Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Θαυμαστές διηγήσεις




ΤΟ ΦΙΔΙ – Ο ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ - ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ. ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΙΩΑΝΝΗ ΣΑΒΒΑΙΤΗ.

Στον ίδιο τόπο του Μαλωχα έμεινε και ό θειος Ιωάννης ό Σαββαΐτης μαζί με τον ξακουστό Δημήτριο, τον βασιλικό αρχίατρο. Μια μέρα λοιπόν βλέπουν πάνω στην άμμο του χειμάρρου ίχνη απ' το σύρσιμο μεγάλου φιδιού. Και λέγει ό αββάς Δημήτριος στον σεβαστό αββά Ιωάννη «Ας φύγουμε από εδώ μη τυχόν και-μας βλάψει το μεγάλο θηρίο». Λέγει προς αυτόν ό αββάς Ιωάννης• «Καλύτερα να προσευχηθούμε».

Πορίσματα ἡμερίδος γιά τήν αἰτία καί τίς προτάσεις ὑπερβάσεως τῆς κρίσεως. (Πολεμικό Μουσεῖο 14/1/12)




Πορίσματα ἡμερίδος γιά τήν αἰτία καί τίς προτάσεις ὑπερβάσεως τῆς κρίσεως

Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν στά πλαίσια τῶν σκοπῶν της ὀργάνωσε ἡμερίδα μέ θέμα: «Τά αἴτια τῆς «κρίσεως» στήν Ἑλλάδα καί προτάσεις γιά τήν ὑπέρβασή της» καί κατέληξε στά ἀκόλουθα πορίσματα - συμπεράσματα.
Ἡ παροῦσα κρίση εἶναι πολύπλευρη καί ἔχει βαθειές ρίζες καί αἴτια. Μιά ἐπιφανειακή θεώρησή της δέν ἀποκα­λύπτει τήν οὐσία της καί δέν βοηθεῖ σέ προτάσεις γιά ὑπέρ­βασή της. Ἡ κρίση εἶναι πολιτική, οἰκονομική, ἐθνική, πολιτι­στική, πνευματική μέ ὅ,τι σημαίνει αὐτό γιά τόν ὀρθόδοξο Ἕλληνα.

Ἡ ἐν Χριστῷ πνευματική ζωή ὡς βασική προϋπόθεση ὑπέρβασης τῆς κρίσεως. Ἀρχιμ. π. Σαράντη Σαράντου

 
Ἡ ἐν Χριστῷ πνευματική ζωή ὡς βασική προϋπόθεση ὑπέρβασης τῆς κρίσεως
Σεβαστοί Πατέρες,
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν φέρει βαρέως τήν ἐκμηδένιση τῆς δημοκρατίας στήν Ἑλλάδα ἀπό τούς ἴδιους τούς κυβερνῆτες τῆς πατρίδος μας, συμφωνούσης ἐσχάτως, ὡς μή ὤφειλε, καί τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως καθώς καί ἄλλων κοινοβουλευτικῶν παραγόντων.  
 Ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι βροντοφωνάζει ὁ ἑλληνικός λαός γιά τήν κατάρ­γηση τῆς δημοκρατίας, τήν ἀπατηλή κατασκευή τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως καί τήν ἐπιβολή της σέ ὅλα τά κοινωνικά στρώματα, ὡς καί τή μεθοδευόμενη ἐπικύρωση τῆς δανειακῆς σύμβασης ἀπό τήν πλειοψηφία τοῦ ἑλληνι­κοῦ κοινοβουλίου.  
 Πρῶτος ὑπέγραψε ὁ πρωθυπουργός τῆς χώρας καί ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν σ’ ἕνα δικηγορικό γραφεῖο τοῦ Λονδίνου μέ τούς τυράννους δανειστές μας.  Ἀπό τότε ἡ πρώτη ἔγνοια τῶν κυβερνώντων μας εἶναι ὄχι τό συμφέρον τοῦ λαοῦ μας, ἀλλά μέ κάθε θυσία, πῶς θά εἴμαστε συνεπεῖς στίς δόσεις μας πρός τούς δανειστές.

Η Επιστολή των Πανεπιστημιακών προς τον Ομπάμα

ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.

 Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα
Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
Λευκός Οίκος
1600 Pennsylvania Avenue, NW
Washington, DC 20500



Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Με την παρούσα επιστολή, οι υπογράφοντες ζητούμε με κάθε σεβασμό την παρέμβασή σας για να τακτοποιηθούν συντρίμμια ιστορικής αταξίας που άφησε πίσω της στη νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η κυβέρνησή του ομόφωνα αναγνώρισε τη ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’.

Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ. Περὶ τῶν δέκα λεπρῶν. Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας



Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ ΙΒ΄ (ΚΘ΄)
Λουκ. ιζ΄, 11-19
Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Περὶ τῶν δέκα λεπρῶν, Κεφάλαιο ιζ΄




«Καὶ ἐγέντο ἐν τῷ πορεύεσθε αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήμ, καὶ αὐτὸς διήρχετο διὰ μέσου Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας.  Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα πόλιν, ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἵ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνήν, λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς.  Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι.  Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτούς, ἐκαθαρίσθησαν. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε, μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεὸν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἑννέα ποῦ; Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;  Καὶ εἶπεν αὐτῷ ·  Ἀναστὰς πορεύου, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.» Κἀντεῦθεν ἄν τις ἐπιγνοίη, ὡς οὐδὲν ἐμποδίζει τινὶ πρὸς τὸ εὐαρεστεῖν Θεῷ, κἄν ἐπικαταράτου γένους εἴη, μόνον εἰ προαίρεσιν ἀγαθὴν ἔχοι. Ἰδοὺ γὰρ δέκα μὲν λεπροὶ συνήντησαν τῷ Ἰησοῦ μέλλοντι εἰσελθεῖν εἴς τινα πόλιν. Ἀπήντησεν δὲ ἔξω τῆς πόλεως. Οὐ γὰρ ἐξῆν αὐτοῖς ἀκαθάρτοις νομιζομένοις εἴσω τῆς πόλεως διάγειν· πόρρωθεν δὲ στάντες, οἷα αἰσχυνόμενοι τὴν δοκοῦσαν αὐτῶν ἀκαθαρσίαν, καὶ μὴ τολμῶντες ἐγγίσαι· ἐνόμιζον γὰρ καὶ τὸν Ἰησοῦ βδελυχθῆναι ἄν αὐτούς, ὥσπερ καὶ οἱ λοιποὶ ἐποίουν·  αἴρουσι τὴν φωνήν καὶ ἱκετεύουσι. Τῷ μὲν τόπῳ πόρρῳ ἔστησαν, τῇ δὲ ἱκεσίᾳ ἐγγὺς ἐγένοντο. Ἐγγὺς γὰρ καὶ πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ.  Καὶ οὐχ ὡς ἁπλῶς ἄνθρωπον ἱκετεύουσιν, ἀλλ’ὡς ὑπὲρ ἄνθρωπον.  Ἐπιστάτην γὰρ αὐτὸν ὀνομάζουσιν, ὅ ἔστι, Κύριον, κηδεμόνα, ἔφορον, ὅπερ ἐγγὺς ἐστι τοῦ Θεὸν νομίζειν αὐτόν. Ὁ δὲ προστάττει αὐτοῖς ἐπιδείξαι ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσιν· οἱ γὰρ ἱερεῖς ἐδοκίμαζον τοὺς τοιούτους, καὶ παρ' ἐκείνων τὴν ψῆφον ἐδέχοντο, εἴτε καθαροὶ τῆς λέπρας, εἶεν, εἴτε μή. Εἶχον γὰρ σημεῖα οἱ ἱερεῖς δι’ ὧν τὴν ἀνίατον λέπραν ἐχαρακτήριζον. Ἀλλὰ καὶ μεθ’ ὅ ἐλεπρώθη τις, εἶτα ὑγιείας ἔτυχεν, οἱ ἱερεῖς ἐδοκίμαζον, καὶ δῶρον προσφέρετο τὸ ἐν τῷ νόμῳ διαταχθὲν. Ἐνταῦθα δὲ ὁμολογουμένως λεπρῶν ὄντων τούτων, τί ἔδει αὐτοὺς ὑπδειχθῆναι τοῖς ἱερεῦσιν, εἰ μὴ πάντως ἔμελλον καθαρισθῆναι; Τὸ γὰρ προστάξαι αὐτοῖς ἀπελθεῖν πρὸς τοὺς ἱερεῖς, οὐδὲν ἄλλο ἐνέφαινεν, ἤ ὅτι καθαροὶ ἔσονται, δι’ ὅ καὶ φησιν, ὅτι ἐν τῷ ὑπάγειν ἐκαθαρίσθησαν. Ἀλλ’ ὅρα ὅπερ ἐν ἀρχῇ εἴπομεν, ὅτι δέκα ὄντων, οἱ μὲν ἑννέα, καίτοι Ἰσραηλῖται ὄντες, ἀχάριστοι ἐφάνησαν, ὁ δὲ Σαμαρείτης, ἀλογενὴς ὤν, ὑπέστρεψε καὶ τὴν τῆς εὐγνωμοσύνης φωνὴν ἠφίει. Ἀσσύριοι γὰρ οἱ Σαμαρεῖται, ἵνα μηδεὶς ἐθνικὸς ἀπογινώσκῃ, καὶ ἵνα μηδεὶς ἐκ προγόνων ἁγίων ὤν καυχῷτο. Αἰνίττεται δὲ τὸ θαῦμα τοῦτο καὶ τὴν κοινὴν κατὰ παντὸς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους γενομένην σωτηρίαν, δέκα μὲν γὰρ λεπροὶ, ἡ παντελὴς τῶν ἀνθρώπων φύσις λεπρωθεῖσα τῇ κακίᾳ καὶ τὴν τῆς ἁμαρτίας ἀσχημοσύνην περιφέρουσα, καὶ ἔξω τῆς τῶν οὐρανῶν πόλεως διὰ τὴν ἀκαθαρσίαν διάγουσα, καὶ πόρρωθεν ἱσταμένη Θεοῦ, αὐτὸ τοῦτο τὸ πόρρωθεν ἵστασθαι, ἱκετηρίαν εἶχεν. Τῷ γὰρ φιλανθρώπῳ καὶ θέλοντι πάντας σωθῆναι καὶ ἀγαθύνεσθαι, μεγίστη πρόφασις εἰς ἔλεον τὸ μηδένα ὁρᾷν μετέχοντα τῆς ἀγαθότητος Αὐτοῦ· δι’ αὐτὸ γὰρ τοῦτο ἐπικάμπτεται πρὸς τὸ θεραπεῦσαι τοὺς οὕτως ἀθλίως ἔχοντας.  Καὶ μέντοι καὶ ἐθεράπευσε πᾶσαν τὴν λεπρωθεῖσαν φύσιν, ὑπὲρ παντὸς ἀνθρώπου καὶ σαρκωθείς· καὶ θανάτου γευσάμενος. Ἀλλ’ οἱ μὲν Ἰουδαῖοι, καὶ τοι ὅσον τὸ ἐπὶ τῷ Κυρίῳ, καθαρισθέντες τῶν οἰκείων τῆς λεπρώδους ἁμαρτίας ἀκαθαρσιῶν, ἀγνώμονες ἀνεφάνησαν, καὶ οὐχ ὑπέστρεψαν ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς ματαιότητος, ὥστε δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ σώσαντι, τοὐτέστι, πιστεῦσαι αὐτῷ, ὅτι ὁ Θεὸς ὤν, ἠνέσχετο τὰ ἔσχατα παθεῖν.  Τοῦτο γὰρ δόξα Θεοῦ, ἡ σὰρξ καὶ ὁ σταυρός. Οὗτοι μὲν οὖν τὸν σαρκωθέντα καὶ σταυρωθέντα Κύριον τῆς δόξης οὐχ ὡμολόγησαν. Ὁ δὲ ἀλλογενὴς λαὸς τῶν ἐθνῶν ἐπέγνω τὸν καθαρίσαντα, καὶ ἐδόξασεν Αὐτὸν ἐν τῶ πιστεύσαι, ὅτι τοσοῦτον φιλάνθρωπός ἐστιν ὁ Θεὸς καὶ δυνατός, ὥστε καὶ ἀτιμότατα δι’ ἡμᾶς ἀναδέξασθαι, ὅπερ, ἐστὶ φιλανθρωπίας, καὶ ἀναδεξάμενος μηδὲν παραβλαβῆναι εἰς τὴν οἰκείαν φύσιν, ὅπερ ἐστὶ δυνάμεως.
«Καὶ στὸ δρόμο ποὺ πήγαινε στὰ Ἱεροσόλυμα, πέρασε ἀνάμεσα ἀπὸ τὴ Σαμάρεια καὶ τὴ Γαλιλαία. Ὅταν ἔμπαινε σ’ ἕνα χωριό, τὸν συνάντησαν δέκα λεπροί, ποὺ στάθηκαν μακρυὰ καὶ μὲ φωνὴ δυνατὴ εἶπαν· Ἰησοῦ δάσκαλε, δεῖξε μας τὸ ἔλεός σου.  Ἐκεῖνος τούς κοίταξε καὶ τοὺς εἶπε· πηγαίνετε νὰ σᾶς δοῦν οἱ ἱερεῖς. Καὶ καθώς ἐπήγαιναν καθαρίστηκαν ἐντελῶς. Ἕνας ἀπ’ αὐτοὺς μόλις εἶδε ὅτι θεραπεύτηκε γύρισε μὲ φωνὲς δυνατὲς δοξολογῶντας τὸ Θεὸ, ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπο στὰ πόδια του καὶ τὸν εὐχαριστοῦσε.

