Ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με....

«Στὴν ἀρχὴ τῆς ὑπακοῆς μου (σ.ἡμ. ὅταν ἦταν Δόκιμος), ὡς προσφοράρης, μᾶς διηγεῖτο, ἔτυχε ν᾿ ἀκούσω ἄθελα αἰσχρὲς συζητήσεις ἀπὸ κάποια παρέα παιδιῶν.

῞Οταν λοιπὸν ἀργὰ τὸ ἀπόγευμα ἔπεσα νὰ ξεκουρασθῶ, ἦρθαν στὴν μνήμη μου ὅσα ἄκουσα.᾿Επειδὴ ἤμουν ἀκόμη ἄπειρος στὴν πνευματικὴ ζωή, δὲν ἀπεμάκρυνα ἀμέσως αὐτὲς τὶς σκέψεις.

᾿Ενῶ τὶς συλλογιζόμουν, ἀποροῦσα πῶς συμβαίνει οἱ ἄνθρωποι ν᾿ ἁμαρτάνουν καὶ ποιὰ εὐχαρίστησι νιώθουν στὶς σαρκικὲς ἁμαρτίες.

Τέτοιοι λογισμοί, ὅλο καὶ περισσότερο μὲ ἀπασχολοῦσαν καὶ δὲν μποροῦσα μὲ κανένα τρόπο ν᾿ ἀπαλλαγῶ ἀπὸ τὴν κυριαρχία τους.

Ξαφνικὰ χτύπησαν τὴν πόρτα τοῦ κελλιοῦ μου καὶ μὲ φώναξαν στὴν ὑπακοή. Πῆγα χωρὶς ἀργοπορία καὶ ἄρχισα τὴν δουλειὰ πρόθυμα. Συγχρόνως προσευχόμουν.

Καὶ νά, οἱ λογισμοὶ ποὺ τόσο μὲ βασάνιζαν προηγουμένως, τώρα ἐξαφανίσθηκαν. Τοὺς ξέχασα ἐντελῶς. ᾿Εργάσθηκα ἀρκετὲς ὧρες μέχρι τὰ μεσάνυχτα. ῎Εκανα τὸν Κανόνα μου καὶ ἀποκοιμήθηκα.

Πρωὶ-πρωὶ μὲ φώναξαν νὰ πάω στὸν ῾Ηγούμενο. ᾿Εκεῖνος μὲ ὡδήγησε στὸ γραφεῖο του.

«Ὅποτε θέλει εὐωδιάζει, μέχρι ἔξω βγαίνει ἡ εὐωδιά».

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ένας κύριος από τη Λεμεσό της Κύπρου επί μία διετία είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας. Πάθαινε συνεχείς διακοπές της αναπνοής του κατά τη διάρκεια του ύπνου. Το πρόβλημά του ήταν άρκετά έντονο, με συνέπεια να μή μπορεί να κοιμηθεί καλά, να μή άποδίδει στην εργασία του και να κινδυνεύει κατά την οδήγηση, λόγω των αϋπνιών του. Η όλη υπερένταση του έδωσε και μία μορφή μελαγχολίας.

Οι πολλοί και διάφοροι ιατροί που επισκέφθηκε του έδωσαν άφθονα φάρμακα, δίχως όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επισκεπτόμενος τη μονή του οσίου, -λόγω του ότι μονάζειεκεί και μία συγγενής του, η οποία και του έδωσε και δυο κομποσχοίνια, μία άλλη μοναχή του τα έβαλε στην κάρα του οσίου για να ευλογηθούν-, έζησε ένα πρωτόγνωρο θαύμα.

Αναπαυόμενος στο κελλί του ξύπνησε από την πρόσκληση της επιτετραμμένης μοναχής στο ναό να την ακολουθήσει. Από την κάρα του οσίου εξερχόταν μία λεπτή, υπέροχη ευωδιά. Προσκύνησε συγκινημένος και, όπως αναφέρει, η ευωδιά εισήλθε μέσα του. Έμεινε εκστατικός να θαυμάζει.

Μία μοναχή απλά και αυθόρμητα είπε: «Όποτε θέλει ευωδιάζει, μέχρι έξω βγαίνει η ευωδιά».

Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης: Ἡ κλιματική ἀλλαγή γίνεται μάθημα στά ἑλληνικά σχολεῖα – Ἑτοιμάζουν τούς αὐριανούς πολίτες νά δεχτοῦν τόν «πράσινο» ἀπολυταρχισμό

Η καταστροφολογία εισβάλλει στις σχολικές αίθουσες και γίνεται μάθημα για να εξοικειώσει τις νέες γενιές με την ατζέντα της «πράσινης μετάβασης»

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Μάθημα για την κλιματική αλλαγή: Είχαμε αναφέρει σε κάποιο προηγούμενο άρθρο ότι οι διεφθαρμένες εξουσίες του κόσμου παρουσιάζουν την «κλιματική αλλαγή» με τόσο δογματικό τρόπο που ομοιάζει με εκδικητικό «θεό» με ημί – επιστημονικό μανδύα, ο οποίος πρέπει να εξευμενιστεί με θυσίες δικαιωμάτων, ελευθεριών και κεκτημένων.

Έφτασε η ώρα λοιπόν που αυτό το θεοποιημένο αφήγημα, αποκτά και το ανάλογο μάθημα «θεολογίας» (και) στα ελληνικά σχολεία ώστε οι νέες γενιές να διαποτιστούν με την κλιματική προπαγάνδα που επιβάλλει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Με στόχο την «ευαισθητοποίηση» των μαθητών σχετικά με την πρόληψη πλημμυρών και δασικών πυρκαγιών και την ενημέρωσή τους για τις επιπτώσεις της «κλιματικής αλλαγής», το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού προχωρά στην υλοποίηση εκπαιδευτικού προγράμματος στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Όπου «ευαισθητοποίηση», εμείς μπορούμε να προσθέσουμε και «πλύση εγκεφάλου», αν αναλογιστεί κανείς ότι η «κλιματική κρίση» έχει γίνει το «μάντρα» της Νέας Εποχής, όπου θα το βρει κανείς να επαναλαμβάνεται ευλαβικά σε κάθε δημόσια δήλωση αξιωματούχου, από τον πιο άσημο τοπικό άρχοντα, μέχρι τον Πρωθυπουργό και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Πῶς θά εἶναι ὁ μελλοντικός πόλεμος;

Οὔτε ἡ πραγματικότητα, οὔτε τά ὄνειρα, οὔτε ἡ φαντασία τῶν ἔντιμων καί λογικῶν ἀνθρώπων δέν μπορεῖ κἄν νά παραστήσῃ τή φοβερή εἰκόνα τοῦ ἐπερχόμενου πολέμου, πού τό ἀνθρώπινο γένος προχωρᾶ γιά νά συναντήσῃ.

Θά εἶναι ἕνας πλήρως ἀνελέητος πόλεμος, ἀπαλλαγμένος ἀπό ἐντιμότητα καί ἱπποτισμό.

Ὅλοι αὐτοί οἱ πόλεμοι, στούς ὁποίους ἔλαμψαν ἔστω κάποιες ἀκτῖνες ἐλέους, ἐντιμότητας καί ἱπποτισμοῦ, ὅλοι οἱ πόλεμοι πού θά μποροῦσαν νά ἀποτελέσουν ἔμπνευση γιά κάποιον καλό ποιητή καί γιά κάποιο καλό ποίημα δέν εἶναι παρά εἰδύλλιο μπροστά στόν ἐπερχόμενο πόλεμο.

Ἐπειδή ὁ ἐπερχόμενος πόλεμος δέν θά ἔχει ὡς στόχο τή νίκη ἐπί τῶν ἀντιπάλων, ἀλλά τήν ἐξόντωση τῶν ἀντιπάλων. Πλήρης ἐξόντωση ὄχι μόνον τῶν πολεμιστῶν, ἀλλά καί ὅλων ὅσων βρίσκονται πίσω τους, τῶν γονέων τους, τῶν παιδιῶν τους, τῶν ἀσθενῶν, τῶν τραυματιῶν καὶ τῶν φυλακισμένων, τῶν χωριῶν καί τῶν πόλεων, τῶν...... Πυρά πού δέν ἀναγνωρίζουν, καί δέν κάνουν διακρίσεις.

Στόν προηγούμενο πόλεμο θρηνοῦσαν πάνω στά ἐρείπια τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Ρώμης. Στόν ἑπόμενο πόλεμο θά γελοῦν πάνω ἀπό τά ἐρείπια πολλῶν καθεδρικῶν ναῶν, πολλῶν ἱερῶν τῶν λαῶν, αἰωνίων μνημείων, καί ὅλων ὅσων κάνουν τήν καρδιά τῶν ἀνθρώπων στή γενέθλια γῆ εὐχάριστη καί πολύτιμη.

26 Ὀκτωβρίου 1912: Ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Θεσσαλονίκης

Το χρονικό των γεγονότων από τις 22 ως τις 29 Οκτωβρίου 1912 – Η είσοδος των ελληνικών στρατευμάτων στην πόλη – Οι αντιδράσεις του πληθυσμού – Οι απαιτήσεις των Βουλγάρων και η άφιξη βουλγαρικών στρατευμάτων στη συμπρωτεύουσα.

Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, είναι αναμφίβολα η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον οθωμανικό ζυγό, στις 26 Οκτωβρίου 1912. Στο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός, έχουμε αναφερθεί εκτενώς πριν από δύο χρόνια, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου αφιερώματος για την πορεία του ελληνικού στρατού από τη Μελούνα ως τη Θεσσαλονίκη.

Σήμερα, θα εστιάσουμε στα γεγονότα από τις 22 ως τις 29 Οκτωβρίου 1912, παραθέτοντας καινούργια στοιχεία αλλά και, αναπόφευκτα, κάποια στα οποία έχουμε αναφερθεί και στο άρθρο της 26/10/2016.

1 Νοεμβρίου. Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων καὶ τῆς μητρὸς αὐτῶν Θεοδότης. Δαυὶδ ὁσίου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ (ιϛ΄ αἰ.), Ἰακώβου ἱερομάρτυρος τοῦ ἐν Αἰτωλίᾳ καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῶν ἁγίων, Νοεμ. 1ῃ (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8).

Α Κορ. 12,27      Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.

Α Κορ. 12,27            Σεις, λοιπόν, οι Χριστιανοί είσθε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστήν θέσιν δι' αυτόν και δι' ολον το σώμα.

Α Κορ. 12,28      Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.

Α Κορ. 12,28            Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εις την Εκκλησίαν του πρώτον μεν αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους· έπειτα άλλους τους έθεσε εις αναλόγους θέσεις και τους έδωσε την δύναμιν να κάνουν θαύματα, άλλους ώρισε να έχουν χαρίσματα εις θεραπείαν ασθενειών, εις άλλους έδωσε χαρίσματα φροντίδος και επιμελείας δια τους πτωχούς και πάσχοντας, χαρίσματα διοικητικά εις την Εκκλησίαν, χαρίσματα διαφόρων γλωσσών. (Ο καθένας κατά την ικανότητα του έχει λάβει από τον Θεόν το χάρισμά του και την θέσιν του).

Ἀξία παίρνει τό δῶρο, ἀπό τήν διάθεση μέ τήν ὁποία τό προσφέρουμε.

Κάποια χρονιά, την ημέρα της ονομαστικής εορτής του π. Ιωήλ Γιαννακόπουλου, 19 Οκτωβρίου, πήγε να τον χαιρετίσει μια φτωχή γριούλα. Του είπε:

- Παππούλη μου, σου φιλώ το χεράκι σου το άγιο. Χρόνια σου πολλά. Σου έφερα αυτό το μικρό κουρελάκι. Βάλε το να σκουπίζεις τα άγια πόδια σου. Το ξέρω, ότι δεν είναι τίποτε× ότι είναι πολύ φτωχό, όσο φτωχή είμαι και εγώ. Δέξου το, να έχω την ευχή σου.

Θαυμαστή παρουσία τοῦ Ἁγίου Βησσαρίωνος τοῦ Ἀγαθωνίτου

Το σκήνωμα του Οσίου Βησσαρίωνα του Αγαθωνίτη βρέθηκε  το πρωί της 16 Οκτωβρίου 2023 από τους πατέρες της Μονής να έχει μετακινημένο στο ένα του χέρι το Ιερό Ευαγγέλιο και τα παπούτσια του να είναι λασπωμένα!

Η παρουσία του – ίσως στις πλημμυρισμένες ακόμα περιοχές της Θεσσαλίας; – δίνει ελπίδα και βοήθεια στο Γένος μας!

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/10/blog-post_721.html