ενός να συγκεντρώνουμε το νου μας στα λόγια των ευχών και αφετέρου να ξεσηκώνουμε μέσα στην καρδιά μας αισθήματα φιλόθεα. Με τον καιρό ο Θεός, βλέποντας την ταπείνωση και την καρτερία μας, θα μας ξαναστείλει τη χάρη Του, που θα διώξει το πνεύμα της ψυχρότητος, όπως ο άνεμος διώχνει την ομίχλη.



Πώς θ’ αποκτήσουμε θερμότητα στην Προσευxή

Με αγώνα και υπομονή, μ’ αυτά τα δυο θα ζωντανέψει μέσα μας η φλογερή προσευχή. Απαιτούνται χρόνος και κόπος πολύς. Όμως, ας μη λιποψυχήσουμε, ας μην αποκάνουμε, ας μη βαρεθούμε. Η
προσπάθειά μας, αν είναι συστηματική και επίμονη, θα στεφανωθεί οπωσδήποτε, αργά ή γρήγορα, με επιτυχία. Θα στεφανωθεί όχι χάρη σ’ εμάς, αλλά χάρη στο άπειρο έλεος του Θεού. Είναι καλό να συνηθίσει η γλώσσα σας την ευχή του Ιησού, το “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”, ή οποιαδήποτε άλλη σύντομη προσευχή με το νου συγκεντρωμένο στην καρδιά. Αγωνιστείτε να προξενήσετε στην καρδιά σας, ας το πω έτσι, μια μικρή πληγή. Ο συστηματικός κόπος σας σύντομα θα δημιουργήσει την πληγή αυτή. Και τότε ο Κύριος θα σας επιβραβεύσει με τη δική Του χαρισματική προσευχή.



Η βιασύνη στην προσευχή

Σας ελέγχει η συνείδηση, επειδή κάνετε πολύ βιαστικά την προσευχή σας. Και είναι εύλογο. Γιατί υπακούτε στον εχθρό; Εκείνος είναι που σας παρακινεί: “Γρήγορα… πιο γρήγορα…”. Η βιαστική προσευχή δεν έχει πνευματικό καρπό. Βάλτε, λοιπόν, κανόνα στον εαυτό σας να μη βιάζεστε. Να προσεύχεστε έτσι, ώστε ούτε μια λέξη να μην προφέρουν τα χείλη σας, που να μην την κατανοεί ο νους σας και να μην τη βιώνει η καρδιά σας. Πρέπει να ριχθείτε σ’ αυτόν τον αγώνα με αποφασιστικότητα στρατιωτική. Και όταν ο εχθρός σας ψιθυρίζει, “Κάνε τούτο ή εκείνο”, εσείς να του αποκρίνεστε: “Ξέρω τί θα κάνω. Δεν σε χρειάζομαι. Φύγε από δω!“. Την ψυχή την τρέφει μόνο η προσευχή. Η δική σας προσευχή, όμως, είναι επιφανειακή, όχι ουσιαστική. Γι ‘ αυτό η ψυχή σας μένει ανικανοποίητη, πεινασμένη …

αναδημοσίευση από: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&new_topic=17

http://anavaseis.blogspot.com/2010/07/blog-post_5164.html
oodegr.com

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀγώνας γιά τή σωτηρία τοῦ πλησίον» Μέρος Β΄

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου  
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ. 94 -102 )
Ἀγώνας γιά τήν σωτηρία τοῦ πλησίον

Στόν π. Σάββα ἄρεσε περισσότερο νά ὁμιλεῖ γία τή χαρά πού δίνει ἡ άγάπη τοῦ Χριστοῦ παρά γιά τή φρίκη τῶν βασάνων καί τῶν τιμωριῶν.  Ποτέ δέν ἀπειλοῦσε καί δέν κατηγοροῦσε κανένα γιά τίς ἁμαρτίες του.  Μόνο παρακαλοῦσε:
-Νά φοβᾶσθε μή τυχόν λυπήσετε τό Θεό καί τόν παροργίσετε.
Ὅπως καί ὁ Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, δέν τοῦ ἄρεσε νά ἐπιπλήττει κάποιον γιά τά ἐλαττώματά του.  Μόνο τοῦ ἀποκάλυπτε τίς φρικτές συνέπειες ἤ κάποτε σέ ἀκραῖες περιπτώσεις μποροῦσε νά στηλιτεύσει αὐστηρά κάποιον.  Τότε τοῦ μιλοῦσε ἀνοιχτά καί τόν προειδοποιοῦσε:

-Ἐάν μείνετε στά πάθη καί τίς κακίες σας, θά καταστραφεῖτε.
Μετά ἀπ΄αὐτό ζητοῦσε συγγνώμη γιά τήν ἀποτομία καί τήν αὐστηρότητά του καί πρόσθετε:

-Ἄν σωπάσω, τότε ἐσεῖς δέ θά γνωρίσετε τά λάθη σας καί δέ θά διορθωθεῖτε.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ στάρετς κατά τή διάρκεια ὁλόκληρης τῆς ζωῆς του ἦταν ἡ ἁπλότητα. Ἁπλότητα τῶν αἰσθημάτων, ἁπλότητα συμπεριφορᾶς τῶν λόγων καί τῶν σκέψεων.  Τέτοια ἁπλόητητα σημαίνει ἀθωότητα ψυχῆς. Ὁ μπάτουσκα μέ θαυμαστό τρόπο συνδύαζε στά λόγια καί τίς ἐνέργειές του τό βάθος τῆς σοφίας τῶν γερόντων μέ τήν παιδική ἁπλότητα. Ἔλεγε συχνά:
-Ζῆσε ἁπλά, ἀγαπῆστε τήν ἁπλότητα. Ὅπου ὑπάρχει ἁπλότηα, ἐκεῖ ὐπάρχει πλῆθος Ἀγγέλων, ὅπου ὑπάρχουν μπερδέματα ἐκεῖ οὔτε ἕνας! Ἄν ζοῦμε σάν μικρά παιδιά, τότε ἠ χάρη τοῦ Θεοῦ θά παραμείνει στήν ψυχή μας.
Ὁ στάρετς παρηγοροῦσε καί ἀνέπαυσε τούς θλιβομένους καί φορτωμένους μέ πίκρες καί βάσανα μέ τίς νουθεσίες καί τίς προσευχές του.  Στ’ ἀλήθεια, πόσο βοηθεῖ ἡ προσευχή τοῦ δικαίου! Ἡ προσευχή
του στάρετς ἦταν δραστική, γεμάτη παρρησία. Ἀπ’ αὐτήν ἀντλοῦσε δυνάμεις γιά τούς συνεχεῖς κόπους, σ΄ αὐτήν εὔρικσε ἡσυχία καί παρηγοριά ἡ καρδιά του, σ’ αὐτήν ἀναπαυόταν ἀπό τίς βαριές ποιμαντικές μέριμνες καί ἀνησυχίες πού ἔφερναν θλίψη. Ὁ νοῦς του ἦταν διαρκῶς στό Θεό μέ τή θεωρία καί ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή ἦταν ἡ παρηγοριά του.
Ἀγαποῦσε τήν προσευχή ἐνώπιον τοῦ Θυσιαστηρίου καί ἔβαζε μερίδες στήν Προσκομιδή γιά ὅλους, προφέροντας ἥσυχα:
-Ἐγώ εἶμαι ἁμαρτωλός. Ὄχι γιά χάρη μου, ἀλλά ἐξ αἰτίας τῆς χάριτος τῆς ἱερωσύνης πού ἀναπαύεται καί διαμένει σέ μένα, εἰσάκουσόν μου, Κύριε, καί βοήθησέ τους ὅλους.
Πολλές φορές μέ δάκρυα ἔβγαζε μερίδες γιά τούς θλιμμένους, τούς ἀρρώστους, τούς πονεμένους καί χάρη στή δυνατή του πίστη ἐλάμβανε ἀπό τό Θεό τό ζητούμενο πρός ὠφέλεια τῶν βασανισμένων ἀδελφῶν.
Ἰδιαιτέρως ἀγαποῦσε ὁ στάρετς νά τελεῖ τή Θ.Λειτουργία.  Μέ βαθειά κατάνυξη προσέφερε τήν ἀναίμακτη θυσία «κατά πάντα καί διά πάντα», ὑπέρ ζώντων καί κεκοιμημένων.  Στεκόταν ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης ἀτενίζοντας σέ κατάσταση ἁρπαγῆς τόν οὐρανό μέ φόβο καί εὐλάβεια, ἀλλά καί μέ οὐράνια χαρά στό βλέμμα του.  Τό πρόσωπό του φωτιζόταν ἀπό ἕνα λαμπρό φῶς, τά μάτια του ἔλαμπαν μέσα σέ ἀνέκφραστη μακαριότητα ἐνῷ τά μάγουλά του ἔπαιρναν ἕνα ἐλαφρό, ρόδινο χρῶμα. Ἔνοιωθες ὅτι ζοῦσε ἐκείνη τήν πνευματική κατάσταση γιά τήν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ Ἀπ. Παῦλος: «Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρό ἐτῶν δεκατεσσάρων εἴτε ἐν σώματι, οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτός τοῦ σώματος οὐκ οἶδα΄ὁ Θεός οἶδεν΄ ἁρπαγέντα τόν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ...ἡρπάγη εἰς τόν παράδεισον καί ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἅ οὐκ ἐξόν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι»(Β΄Κορ.12,2,4).  Γι’ αὐτή τήν πνευματική κατάσταση ἔλεγε ὁ μπάτουσκα:
-Ἀκόμη καί τό πιό εὐτυχισμένο ἀνδρόγυνο, ἔστω κι ἄν ζεῖ μέ εὐλάβεια, δέν αἰσθάνεται τήν εὐτυχία καί τή χαρά πού αἰσθάνεται ὁ λειτουργός, ὅταν τελεῖ ἀξίως τή Θ.Λειτουργία.

Κατά τή διάρκεια τῆς ψαλμωδίας τοῦ «Σέ ὑμνοῦμεν, σέ εὐλογοῦμεν» ὁ στάρετς μέ βαθειά πίστη ἀπευθυνόμαστε στόν Κύριο μέ τό τροπάριο: «Ἐν ἀβύσσῳ πταισμάτων κυκλούμενος τήν ἀνεξιχνίαστον τῆς εὐσπλαχνίας σου ἐπικαλοῦμαι ἄβυσσον, ἐκ φθορᾶς ὁ Θεός μέ ἀνάγαγε».  Μαζί μ’ αὐτό προσευχόταν ὄχι τόσο γιά τόν ἑαυτό του, ὅσο γιά τούς ἄλλους, γιά ὅλους τούς χριστιανούς.  Τό ἴδιο δίδασκε νά κάμουν καί τά πνευματικά του παιδιά.
Λειτουργοῦσε ὁ μπάτουσκα χωρίς προσποιήσεις μέ φυσικότητα καί ἁπλότητα.  Τοῦ ἄρεσε ἡ ἀκρίβεια σέ ὅλα, ἀλλά δέν τοῦ ἄρεσε, ὅταν κάποιος καθυστεροῦσε, ἤ ἀντιθέτως, ὄταν βιαζόταν ἄσκοπα. Ὁ τόνος τῆς φωνῆς του κατά τήν προσευχή ἐξέφρασε τήν ἀκλόνητη βεβαιότητα καί τήν πνευματική του δύναμη.  Προσευχόταν δυνατά καί μέ παρρησία σάν νά συνομιλοῦσε μέ τό Θεό.
Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα
http://anavaseis.blogspot.com/2010/07/blog-post_8392.html

Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 1ο. Η Παιδεία. «Το έργο του δασκάλου είναι ιερό»

Λόγοι Α΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Μέρος 4ο. Κεφάλαιο 1ο.  Η παιδεία
 
«Το έργο του δασκάλου είναι ιερό»
 
 
- Γέροντα, μερικές φορές οι δυσκολίες των εκπαιδευτικών στο σχολείο προέρχονται πιο πολύ από
τους συναδέλφους.

- Θέλει πολλή διάκριση και φωτισμό στην εποχή μας, για να κινηθή σωστά ο καθένας ανάμεσα στους συναδέλφους του. Για την κάθε περίπτωση χρειάζεται πολλή σύνεση και θείος φωτισμός. Ακόμη και να μη δείχνη μερικές φορές ότι πιστεύει. Να κινήται αθόρυβα και πιο πολύ να τους μιλάη με την σωστή ορθόδοξη ζωή του. Έτσι θα βοηθήση, χωρίς να ερεθίση. Ιδίως στην εκπαίδευση μερικά πράγματα είναι σαν ένας όγκος, που άλλοτε είναι καλοήθης και άλλοτε κακοήθης. Αν πάρουμε μια θέση με μια λογική, θα κάνουμε πολύ κακό αντί για καλό. Αν γίνη επέμβαση και ο όγκος είναι κακοήθης, θα κάνη μετάσταση. Θέλει λίγη καυτηρίαση προσεκτικά.

- Πάντως, Γέροντα, και οι εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν δουλειά δυσκολεύονται, γιατί είναι δεσμευμένοι.

- Άμα θέλη κανείς, μπορεί να βρη τρόπο να κάνη δουλειά. Μπόρεσαν και βρήκαν τρόπο στα άθεα καθεστώτα και δεν μπορούν να βρουν εδώ; Στην Βουλγαρία πήγε κάποιος από ΄δω και μοίρασε σταυρουδάκια στα παιδιά ενός σχολείου. Ένας όμως του κόμματος που στέκονταν εκεί κοντά τον είδε. Η δασκάλα, μόλις τον αντιλήφθηκε, πήγε και πήρε τα σταυρουδάκια από τα χέρια των παιδιών και τα μάλωσε που τα πήραν. Αλλά όταν έφυγε εκείνος ο άθεος, η δασκάλα τα μοίρασε μόνη της στα παιδάκια. Είδες πώς η δασκάλα ήταν εντάξει και με τον
νόμο και με τον Θεό; Βλέπεις και οι δάσκαλοι στην Μικρά Ασία, μέσα σ΄ εκείνα τα δύσκολα χρόνια, πόσα πρόσφεραν! Γιατί δούλευαν με την καρδιά τους. Πονούσαν, είχαν ευλάβεια, θυσιάζονταν.
Να, και ο Άγιος Αρσένιος (5) ο Καππαδόκης πόσο σοφά φερόταν στα Φάρασα! Είχε ετοιμάσει αίθουσα για σχολείο και αντί για θρανία είχε βάλει δέρματα από κατσίκες ή από πρόβατα με το τρίχωμά τους. Πάνω σ΄ αυτά γονατισμένα τα παιδιά παρακολουθούσαν τα μαθήματα. Με αυτόν τον σοφό τρόπο δεν ερέθιζε τους Τούρκους, ακόμη και όταν τύχαινε να τα δουν, γιατί νόμιζαν ότι προσεύχονταν. Όταν πάλι ο Άγιος Αρσένιος ήθελε να βγάλη εκδρομή τα παιδιά, τα πήγαινε σε ένα δικό του χωράφι που ήταν σαν κήπος, δήθεν για να κάνουν δουλειά, και τα έλεγε: «Αν τυχόν δήτε Τούρκο, να κάνετε κανένα κουτσοδούλι. Κόψτε κανένα κλαρί, για να νομίζη ότι καθαρίζετε τον κήπο». Και έτσι έκαναν τα καημένα. Γιατί, αν καταλάβαιναν οι Τούρκοι ότι τα πήγε εκδρομή, θα είχε ιστορίες. Κρυφό σχολειό βλέπεις! Όταν έφευγε ο Τούρκος, έπαιζαν πάλι τα παιδιά. Και το καλοκαίρι, στις διακοπές, τα συγκέντρωνε πάλι τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο, για να βοηθάη, για να μην ξεκόβωνται και ξεχνούν όσα τους δίδασκε.

- Γέροντα, γιατί ο Άγιος Αρσένιος έγραφε τα μαθήματα στα τουρκικά με ελληνικά γράμματα;

- Για να ξέρουν και τουρκικά τα παιδιά, ώστε να μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Και αν τυχόν τον έπιαναν οι Τούρκοι που μάθαινε γράμματα στα παιδιά, και να έβλεπαν τα ελληνικά γράμματα, άκουγαν ότι τα διάβαζε τουρκικά και δεν εξαγριώνονταν. Οπότε τα παιδιά μάθαιναν και τα τουρκικά, αλλά και οι Τούρκοι δεν ερεθίζονταν. Όλα όσα ζούσε ο Άγιος (6), την ακρίβεια της Ορθοδοξίας, την ευλάβεια, τα μετέδιδε στους μαθητές του.

Γι΄ αυτό λέω, άμα θέλη κανείς, μπορεί να κάνη δουλειά στα παιδιά, όπου και αν βρεθή. Έπεσε στα χέρια μου ένα ωραίο βιβλίο που έγραψε μια δασκάλα για την Βόρειο Ήπειρο. Αυτή για πεντακόσιους άνδρες κάνει. Πώς μιλούσε στους ξεναγούς! Σβούρα τους έφερνε. Μπράβο της!

Είναι μεγάλη υπόθεση ο σωστός δάσκαλος, ιδίως στις μέρες μας! Τα παιδιά είναι άγραφες κασσέττες· ή θα γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ή βυζαντινή μουσική. Το έργο του δασκάλου είναι ιερό. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξη, μπορεί να πάρη μεγάλο μισθό από τον Θεό. Να φροντίζη να διδάσκη στα παιδιά τον φόβο του Θεού. Πρέπει να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την Πατρίδα. Ας σπείρουν αυτοί τον σπόρο, και ας μην τον δουν να βλαστάνη. Τίποτε δεν πάει χαμένοκάποια στιγμή θα πιάση τόπο.

Και πάντα με το καλό, με επιείκεια, με αγάπη να φέρωνται στα παιδιά. Να προσπαθούν να ξυπνάνε το φιλότιμό τους. Το παιδί θέλει αγάπη, ζεστασιά. Πολλά παιδιά την στερούνται τελείως στο σπίτι. Αν οι δάσκαλοι αγαπήσουν τα παιδιά, θα τους αγαπήσουν και εκείνα, και τότε θα κάνουν πιο εύκολα το έργο τους. Εμάς ο δάσκαλος με την βέργα μας χτυπούσε, όταν έβλεπε αταξία, αλλά αγαπούσε τα παιδιά και τα παιδιά τον αγαπούσαν. Δεν είχε δικά του παιδιά και τα αγαπούσε τα παιδιά πολύ.

Γι΄ αυτό λέω ότι καλοί είναι οι γονείς που γεννούν πολλά παιδιά και γίνονται πολύτεκνοι, αλλά καλύτεροι είναι οι σωστοί εκπαιδευτικοί που αναγεννούν του κόσμου τα παιδιά και γίνονται υπέρ-υπέρ-πολύτεκνοι! Δίνουν αναγεννημένους ανθρώπους στην κοινωνία, και έτσι γίνεται καλύτερη.


5) Βλ. Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1991, σ. 36.
6) Βλ. ο. π. σ. 41.



συνεχίζεται ...Επόμενο : Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 2ο.  Κλήρος και Εκκλησία 

ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ Ἤ ΓΕΝΕΘΛΙΑ; (Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ) (mp3)



Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 2-07-10.
<Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)  

Δεῖτε ἐπίσης:

Τα ονόματα των παιδιών

Αγ.Κοσμάς Αιτωλός:«Γονείς να δίνετε χριστιανικά ονόματα στα παιδιά σας»

ΠΩΣ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ (Δές τό σχόλιό μας πιό κάτω). Καθώς ο Ιωακείμ και η Άννα δεν επροτίμησαν το αρσενικόν από το θηλυκόν, έτσι και η ευγενία σας να μην προτιμάτε τα αρσενικά παιδιά σας από … Συνέχεια →

Η Βάπτιση Μυστήριο της Εκκλησίας για τους Γονείς (Ἐπιτρέπονται δύο ὀνόματα;)

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Ἀγαπητοί γονεῖς, Ἡ χα­ρά σας εἶ­ναι με­γά­λη κα­θώς ἑ­τοι­μά­ζε­στε γι­ά τή βά­πτι­ση τοῦ παι­δι­οῦ σας. Κι ὅ­λες οἱ χα­ρού­με­νες φρο­ντί­δες σας στρέ­φο­νται γύ­ρω ἀ­πό τά βα­πτι­στι­κά, τούς κα­λε­σμέ­νους, τόν ἀ­νά­δο­χο, τό ὄ­νο­μα, τό τρα­πέ­ζι. Ἔ­χε­τε ὅ­μως σκε­φτεῖ, Συνέχεια →

Πῶς γιορτάζουμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή

ΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ Νικόδημος ΜοναχόςΛίγες απλές και πτωχές, λίγες Αγιολογικές και Υμνολογικές σκέψεις, επί της Εορτής του Μεγάλου Αγίου Πατρός ημών Νικοδήμου του Αγιορείτου, του οποίου αναξίως όντως το όνομα φέρω, προσφέρω σαν ελάχιστον πνευματικό κέρασμα στην αγάπη σας. Πρωτίστως, … Συνέχεια →
Πηγή εἰκόνας:http://www.apostoliki-diakonia.gr/GR_MAIN/catehism/theologia_zoi/art/byzantine_icons/20.jpg

ΠΑΙΔΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΡΙΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ (2 ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ)(MP3)

ΠΑΙΔΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΡΙΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ (2 ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ)(MP3)

Πηγή εἰκόνας:
Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς.

9 Ιουλίου Συναξαριστής Παγκρατίου Ιερομάρτυρα, Ανδρέα και Πρόβου, Φωτίου Οσίου, Διονυσίου και Μητροφάνους, Μεθοδίου του Νέου Ιερομ., Μιχαήλ Πακνανά, Πατερμούθιου, Κόπριου και Αλέξανδρου, Μνήμη Εγκαινίων Ναού Θεοτόκου εν Πηγή,Μιχαήλ Πακνανά.

Ὁ Ἅγιος Παγκράτιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ταυρομενίας 

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν Ἀποστόλων.
Νεαρὸς ἀκόμα, ἐπισκέφθηκε μὲ τοὺς γονεῖς του τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου καὶ βαπτίσθηκε. Μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονέων του, ὁ Παγκράτιος θέλησε νὰ ἀφιερωθεῖ ὁλόψυχα στὸ Χριστὸ καὶ στὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου Του.
Πῶς, ὅμως, θὰ γινόταν αὐτό, μὲ τέτοια περιουσία ποὺ κληρονόμησε ἀπὸ τοὺς γονεῖς του; Τὴν λύση βρῆκε στὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὑπάγε πώλησάν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοίς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι». Ἐὰν δηλαδή, θέλεις νὰ εἶσαι τέλειος, πήγαινε, πώλησε τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ μοίρασέ τα στοὺς φτωχούς, καὶ θὰ ἔχεις θησαυρὸ στοὺς οὐρανούς. Καὶ ἔλα νὰ μὲ ἀκολουθήσεις.
Πράγματι, ὁ Παγκράτιος ἀπελευθέρωσε τοὺς δούλους, μοίρασε ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του στοὺς φτωχούς, καὶ ἐλεύθερος ἀπὸ κάθε βιοτικὴ μέριμνα, ἀφιερώθηκε στὴ διάδοση τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου. Ἀκολούθησε τὸν Ἀπόστολο Πέτρο στὴν Ἀντιόχεια, καὶ στὴν Κιλικία συνάντησε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος τὸν ἔκανε ἐπίσκοπο Ταυρομενίου στὴ Σικελία.
Στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀναδείχθηκε τέλειος ποιμένας, διδάσκοντας καὶ διακονώντας μὲ ἀγάπη καὶ ἀρετὴ τὸ ποίμνιό του. Προσήλκυσε διὰ τοῦ κηρύγματός του πλῆθος λαοῦ στὸ φῶς τῆς θεογνωσίας, ἀκόμα καὶ αὐτὸν τὸν ἡγεμόνα τοῦ τόπου Βονιφάτιο.
Ἐπίσης ἵδρυσε στὴν πόλη αὐτὴ καὶ ἱερὸ ναό. Ὅμως, οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες, βλέποντας μὲ φθόνο τὸ εὐαγγελικὸ ἔργο τοῦ Παγκρατίου, τὸν σκότωσαν, ἐνῷ ἐκεῖνος προσευχόταν γι’ αὐτούς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.
Κράτος ἔνθεον, ἠμφιεσμένος, ἐκ τῆς χάριτος, τοῦ Κορυφαίου, Ἀποστόλων ζηλωτὴς ἐχρημάτισας· καὶ ταῖς ῥοαῖς τῶν αἱμάτων Παγκράτιε, τὴν ἱερὰν διπλοΐδα ἐφοίνιξας. Πάτερ Ὅσιε Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Εἰληφὼς Παγκράτιε, ὡς Ἀποστόλων ὁμόπνους, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὰς μυστικὰς ἐνεργείας, ἔλαμψας, θεογνωσίαν τοὶς ἐν τῇ Δύσει· ἤλασας, τῆς ἀθεΐας τὴν σκοτομήνην, καὶ νομίμως ἐναθλήσας, πρὸς φέγγος ἤρθης, τῆς ἀνεσπέρου ζωῆς.

Μεγαλυνάριον.
Κράτει Παντοκράτορος κραταιῷ, δαιμόνων τὸ κράτος, ἐξενεύρισας ἰσχυρῶς καὶ θαυμάτων κράτει, κρατήσας τῶν ἐν πλάνῃ, Παγκράτιε ἐν κράτει, Μαρτύρων ἔστεψαι.





Οἱ Ἅγιοι Ἀνδρέας καὶ Πρόβος οἱ Μάρτυρες 
Μαρτύρησαν διὰ πυρός. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τῶν Ἁγίων.





Μνήμη τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τὴ Πηγῇ 
Πρόκειται γιὰ τὸν ναὸ ποὺ εἶχε κτίσει ὁ Ἰουστινιανὸς τὸ ἔτος 559 καὶ ὁ ὁποῖος κατὰ τὸν Προκόπιο ἦταν ἐξαίσιος «κάλλει τε καὶ μεγέθει».
Ὁ ναὸς αὐτὸς πολλὲς φορὲς καταστράφηκε, ἐπανειλημμένα ὅμως ἀνοικοδομήθηκε ἀπὸ τὴν αὐτοκράτειρα Εἰρήνη τὴν Ἀθηναῖα, ἀπὸ τὸν Βασίλειο τὸν Μακεδόνα καὶ ἀπὸ τὸν Ρωμανὸ Α’ τὸν Λεκαπηνό.
Ἀλλὰ καὶ πάλι καταστράφηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ 15ου αἰῶνα.