Τά βαθύτερα αἴτια καί ὁ χαρακτήρας τῆς κρίσεως, τρόποι ἀντιμετωπίσεώς της καί ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας


Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου
Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου
Τά βαθύτερα αἴτια καί ὁ χαρακτήρας τῆς κρίσεως, τρόποι ἀντιμετωπίσεώς της
καί ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας
(Ὁμιλία στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν, 14 Ἰανουαρίου 2012)

Σε­βα­στοί πα­τέ­ρες, ἐλ­λο­γι­μώ­τα­τοι κ. Κα­θη­γη­τές, ἀξιότιμε κ. πρόεδρε τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Σπουδῶν, ἀξιότιμε κ. συντονιστά τῆς ἀποψινῆς ἐκδηλώσεως, προ­σφι­λέ­στα­τοι ἀ­δελ­φοί μας.
Τό ζή­τη­μα τῆς κρί­σε­ως, πού μέ τό­ση σφο­δρό­τη­τα πλήτ­τει τήν χώ­ρα μας, ἔ­χει γί­νει ἀν­τι­κεί­με­νο σω­ρεί­ας με­λε­τῶν, προ­σεγ­γί­σε­ων, ἀ­να­λύ­σε­ων καί ἑρ­μη­νει­ῶν τά τε­λευ­ταῖα χρό­νια. Τά αἴ­τια καί οἱ συ­νέ­πει­ές της ἔ­χουν ἀ­πα­σχο­λή­σει πλη­θώ­ρα εἰ­δη­μό­νων, ἐμ­πει­ρο­γνω­μό­νων, εἰ­δι­κῶν ἐ­πι­τρο­πῶν καί ἔ­χουν ἀ­πο­τυ­πω­θεῖ σέ ποι­κί­λα πο­ρί­σμα­τα, ἄρ­θρα, με­λέ­τες, εἰ­ση­γή­σεις καί το­πο­θε­τή­σεις. Ἡ κρί­ση ἀ­πο­τε­λεῖ τό κυ­ρί­αρ­χο θέ­μα στήν εἰ­δη­σε­ο­γρα­φί­α, στίς συ­ζη­τή­σεις, στίς ἔ­ρευ­νες, στίς ἀ­να­φο­ρές.

Πάθη και λογισμοί

undefined
Ότι τα πάθη και οι λογισμοί ευρίσκονται κρυμμένα στην καρδία καί από εκεί βγαίνουν καί μας πολεμούν, το μαρτυρεί ο Κύριος λέγων' «εκ γαρ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. Ταύτα εστί τα κινούντα τον άνθρωπον» (Ματθ. ιε' 19-20). Ότι δε καί οι εχθροί δαίμονες τριγύρω εις την καρδίαν κρύπτονται καί ευρίσκονται (κατ' ενέργειαν όμως καί ουχί κατ' ούσίαν, όπως λέγει ο μέγας της Θεσσαλονίκης Γρηγόριος - Κυριακή Δ' Νηστειών)...

Διακοπή ἤ φόνος;

Ο ΣΟΦΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ

Μιά γυναίκα μέ τό μικρό της παιδί ἀγκαλιά πηγαίνει στόν γυναικολόγο της καί τόν παρακαλάει:
-Γιατρέ, σᾶς παρακαλῶ βοηθῆστε με στό πρόβλημά μου: Τό παιδί μου δέν εἶναι οὒτε ἑνός ἒτους καί ἐγώ εἶμαι ξανά ἒγκυος! Δέν θέλω νά ἀποκτήσω τόσο σύντομα ἓνα δεύτερο παιδί. Θά ἢθελα νά ὑπάρχει κάποιο χρονικό διάστημα ἀνάμεσα στά δυό παιδιά. Ὁ γιατρός ρωτάει:
-Ὡραῖα, τί θέλετε λοιπόν νά κάνω γιά σᾶς;
Ἡ γυναίκα ἀπαντάει: -Θέλω νά διακόψω τήν ἐγκυμοσύνη μου καί χρειάζομαι τή βοήθειά σας.
Ὁ γιατρός σκέφτεται γιά λίγο καί…

15 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Παύλου του Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτη, Πανσοφίου Μάρτυρα, των Αγίων έξι Πατέρων, Αλεξάνδρου Ακοιμήτου, των Αγίων Ελπιδίου, Δάνακτος και Ελένης, Σεκουνδίνης Μάρτυρος, Ιτας εξ Ιρλανδίας, Προχόρου Οσίου, Γαβριήλ Οσίου, Βαρλαάμ εκ Ρωσίας.

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος

Ο Όσιος Παύλος ο Θηβαίος, ήκμασε στα χρόνια του Δεκίου (249-251 μ.Χ.) και του Βαλεριανού (254-259 μ.Χ.). Σύμφωνα με την βιογραφία του Αγίου Ιερωνύμου, της οποίας πρόσφατα αποδείχθηκε η ιστορικότητα, με βάση μια πολύ αρχαιότερη ελληνική πηγή, τα όρια της ζωής του μπορούν να τοποθετηθούν μεταξύ των ετών 233 και 346 μ.Χ. Ανήκε σε πλούσια οικογένεια της κάτω Θηβαΐδος της Αιγύπτου. Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε κατά των Χριστιανών τον τρομερό διωγμό του, ο Όσιος σε νεαρή ηλικία έχασε τους γονείς του. Επειδή φοβήθηκε μήπως παραδοθεί στους διώκτες των Χριστιανών από τον άνδρα της αδελφής του, τον γαμπρό του, ζήτησε παρηγοριά και σωτηρία στην έρημο.
Αφού πέρασε ο διωγμός του Δεκίου και επανήλθε η γαλήνη, απατηλή όμως και προσωρινή, ο Όσιος αποφάσισε να εξακολουθήσει την ερημική του διαμονή. Στην έρημο αγάπησε τον ασκητικό βίο και προχώρησε στα ενδότερα, όπου βρήκε σπήλαιο, μέσα στο οποίο πέρασε όλο τον χρόνο της ζωής του με πνευματικούς αγώνες και στερήσεις. Λέγεται μάλιστα ότι έξω από το σπήλαιο έτρεχε δροσερότατη πηγή και υπήρχε φοίνικας, ιδιαίτερα ψηλός.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 15-01-12

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί για να  μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Κολασσαείς κεφ. γ΄ 4 - 11

γ΄ 4 - 11

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. ΙΖ΄ 12 - 19

ΙΖ΄ 12 - 19

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο http://hristospanagia1.wordpress.com/

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible