Ο Χριστός αποδέχεται τις εικόνες και δεν τις απορρίπτει, αφού ο ίδιος Χριστός έδωσε αποτυπωμένο το πρόσωπό Του σε μαντήλι 2 φορές.
Πώς μερικοί διατείνονται και λένε ότι η προσκύνηση των εικόνων είναι ειδωλολατρεία;
Η πρώτη φορά που έδωσε ο Χριστός το πρόσωπο Του σε μαντήλι ήταν όταν ανέβαινε την οδό του Μαρτυρίου προς τον Γολγοθά, μία γυναίκα, η Βερονίκη, Του καθάρισε τον ιδρώτα από το πρόσωπο με ένα μαντήλι και ο Χριστός ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, άφησε το πρόσωπό Του, πάνω στο μαντήλι. Υπάρχει μέχρι σήμερα αυτό το μαντήλι. Όσοι πάτε στα Ιεροσόλυμα και ανεβείτε την οδό του Μαρτυρίου, στο αριστερό σας χέρι θα δείτε το σπίτι της Βερονίκης, εκεί όπου ο Χριστός σκούπισε με το μαντήλι τον ιδρώτα Του.
Η δεύτερη φορά που έδωσε ο Χριστός το πρόσωπό Του σε μαντήλι, ήταν όταν ο βασιλιάς Άβδαρος, από την Έδεσσα της Συρίας, είχε μάθει, ότι κάποιος στο Ισραήλ κάνει παράξενα θαύματα και έστειλε τον ζωγράφο του, να ζωγραφίσει το πορτραίτο του, για να δει ποιός είναι αυτός ο άνθρωπος. Ο βασιλιάς έπασχε από λέπρα. Μαζί με τον ζωγράφο, έστειλε στο Χριστό και μια επιστολή, χωρίς βέβαια να γνωρίζει ότι ο Χριστός είναι ο Θεός. Η επιστολή αυτή έγραφε: «Αυτά που μαθαίνω για σένα, θέλω να πιστεύω, ότι ή Θεός είσαι ή υιός Θεού! Δεν μπορεί άνθρωπος να κάνει τέτοια θαύματα που κάνεις εσύ. Ακόμα πληροφορούμαι ότι εκεί που είσαι, θέλουν να σε εξοντώσουν, δεν σε παραδέχονται. Εγώ είμαι σε ένα μικρό κρατίδιο, έχω ένα μικρό βασίλειο, όμως αν ήθελες, την μοίραζα μαζί σου».
Πράγματι ο ζωγράφος πήγε στα Ιεροσόλυμα και βρήκε τον Ιησού. Καθώς μιλούσε στον κόσμο άρχισε να τον ζωγραφίζει, όμως όταν προχωρούσε λίγο, άλλαζε η όψη του Χριστού και έπρεπε να σβήσει την αρχική ζωγραφιά και να ξαναρχίσει πάλι από την αρχή. Καθώς όμως προχωρούσε, άλλαζε πάλι η όψη Του, με αποτέλεσμα να μην κατορθώσει να Τον ζωγραφίσει.
Όταν ο Χριστός τελείωσε την διδασκαλία Του, κάλεσε το ζωγράφο να πάει κοντά Του και του λέει, να του δώσει το μαντήλι του και σε αυτό το μαντήλι ο Χριστός σκούπισε το πρόσωπό Του και άφησε σε αυτό την μορφή Του. Είναι το λεγόμενο «Ιερό Μανδήλιο» και η Εκκλησία μας το γιορτάζει στις 16 Αυγούστου.
Παίρνοντας το μαντήλι ο ζωγράφος, του λέει ο Χριστός:
- Να πεις στον βασιλιά σου, με την λέπρα θα γίνει μερικώς καλά και έπειτα από κάποιο καιρό θα στείλω Απόστολό Μου, για να τον κάνει πλήρως καλά. Επέστρεψε ο ζωγράφος στον βασιλιά Άβγαρο και του έδωσε το μαντήλι. Ο βασιλιάς το ασπάστηκε και έγινε κατά 80% από την λέπρα καλά. Μόνο στο κεφάλι του είχε μείνει η λέπρα. Μετά την Ανάσταση του Χριστού, πήγε στον βασιλιά Άβγαρο ο Απόστολος Θαδδαίος, ο οποίος τον Βάπτισε και έφυγε η υπόλοιπη λέπρα του. Έτσι ο βασιλιάς πίστεψε στο Χριστό.
Το μαντήλι αυτό το κορνίζωσε ο Άβγαρος σε μεγάλο ταμπλό και το έβαλε στην είσοδο της πόλεως του, ώστε να το προσκυνούν οι κάτοικοι της πόλεως. Το μαντήλι αυτό το κατέστρεψε αργότερα, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου