Ἐκοιμήθη ὁ Ρουμάνος στάρετς π. Ἰουστῖνος Πίρβου
Ἐγεννήθη εἰς τὸ χωρίον Πέτρου Βόδα τὴν 10ην Φεβρουαρίου 1919, ἐκάρη μοναχὸς εἰς τὴν Ἱ. Μονὴν Ντουράου τὸ 1936, συμμετεῖχεν ὡς ἐφημέριος εἰς τὸ Ἀνατολικὸν Μέτωπον τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, ἐν συνεχείᾳ ἀπὸ τὸ 1948 ἕως τὸ 1964 ἐφυλακίσθη διὰ δραστηριότητα ἐναντίον τοῦ κομμουνισμοῦ καὶ τοῦ ἀθεϊσμοῦ.
Ὅταν ἀπεφυλακίσθη, μεταξὺ 1966 – 1975 ἔζησεν εἰς τὴν Ἱ. Μονὴν Σέκου καὶ κατὰ τὸ διάστημα 1975 – 1991 εἰς τὴν Ἱ. Μονὴν Μπίστριτσα (νομὸς Νεάμτς). Τὸ Φθινόπωρον τοῦ 1991 ἔθεσε τὸ θεμέλιον λίθον τῆς Ἱ. Μονῆς Πέτρου Βόδα καὶ τὸ 1999 τῆς γυναικείας Ἱ. Μ. Πάλτιν.
Ἦτο γνωστὸς διὰ τὴν προσήλωσίν του εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν καὶ διὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἦτο πνευματικὸς περίπου 1500 μοναχῶν. Εἶναι χιλιάδες οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ἐπήγαιναν νὰ ἐξομολογηθοῦν, νὰ συμβουλευθοῦν καὶ νὰ πάρουν τὴν εὐχήν του. Παρὰ τὴν ἡλικίαν του καὶ τὰ σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας, ποὺ εἶχε, συνέχιζε νὰ δέχεται κόσμο καθημερινῶς.
Ἡ ψυχή του τώρα ἀγάλλεται εἰς τὰ οὐράνια σκηνώματα μὲ τοὺς ἁγίους μάρτυρας καὶ ὁμολογητάς, ποὺ τόσον ἠγάπησε.
Συχνὰ ἔλεγε: «Ἡ Λειτουργία καὶ τὰ Μυστήρια θὰ δώσουν δύναμη στοὺς χριστιανοὺς νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν πεῖνα καὶ νὰ προστατευθοῦν ἀπὸ πᾶν κακό, εὑρισκόμενοι ὑπὸ τῇ Σκέπῃ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Νὰ λέτε τὴν Εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ ