Ἡ διόρθωση τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων Β', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

  Ἡ διόρθωση τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων καὶ τὸ πέρασμα μέσῳ αὐτῶν στὴ θεωρία καὶ δοξολογία τοῦ Θεοῦ Β', Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἀόρατος πόλεμος κέφ. 21[α' μέρους τοῦ βιβλίου ], Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 25-8-2023

Αὐτὸν ποὺ ἀγαπᾶ ὁ Κύριος τὸν παιδαγωγεῖ-Τα ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Αὐτὸν ποὺ ἀγαπᾶ ὁ Κύριος τὸν παιδαγωγεῖ-Τα ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 14-9-2023 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Νήψη καὶ προσευχὴ ἐξουδετερώνουν τοὺς λογισμούς, Ἀββᾶ Ἠσύχιου, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορειτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_518. Νήψη καὶ προσευχὴ ἐξουδετερώνουν τοὺς λογισμούς, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρὸς τὸν Θεόδουλο, Λόγος περὶ νήψεως καὶ ἀρετῆς χωρισμένος σὲ 203 κεφάλαια (τὰ λεγόμενα ἀντιρρητικὰ καὶ εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α' -Κὲφ 158, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 13-9-2023 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ὁ ὑποκριτὴς εἰναι προβατόσχημος λύκος , Ἀρχιμ. Σἀββα Ἁγιορείτου

 

Ἀλίμονο τῆς παραλογίας καὶ τῆς βλασφημίας , Ἀρχιμ. Σἀββα Ἁγιορείτου

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 14-9-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ, 14-9-2023 

https://www.youtube.com/live/qxXnIEJ8_4s?si=RM-gLkEXv-oEysE0

Περἰ ἀνδρείας, ἠθικῆς καί ἠθικῶς ἀνδρείου....

ΠΕΡΙ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΩΣ ΑΝΔΡΕΙΟΥ...

Η ηθική ανδρεία είναι αρετή εμφανιζόμενη ως ηθικόν σθένος αναδεικνύον τόν κεκτημένον ανώτερον πάντων τών αντιξόων τού βίου περιστάσεων και περιπετειών, και ικανόν ίνα εμμένη άκαμπτος μή ενδίδων είς τήν πίεσιν τών επιδραμουσών συμφορών, και στερρός εν ταίς ηθικαίς και θρησκευτικαίς αυτού πεποιθήσεσιν.

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-205

Αγ.Νεκτάριος .

Για τόν ηθ. ανδρείον ο νόμος τού Θεού είναι ο κανών τών διανοημάτων του, και το μέτρο εν ώ προμετρεί τάς πράξεις του.Τά επιφερόμενα δεινά ουδ' επ' ελάχιστον διασαλεύουσι τα γενναία του φρονήματα.

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-205 Αγ.Νεκτάριος

Τόν ηθικώς ανδρείον ουδείς πειρασμός είτε υλικός, είτε ηθικός ισχύει να κάμψει τήν ευστάθειαν τών αρχών και τών πεποιθήσεων αυτού, ουδεμία απειλή δύναται νά πτοήση αυτόν.

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-205 Αγ.Νεκτάριος

Ουδεμία απώλεια ισχύει να μεταπείσει αυτόν, όπως δεχθεί γνώμην αποκρουομένην υπό τών ηθικών αρχών τού νόμου . ουδεμία κακία κατορθοί να νικήση το ηθικόν σθένος τής ψυχής τήν ηθικήν ανδρείαν.

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-205 Αγ.Νεκτάριος

Ο ηθικώς ανδρείος είναι ευγενής, φιλαληθής, ειλικρινής, γενναίος, μεγαλόψυχος, επιεικής, συμπαθής & ανεκτικός, καρτερικός, σταθερός, μεγαλόφρων, αυταπάρνητος, ελευθέριος, αξιοπρεπής & μεγαλοπρεπής. ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-206

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «Νά κρατήσετε τίς παλιές ταυτότητες καί νά ξεσηκωθεῖτε ἄν θέλουν νά σᾶς δώσουν τέτοια ταυτότητα!»

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ

ΤΗΛ. 210 8025211

estiapm@gmail.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «Νά κρατήσετε τίς παλιές ταυτότητες καί νά ξεσηκωθεῖτε ἄν θέλουν νά σᾶς δώσουν τέτοια ταυτότητα!»

(Ἅγιος Παΐσιος)

Τήν Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου καί ὥρα 17.00, στό Πολεμικό Μουσεῖο Ἀθηνῶν (Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας καί Ριζάρη), ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν διοργανώνει ἐνημερωτική ἡμερίδα μέ θέμα:

«Ἠλεκτρονική ταυτότητα: ἡ πιό κομβική «διευκόλυνσή» μας πρός τό ἀντίχριστο σφράγισμα.»

Ὁ ὅσιος Ἄνθιμος ὁ τυφλός

Ο όσιος Άνθιμος ο τυφλός ο εν Κεφαλληνία

4 Σεπτεμβρίου

Ο όσιος Άνθιμος ο τυφλός γεννήθηκε το 1727 στο Ληξούρι της νήσου Κεφαλληνίας. Οι ευσεβείς γονείς του, Ιωάννης και Ατζουλέττα Κουρούκλη, στο άγιο βάπτισμα τον ονόμασαν Αθανάσιο.

Όταν ο όσιος ήταν επτά ετών, μία επιδημία ευλογιάς τον άφησε τελείως τυφλό. Η μητέρα του με θερμές προσευχές και σαρανταλείτουργο πέτυχε την θαυματουργική θεραπεία του δεξιού ματιού του παιδιού της. Από την στιγμή εκείνη ο μικρός Αθανάσιος, με την οξυδέρκεια που τον διέκρινε, μπορούσε να διαβάζει και να αποκτά την γνώση του Θεού, που αργότερα θα την χρησιμοποιούσε για την σωτηρία των άλλων.

Για ένα διάστημα ο όσιος ήταν ναυτικός όπως ο πατέρας του. Σε ηλικία είκοσι δύο περίπου ετών εγκατέλειψε αυτό το επάγγελμα, για να αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στον Θεό και στην άσκηση, και εκάρη μοναχός με το όνομα Άνθιμος.

Κατά θεία πρόνοια έμεινε για δεύτερη φορά σχεδόν τελείως τυφλός, διότι, όπως του απεκάλυψε η Θεοτόκος σε όραμα, αυτό ήταν το συμφέρον του. Έκτοτε η ψυχή του καταφλέχθηκε από θείο ζήλο και η σωματική του τύφλωση μετατράπηκε σε πνευματική όραση και διόραση.

Ως μοναχός ο Άνθιμος αρχικά έμεινε για λίγο στο Άγιον Όρος. Από εκεί, χειραγωγούμενος από το Άγιον Πνεύμα, άρχισε το αποστολικό του έργο περιοδεύοντας τα νησιά Χίο, Σίφνο, Πάρο, Νάξο και Ίο, στα οποία εκήρυττε τον θείο λόγο και θαυματουργούσε ζώντας με μεγάλη άσκηση.

Στόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό. Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ

Ο Σταυρός του Χριστού προαναγγελλόταν και προτυπωνόταν μυστικά από παλαιές γενεές, και κανείς ποτέ δεν συμφιλιώθηκε με τον Θεό χωρίς τη δύναμη του Σταυρού. Πραγματικά μετά την προγονική εκείνη παράβαση στον παράδεισο του Θεού δια του δέντρου, η μεν αμαρτία αναπτύχθηκε, εμείς δε πεθάναμε, έχοντας υποστεί και πριν από τον σωματικό θάνατο, τον θάνατο της ψυχής, όπως προκύπτει από τον χωρισμό της από τον Θεό. Όσο ζούσαμε μετά την παράβαση, ζούσαμε στην αμαρτία και τη σαρκική ζωή· η δε αμαρτία «τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· οὐδὲ γὰρ δύναται· οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται (:δεν υποτάσσεται στον νόμο του Θεού, επειδή ούτε έχει και τη δύναμη να υποταχθεί. Όσοι λοιπόν είναι παραδομένοι σε σαρκική και κοσμική ζωή δεν μπορούν να αρέσουν στον Θεό)»[Ρωμ. 8, 7-8].

Επειδή λοιπόν, όπως λέγει ο απόστολος: «Ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις, ἵνα μὴ ἃ ἂν θέλητε ταῦτα ποιῆτε(: Η κατώτερη φύση μας, που υπηρετεί τις επιθυμίες της σάρκας, επιθυμεί εναντίον της ανώτερης πνευματικής φύσεώς μας, που εμπνέεται από το Άγιο Πνεύμα. Αλλά και η ανώτερη αυτή φύση μας επιθυμεί εναντίον της κατώτερης φύσεώς μας. Και τα δύο αυτά, δηλαδή η σάρκα και το πνεύμα, αντιμάχονται το ένα το άλλο, έτσι ώστε να μην κάνετε χωρίς αντίδραση εκείνα που θέλετε. Ούτε το κακό δηλαδή χωρίς αντίδραση, διότι τότε εξεγείρεται μέσα σας η φωνή της συνειδήσεως˙ ούτε το καλό, διότι πολλές φορές πρέπει να ασκήσετε βία στον εαυτό σας για να το κάνετε. Όταν λοιπόν κυριαρχήσει μέσα σας το πνεύμα, θα υποταχθεί η σάρκα με τις επιθυμίες της, και εσείς δεν θα πραγματοποιήσετε ποτέ καμιά επιθυμία της σάρκας)» [Γαλ.5,17], ο δε Θεός είναι πνεύμα και αυτοαγαθότης και αρετή, και κατ’ εικόνα και ομοίωση Αυτού είναι το δικό μας πνεύμα, ως προς τα οποία αχρειώθηκε εξαιτίας της αμαρτίας, πώς θα ήταν δυνατό να ανανεωθεί και να συμφιλιωθεί οποιοσδήποτε με τον Θεό κατά το πνεύμα, χωρίς να καταργηθεί η αμαρτία και η ζωή κατά σάρκα; Τούτο δε είναι ο Σταυρός του Κυρίου, η κατάργηση της αμαρτίας. Γι΄αυτό, ένας από τους θεοφόρους πατέρες μας, όταν ρωτήθηκε από κάποιον άπιστο αν πιστεύει στον Εσταυρωμένο, «ναι», λέγει, «σε Αυτόν που σταύρωσε την αμαρτία». Πολλοί δε φίλοι του Θεού έχουν αποκαλυφθεί από τον ίδιο τον Θεό, και πριν από τον μωσαϊκό νόμο και μετά τον μωσαϊκό νόμο, χωρίς να έχει φανεί ακόμη ο Σταυρός. Εξάλλου ο βασιλεύς και προφήτης Δαβίδ, με τη βεβαιότητα ότι υπήρχαν οπωσδήποτε τότε φίλοι του Θεού, λέγει: «Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός(:Από εμένα τιμήθηκαν πάρα πολύ οι φίλοι Σου, Θεέ μου)» [Ψαλμ.138,17]. Πώς λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που διετέλεσαν φίλοι του Θεού πριν από τη σταυρική θυσία του Χριστού, θα σας το υποδείξω εγώ, αν μου προσφέρετε φιλόθεα και φιλήκοα τα αυτιά σας.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο ΙΘ΄, εδάφια 6-37

6 Καὶ λέγει αὐτοῖς· ἴδε ὁ ἄνθρωπος. Ὃτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· λάβετε αὐτὸν ὑμεῖς καὶ σταυρώσατε· ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίαν. 7 Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ οἱ ᾿Ιουδαῖοι· ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν ὀφείλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Θεοῦ υἱὸν ἐποίησεν. 8 ῞Οτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη, 9 καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώριον πάλιν καὶ λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· Πόθεν εἶ σύ; Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀπόκρισιν οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ.

10 Λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; Οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; 11Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούς μέ σοι μείζονα ἁμαρτίαν ἔχει. 12 Ἐκ τούτου ἐζήτει ὁ Πιλᾶτος ἀπολῦσαι αὐτόν· οἱ δὲ ᾿Ιουδαῖοι ἔκραζον λέγοντες· ἐὰν τοῦτον ἀπολύσῃς, οὐκ εἶ φίλος τοῦ Καίσαρος. Πᾶς ὁ βασιλέα ἑαυτὸν ποιῶν ἀντιλέγει τῷ Καίσαρι. 13 Ὁ οὖν Πιλᾶτος ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον ἤγαγεν ἔξω τὸν ᾿Ιησοῦν, καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ· 14 ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. 15 Οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. 16 Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ.

17 Παρέλαβον δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, 18 ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν, καὶ μετ' αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν ᾿Ιησοῦν. 19 Ἒγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦν δὲ γεγραμμένον· ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων. 20 Τοῦτον οὖν τὸν τίτλον πολλοὶ ἀνέγνωσαν τῶν ᾿Ιουδαίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐσταυρώθη ὁ ᾿Ιησοῦς· καὶ ἦν γεγραμμένον ῾Εβραϊστί, ῾Ελληνιστί, Ρωμαϊστί. 21 Ἒλεγον οὖν τῷ Πιλάτῳ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν ᾿Ιουδαίων· μὴ γράφε, ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων, ἀλλ' ὅτι ἐκεῖνος εἶπε, βασιλεύς εἰμι τῶν ᾿Ιουδαίων. 22 Ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος· ὃ γέγραφα, γέγραφα.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Α΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 18-25

18 ῾Ο λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. 19 Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. 20 Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; 21 Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. 22 Ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, 24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν· 25 ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

18 Πράγματι λοιπόν η διάδοση του κηρύγματος αυτού οφείλεται στην θεία του δύναμη. Διότι το κήρυγμα για τον σταυρό σε εκείνους βέβαια που βαδίζουν τον δρόμο της απώλειας φαίνεται μωρία και κουταμάρα˙ σε μας όμως που είμαστε στον δρόμο της σωτηρίας είναι δύναμη Θεού που σώζει. 19 Ναι. Τους φαίνεται μωρία και δεν μπορούν να νιώσουν τη δύναμη του Ευαγγελίου, αν και παρουσιάζονται με την αξίωση ότι είναι σοφοί. Διότι έχει γραφεί από τον Ησαΐα, που μίλησε εκ μέρους του Θεού: «Θα εξαφανίσω τη σοφία αυτών που παρουσιάζονται ως σοφοί, και θα παραμερίσω ως ανώφελη και άχρηστη τη φρόνηση εκείνων που κομπάζουν με την ιδέα ότι είναι συνετοί». 20 Πού υπάρχει τώρα σοφός; Πού υπάρχει έμπειρος διδάσκαλος του Μωσαϊκού νόμου; Πού επιδέξιος συζητητής της άπιστης και άθεης αυτής εποχής; Δεν απέδειξε ο Θεός μωρή τη σοφία των ανθρώπων που έχουν τα κοσμικά φρονήματα της εποχής μας;

21 Και η αποδοκιμασία αυτή του Θεού έγινε με κάθε δικαιοσύνη. Διότι, αφού με τη σοφία του Θεού, η οποία γίνεται φανερή στα δημιουργήματά Του, δεν γνώρισαν οι άνθρωποι τον Θεό με την έμφυτη λογική και την άλλη σοφία τους, αποφάσισε ο Θεός μέσα στην αγαθότητά Του να σώσει όλους όσους θα πιστέψουν σε κάθε εποχή, με το κήρυγμα, που φαίνεται μωρό και ανόητο στους σοφούς του αμαρτωλού κόσμου. 22 Και φαίνεται μωρό και ανόητο, επειδή οι Ιουδαίοι απαιτούν υπερφυσικό σημείο για να πιστέψουν, και οι Έλληνες ζητούν φιλοσοφικούς συλλογισμούς που να ικανοποιούν το περίεργο πνεύμα τους. 23 Εμείς όμως κηρύττουμε τον Χριστό που έχει σταυρωθεί. Και ο σταυρωμένος Χριστός για τους Ιουδαίους που περιμένουν τον Μεσσία Χριστό ως επίγειο βασιλιά είναι σκάνδαλο, εμπόδιο πάνω στο οποίο σκοντάφτουν και δεν πιστεύουν. Για τους Έλληνες πάλι ο σταυρωμένος Θεός που δεν νίκησε τους εχθρούς Του παρουσιάζεται ως ιδέα μωρή και ανόητη. 24 Σ’ αυτούς όμως που ο Θεός βρήκε άξιους να καλέσει στη σωτηρία, είτε Ιουδαίοι είναι είτε Έλληνες, κηρύττουμε Χριστό, ο Οποίος είναι Θεού δύναμη που αναγεννά και αγιάζει, και Θεού σοφία που φωτίζει κάθε πιστό. 25 Διότι εκείνο που ενεργεί ο Θεός και οι άπιστοι άνθρωποι το θεωρούν μωρό και ανόητο, είναι σοφότερο από τους ανθρώπους, με ό,τι κι αν έχουν και όση σοφία κι αν επιδεικνύουν αυτοί. Και το κήρυγμα του φαινομενικά ασθενούς και αδύνατου Εσταυρωμένου, που το ενεργεί ο Θεός με εμάς, είναι ισχυρότερο από τους ανθρώπους, όσο δυνατοί κι αν είναι αυτοί σε κοσμική δύναμη.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ Τ. ΣΤΑΥΡΟΥ, 14-9-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ Τ. ΣΤΑΥΡΟΥ, 14-9-2023 

https://www.youtube.com/live/mue1xXFQg4Q?si=au8_bSPgQbcZRx6A

Μνήμη τῆς ὁσίας ΧΑΪΔΩΣ, τῆς ἐκ ΣΤΑΝΟΥ (Χαλκιδικῆς).

Μνήμη της οσίας ΧΑΪΔΩΣ, της εκ ΣΤΑΝΟΥ (Χαλκιδικής).

1η Σεπτεμβρίου.

Η οσία Χάιδω κατήγετο από το χωριό Στανό της Χαλκιδικής και έζησε τον ιθ ' αιώνα. Μετά την επανάσταση του 1821, για να αποφύγη τις ανήθικες ενοχλήσεις του Τούρκου διοικητού, αναγκάσθηκε να φύγη από το χωριό με την μητέρα της και να εγκατασταθούν στην Θάσο.

Εκεί εισήλθε σε ένα μετόχι της μονής Παντοκράτορος της Καλλιρράχης, όπου υπηρετούσε στον ναό και ζούσε βίο παρθενικό, αφιερωμένο στον Θεό. Μετά την κοίμηση της μητέρας της αφιερώθηκε εξ ολοκλήρου στην προσευχή και στην νηστεία και έφθασε σε πνευματική θεωρία.

14 Σεπτεμβρίου. † Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ. Μνήμη τῆς Ϛ΄ Οἰκουμενικῆς συνόδου τῆς ἐν Τρούλλῳ (680). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἑορτῆς (Α΄ Κορ. α΄ 18-24).

Α Κορ. 1,18        Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι.

Α Κορ. 1,18               Διότι το περί σταυρού θείον κήρυγμα εις εκείνους μεν, που απιστούν και επιμένουν να βαδίζουν τον δρόμον της απωλείας, φαίνεται και θεωρείται μωρία· εις ημάς όμως, που το εδέχθημεν και ευρισκόμεθα στον δρόμον της σωτηρίας, είναι, όπως και η προσωπική μας πείρα βεβαιώνει, δύναμις Θεού.