Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Ὠδὴ α' Ἦχος πλ. α' Ὁ εἱρμὸς Τῷ Σωτῆρι Θεῷ, τῷ ἐν θαλάσσῃ λαόν, ποσὶν ἀβρόχοις ὁδηγήσαντι, καὶ Φαραὼ πανστρατιᾷ καταποντίσαντι, αὐτῷ μόνῳ ᾄσωμεν, ὅτι δεδόξασται. Τῷ Σωτῆρι Θεῷ, Α΄Κανόνας Ἀναλήψεως. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ὠδὴ α' Ἦχος πλ. α' Ὁ εἱρμὸς
Τῷ Σωτῆρι Θεῷ, τῷ ἐν θαλάσσῃ λαόν, ποσὶν ἀβρόχοις ὁδηγήσαντι, καὶ Φαραὼ πανστρατιᾷ καταποντίσαντι, αὐτῷ μόνῳ ᾄσωμεν, ὅτι δεδόξασται.
Τῷ Σωτῆρι Θεῷ, Α΄Κανόνας Ἀναλήψεως. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-5-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
 http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ὅσιος Νεῖλος Σόρσκυ , Τό πάθος τῆς ἀκηδίας



Η ακηδία
Εάν μας αιχμαλωτίσει περισσότερο από τα άλλα πά­θη η ακηδία, τότε η ψυχή μας ευρίσκεται σε μεγάλο αγώνα. Είναι πολύ φοβερό αυτό το πονηρό πνεύμα. Συγγε­νεύει πολύ με το πνεύμα της λύπης και νικά ιδιαίτερα αυ­τούς που ευρίσκονται στη μοναξιά. Όταν εγερθούν πε­λώρια τα κύματα λογισμών και παθών εναντίον της ψυ­χής, εκείνη την ώρα ο άνθρωπος νομίζει ότι δεν θα λυτρωθεί ουδέποτε απ’ αυτά. Ο νοητός εχθρός του επιφέρει παντός είδους λογισμούς και σκέψεις ότι, εάν σήμερα εί­ναι τόσο άσχημα, αύριο θα είναι χειρότερα και μεθαύριο ακόμη χειρότερα. Έτσι του σφυρίζει στο νου ότι εγκαταλείφθηκε από τον Θεό, ότι του συμβαίνουν αυτά επειδή δεν τον φροντίζει ο Θεός, ότι αυτά συμβαίνουν μόνον σ’ αυτόν και σε κανέναν άλλον. Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, δεν είναι!
Διότι όχι μόνο σε εμάς τους αμαρτωλούς συμβαίνουν αυτά, αλλά και στους αγίους Του, οι οποίοι διά μέσου των αιώνων ευαρέστησαν τον Θεό και γνώρισαν ότι είναι φιλάνθρωπος Θεός και Πατέρας  και ότι από αγάπη και για την απόκτηση των αρετών μάς παι­δεύει με την πνευματική Του ράβδο.

Θά ἔρθη καιρός, πού δέν θά βρίσκουμε ἕνα ἀντιδωράκι τόσο δά μικρό καί θά λέμε: «Πού εἶσαι, ἀντιδωράκι μου, νά σέ φάω, πού σέ εἶχα κάθε μέρα, σέ ἔπαιρνα καί σέ ἔτρωγα μέ τίς χοῦφτες!». ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε καί πόσο πρέπει αυτές τίς μέρες να τίς εκτιμούμε καί να τις σεβώμαστε! Πρέπει να σκεφτώμαστε, τό βράδυ πού πηγαίνουμε να κοιμηθούμε: «Θά τήν ξαναβρούμε αυτή τή ζεστασιά, αυτό τό ζεστό φαγητό πού τρώμε; Θά ξαναβρούμε αυτά τά καλά πού έχουμε, αυτή τήν ήσυχία;». Δέν ξέρουμε τί ξημερώνει- αυτά έρχονται εν ριπή οφθαλμού. Γι’ αύτό αυτές τίς μέρες πρέπει να τίς εκτιμούμε καί να τίς σεβώμαστε.

Λέω, οι Σέρβοι μέ τόση πίστι καί εύλάβεια, τέτοιο μαρτύριο! Άλλα πάλι, λέω, καί στήν Ιερουσαλήμ στη Μονή Χοζεβά, ήταν χιλιάδες οι Πατέρες πού σφαγιάσθηκαν μέσα στο σπήλαιο- οι Χοζεβΐτες δέν ήταν άγιοι Πατέρες; Όταν πήγαμε εκεί στο σπήλαιο, βάλαμε χώμα μέσα στο μαντήλι καί μάτωσε τό μαντήλι- ευωδίαζε τό χώμα, ένδειξι μαρτυρίου. Τό ίδιο καί στον Άγιο Θεοδόσιο καί στά ρωσικά Μοναστήρια παντού αίματα. Πήγαμε καί στο χωριό των Ποιμένων καί λέμε, κάτι ευωδιάζει- έβγαινε άρρητος ευωδία. Καί στον άγιο Μηνά στή Χίο σφαγιάσθηκαν δεκατέσσερις χιλιάδες τήν ημέρα του Πάσχα. Τί μαρτύριο ήταν αύτό, δεκατέσσερις χιλιάδες! Γιατί επέτρεψε ο Θεός καί τούς αποκεφάλισαν; Δέν ήταν εκείνοι άγιοι Πατέρες; Σύμφωνα μέ τήν πίστι μας, θά δώση καί σ’ εμάς ο Θεός. Η Χάρις του Θεού θά μάς σκεπάση. Να λέμε τούς Χαιρετισμούς- «τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε», καί τί θά κάνη ο Θεός δέν ξέρουμε.

Λέω, πώς πρέπει να είμαστε καί στο θέμα τής προσευχής!

Δέν ἔχω τίποτα ἄλλο νά προσφέρω στόν Ἅγιο, πέρα ἀπό τόν κόπο μου αὐτό.

 
Διηγούνται ένα περιστατικὸ απὸ τη ζωὴ του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς. Του μεγάλου αυτού Σέρβου Θεολόγου και προσφάτως αναγνωρισθέντος Αγίου της Εκκλησίας.

Πρέπει να ήταν το έτος 1929, δηλαδὴ όταν ο Άγιος ήταν σε ηλικία 35 ετών. Ήταν καλοκαίρι, και ξεκίνησε απὸ το Βράνιε με προορισμὸ το Μοναστήρι του Αγίου Προχόρου. Πήγαινε συχνὰ στο Μοναστήρι αυτό, με το οποίο και είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο, γιατὶ είχε μεγάλη αγάπη στον Άγιο Πρόχορο. Ήταν ήδη Καθηγητὴς Πανεπιστημίου στη Θεολογικὴ Σχολὴ στο Βελιγράδι.

Ο δρόμος μέχρι το Μοναστήρι ήταν δύσβατος και γι' αυτὸ αρκετὰ κουραστικός. Ο Άγιος, για να υπερνικά αυτὲς τις δυσκολίες, χρησιμοποιούσε κάποιο απλὸ αυτοκίνητο, για να διασχίσει τον βουνήσιο δρόμο, που οδηγούσε στο Μοναστήρι.

Σε μιὰ λοιπὸν τέτοια επίσκεψή του συνάντησε στο δρόμο του, μιὰ γερόντισσα, κι αμέσως κατάλαβε ότι κι αυτὴ κατευθυνόταν με τα πόδια προς το Μοναστήρι. Τότε ο Άγιος έκανε νόημα στον οδηγὸ να σταματήσει και προσκάλεσε τη γριούλα να ανέβει στο αυτοκίνητο, γιατί, όπως της εξήγησε, κι εκείνος πήγαινε όπου και αυτή.
- Σ' ευχαριστώ, παιδί μου, του απάντησε η γριούλα, αλλὰ εγὼ είμαι φτωχή.

Αὐγουστῖνος Καντιώτης:Ἔρχεται «Διωγμός!»Καί οἱ ἐκκλησίες καί οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἐπίσκοποι θά ἐξαλείψουν τό εὐαγγέλιο, γιά νά κηρυχθεῖ νέον «Εὐαγγέλιο»

Εγώ δεν θα ζω πλέον, θα βρίσκομαι υπό τον τάφο, θα βρίσκομαι στην άλλη ζωή. Εσείς θ” ακούσετε να φωνάζουν, απ’ άκρου εις άκρου, «διωγμός». 

Γέρος πλέον επίσκοπος, που βρίσκομαι στο τέλος της επιγείου ζωής μου ύστερα από πολύπλαγκτον και περιπετειώδη δράσιν σαράντα ετών στην πατρίδα μας, σας συνιστώ, παιδιά μου.
Αν έρθει εποχή που θα ακούσουμε και εμείς όχι στο θέατρο αλλά στην πραγματικότητα, «διωγμός!» και ακουστεί η λέξη «διωγμός» εναντίον των πιστών Χριστιανών· μη φοβηθείτε, μη δειλιάσετε.

Εγώ δεν θα ζω πλέον, θα βρίσκομαι υπό τον τάφο, θα βρίσκομαι στην άλλη ζωή.
Εσείς θ” ακούσετε να φωνάζουν, απ’ άκρου εις άκρου, «διωγμός».


Και οι εκκλησίες και οι ιερείς και οι επίσκοποι θα εξαλείψουν το Ευαγγέλιο, για να κηρυχθεί νέον «ευαγγέλιο».
Και ότι γίνεται στην Αλβανία και ότι γίνεται σε χώρες μακριά, θα γίνει και στην Ελλάδα – προφητεύω.

Αλλά ένα πράγμα να ξέρετε πολύ καλά ότι δε θα νικήσουν οι άθεοι, αλλά οι πιστοί. Προσευχή λοιπόν. Στα όπλα και στα γόνατα. Γιατί θα έρθει η ώρα που θα γίνει ερείπωσις. Τότε εσείς, που θα μαζεύεστε για να ακούτε λόγον χριστιανικόν; Είναι και αυτό ένα χάρισμα. Ερώτηση: Τι πρέπει να κάνουμε γέροντα, για να μη μας πιάσει ο φόβος και πανικός, εκείνες τις δύσκολες ημέρες;

«Ἡ αἰσθητή παρουσία τῆς ἐνοικούσης χάριτος ἀντανακλᾶ καί στά τέκνα τοῦ Γέροντα»

Παπαχαράλαμπος Διονυσιάτης

Ὁ Γέροντας προκειμένου νά κεντρίση τό θεῖο ζῆλο, ἐξωτερίκευε στά τέκνα του ὁρισμένες πνευματικές ἐμπειρίες. Ὡστόσο σ᾿ ἐμᾶς τούς ἀμύητους κάποτε περισσότερον αὐξάνονταν οἱ ἀπορίες μας. Αὐτό ὁ ἀείμνηστος τό διέβλεπε καί προσπαθοῦσε, μαζί μέ τόν λόγο, νά μεταδώση ἔστω μέρος ἀπό τόν ἐσωτερικόν του πλοῦτον.

Ἕνας ἀρχάριος πού συνεχόταν ἀπό λογισμούς ἀπορίας, ἴσως δέ καί ἀμφιβολίας, καθόταν μιά βραδυά στό στασίδι τῆς ἐκκλησίας καί ἔλεγε προφορικά τήν εὐχήν. «Γιά μιά στιγμήν, διηγεῖται ὁ ἴδιος, αἰσθάνθηκα, ὅτι μέσα ἡ καρδιά μου ζεστάθηκε σάν θερμάστρα. Γλυκάθηκε τόσο πολύ ὥστε ἑνώθηκε μέ τήν καρδίαν. Τό τί αἰσθάνθηκα μέσα μου, δέν μπορῶ νά ἐξηγήσω. Τό μόνο πού μπορῶ νά πῶ, αἰσθάνθηκα γιά λίγο τόν παράδεισο μέσα στήν καρδιά μου. Αὐτό κράτησε δυό-τρία λεπτά. Μόλις ξανά ἐπανῆλθα στήν φυσική μου κατάστασι, στρέφω δίπλα τό βλέμμα· τί νά δῶ! Ὁ Γέροντας στό διπλανό στασίδι μέ τό τρακοσάρι στό χέρι.

Δέν χωροῦσε ἀμφιβολία ὅτι θέλησε νά μοῦ μεταδώση λίγο ἀπό τίς ἐμπειρίες του, γιά νά μποροῦμε ἔστω καί σκιωδῶς νά συννενοηθοῦμε, ὅταν μοῦ ἐξηγοῦσε πνευματικές ἐμπειρίες πού ζοῦσεν ὁ ἴδιος. Μέχρι τότε σάν νά μοῦ μιλοῦσε σέ ξένη γλῶσσα».

Ὁ Ὅσιος Ὀνούφριος ὁ ἐν Κορωνησία.Ἕνας ἄγνωστος Ἡπειρώτης Ἅγιος.(12 Ἰουνίου)

 



 
Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες για τον Άγιο Ονούφριο κι αυτές διασώζονται από τους κατοίκους της Κορωνησίας , η οποία εκκλησιαστικώς ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως.
“Θεοσεβέστατος και ταπεινός” μόνασε σ’ ένα μοναστήρι του “Γενεθλίου της Θεοτόκου” στην Κορωνησία.
Η ταπεινότητά του ήταν τέτοια που δυστυχώς οι άλλοι μοναχοί την μπορώντας να κατανοήσουν την αγιότητά του , τον περιγελούσαν.
Η εμφάνιση όμως δύο θαυμάτων από τον Άγιο άλλαξε αμέσως την εικόνα που είχαν οι άλλοι γι’αυτόν.
Σύμφωνα με το πρώτο θαύμα έγινε αντιληπτός από τους συνμοναχούς στο μοναστήρι όταν επέστερεψε σ’ αυτό από ένα ξερονήσι όπου βρισκόταν πάνω στο ράσο του που το χρησιμοποίησε ως βάρκα.
Κατά το δεύτερο θαύμα , έπειτα από προσευχή του απέκτησε γεννειάδα μέχρι το έδαφος παρά το γεγονό ότι ήταν σπανός.

Δεν είναι ακριβής ο χρόνος της κοίμησής του. Πάνω από το τάφο του έκτισαν ναό προς τιμήν του.
Η μνήμη μου εορτάζεται στις 12 Ιουνίου μαζί με τον συνονόματο Άγιο Ονούφριο της Αιγύπτου.
(αποσπάσματα από το βιβλίο “ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ” του Κων/νου Ηρ.Δεσπότη-Εκδόσεις Παρακαταθήκη- Θεσσαλονίκη 2009- β΄ έκδοση)

Ὁ κληρονόμος τοῦ πύρινου προφήτη (Προφήτης Ἐλισσαῖος)

ο προφήτης Ελισσαιέ

 Ἠλίαν ἵπποι, τὸν δὲ διπλοῦν Ἠλίαν, εἰς οὐρανοὺς ἀνῆγον ὡς ἵπποι Νόες.

 O Θεός του μίλησε: «Τί θέλεις, εδώ, Ηλιού;». 
Πότμον Ἐλισσαῖος δεκάτῃ λάχεν ἠδὲ τετάρτῃ.
 
 Ο Ελισσαίος ή Ελισσαιέ που σημαίνει «Ο Θεός είναι σωτηρία», ήτο Βιβλικό πρόσωπον, είς εκ των προφητών. 
Γιός του μεγαλοκτηματίου Σαφάτ, από το χωριό Αελμούθ ή Αβελμεολά, γεννήθηκε στα Γάλγαλα όπου είχε κατασκηνώσει ο Ισραήλ, όταν διεπέρασε τον Ιορδάνη. Εκεί ο Ιησούς του Ναυή έστησε θυσιαστήριο από δώδεκα λίθους τους οποίους πήρε από τον ποταμό, σε ανάμνηση της θαυμαστής διαβάσεως.
 Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει στον Συναξαριστή του πως όταν γεννήθηκε ο προφήτης Ελισσαίος, η χρυσή δαμάλα που προσκυνούσαν εκεί, βόησε με τόση δύναμη, που ακούσθηκε στα Ιεροσόλυμα!.. Οι πάντες ανατρίχιασαν στην κραυγήν αυτή και ο αρχιερεύς κοιτάζοντας τις δύο μικρές πέτρες που κρέμονταν στο στέρνο του -από τις οποίες η μία ονομαζόταν Δήλωση και η άλλη Αλήθεια- σηκώθηκε όρθιος σε στάση προσευχής, κοίταξε ψηλά και φώναξε επίσημα : «Αυτή την στιγμή προφήτης μέγας γεννάται, ο οποίος θα συντρίψη και θα κρημνίση τα γλυπτά και χωνευτά είδωλα»! Ο κόσμος ακούγοντάς τον υποκλίθηκε με δέος και προσευχήθηκε θερμά.

Ο Ελισσαίος από μικρό παιδί αγαπούσε την γη και την καλλιεργούσε. H φύση ολόκληρη τον συντρόφευε στις προσευχές και στον ασκητικόν αγώνα του.
 Ο προφήτης Ηλίας βρισκόταν απομονωμένος σε σπηλιά, στις υψηλές πλαγιές του όρους Χωρήβ και διψούσε η κουρασμένη ψυχή του να επικοινωνήση με τον Θεόν.
Ο προφήτης απήντησε συγκλονισμένος: «Κύριε, σε λαχταρά η ψυχή μου. Δεν βλέπεις τί γίνεται γύρω; Ο λαός σου εγκατέλειψε την Διαθήκη Σου, γκρέμισε τα θυσιαστήριά Σου, έσφαξαν σαν τα αρνιά με το μαχαίρι τους προφήτες Σου και έμεινα μόνος. Ζητούν και την ζωή μου ακόμη να πάρουν…». 

Ἡ θεοπτία στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, Ἐκπομπὴ 26η

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἐγώ ὅμως αἰσθάνομαι ὅτι εἶμαι ὁ πιό ἁμαρτωλός ἄνθρωπος τοῦ κόσμου…»

 

«Έχω ένα συναίσθημα ότι τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας».
https://paraklisi.blogspot.gr/2017/05/blog-post_603.html

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible