Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Κυριακή 21 Απριλίου 2019

Κυριακή τῶν Βαΐων (:Κατά Ιωάννην 12,1-18) , ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα. Μέρος Τρίτο


  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (:Κατά Ιωάννην 12,1-18)

       Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟ
               ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
                        ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 12,20-26]
    «σαν δέ τινες λληνες κ τν ναβαινόντων να προσκυνήσωσιν ν τ ορτ(:Ανάμεσα σε εκείνους που συνήθως ανέβαιναν στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσουν κατά την εορτή του Πάσχα ήταν τότε και μερικοί Έλληνες προσήλυτοι)»[Ματθ.12,20].
    Παρευρίσκονταν στην εορτή οι Έλληνες αυτοί διότι σχεδόν πλησίαζαν να γίνουν προσήλυτοι. Όταν λοιπόν διαδόθηκε η φήμη ότι ήλθε ο Ιησούς, λένε: «Θέλουμε να δούμε τον Ιησού». Ο Φίλιππος λοιπόν έρχεται πρώτος τον Ανδρέα, επειδή προηγείτο στο δρόμο από αυτόν και του το ανακοινώνει. Αλλά ούτε αυτός παίρνει από μόνος του πρωτοβουλία· διότι είχε ακούσει τον λόγο του Ιησού που έλεγε: «ες δν θνν μ πέλθητε(:Μην πάτε σε δρόμο που θα σας οδηγήσει σε χώρα που κατοικούν ειδωλολάτρες, και μην μπείτε σε πόλη που ανήκει σε Σαμαρείτες)»[Ματθ.10,5] · για τον λόγο αυτό αφού το συζήτησε με τον μαθητή, το αναφέρει στον Διδάσκαλο· διότι και οι δύο ανέφεραν το αίτημα αυτό των Ελλήνων σε Αυτόν. Και Εκείνος τι λέγει; «λήλυθεν ρα να δοξασθ υἱὸς το νθρώπου.μν μν λέγω μν, ἐὰν μ κόκκος το σίτου πεσν ες τν γν ποθάν, ατς μόνος μένει· ἐὰν δ ποθάν, πολν καρπν φέρει (:Ήλθε η ώρα που όρισε ο Θεός, σύμφωνα με το προκαθορισμένο σχέδιό Του, για να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου με το θάνατό Του και την Ανάληψή Του, οπότε και θα αναγνωρισθεί ως Μεσσίας και από τους εθνικούς. Τι σημαίνει «λήλυθεν ρα»; Έλεγε «ες δν θνν μ πέλθητε (:μη μεταβείτε προς τους εθνικούς)», αφαιρώντας από τους Ιουδαίους κάθε πρόφαση αγνωμοσύνης και τους συγκρατούσε.
     Επειδή λοιπόν οι μεν Ιουδαίοι επέμεναν στην απείθεια, ενώ οι εθνικοί ήθελαν να προσέλθουν, «καιρός είναι πλέον», λέγει, «να προχωρήσω προς το Πάθος, εφόσον όλα έχουν εκπληρωθεί». «Διότι εάν επρόκειτο στους πρώτους μεν να αφιερώνουμε το ενδιαφέρον και την φροντίδα μας, ενώ είναι ανυπάκουοι και απείθαρχοι, και την ίδια στιγμή να μη δεχόμαστε τους δεύτερους, ενώ εκείνοι εκφράζουν την επιθυμία να προσέλθουν, οι ενέργειες αυτές δε θα ήταν αντάξιες της δικής μας κηδεμονίας». Επειδή λοιπόν επρόκειτο να αφήσει τους μαθητές Του να μεταβούν πλέον στα έθνη μετά τη σταύρωσή Του και βλέπει τους εθνικούς να προσέρχονται πριν οι μαθητές μεταβούν προς αυτούς, λέγει: «Καιρός είναι να βαδίσω προς τον σταυρό»· δεν τους άφησε δηλαδή προηγουμένως, για να αποτελεί αυτό μαρτυρία για αυτούς, διότι μέχρι τότε που Τον απομάκρυναν με τα έργα τους, μέχρι τότε που Τον σταύρωσαν, δεν είπε «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τ θνη(:Λοιπόν πηγαίνετε και κάνετε μαθητές σας όλα τα έθνη)»[Ματθ.28,19]  αλλά ««ες δν θνν μ πέλθητε(:σε δρόμο, που οδηγεί προς τα ειδωλολατρικά έθνη, μην πορευτείτε)»[Ματθ.10,5] και «οκ πεστάλην ε μ ες τ πρόβατα τ πολωλότα οκου σραήλ(:Δεν με απέστειλε ο Πατέρας μου παρά για τα χαμένα πρόβατα του ισραηλιτικού γένους)»[Ματθ. 15,24] και «οκ στι καλν λαβεν τν ρτον τν τέκνων κα βαλεν τος κυναρίοις(:Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το ρίξει στα σκυλάκια[Ματθ.15,26].
    Επειδή ωστόσο Τον μίσησαν και τόσο πολύ Τον μίσησαν, ώστε να Τον θανατώσουν, ήταν περιττό να φροντίζει για εκείνους εφόσον εκείνοι Τον αποστράφηκαν με τα έργα τους· εφόσον Τον αρνήθηκαν, λέγοντας: «οκ χομεν βασιλέα ε μ Καίσαρα(:Δεν έχουμε άλλον βασιλιά παρά μόνο τον Καίσαρα)»[Ιω.19,15].Δηλαδή τότε πλέον τους άφησε, όταν αυτοί Τον άφησαν. Για τον λόγο αυτό λέγει: «ποσάκις θέλησα πισυναγαγεν τ τέκνα σου ν τρόπον πισυνάγει ρνις τ νοσσία αυτς π τς πτέρυγας, κα οκ θελήσατε(:Πόσες φορές θέλησα να μαζέψω τα παιδιά σου με μια στοργή σαν εκείνη που έχει η όρνιθα όταν περιμαζεύει τα πουλιά της κάτω από τα φτερά της˙ και δεν θελήσατε)»[Ματθ.23,37].

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου-Τό περιστατικό-Θεολογική ἑρμηνεία τῆς εἰκόνας...

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ - ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ...

 
Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.
     Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)
     Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ

Ὄρθρος Μεγάλης Δευτέρας (:Ματθ.21,18-43) Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Πρῶτο (Ματθ.21,18-22):Η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ]


ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ (:Ματθ.21,18-43)    

           ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
               ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 [Μέρος πρώτο (Ματθ.21,18-22):Η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ]

   «Τ καιρ κείν, πανγων ᾿Ιησος ες τν πλιν, πενασε(:Κι όταν το πρωί επέστρεφε στην πόλη, πείνασε[Ματθ.21,11]. Μα πώς πεινά ο Κύριος πρωί-πρωί; Όταν το επέτρεψε στη σάρκα, τότε αυτή φανερώνει και το πάθος της.
   «κα δν συκν μαν π τς δο, λθεν π᾿ ατν, κα οδν ερεν ν ατ, ε μ φλλα μνον κα λγει ατ· Μηκτι κ σο καρπς γνηται ες τν αἰῶνα. Κα ξηρνθη παραχρμα συκ((:Και μόλις είδε κάποια συκιά στο δρόμο, ήλθε κοντά της, αλλά δεν βρήκε τίποτε επάνω της παρά μόνο φύλλα, ακριβώς όπως και η συναγωγή των Ιουδαίων τότε είχε να επιδείξει μόνο φύλλα και εξωτερικούς τύπους, όχι όμως και καρπούς αρετής. Και για να δώσει μάθημα για το ποια θα είναι η κατάληξη κάθε ανθρώπου άκαρπου σαν τη συκιά, λέει σ’ αυτήν: Να μην ξαναβγάλεις ποτέ πια καρπό. Κι αμέσως ξεράθηκε η συκιά)».
    Άλλος ευαγγελιστής λέει ότι δεν ήταν ακόμη η εποχή των καρπών[Μαρκ.11,13: «ο γρ ν καιρς σύκων(:Διότι δεν ήταν η εποχή των σύκων. Αλλά η συκιά εκείνη ούτε άγουρα σύκα είχε πάνω της)]· εάν όμως δεν ήταν καιρός των καρπών, πώς ο ευαγγελιστής Μάρκος λέγει ότι ο Ιησούς πείνασε, είδε από μακριά τη συκιά και «λθεν ε ρα τι ερήσει ν ατ(:ήλθε μήπως βρει τίποτε να φάει)»[Μαρκ.11,13]; Άρα γίνεται φανερό ότι αυτό ήταν σκέψη των μαθητών Του, αφού ακόμη πνευματικά ήσαν ατελείς, καθόσον σε πολλές περιπτώσεις οι ευαγγελιστές γράφουν τις σκέψεις των μαθητών Του. Όπως ακριβώς λοιπόν αυτό ήταν σκέψη των μαθητών Του, έτσι και ήταν δική τους σκέψη το να νομίζουν ότι  γι΄αυτόν τον λόγο την καταράστηκε, επειδή δηλαδή δεν είχε καρπό.
    Για ποιο λόγο, λοιπόν, την καταράστηκε; Εξαιτίας των μαθητών Του, ώστε να λάβουν θάρρος. Επειδή δηλαδή παντού ευεργετούσε και δεν τιμωρούσε κανένα, αλλά έπρεπε και την τιμωρητική Του δύναμη να δείξει, για να γνωρίσουν και οι μαθητές Του και οι Ιουδαίοι, ότι μπορεί να ξηράνει και αυτούς που θα Τον σταυρώσουν, αλλά με τη θέλησή Του τους συγχωρεί και δεν τους ξηραίνει, και επειδή αυτό δεν ήθελε να το φανερώσει στους ανθρώπους, απέδειξε την τιμωρητική ενέργειά Του στο φυτό.
    Όταν λοιπόν κάτι παρόμοιο συμβαίνει σε τόπους ή σε φυτά ή σε άλογα ζώα, μην εξετάζεις με λεπτομέρεια τα πράγματα, ούτε να λες: «Πώς λοιπόν ήταν δικαιολογημένη η ξήρανση της συκιάς, εάν δεν ήταν καιρός των καρπών»; Διότι αυτό είναι δείγμα της χειρότερης μωρολογίας· αλλά πρόσεχε το θαύμα και θαύμαζε και δόξαζε τον θαυματουργό Κύριό μας. Διότι και για τους χοίρους που πνίγηκαν πολλοί το είπαν αυτό, εξετάζοντας εάν αυτό ήταν δίκαιο, αλλά ούτε και στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσέξουμε τα λόγια τους, καθόσον και αυτά ήταν άλογα ζώα, όπως ακριβώς και εκείνο φυτό άψυχο.

Μία θολή καί θλιβερή ἀνάμνηση: Ὁ "Θάνατος τοῦ Ἰησοῦ" τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ

Αυτές τις ημέρες λαμβάνουμε ανώνυμες προσκλήσεις για να συμμετάσχουμε στην ετήσια «Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού» από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά (εφεξής ΜτΙ).

Η θρησκεία των ΜτΙ έχει τις απαρχές της στις ΗΠΑ του 19ου αιώνα, ως ακραία παραφυάδα μίας νέας προτεσταντικής κίνησης με εσχατολογικές εμμονές και χιλιαστικές αντιλήψεις. (Αντβεντισμός: ανέμεναν στις μέρες τους τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού). Βασικό κληροδότημα του προτεσταντικού υποβάθρου των ΜτΙ είναι, μεταξύ άλλων, η κακόδοξη θέση απέναντι στα Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδιαίτερα της ιερωσύνης και της Θ. Ευχαριστίας. Θα σταθούμε εδώ, με την ευκαιρία της αναφερόμενης σύναξης των ΜτΙ.
Σε αντίθεση με τους Διαμαρτυρόμενους, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τη δωρεά του Χριστού μας διατηρώντας αναλλοίωτη τη συνείδηση και πίστη ότι μεταλαμβάνουμε το ίδιο το Σώμα και Αίμα Του, όπως μεταβάλλονται κατά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στη Θ. Λειτουργία που τελεί ο Ιερέας με την δοθείσα σ’ αυτόν Χάρη της ιερωσύνης. Τούτο το πράττουμε καθ’ υπόδειξη και εντολή του Κυρίου «τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἑμὴν ἀνάμνησιν»[1]. Η ανάμνηση όμως της σταυρικής Του θυσίας και Ανάστασης σφραγίζεται ως Θ. Ευχαριστία με τη διαβεβαίωση: «ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς»[2]· και «ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις»[3].
Επομένως η Εκκλησία του Χριστού ανέκαθεν παρέλαβε και τηρεί τη φρικτή αυτή παρακαταθήκη της Θ. Ευχαριστίας, α) ως ανάμνηση του Κυριακού Δείπνου, της μετ’ αυτό σταυρώσεως και Αναστάσεως του Χριστού και όλης εν γένει της ενσάρκου οικονομίας του και β) για να μετέχει στη ζωή του ενανθρωπήσαντος Χριστού δια της αληθούς βρώσεως και πόσεως της σαρκός και αίματός Του.
Είναι γνωστό ότι ο Προτεσταντισμός γεννήθηκε ως η οργισμένη απάντηση, το “όχι”, στη σκαιότητα και τις ωμότητες του αιρετικού - παπικού ιερατείου.

Κυριακή τῶν Βαϊων (:Κατά Ιωάννην 12,1-18) ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα, Μέρος Δεύτερο


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (:Κατά Ιωάννην 12,1-18)

       Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟ
               ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
                        ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ

[ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 12,11-19]

   Πώς λοιπόν ο Κύριος, ενώ δεν κυκλοφορούσε φανερά στην Ιουδαία και αναχωρούσε στην έρημο, πάλι εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα με θάρρος; Αφού έσβησε τον θυμό τους με την αναχώρησή Του, επιστρέφει πλέον αφού είχε καταπαύσει ο θυμός τους. Άλλωστε το πλήθος το οποίο βάδιζε μπροστά Του και αυτό το οποίο Τον ακολουθούσε, ήταν αρκετό για να τους δημιουργήσουν αγωνία και ανησυχία· διότι κανένα άλλο θαύμα δεν τους προσέλκυσε τόσο, όσο το θαύμα της αναστάσεως του Λαζάρου.
     Και άλλος επίσης Ευαγγελιστής συμπληρώνει ότι «πορευομένου δ ατο πεστρώννυον τ μάτια ατν ν τ δ(:Και καθώς ο Κύριος προχωρούσε, άλλοι μαθητές και συνοδοί Του έστρωναν κάτω στον δρόμο τα ρούχα τους, για να περάσει πάνω από αυτά)»[Λουκ. 19,36]· και ότι «κα εσελθόντος ατο ες εροσόλυμα σείσθη πσα πόλις λέγουσα· τίς στιν οτος;(: Κι όταν ο Ιησούς μπήκε στα Ιεροσόλυμα, ξεσηκώθηκαν όλοι οι κάτοικοι της πόλεως λέγοντας: ‘’Ποιος είναι αυτός;”)»[ Ματθ.21,10]· με τόση μεγάλη τιμή εισερχόταν στην πόλη της Ιερουσαλήμ.
    Και το έκανε αυτό αφενός μεν προτυπώνοντας προφητεία, αφετέρου δε εκπληρώνοντας προφητεία, και το ίδιο πράγμα υπήρξε αρχή της μιας προφητείας και τέλος της άλλης· διότι το μεν «επατε τ θυγατρ Σιών, δο βασιλεύς σου ρχεταί σοι πραΰς κα πιβεβηκς π νον κα πλον υἱὸν ποζυγίου(:Πείτε στη θυγατέρα Σιών, δηλαδή την Ιερουσαλήμ: ‘’ιδού ο βασιλιάς σου, ο Μεσσίας, έρχεται σε σένα πράος και καθισμένος πάνω σε γαϊδούρι και σε πουλάρι, γέννημα ζώου που μπήκε σε ζυγό’’)»[Ματθ. 21,5] και «Χαρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· κήρυσσε, θύγατερ ερουσαλήμ· δο βασιλες σου ρχεταί σοι, δίκαιος κα σζων ατός, πραΰς κα πιβεβηκς π ποζύγιον κα πλον νέον(:Χαίρε λοιπόν παρά πολύ, κόρη μου Σιών, διαλάλησε Ιερουσαλήμ· ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται σε σένα δίκαιος, λυτρωτής και σωτήρας, πράος, καθισμένος επάνω σε ένα υποζύγιο, σε ένα νεαρό πουλάρι)»[Ζαχ.θ΄9] ήταν σημείο εκπληρώσεως προφητείας, το να καθίσει όμως επάνω σε όνο, ήταν πράγμα που προδιατύπωνε το μέλλον, ότι δηλαδή επρόκειτο να έχει υπό την εξουσία Του το ακάθαρτο ως τότε γένος των εθνικών[:των ειδωλολατρών].

Ὁ Ἱερός Ναός εἶναι χῶρος λατρείας καί προσευχῆς καί ὄχι χῶρος κοσμικῶν συναντήσεων καί συζητήσεων.





– Ο Ιερός Ναός είναι χώρος λατρείας και προσευχής. Δεν είναι χώρος κοσμικών ή κοινωνικών συναντήσεων και συζητήσεων.

– Πριν μπεις μέσα σκέψου πού πρόκειται να μπείς και τί πρόκειται να κάνεις. Η ενδυμασία μας δεν πρέπει να προκαλεί αλλά να είναι συμβατή και κατάλληλη με την ιερότητα του χώρου.

– Μπαίνεις μέσα με σιωπή και αργά βήματα βγάζοντας τα χέρια σου από τις τσέπες και δεν τα κρατάς ενωμένα πίσω σου. Επίσης απενεργοποιείς το κινητό σου τηλέφωνο. 
 – Είναι παράδοση στην Εκκλησία να γονατίζουμε κατά την στιγμή που εκφωνείται το «Τά Σά έκ τῶν Σών» δείχνοντας την πίστη και τον σεβασμό μας στην κάθοδο του Αγίου Πνεύματος εκείνη την ιερή στιγμή.(Σημ. Τις Κυριακές δεν γονατίζουμε γιατί είναι Αναστάσιμη ημέρα).


– Φροντίζεις να μην ενοχλείς τους άλλους είτε με άσκοπες κινήσεις, είτε με θόρυβο ή με την παρατεταμένη τακτοποίησή σου . Δεν κάνουμε επιτηδευμένες κινήσεις που μας διαφοροποιούν από τους άλλους με σκοπό την επίδειξη πίστεως. 


«Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ: ΑΝΩ ΣΧΩΜΕΝ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ»
– Είναι ευλαβική και ευλογημένη η συνήθεια να κρατούμε βιβλιαράκι της θείας Λειτουργίας , ώστε και συνειδητά να συμμετάσχουμε και να κατανοούμε τα τελούμενα και να συγκρατούμε το μυαλό μας.
– Ποτέ όμως δεν πρέπει η φωνή μας να καλύπτει την φωνή του ψάλτη ή να γίνεται αιτία να δυσανασχετούν οι διπλανοί μας. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε λέμε τις ευχές και τις εκφωνήσεις του ιερέα. Το Πιστεύω είναι ομολογία πίστεως και λέγεται από όλους μαζί τους εκκλησιαζόμενους.

Οἱ «Νεήλυδες» πνευματικοί

ΟΙ «ΝΕΗΛΥΔΕΣ» ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ

     «Δυστυχώς κατόρθωσε ο σατανάς, “εκ δεξιών” αυτή τη φορά, να βάλει στη σκέψη των περισσότερων ιεραρχών της Εκκλησίας μας ότι, δήθεν, οι αγιορείτες πνευματικοί δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των σημερινών χριστιανών, ότι υστερούν στη μόρφωση, ότι είναι αυστηροί και ασυγκατάβατοι. Κι έτσι πέρασε αυτό το μεγάλο Μυστήριο της Εξομολογήσεως σε “νεήλυδες” (=νεοφερμένους) θεολόγους που δεν έχουν καν την παραμικρή ιδέα από έμπρακτη αρετή και από βαθύτερη ψυχολογία· που αρκούνται σε μερικές ωραίες νουθεσίες, ρυθμίζοντας κατά το δοκούν (όπως τους κατέβει!) τις σχέσεις του πιστού προς τη θρησκεία του.

Θά ἤθελα πολύ νά ἥμουν τό γαϊδουράκι.....

Θα ήθελα πολύ να είμαι το γαϊδουράκι που κουβάλησε τον Χριστό και έπειτα ας ψοφούσα!   (Οσιος Παϊσιος)

 http://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/04/blog-post_870.html?m=1

21 Ἀπριλίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Κυρ. Βαΐων. (Φιλιπ. δ΄ 4-9).
Φιλιπ. 4,4           Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε.
Φιλιπ. 4,4                 Χαίρετε πάντοτε με την αγίαν και πλουσίαν χαράν, που δίδει ο Κυριος· πάλιν θα πω· χαίρετε.

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible