Ἡ δοξολογία εἶναι ἡ τέλεια προσευχή, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀγωνία γιά τά πνευματικά δείχνει ὀλιγοπιστία; Νά συγκρινόμαστε μέ τούς ἄλλους; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἀμεριμνησία-Η ἀμεριμνησία ὁδηγεῖ στήν ἐπιθυμία του Θεοῦ, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (κθ'), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀμεριμνησία-Η ἀμεριμνησία ὁδηγεῖ στήν ἐπιθυμία του Θεοῦ, Ἁγ. Διαδόχου Φωτικῆς-Λόγος ἀσκητικὸς (κθ'), Φιλοκαλία τόμος Α', 

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 10-7-2024

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Ἡ μεγάλη εἴσοδος καί ὁ φθόνος (ἑρμηνεία θείας λειτουργίας), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ μεγάλη εἴσοδος καί ὁ φθόνος (ἑρμηνεία θείας λειτουργίας), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 03-05-2012

 

Ἡ ἐνδυμασία - Ἐσωτερική ἀταξία & ἐξωτερική ἐμφάνιση, Ἁγ. Παϊσίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἐνδυμασία - Ἐσωτερική ἀταξία & ἐξωτερική ἐμφάνιση, Ἁγ. Παϊσίου, 10-7-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὅλα γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ (ἑρμηνεία θείας λειτουργίας), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὅλα γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ (ἑρμηνεία θείας λειτουργίας), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 26-04-2012

 

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου Eὐχὴ ψιθυριστὰ ἢ μὲ τὸν νοῦ;

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

Γέροντα, πῶς εἶναι καλύτερα νὰ λέω τὴν εὐχή; Φωναχτά, ψιθυριστὰ ἢ μὲ τὸν νοῦ;

– Ἂν τὴν λὲς φωναχτά, θὰ κουράζεσαι καὶ γρήγορα θὰ ἀποκάμης.

Γι’ αὐτὸ νὰ τὴν λὲς πότε ψιθυριστὰ καὶ πότε μὲ τὸν νοῦ. Ἡ εὐχὴ μὲ τὸν νοῦ εἶναι τὸ καλύτερο· ἐπειδὴ ὅμως δὲν μποροῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ τὴν λένε συνέχεια μὲ τὸν νοῦ, βοηθάει νὰ τὴν λέη κανεὶς καὶ ψιθυριστά, σὰν μιὰ προπαίδεια.

Μπορεῖς νὰ ἀρχίζης νὰ τὴν λὲς ψιθυριστά, νὰ συνεχίζης μὲ τὸν νοῦ καὶ ὕστερα πάλι ψιθυριστὰ καὶ πάλι μὲ τὸν νοῦ.

Νὰ κάνης αὐτὴν τὴν ἐναλλαγή, μέχρι νὰ καταλήξη ἡ εὐχὴ νὰ γίνεται μόνο μὲ τὸν νοῦ, νὰ γίνη δηλαδὴ νοερά, ὅπως καὶ λέγεται «νοερὰ προσευχή». Τότε προσεύχεται κανεὶς μὲ τὸν νοῦ του καὶ ἡ καρδιά του σκιρτᾶ, ἀγάλλεται· φθάνει στὸν θεῖο ἔρωτα, ζῆ οὐράνιες καταστάσεις.

Ἡ ἀρίθμησις τῶν τριῶν ἡμερῶν τῆς Ταφῆς καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου

Η αρίθμησις των τριών ημερών της Ταφής και της Αναστάσεως του Κυρίου

Απόδοση στην Νεοελληνική Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΔ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ, Τόμος Α΄ («καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς» (Α΄ Κορινθ. 15, 4) υποσημ. 313)

Την αρίθμηση των τριών ημερών της ταφής και της αναστάσεως του Κυρίου την αντιλήφθηκαν με διαφορετικό τρόπο άλλοι πατέρες. Η καταμέτρηση όμως που κάνει ο θείος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, στο βιβλίο το ονομαζόμενο «Οδηγός» και στην ερώτηση ρνβ΄(152), παρμένη από τον Σεβήρο, είναι πιο ενδεδειγμένη και πιο κατάλληλη από όλες τις άλλες, διότι είναι σύμφωνη: α΄ με την Αγία Γραφή. β΄ με την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο γ΄ με την τάξη της αγίας Εκκλησίας και δ΄ με την από κοινού παράδοση των ανθρώπων.

Λέει λοιπόν αυτός ότι κάθε μέρα συνηθίζουμε να αριθμούμε από το απόγευμα της ίδιας ημέρας μέχρι το απόγευμα της επόμενης μέρας, με αποτέλεσμα η ημέρα να ενώνεται με την προηγούμενη νύχτα και όχι με την επόμενη. Και να γίνονται η προηγούμενη νύχτα και η ακολουθούσα ημέρα ένα ημερονύκτιο και ένα σώμα και μια ημέρα. Δηλαδή, οι είκοσι τέσσερις ώρες της προηγούμενης νύχτας και της ακολουθούσης ημέρας, στο σύνολό τους, να γίνονται και να ονομάζονται μία ημέρα. Οπότε, όποιος πρόκειται να κάνει κάποιο έργο, σε μια από αυτές τις είκοσι τέσσερις ώρες, όποια κι αν τύχει να είναι η ώρα, θεωρείται πως το έκανε το έργο μέσα σ΄ αυτήν την ημέρα.

Έχοντας λοιπόν όλα αυτά ως προϋποτιθέμενη γνώση, αφού ο Κύριος ξεψύχησε κατά την ενάτη ώρα της Παρασκευής επάνω στον Σταυρό, κατέβηκε στην καρδιά της γης μαζί με την θεοϋπόστατη ψυχή του, καθώς ο ίδιος προείπε, και στα κατώτερα μέρη της γης, όπως λέει ο απόστολος Παύλος, από τότε μετριούνται τα τρία ημερονύκτια της ταφής και της αναστάσεώς Του. Άρα, επειδή η Μεγάλη Παρασκευή, η οποία ακόμη κρατούσε, όταν ο Κύριος εξέπνευσε, και δεν ήταν ακόμη απόγευμα, αφού ήταν ενάτη η ώρα, επειδή, λέω, η Μεγάλη Παρασκευή ενώνεται με την προηγούμενη νύχτα, άρα, οι δυο μαζί, η προλαβούσα νύχτα και η επόμενη ημέρα, είναι μια εικοσιτετράωρη ημέρα. Γι΄ αυτό λέμε ότι ο Κύριος έμεινε στην κοιλιά της γης όλη την ημέρα της Παρασκευής και όλη την προηγούμενη νύχτα, που ενώνεται με την Παρασκευή, δημιουργώντας από το μέρος το όλον.

Καὶ κατέστρεψε τὰς πόλεις,...την περίχωρον...τους κατοικοῦντας...και τα ἀνατέλλοντα ἐκ τῆς γῆς" (Γέν. ἰθ’ 25)

Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος

“Και κατέστρεψε τας πόλεις,…την περίχωρον…

τους κατοικούντας…και τα ανατέλλοντα εκ της γης” (Γεν. ιθ’ 25)

Αυτές τις τραγικές, γιά την Ορθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα, ημέρες βιώνουμε πρωτόγνωρα ασεβείς και υβριστικές καταστάσεις του μεταπτωτικού, σαρκικού, ειδωλολάτρη και υλόφρονα ανθρώπου.

Ειδικά η ιστορική και αγιοποτισμένη συμπρωτεύουσα.

Με αποκορύφωμα την ημέρα μνήμης των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου με την “παρέλαση” των αόρατων!

Δεν επιθυμώ να αναλύσω κάτι ή να κρίνω πράξεις, θεωρίες και προθέσεις.

Ίσως δεν υπάρχει πιά ο απαιτούμενος χρόνος. Μακάρι, όμως, να πέσω έξω σ’ αυτό ώστε να κερδίσουμε λίγο ακόμα χρόνο μετανοίας.

Ἀπάντηση σὲ δημοσίευμα παπικοῦ «κληρικοῦ»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 1η Ιουλίου 2024

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΑΠΙΚΟΥ «ΚΛΗΡΙΚΟΥ»

Έχουμε ήδη κατ’ επανάληψη επισημάνει την πλήρη και από πάσης απόψεως χρεοκοπία του Παπισμού, ο οποίος από ζώσα Τοπική Εκκλησία της Δύσεως, εντεταγμένη στο ενιαίο εκκλησιαστικό Σώμα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, εξέπεσε δυστυχώς στην κατάσταση της αιρέσεως, με δεκάδες φρικτές κακοδοξίες, τις οποίες επεσώρευσε διά μέσου των αιώνων, με αποτέλεσμα να απογυμνωθεί από την θεία Χάρη και εν συνεχεία να εκφυλλισθεί σε έναν εγκόσμιο πολιτικοθρησκευτικό οργανισμό, δομημένο στον βάρβαρο μεσαιωνικό Φραγκισμό.

Πριν από λίγες ημέρες, (11.6.2024), ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σεραφείμ έστειλε ένα αφυπνιστικό, αλλά και οδυνηρό για τον Παπισμό δημοσίευμα προς το διαδίκτυο, με τίτλο: «Τα διαχρονικά εγκλήματα του Παπισμού κατά της ανθρωπότητας είναι αδιαμφισβήτητα!», ως απάντηση στον παπικό «αρχιεπίσκοπο» κ. Ιωάννη Σπιτέρη, σε δικό του δημοσίευμα με τίτλο: «Μερικές αλήθειες για την Ιερά Εξέταση». Πρόκειται για ένα δημοσίευμα στο οποίο είναι εμφανής η προσπάθεια του παπικού «κληρικού» να απομειώσει το εύρος και την σκληρότητα των βασανιστηρίων και των εγκλημάτων της Ιεράς Εξέτασης, διά των οποίων βρήκαν τραγικό θάνατο εκατομμύρια άνθρωποι στα 700 χρόνια της λειτουργίας του απάνθρωπου και αντιευαγγελικού αυτού θεσμού.

Στο ως άνω δημοσίευμα δυστυχώς ο κ. Σπιτέρης δεν απήντησε. Ώφειλε όμως να το πράξει, ακολουθώντας την προτροπή του αποστόλου «έτοιμοι δε αεί προς απολογίαν παντί τω αιτούντι υμάς λόγον περί της εν ημίν ελπίδος», (Α΄ Πετρ. 3,15). Προτίμησε την σιωπή, η οποία όμως, τι άλλο μπορεί να σημαίνει παρά αδυναμία ανατροπής των λεχθέντων; Ο Σεβασμιώτατος, ασκώντας κριτική στο άρθρο του παπικού «αρχιεπισκόπου» κ. Ι. Σπιτέρη, παρέθεσε αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία, για να δείξει στον ίδιο και στο ατυχές ποίμνιό του, την δεινή θέση τους με απώτερο στόχο τη μετάνοιά τους και φυσικά τη διαφύλαξη του Ορθοδόξου πληρώματος από τις πλάνες του Παπισμού, που οδηγούν στην απώλεια, αλλά και από κάθε ιστορική παραχάραξη.

ΚΑΤΗΧΗΣΗ A΄. ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΟΥ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ

ΚΑΤΗΧΗΣΗ A΄.

Ότι πρέπει να μη ζούμε ανέμελα, αλλά να προσέχουμε τους εαυτούς μας και να είμαστε έτοιμοι σε κάθε στιγμή.

Πατέρες μου και αδελφοί και τέκνα μου, εάν βέβαια ο αγώνας γινόταν για κάτι άλλο από τα σωματικά και γήινα, θα μπορούσαμε ίσως ν’ αρκεστούμε στο παρόν για το οποίο μιλήσαμε πολλές φορές, εκπληρώνοντας έτσι το καθήκον μας. Επειδή όμως πρόκειται για την ψυχή, η οποία είναι αθάνατη και θα τιμωρηθεί ή θα επαινεθεί αιώνια, για την αρετή ή την κακία της, όπως είπε κάποιος από τους αγίους, είναι ανάγκη, εκτός από αυτά που ειπώθηκαν, να πούμε και άλλα, και εκτός από τις κατηχήσεις που έγιναν, να κάνουμε και άλλες κατηχήσεις, και να το κάνουμε αυτό όσο αναπνέουμε, για να μπορέσουμε με τον τρόπο αυτόν να περισώσουμε τις ψυχές μας από τον κόσμο αυτόν που είναι πονηρός, εξαιτίας των επιθέσεων των αόρατων εχθρών.

Περάσαμε λοιπόν, παιδιά μου, και τις εορτές που ήδη τελείωσαν, και εννοώ τις εορτές των Θεοφανείων και Επιφανίων του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και ο χρόνος προχωρεί έφιππος και μας σύρει προς το τέλος της παρούσας ζωής. Ποιος λοιπόν είναι αυτός, όπως πολλές φορές λέμε, που πιστεύει ότι δεν χάνει τον καιρό του με την ανέμελη ζωή του και τα πανούργα τεχνάσματα του διαβόλου; Ποιος βαδίζει προσέχοντας, χωρίς να παρασύρεται από την ανεμελιά, ετοιμαζόμενος κάθε μέρα για τον θάνατο, συμπαρασύροντας τον εαυτό του και παρουσιάζοντας καθαρό το έργο του, και το πνευματικό και το σωματικό, μπροστά στον παντοδύναμο Θεό;

Ποιος είναι αυτός που σηκώνει τα μάτια της ψυχής στον ουρανό και βλέπει τα κάλλη αυτών που υπάρχουν εκεί, αμυδρά βέβαια, και μεταθέτει όλο τον έρωτα του στην επιθυμία του γι’ αυτά εκεί, συμπορευόμενος μετέωρος μαζί με τις ανώτατες δυνάμεις, και μη θεωρώντας για τον σκοπό αυτόν τίποτε δυσάρεστο, αλλά υποφέροντας και τη βρισιά και την ταπείνωση και την κακοπάθεια και την πείνα και τη δίψα και το κρύο και τη ζέστη, και κυλιόμενος μέσα στην αδελφότητα σαν άγιος λίθος, όπως είναι γραμμένο;

11 Ἰουλίου. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος (†451). Ὄλγας ἰσαποστόλου (†969), Νεκταρίου ὁσιομάρτυρος τοῦ ἐκ Βρυούλων (†820). Σωφρονίου ὁσίου τοῦ ἐν Ἔσσεξ Ἀγγλίας (†1993). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἁγίας, Κυριακῆς ις΄ ἐπιστολῶν (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10).

Β Κορ. 6,1          Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς

Β Κορ. 6,1                 Συνεργαζόμενοι δε με τον Θεόν δια να συμφιλιωθή με αυτόν ο κόσμος, σας παρακαλούμεν να προσέξετε, μήπως ματαίως και ανωφελώς δεχθήτε την χάριν του Θεού.

Β Κορ. 6,2          λέγει γάρ· καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας-

Β Κορ. 6,2                Αι ευκαιρίαι της σωτηρίας παρέρχονται. Διότι η Γραφή λέγει· “εις κατάλληλον και ευπρόσδεκτον καιρόν σε ήκουσα και σε εδέχθην και εις περίοδον, που προσφέρεται προς σωτηρίαν, σε εβοήθησα”. Ιδού τώρα είναι ο κατάλληλος και ευπρόσδεκτος καιρός, ιδού τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας.

Ἡ εἴσοδος εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν

 Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὑπάρχουν κληρικοί, ἀλλὰ καὶ «εὐσεβεῖς» λαϊκοί, οἱ ὁποῖοι δραστηριοποιοῦνται στὸ ποιμαντικό, φιλανθρωπικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο της, χωρὶς ὅμως ἡ συμμετοχή τους νὰ ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς δὲν θὰ τὴν ἀναγνωρίσει, γιὰ νὰ εἰσέλθουν στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Εἶναι συγκλονιστικὸς καὶ ἀποκαλυπτικὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ μπεῖ ὅποιος λέει «Κύριε, Κύριε, ἀλλὰ ὅποιος κάνει τὸ θέλημα τοῦ οὐράνιου Πατέρα μου» (Ματθ. ζ΄ 21).

Στὴν πρώτη κατηγορία εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἐργάζονται στὴν Ἐκκλησία ὡς ἐπαγγελματίες, τηροῦν γνωστοὺς κανόνες καὶ ἐξωτερικοὺς τύπους, ἐνῷ στὴν προσωπική τους ζωὴ... δὲν ἐφαρμόζουν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Πρόκειται γιὰ εὐρέως διαδεδομένο φαινόμενο. Οἱ συγκεκριμένοι ἄνθρωποι βλέπουν τὴν Ἐκκλησία ὡς ἐπαγγελματικὸ χῶρο καὶ ὄχι ὡς ἱερό, ὅπου λατρεύεται ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς πιστούς. Ἀκολουθοῦν τὴν τακτικὴ τῶν Φαρισαίων καὶ Γραμματέων τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Δείχνουν τὴν «καλὴ» εἰκόνα τους πρὸς τοὺς ἀνυποψίαστους ἀνθρώπους, κρύβοντας τὴν ἄθλια πραγματικότητα μὲ τὴν ὑποκρισία, τὰ ρητορικὰ λόγια καὶ τὶς ψευτοευγένειες. Αὐτοὺς ὁ Χριστὸς τοὺς ἀποκλείει ἀπὸ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Δὲν τοὺς γνωρίζει καὶ τοὺς διώχνει ἀπὸ κοντά του, γιατί ἀντιστρατεύονται στὸ νόμο τοῦ Θεοῦ.

Στὴ δεύτερη ὅμως κατηγορία τὰ πράγματα εἶναι ἐντελῶς διαφορετικά. Οἱ ἄνθρωποι τηροῦν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ταπεινά, δίχως προβολή, χωρὶς νὰ ἐπιδιώκουν δόξα, ἱκανοποίηση ἐπιθυμιῶν καὶ ἐγωιστικοὺς σκοπούς. Τὰ χαρίσματά τους τὰ θέτουν στὴν ὑπηρεσία τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι στὴν κοινωνική τους ἀνάδειξη καὶ προβολή. Αὐτοὶ μὲ βεβαιότητα θὰ εἰσέλθουν στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του ἦταν γεμᾶτα ἀπὸ τὴν πίκρα τῆς συκοφαντίας καὶ τῶν διωγμῶν(Αγ.Ιωάννης Μαξίμοβιτς)

Πολλοί πιστοί, ευσυνείδητοι κληρικοί και σεβαστοί από όλο τον κόσμο ιεράρχες απέρριπταν ή και μισούσαν ακόμη τον Άγιο Ιωάννη (Μαξίμοβιτς) ενόσω ζούσε.

Τον έβριζαν ανοιχτά μόλις έμπαινε στην Εκκλησία, του φώναζαν πως ήταν αλαζόνας και πλανεμένος και τον παρομοίαζαν με τον άσχημο χαρακτήρα του πατρός Φέραποντ από τους Αδελφούς Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν γεμάτα από την πίκρα της συκοφαντίας και των διωγμών. Μερικές φορές ο Άγιος Ιωάννης προκαλούσε φθόνο, δυσμενείς κριτικές ή δυσφορία στους ανθρώπους, όταν τους φερόταν αυστηρά, εμμένοντας στους εκκλησιαστικούς κανόνες.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ, 11-7-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ, 11-7-2024 

https://www.youtube.com/live/qI_wLJWGhF8?si=yZ9QY0FCCBNBAcT3

κάτω ἀπο τὶς φτεροῦγες τοῦ ἀγαπημένου τους Κυρίου...

Ευλογημένοι είναι εκείνοι που σ' αυτή την ζωή αγάπησαν τον Χριστό και έμαθαν να επικαλούνται το όνομά Του μέρα και νύχτα, μαζί με την ανάσα και τον χτύπο της καρδιάς τους.

Πάνω από την άβυσσο θα γνωρίσουν ποιον πρεπει να καλέσουν για βοηθεια .

Θα ξέρουν ποιό όνομα να επικαλεστούν.