ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, 15-8-2024

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, 15-8-2024 

https://www.youtube.com/live/8PEcKfKFqvc?si=iX1VTD82MZ-9-Ag4

Προεόρτια τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου- Προλεγόμενα τῶν 2 κανόνων τῆς ἑορτῆς τῆς ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ἡ ἀκροστοιχίς τοῦ Α' Κανόνος, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἐορτοδρόμιο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Προεόρτια τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου- Προλεγόμενα τῶν 2 κανόνων τῆς ἑορτῆς τῆς ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ἡ ἀκροστοιχίς τοῦ Α' Κανόνος, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἐορτοδρόμιο, 14-8-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Τό ἄκτιστο φῶς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, Α' Κανών τῆς Μεταμορφώσεως ἡ' ὠδή, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἐορτοδρόμιο , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Τό ἄκτιστο φῶς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, Α' Κανών τῆς Μεταμορφώσεως ἡ' ὠδή, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου- Ἐορτοδρόμιο , 13-8-2024,  Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσση

ς http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ φαντασία εἶναι τό ὄχημα τῶν δαιμόνων , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Ἀργία μήτηρ πάσης κακίας» , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μέσα ἀπό τόν 44ο ψαλμό.π.Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 44ο ΨΑΛΜΟ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 13-8-1988]

Η εορτή μνήμης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αγαπητοί μου, μας δίδει την αφορμή να δούμε εγκατάσπαρτη μέσα στην Αγία Γραφή την παναγία μορφή της και το ουρανόμηκες μεγαλείο της.

Ο 44ος Ψαλμός θα λέγαμε ότι είναι το θαυμάσιο εκείνο ποίημα, που αναφέρεται στον Μεσσία και την Κυρία Θεοτόκο. Στο πρώτο ήμισυ του ποιήματος εξυμνείται ο Υιός του Θεού, με όλα τα θεανθρώπινα γνωρίσματά Του και στο δεύτερο ήμισυ του ίδιου ποιήματος εξυμνείται η Εκκλησία, που η επιτομή της Εκκλησίας είναι η Παναγία Θεοτόκος. Με όλα εκείνα τα θαυμάσια γνωρίσματά της, σαν άμεσος κτίσις του Θεού.

Ο Ψαλμός ο 44ος έχει ως εξής- θα σας διαβάσω μόνο το κείμενο: «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν, λέγω ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ, ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου. ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου· διὰ τοῦτο εὐλόγησέ σε ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα. περίζωσαι τὴν ῥομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει σου καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε ἕνεκεν ἀληθείας καὶ πρᾳότητος καὶ δικαιοσύνης, καὶ ὁδηγήσει σε θαυμαστῶς ἡ δεξιά σου. τὰ βέλη σου ἠκονημένα, δυνατέ -λαοὶ ὑποκάτω σου πεσοῦνται- ἐν καρδίᾳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως. ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου. ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου. σμύρνα καὶ στακτὴ καὶ κασσία ἀπὸ τῶν ἱματίων σου, ἀπὸ βάρεων ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε.

θυγατέρας βασιλέων ἐν τῇ τιμῇ σου· παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. ἄκουσον, θύγατερ, καὶ ἴδε καὶ κλῖνον τὸ οὖς σου καὶ ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου·καὶ ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεὺς τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός ἐστι Κύριός σου, καὶ προσκυνήσεις αὐτῷ. καὶ θυγάτηρ Τύρου ἐν δώροις· τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ. πᾶσα ἡ δόξα τῆς θυγατρὸς τοῦ βασιλέως ἔσωθεν, ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη, πεποικιλμένη. ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι· ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναὸν βασιλέως. ἀντὶ τῶν πατέρων σου ἐγενήθησαν υἱοί σου· καταστήσεις αὐτοὺς ἄρχοντας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ· διὰ τοῦτο λαοὶ ἐξομολογήσονταί σοι εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος».

Τό ἄφθαρτο λείψανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χοζεβίτου κατά τήν ἡμέρα τῆς ἀνακομιδῆς του

ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΧΟΖΕΒΙΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΟΖΕΒΙΤΗΣ εκοιμήθη την 5η Αυγούστου 1960 σε ηλικία μόλις 47 ετών, λόγῳ της κλονισμένης υγείας του.

Η κοίμησίς του, την οποία είχε προείπει, υπήρξε οσιακή.

Λίγα ακριβώς λεπτά μετά τη Θεία Κοινωνία, όπως περιέγραψε αυτόπτης μάρτυς, ο ήδη μακαριστός π. Βασίλειος Βακράς.

Κρίσιμα σημεῖα στό διάλογο μέ τήν Ρωμαιοκαθολική Ὁμολογία (VΙI) Παρανοήσεις ἢ παρερμηνεῖες Ι. Κανόνων

Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος

ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ (VΙI)

Παρανοήσεις ή παρερμηνείες Ι. Κανόνων

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ Α’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ - ΤΟ Β’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ - ΤΟ Γ’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ

- ΤΟ Δ’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ - ΤΟ E’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ - ΤΟ ΣΤ’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ

Αφορμή για τα παρακάτω στοιχεία υπήρξε μιά δημοσίευση άρθρου του αρχιμ. π. Χρυσοστόμου Σαββάτου και νυν Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας, (Περ. “Εκκλησία”, τευχ. 3, Μάρτιος 2006, σελ. 205-208) ο οποίος επικαλείται σωρεία Ι. Κανόνων σχετικά με το θέμα της διακοπής του μνημοσύνου του επισκόπου στην περίπτωση της κατεγνωσμένης αιρέσεως, δηλαδή στην περίπτωση που ο επίσκοπος κηρύττει δημοσίως και “γυμνή τη κεφαλή” τα αιρετικά διδάγματα.

Ο Σεβασμιώτατος, προς τον οποίον σαφώς δεν ασκώ κριτική αλλά απλώς καταθέτω εν πνεύματι ταπεινώσεως αλλά και αληθείας τον προβληματισμό μου, επισημαίνει πως : “Η κατεγνωσμένη αίρεση δεν συνεπάγεται και αυτόματη διακοπή του μνημοσύνου του συγκεκριμένου επισκόπου,” πριν ή συνοδικώς ζητηθή η κατά του επισκόπου φερομένη αιτία και ταχεία προσενεχθή ψήφος κατακρίνουσα αυτόν” (PG 137, 1065 A), γιατί, όπως αναφέρει ο ίδιος σχολιαστής στην ερμηνεία του στον 13ο κανόνα της ίδιας Συνόδου (πρωτοδευτέρας), “ουκ οφείλει τις εξ αυτού (ενν. του Επισκόπου) προ καταδίκης αποσχισθήναι” (PG 137, 1069 A), μάλιστα δε η ” προ της εντελούς απιφάσεως ως τάχα κατεγνωκότα τιυ επισκόπου αυτού”, επιφέρει γιά μεν τον κληρικό την έκπτωση, γιά δε τον λαϊκό τον αφορισμό… “.

Τό ίδιο νόμισμα, όμως, έχει και 2η πλευρά.

Ναι μεν “δεν οφείλει τις του επισκόπου προ καταδίκης αποσχισθήναι”, ωστόσο έχει τη δυνατότητα της διακοπής του μνημοσύνου και φυσικά της αποτειχίσεως και προ της καταδίκης του Επισκόπου όταν αυτός διδάσκει τις δοξασίες των αιρετικών, σύμφωνα με τον 15ο κανόνα της πρωτοδευτέρας Συνόδου. Τότε όχι μόνο δεν υπόκειται κάποιος τις κυρώσεις που ισχύουν σε κάθε άλλη περίπτωση, αλλά και “της πρεπούσης τιμής τοις ορθοδόξοις αξιωθήσεται”!

Το πρόβλημα όμως είναι ότι ουδέποτε τις τελευταίες δεκαετίες κατηγορήθηκε επίσκοπος γιά κατεγνωσμένη αίρεση αν και υπήρξαν πολλές περιπτώσεις που ξεπέρασαν τα όρια λόγω, κυρίως, μιάς άκριτης και μάλλον σκόπιμης, άρα και κατ’ επίγνωσιν παρεξηγημένης αγαπολογίας των διαλόγων.

Επειδή το θέμα αυτό είναι ευαίσθητο, θα παραθέσω κάποια σημεία που κατά την πεποίθησή μου συνιστούν υπέρβαση των ορίων της δογματικής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας και ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

1) Η απόδοση στον αιρεσιάρχη Πάπα αποστολικής διαδοχής.

2) Οι συμπροσευχές με τους αιρετικούς. Ο 33ος κανών της Λαοδικείας απαγορεύει το “συνεύχεσθαι” των λαϊκών μετά των αιρετικών ή σχισματικών ενώ ο 45ος των αγίων Αποστόλων απαγορεύει και την απλή προσευχή την οποία διαχωρίζει από τη συλλειτουργία και προβλέπει την καθαίρεση των κληρικών που δέχονται τους αιρετικούς ως κληρικούς. Η αναγνώριση άλλωστε αποστολικής διαδοχής στον Πάπα και η προσφώνησή του ως επισκόπου Ρώμης δεν του αναγνωρίζει αρχιερωσύνη και στους υπ’ αυτόν κληρικούς ιερωσύνη;

Ο 9ος δε του αγ. Τιμοθέου Αλεξανδρείας απαγορεύει την παρουσία έστω και μετανοούντων αιρετικών κατά τη διάρκεια της Θ. Ευχαριστίας.

3) Τα περί κοινού Θεού των 3 μονοθεϊστικών θρησκειών.

4) Η θεωρία “των κλάδων”.

Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ[:Φιλιπ.2,5-11]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ' ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. Διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός(:Εφόσον δηλαδή είστε μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να μιμηθείτε την ταπείνωση και την αυταπάρνησή Του. Ας υπάρχει λοιπόν μέσα σας αυτό το φρόνημα της ταπεινώσεως και αυταπαρνήσεως που είχε κι ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς Χριστός δηλαδή, αν και είχε την ίδια ουσία και φύση με τον Θεό Πατέρα και ως απαράλλακτη και ζωντανή εικόνα του Θεού είχε τη μορφή και τη φύση του Θεού, δεν θεώρησε την ισότητά Του με τον Θεό Πατέρα αποτέλεσμα αρπαγής· διότι εάν ήταν αποτέλεσμα αρπαγής, δεν θα τολμούσε να το αποθέσει, από φόβο μήπως το χάσει. Αλλά κένωσε τον εαυτό Του, συγκαλύπτοντας και κρύβοντας για κάποιο διάστημα τη δόξα και το μεγαλείο της θεότητός Του. Πήρε μορφή δούλου και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους. Και ενώ παρουσιάστηκε με την εξωτερική όψη του ανθρώπου, δεν ήταν μόνον άνθρωπος, όπως φαινόταν, αλλά ήταν συγχρόνως και Θεός. Και ταπείνωσε τον εαυτό Του δείχνοντας τέλεια υπακοή μέχρι θανάτου, και μάλιστα θανάτου σταυρικού, που είναι ο πλέον οδυνηρός και ατιμωτικός θάνατος. Για την ταπείνωση λοιπόν και την υπακοή Του αυτή ο Θεός Τον υπερύψωσε και ως άνθρωπο και Του χάρισε όνομα, το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός, που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα. Τον υπερύψωσε, ώστε στο όνομα του Ιησού να γονατίσουν ταπεινά και να Τον προσκυνήσουν λατρευτικά και οι άγγελοι στον ουρανό και οι άνθρωποι στη γη και οι ψυχές των νεκρών στα καταχθόνια˙ αλλά κι αυτά τα δαιμονικά όντα που είναι στα καταχθόνια με τρόμο να υποκλιθούν μπροστά στο μεγαλείο Του. Και έτσι κάθε γλώσσα να ομολογήσει φανερά, δυνατά και ξεκάθαρα ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος. Και με την ομολογία αυτή και την αναγνώριση του Ιησού Χριστού ως Κυρίου θα δοξάζεται ο Θεός Πατήρ)»[Φιλιπ. 2,5-11].

Έχω πει τα σχετικά με τους αιρετικούς(βλ. Ιερού Χρυσοστόμου, Υπόμνημα στην προς Φιλιππησίους επιστολήν, ομιλία Γ΄)· είναι πλέον η κατάλληλη ευκαιρία λοιπόν να πω και τα δικά μας. Εκείνοι λένε ότι το «οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο», σημαίνει το «να αρπάξει». Αποδείξαμε ότι αυτό είναι εντελώς ευάλωτο και ανόητο, διότι ούτε σε ταπεινοφροσύνη κανείς προτρέπει από αυτό, ούτε τον Θεό θαυμάζει κατ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά ούτε τον άνθρωπο. Τι λοιπόν συμβαίνει, αγαπητοί; Προσέχετε στα λεγόμενα τώρα. Επειδή λοιπόν πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι στερούνται του δικού τους αξιώματος, όταν είναι ταπεινόφρονες, και υποβιβάζονται και ταπεινώνονται, επισημαίνοντας αυτόν τον φόβο και επεξηγώντας ότι δεν πρέπει έτσι να διάκεινται, λέει ότι ο Θεός ο μονογενής, ο Οποίος ως απαράλλακτη και ζωντανή εικόνα του Θεού είχε τη μορφή και τη φύση του Θεού και δεν είχε τίποτε μικρότερο από τον Πατέρα, ο ίσος προς Αυτόν, δεν θεώρησε ότι είχε εξ αρπαγής την ισότητά Του προς τον Θεόν. Τι όμως σημαίνει αυτό, μάθαινε.

Ἡ ἀνάμειξις τῆς Ἀμερικανικῆς διπλωματίας εἰς Ἐκκλησιαστικὰ θέματα

Η ανάμειξις της Αμερικανικής διπλωματίας εις Εκκλησιαστικά θέματα

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Όσοι δεν έχουν ‘’λόγους’’ να αμφισβητούν την αναφορά του Οσίου Πορφυρίου στην Αμερικανική επιθυμία ανάμειξης στα της Εκκλησίας, αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο τέτοιων εξωεκκλησιαστικών παρεμβάσεων. Ειδικότερα η αμερικανική ‘’προθυμία’’ στο Ουκρανικό Εκκλησιαστικό ζήτημα, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.

Σε άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στις 5/1/2021 στη Romfea.gr με τίτλο ‘’ΟΕΟ: Η Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία αποτέλεσμα της πίεσης των ΗΠΑ’’ σημειώνοντο μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Στην προσωπική σελίδα του στο Twitter, ο κ. Πομπέο δήλωσε ότι διαβεβαιώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υποστήριξαν τη διεθνή αναγνώριση της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας, αναφέρει το Τμήμα Πληροφοριών και Παιδείας της Ουκρανικής Ορθόδοξου Εκκλησίας. «Διαβεβαιώνω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν τη διεθνή αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και βοήθησα τον Μητροπολίτη (Επιφάνιο Ντουμένκο) να αποφύγει τη ρωσική επιρροή», έγραψε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στο Twitter. Σύμφωνα με τον ίδιο, «αποφάσισε σε πολλά μέτωπα (στον αγώνα) με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης και της θρησκευτικής ελευθερίας». (Πηγή: Τμήμα Εξωτερικών Σχέσεων της Εκκλησία της Ουκρανίας)’’.

Σε ποια ‘’ρωσική επιρροή’’ αναφέρεται ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ; Υπάρχει αμφιβολία ότι η έγνοια τους ήταν τα γεωπολιτικά συμφέροντά τους και η όσο το δυνατό μεγαλύτερη ‘’αποκοπή’’ από την Εκκλησία της Ρωσίας;

14 Αὐγούστου. Προεόρτια τῆς κοιμήσεως τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, Μιχαΐου τοῦ προφήτου (η΄ π.Χ. αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης η΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ι΄ 12-23).

Α Κορ. 10,12      Ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάναι βλεπέτω μὴ πέσῃ.

Α Κορ. 10,12             Ας τα έχωμεν, λοιπόν, υπ' όψιν αυτά ημείς οι σημερινοί Χριστιανοί, ώστε εκείνος που νομίζει, ότι στέκεται καλά εις την πίστιν, ας προσέχη μήπως πέση, όπως έπεσαν οι Εβραίοι τότε.

Α Κορ. 10,13      πειρασμὸς ὑμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ μὴ ἀνθρώπινος· πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν.

Α Κορ. 10,13             Πειρασμός βέβαια μεγάλος έως τώρα δεν σας έχει καταλάβει, ειμή μόνον μικροπειρασμοί προσωρινοί, τους οποίους ημπορεί να υποστή και να υπερνικήση ο άνθρωπος. Εάν δε στο μέλλον παρουσιασθον μεγάλοι πειρασμοί, μη λησμονείτε, ότι είναι αξιόπιστος ο Θεός, ο οποίος δεν θα σας αφήση να πειρασθήτε παραπάνω από την δύναμιν σας, αλλά μαζή με τον πειρασμόν θα ανοίξη και διέξοδον, ώστε να βγήτε από τον περιρασμόν και θα σας δώση την δύναμιν να τον υπομείνετε.

Ἀκούετε, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται; (π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης)

Ἀκούετε, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται;

π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ἡ ἡμετέρα Ἐκκλησία θέλουσα νά τονίσῃ ὅτι ἡ διαφύλαξις, ὁμολογία, διακήρυξις καί ὑπεράσπισις τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι τό οὐσιῶδες καθῆκον τοῦ ἐπισκόπου, κατά τό τυπικόν τῆς χειροτονίας ὑποχρεώνει τόν ἐκλεγέντα νά σταθῇ εἰς τό μέσον τοῦ ἱεροῦ ναοῦ καί νά ἀπαγγείλῃ τό «πιστεύω» διά διακηρύξεως τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί ἀποκηρύξεως ὅλων τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι προσέβαλον καί προσβἀλλουν τά ὀρθά δόγματα.

Ἐναντίον αὐτῶν βοᾷ ὁ ἐψηφισμένος τό ἀνάθεμα!

Ἀκούετε, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται;

Διά μέσου ὑμῶν ὁ Ἥλιος τῆς Ὀρθοδοξίας πρέπει νά λάμπῃ εἰς τάς ψυχάς τοῦ ποιμνίου σας. Δέν ἐπιτρέπεται ν’ ἀφήνηται κανένα νέφος κακοδοξίας καί πλάνης νά σκιάζῃ τόν ἥλιον τοῦτον.

Ἀκούετε καί πάλιν, ὦ ἅγιοι ἐπίσκοποι καί μητροπολῖται;

Μιὰ ἀπελπισμένη γυναῖκα ποὺ δὲν περίμενε σωτηρία ἀπὸ πουθενά....

Σε μία τέτοια πολυθρόνα ο Άγιος μας Αμφιλόχιος,αφημένος στο απόλυτο βίωμα της νοεράς προσευχής, είδε στην Ικαρία τη γυναίκα που ετοιμαζόταν να αυτοκτονήσει και έφυγε τρέχοντας και πήγε στο λιμάνι και πήρε το πλοίο και την έσωσε ……