Ὁ Ὅσιος Φώτιος κτήτορας τῆς Μονῆς Ἀκαπνίου στὴ Θεσσαλονίκη 

Ἡ μνήμη του ἀναφέρεται μόνο στὸν Λαυριωτικὸ Κώδικα, Γ’ 86 φ. 142α, ὅπου ὑπάρχει καὶ ἰδιόμελο ποίημα Δημητρίου τοῦ Βεάσκου, μεγάλου οἰκονόμου τῆς μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
Ἐπίσης τὴν μνήμη του ἀναφέρει καὶ ὁ Ἱεροσολυμιτικὸς Κώδικας 309 φ. 91.





Οἱ Ὅσιοι Διονύσιος ὁ Ῥήτωρ καὶ Μητροφάνης ὁ Ἀθωνίτης 

Γεννήθηκαν καὶ οἱ δυὸ στὶς ἀρχὲς τοῦ 16ου αἰῶνα, ἄγνωστο ποῦ.
Ἀνατράφηκαν σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἰδιαίτερα ὁ Διονύσιος ἐπιδόθηκε πολὺ στὰ γράμματα. Ἀργότερα ἔγινε μοναχὸς στὴ Μονὴ τοῦ Στουδίου καὶ ἐπιθυμώντας ἀνώτερη ἡσυχαστικὴ ζωή, ἀναχώρησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος. Ἐκεῖ, σὲ κάποιο κελί, κοντὰ στὴ Σκήτη τῶν Καρυῶν, ἐπιδόθηκε στὴν μελέτη καὶ στὴν ἐργασία τῆς ἀσκητικῆς φιλοσοφίας. Ἐπειδὴ ὅμως καὶ ἐκεῖ δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει, πῆγε σὲ κάποιο ἡσυχαστήριο τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννας.
Ἐδῶ, μαζὶ μὲ τὸν μαθητή του Μητροφάνη, μέσα σὲ μία σπηλιά, ἀσκήτευαν στὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Ἀργότερα ὁ Μητροφάνης, μὲ ἀπόφαση τῶν Πατέρων, βγῆκε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ δίδασκε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ στὴ γύρω περιοχή. Ἔπειτα, ἐπανῆλθε στὸν Γέροντά του Διονύσιο.
Ἔτσι θεάρεστα καὶ ἀσκητικὰ ἀφοῦ ἔζησαν καὶ οἱ δυό, ὁ μὲν Διονύσιος ἀπεβίωσε εἰρηνικὰ τὴν 9η Ἰουλίου 1606 (ἄλλα χειρόγραφα ὅμως ἀναφέρουν τὴν κοίμησή του τὴν 6η Ὀκτωβρίου 1596 ἢ 1602), ὁ δὲ Μητροφάνης λίγο χρονικὸ διάστημα ἀργότερα.
Στὴν Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας, σῴζεται ἰδιόγραφο βιβλίο ποικίλης ὕλης, μὲ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ Ὅσιου Διονυσίου τοῦ Ρήτορα, καὶ μὲ τὸν τίτλο «Κουβαράς».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’, θείας πίστεως.
Θείοις ἄνθραξι, τῆς ἐγκρατείας, πάθη φλέξαντες, τὰ φρυγανώδη, ἀσκητικῶς ἐν τῷ Ἄθῳ ἠστράψατε· τῷ γὰρ ἀδύτῳ φωτὶ λαμπρυνόμενοι, τῶν θεοφόρων ἐφάμιλλοι ὤφθητε, Διονύσιε σοφέ, καὶ θεῖε Μητρόφανες, αἰτούμενοι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῆς Τριάδος μυστηπόλοι ἱερώτατοι
Καὶ τῶν Ὁσίων κοινωνοὶ καὶ ἰσοστάσιοι
Διονύσιε σοφὲ σὺν τῷ Μητροφάνει,
Μὴ ἐλλείπητε ἐχθροῦ τὰ πανουργεύματα
Ἅ τεκταίνει καθ’ ἡμῶν συντρίβειν πάντοτε,
Ἵνα κράζωμεν, θεοφόρητοι χαίρετε.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Ὁσίων δυὰς σεπτή, οἱ ἀμέμπτῳ βίῳ, διαπρέψαντες ἐπὶ γῆς, σὺν τῷ Διονυσίῳ, Μητροφάνες θεόφρον, Τριάδος τῆς Ἁγίας, θεῖοι θεράποντες.





Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ὁ νέος Ἱερομάρτυρας

Ὁ Νεομάρτυρας αὐτὸς καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Βυζάρι τῆς ἐπαρχίας Ἁμαρίου Κρήτης, καὶ τὸ ἐπώνυμό του ἦταν Σιλιγάρδος.
Ἔγινε ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ἀσωμάτων καὶ μετὰ ἐπίσκοπος Λάμπης. Ὁ ἀρχιερέας Μεθόδιος ἀντιτάχθηκε στὶς βιαιοπραγίες τῶν Τούρκων καὶ γι’ αὐτὸ συνελήφθη. Ἔπειτα ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια, θανατώθηκε στὶς 9 Ἰουλίου 1793.
Τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου, ἐνταφιάστηκε κοντὰ στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου του στὸ μονύδριο τῶν Ταξιαρχῶν.
Ὁ μάρτυρας αὐτὸς δὲν ἀναφέρεται στοὺς Συναξαριστές, οὔτε βρέθηκε ἀκολουθία του.





Οἱ Ἅγιοι Πατερμούθιος, Κόπριος (ἢ Κόπρις) καὶ Ἀλέξανδρος 

Στὸν Κώδ. Δεκ. XI Κρυπτοφέρης φέρεται Κανῶν Ἰωσὴφ τοῦ ὑμνογράφου, ποὺ ἡ ἀρχὴ εἶναι: «ὤφθη ἡ Πανέορτος».
Ἡ δὲ μνήμη τους κατὰ τὴν 9η Ἰουλίου. Ἡ κυρίως ὅμως μνήμη τῶν πιὸ πάνω Ἁγίων εἶναι ἡ 17η Δεκεμβρίου, ὅπου καὶ τὸ σχετικὸ βιογραφικό τους σημείωμα.





Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς ο κηπουρός

Ο Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς, γεννήθηκε στην Αθήνα από ενάρετους γονείς. Λόγω της πενίας των γονέων του, έμεινε αγράμματος και έγινε κηπουρός. Κάποια ημέρα ενώ επέστρεψε στην Αθήνα από κάποιο χωριό, συνελήφθη από τους Τούρκους φύλακες και συκοφαντήθηκε ότι μετέφερε κρυφά μπαρούτι για τούς επαναστάτες Έλληνες. Οδηγήθηκε στον κριτή όπου διαμαρτυρήθηκε για την αδικία εις βάρος του, αλλά καταδικάστηκε εις θάνατον εκτός και εάν εδέχετο να αρνηθεί την πίστη του και να ασπασθεί το Μωαμεθανισμό, οπότε και θα έσωζε τη ζωή του. Όμως ο ευσεβής και έντιμος εκείνος Αθηναίος, απαντούσε σε ύφος αγέρωχο στις συνεχιζόμενες απειλές των Τούρκων με την χαρακτηριστική φράση, «Δεν τουρκεύω». Καταδικάσθηκε σε θάνατο και οδηγήθηκε στον τόπο της εκτέλεσης χαίρων και ευχαριστών τον Κύριο που τον αξίωσε της τιμής του μαρτυρίου. Στην αρχή ο δήμιος χτύπησε τον Άγιο με αντεστραμμένο ξίφος στο λαιμό για να τον εκφοβίσει, προσδοκώντας την μεταστροφή του. Όμως ο γενναίος μάρτυρας τον παρότρυνε με θάρρος λέγοντας «Χτύπα για την πίστη». Και όταν ο δήμιος έβαλε το μαχαίρι του στον τράχηλο του Αγίου και τον πλήγωσε λίγο άκουσε από το στόμα του Αγίου την ίδια φράση «Χτύπα για την πίστη». Τελικά ο δήμιος απέτεμε τη σεπτή κεφαλή του το 1771, χαρίζοντάς του το αμαράντινο στεφάνι του μαρτυρίου και πλουτίζοντας την Εκκλησία των Αθηνών με ένα καλλίνικο μάρτυρα.
Στην πρώτη κολώνα του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα, διακρινόταν το ακόλουθο επιγραφικό χάραγμα: «1771 Ιουλίου 9 απεκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης». Η μνήμη του αγίου γίνεται την 30ή Ιουνίου. (Άλλοι, όπως ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, τοποθετούν το μαρτύριο του Αγίου αυτού στα 1770 μ.Χ.).

Μέγας Συναξαριστής
http://anavaseis.blogspot.com/2010/07/9.html

ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ

Βγαινουν οι εικονες απο τις σχολικες αιθουσες;


VatopaidiFriend: Πριν από μερικές ημέρες η κυρία Δραγώνα, στην πρωινή εκπομπή του Άρη Πορτοσάλτε στο ΣΚΑΪ είπε ρητά και κατηγορηματικά ότι ΔΕΝ τίθεται θέμα αφαίρεσης των εικόνων από τα σχολεία. Αναμένουμε να δούμε…
Πληροφορία αξιόπιστου προσώπου που έφτασε στο ιστολόγιο μας αναφέρει ότι υπάρχει άτυπη εντολή κάποιων από το Υπουργείο Παιδείας να αφαιρεθούν εικόνες από τις σχολικές αίθουσες. Επειδή αν κάτι τέτοιο γινόταν με επίσημη εντολή θα προξενούσε μεγάλες αντιδράσεις γι’ αυτό και επιλέγεται η σιωπηλή άτυπη αποκαθήλωση των εικόνων. Η πληροφορία που μεταδίδουμε έφτασε μάλιστα μέχρι την Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Όπως και να έχει το πράγμα, όλοι οι θεολόγοι αλλά και οι εκπαιδευτικοί κάθε ειδικότητας θα πρέπει εντός των πρώτων ημερών του ερχόμενου σχολικού έτους να φροντίσουμε για την ανάρτηση εικόνων σε όσες σχολικές τάξεις θα διαπιστώσουμε ότι απουσιάζουν…..

Είναι άλλωστε γνωστό ότι πολλοί διευθυντές σχολείων με την πρόφαση δήθεν εργασιών ανακαίνισης των σχολικών κτιρίων (βάψιμο τοίχων κλπ) αποκαθηλώνουν τις εικόνες και ακολούθως δεν φροντίζουν για την εκ νέου ανάρτησή τους αλλά για την απόκρυψή τους σε κάποια αποθήκη του σχολείου. Πολλές εικόνες πάλι βρίσκονται μεν αναρτημένες στους τοίχους αλλά είναι παλιές ή μισοδιαλυμένες. Καλό είναι με προσωπική μας πρωτοβουλία και με ενημέρωση προς τους διευθυντές των σχολείων να αναρτούμε νέες εικόνες στις τάξεις.
http://vatopaidi.wordpress.com

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ. ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΚΑΤΑΚΡΕΟΥΡΓΗΜΕΝΟ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΑ


 ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ
Τον Δεκέμβριο του 2004 βγήκε από τα μέσα ενημέρωσης ένας μουσουλμάνος Σαουδάραβας και διηγήθη ζωντανό συγκλονιστικό γεγονός που έζησε και που άλλαξε όλη του τη ζωή.

(Το διηγήθηκε από την τηλεόραση το ραδιόφωνο και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλη τη Σαουδική Αραβία, Παλαιστίνη και προφανώς σε όλες τις γειτονικές χώρες. Υπάρχει και στα Αραβικά σε ιστοσελίδα αλλά δεν γνωρίζω σε ποιο δίκτυο.) ΑΚΟΥΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Π. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ (ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ-ΜΠΕΤΣΑΧΟΥΡ) ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΒΗΘΛΕΕΜ.



Παντρεύτηκε πριν από χρόνια μια κοπέλα, πλούσια μουσουλμάνα αλλά στείρα. Οπότε πέρασαν τα χρόνια και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά, παρόλο που είχαν πολλά χρήματα και πήγαν σε πολλούς γιατρούς.
Οι γονείς του, του έλεγαν να παντρευτεί και δεύτερη γυναίκα και να κρατήσει και την πρώτη αφού ο νόμος τους, επιτρέπει να έχουν μέχρι και τέσσερις γυναίκες.
Εκείνος κουρασμένος και αρκετά στεναχωρημένος πήρε τη σύζυγό του να πάνε ταξίδι αναψυχής στη γειτονική μας από το Ισραήλ Συρία για να ξεκουραστούν και να ξεχάσουν λίγο.



Στη Συρία ενοικίασε λιμουζίνα με οδηγό-ξεναγό να τους πάει σε όλα τα κοσμικά αξιοθέατα της Συρίας.
Ο οδηγός πρόσεξε στο ζευγάρι που ξεναγούσε μια πικρία πόνο και θλίψη στα πρόσωπα τους.
Αφού λοιπόν ξεκουράστηκαν καλά, πήρε το θάρρος και τους ρώτησε γιατί δεν φαινόντουσαν ευχαριστημένοι, μήπως άραγε έφταιγε ο ίδιος και δεν τους άρεσε κάτι στην ξενάγηση και την περιήγηση, που τους έκανε.
Εκείνοι του ανοίχθηκαν και του εξήγησαν το πρόβλημα της ατεκνίας τους.

Ο μουσουλμάνος λοιπόν οδηγός τους είπε ότι εδώ στη Συρία οι Χριστιανοί και μάλιστα οι Ορθόδοξοι έχουν το μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊδανάγιας 
(-Σεϊντανάγια- αραβικά σημαίνει Δέσποινα Κυρία) και πολλοί άτεκνοι καταφεύγουν στη Θαυματουργική της εικόνα. Εκεί λοιπόν τους δίνουν από το φυτίλι του καντηλιού της θαυματουργής αυτής εικόνας και το τρώνε το καταπίνουν και τότε η “Μαρία” των Χριστιανών τους δίνει κατά την προαίρεσή τους και την πίστη σους.

Ενθουσιασμένος λοιπόν ο Σαουδάραβας και η γυναίκα του λένε στο ξεναγό πήγαινε μας εκεί στη Σεϊδανάγια «τη Δέσποινα των Χριστιανών» κι αν γίνει το ποθούμενο 
και εάν αποκτήσουμε παιδί θα σου προσφέρω 20.000$ σε σένα και 80.000$ στο μοναστήρι.

Πήγαν στη μονή έκαναν ότι έπρεπε και γυρίζοντας πίσω η γυναίκα βρέθηκε έγκυος.

Σε μερικούς μήνες γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι υγιέστατο και πανέμορφο, 
θαύμα της Παναγίας μας.

Μόλις γέννησε η σύζυγος του, ο Σαουδάραβας ήθελε να εκπληρώσει, να πραγματοποίηση το τάξιμο που είχε κάνει.
Τηλεφώνησε λοιπόν στον οδηγό εκείνο να το παραλάβει από το αεροδρόμιο της Δαμασκού.
Ο οδηγός όμως πανούργος και κακός ειδοποίησε άλλου δυο φίλους του για να πάνε μαζί στο αεροδρόμιο να παραλάβουν τον πλούσιο και κατόπιν δολίως να το σκοτώσουν και να λάβουν όσα χρήματα θα είχε μαζί του, δική τους μοιρασιά.

Πράγματι έτσι κι έγινε. Τον παρέλαβαν από το αεροδρόμιο.
Καθ’ οδόν χωρίς ο άμοιρος να γνωρίζει τι θα συνέβαινε, τους είπε ότι από τη χαρά του θα έδινε και στους φίλους του οδηγού από 10.000$.
Αυτοί αντί να τον πάνε στο μοναστήρι, τον οδήγησαν σε έρημο μέρος, τον έσφαξαν κόβοντας του πρώτα το κεφάλι καθώς και τα υπόλοιπα μέρη του σώματός του χέρια και πόδια σε κομμάτια. Τους τύφλωσε όμως το πάθος από αυτήν την εγκληματική τους ενέργεια και αντί να τον πετάξουν εκεί τον έβαλαν στο μπορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, αφού πήραν μαζί τους χρήματα ρολόι και ότι είχε και ξεκίνησαν να πάνε σε άλλο ερημικό μέρος για να τον πετάξουν.
Στον εθνικό δρόμο τους χάλασε το αμάξι και στάθηκαν στη μέση του δρόμου. Για να δουν τι συνέβαινε και γιατί σταμάτησε η μηχανή και τους άφησε.
Ένας περαστικός τους είδε και από μόνος του σταμάτησε με το αυτοκίνητο του να τους βοηθήσει. Εκείνοι όμως φοβούμενοι μήπως γίνουν αντιληπτοί για το φοβερό έγκλημα που είχαν διαπράξει προσποιήθηκαν ότι δεν θέλουν βοήθεια.

Ο περαστικός οδηγός όμως φεύγοντας παρατήρησε να στάζει αίμα κάτω από το μπορτ μπαγκάζ και πιο κάτω ειδοποίησε την αστυνομία να πάνε να εξιχνιάσουν τι συνέβαινε, διότι αυτοί οι τρεις, του φάνηκαν ύποπτοι.

Έφθασε η αστυνομία, είδαν οι αστυνομικοί το αίμα στο οδόστρωμα και δίνουν διαταγή να ανοίξουν το μπορτ μπαγκάζ.
Μόλις άνοιξαν σηκώνεται και βγαίνει έξω ο Σαουδάραβας υγιείς ολοζώντανος με αίματα βέβαια αλλά ραμμένος.

Μόλις τώρα τους λέει 
“… η Παναγία τελείωσε και τις τελευταίες ραφές του λαιμού μου εδώ μπροστά δείχνοντας το καρύδι του λαιμού του αφού μου έραψε όλο μου το σώμα πρώτα”.

Ο κακοποιός εγκληματίας ταξιτζής και οι συνεργοί του, έχασαν τα λογικά τους, τρελάθηκαν και με χειροπέδες τους οδήγησαν στις ψυχιατρικές φυλακές.
Φώναζαν σαν δαιμονισμένοι “…εμείς σε σκοτώσαμε εμείς σε κομματιάσαμε σου κόψαμε το κεφάλι πως ζεις;”

Ο Σαουδάραβας πήγε για να πιστοποίηση του λαμπρού θαύματος. Τον είδαν ιατροδικαστές, εμπειρογνώμονες, αστυνομικοί και πιστοποίησαν με υπογραφές το θαύμα.

Τα ράμματα ήσαν και είναι φανερά. Φαινόταν φρεσκοσυναρμολογημένος. Διεκύρυττε δε και ομολογούσε ότι 
“ η Παναγία με έραψε και με ανέστησε δυνάμη του υιού της.”

Κατόπιν ο ιαθείς και αναστηθείς κάλεσε τηλεφωνικώς όλους τους δικούς του και ήλθαν στη Συρία. Πήγαν στο μοναστήρι ευχαρίστησαν την Παναγία Σαϊδανάγια και πρόσφεραν δεήσεις και δοξολογίες και αντί του ποσού των 80.000$ που ήταν το τάξιμο του στην Παναγία Σαϊδανάγια προσφέρει στη μονή το ποσό των 
800.000$ για τη μεγάλη ευεργεσία που του προσέφερε η Παναγία μας.

Ο ίδιος σήμερα αφηγείται συνεχώς το συγκλονιστικό αυτό θαύμα και αρχίζει πάντοτε λέγοντας: 
“όταν ήμουν μουσουλμάνος μου συνέβη αυτό κι αυτό δηλώνοντας ότι δεν είναι πλέον μουσουλμάνος, ούτε αυτός ούτε η οικογένεια του…”
Το θαύμα αυτό τάραξε τις αραβικές μουσουλμανικές χώρες και όλη τη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σάλο και φοβερή έκπληξη.

“ Ζει Κύριος ο Θεός ημών,
ο Θεός των Δυνάμεων”

Π. Ιγνάτιος-Ηγούμενος
Ι. Μονής των ποιμένων
ΜπετΣαχούρ-Βηθλεέμ
πηγή: www.pigizois.gr


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΧΕΙΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
http://youtube-istas.net/viewtopic.php?f=64&t=2117




  

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ  ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ (ΣΑΪΝΔΑΝΑΓΙΑ)
   Το μοναστήρι της Παναγίας Σαϊνδνάγιαχτίστηκε το 547 μ.Χ. από τον ευσεβή Αυτοκράτορα Ιουστινιανό, όταν στρατοπέδευσε στην περιοχή προετοιμαζόμενος να πολεμήσει τους Πέρσες. Τότε και ενώ ο διψασμένος στρατός μας είχε ξεμείνει από νερό και βρισκόταν σε απελπιστική θέση, βλέπει ξαφνικά ένα ελάφι να ανεβαίνει σε ένα ψηλό λόφο και τρέχει να το κυνηγήσει! Σαν έφτασε στην κορυφή, είδε έκπληκτος άφθονο γλυκό, πόσιμο νερό, ενώ στη θέση του ελαφιού φάνηκε μέσα σε λαμπρό φως η  Παναγιά και ακούστηκε η φωνή της, που του ζητούσε να χτίσει εκεί επάνω, μια Εκκλησία προς τιμήν της, προς τιμήν της Κυρίας Θεοτόκου!
   Και έτσι, ο βασιλιάς μας έδωσε αμέσως εντολή να σχεδιάσουν το Ναό οι αρχιτέκτονες. Όμως ο καιρός περνούσε και εκείνοι δεν μπορούσαν να καταλήξουν στο σχέδιο.
   Τότε εμφανίστηκε πάλι η Παναγία, αυτή τη φορά στον ύπνο του Ιουστινιανού και του έδειξε το σχέδιο του Μοναστηριού της, λέγοντας πως εκείνη θα ήταν η προστάτιδά του!!!
   Και βάση εκείνου του σχεδίου χτίστηκε τελικά από τον ευλαβή Ιουστινιανό το καστρομονάστηρο της Παναγιάς στη Σαϊντανάγια της Συρίας!!!

   Η Ορθόδοξη αυτή Μονή της Συρίας είναι γυναικείο Μοναστήρι, που εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, κατά το Γενέθλιον της Θεοτόκου! Σαϊντανάγια δε, θα πει Δέσποινα!

Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ
   Η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς - El Chagoura όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι, που σημαίνει «η διάσημη» - είναι έργο του Ευαγγελιστού Λουκά και  ήρθε εδώ πολλά χρόνια  αφότου κατασκευάστηκε η Μονή από τον Ιουστινιανό.
   Συγκεκριμένα, προς  το τέλος του όγδοου αιώνακάποιος Έλληνας μοναχός ονόματι Θεόδωρος, στο ταξίδι του προς τους Αγίους Τόπους, σταμάτησε για ανάπαυση στη Μονή. Φεύγοντας για Ιεροσόλυμα, η σεβαστή Ηγουμένη της Σαϊνδνάγια  του ζήτησε να αγοράσει από εκεί κάποια συγκεκριμένη πολύτιμη και λεπτή, μικρή εικόνα της Θεοτόκου!
   Ο Μοναχός όμως ξέχασε τελείως το ζήτημα και αφού προσκύνησε στους Αγίους Τόπους, ξεκίνησε να γυρίσει πίσω.  
  Όμως δεν είχε φύγει  μακριά, όταν απότομα τον σταμάτησε μια  άγνωστη φωνή λέγοντάς του: "Μήπως έχεις ξεχάσει κάτι στην Ιερουσαλήμ; Αυτό που σου ζήτησε η Ηγουμένη;" !!!

   Ο Μοναχός επέστρεψε τότε αμέσως στα Ιεροσόλυμα και βρήκε την όμορφη Εικόνα του Θεοτόκου που του παρήγγειλε η Ηγουμένη και την αγόρασε!
   Κατά τη διάρκεια δε του ταξιδιού πίσω στη Μονή, έμεινε κατάπληκτος από τα θαύματα που γινόταν  μέσω της Εικόνας! Διότι ενώ τη μια φορά τους επιτέθηκαν αδίστακτοι ληστές και την άλλη άγρια κτήνη, ο Θεόδωρος κράτησε με δέος τη συγκεκριμένη Εικόνα της Παναγίας προσευχόμενος στη Χάρη της και ω του θαύματος, σώθηκαν δυο φορές και αυτός και το υπόλοιπο καραβάνι από τρομερό κίνδυνο!!!

   Επιστρέφοντας λοιπόν στη Μονή και γνωρίζοντας πόσο πολύτιμη και θαυματουργή θεία χάριτι ήταν η συγκεκριμένη Εικόνα της Θεοτόκου, αποφάσισε να παρακάμψει τη Σαϊντνάγια και να τραβήξει με πλοιάριο για την Αίγυπτο!
   Σηκώθηκε όμως μια τόσο άγρια θύελλα, που θα βυθιζόταν και αυτός μαζί με το σκάφος, οπότε αμέσως τον έλεγξε η συνείδησή του και αποφάσισε να γυρίσει την Εικόνα στη Σαϊντνάγια.

   Έτσι, βγήκε πάλι στην ακτή και έφτασε τελικά στο Μοναστήρι. Έμεινε τέσσερις ημέρες εκεί, αλλά πάλι του ήρθε μια ακατανίκητη επιθυμία � πειρασμός, να κρατήσει για δική του τη θαυματουργή Εικόνα! Έτσι το επόμενο πρωί μαζί με την Εικόνα της Παναγίας Δέσποινας πήγε να φύγει κρυφά, αλλά ω του θαύματος! Ένας αόρατος τοίχος σαν από πολλές πέτρες έφραξε ξαφνικά την πόρτα της Μονής!!!
   Με αστείρευτα τότε δάκρυα, έπεσε και ζήτησε μεταμελημένος συγνώμη από την Ηγουμένη, ομολογώντας την πράξη του, αλλά και δοξάζοντας το Θεό και ευχαριστώντας την Παναγιά, που τόσα μεγάλα θαύματα τον αξίωσε να δει μέχρι τότει!!!
   Από εκείνη την ημέρα, η ιερή Εικόνα έχει παραμείνει στη Μονή, όπου καταφθάνουν χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ανατολή και τη Δύση!
 panellines.gr
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
IN ENGLISH
http://hristospanagia3.blogspot.com/2010/12/miracle-in-saidnaya-syria-to-moslem.html

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible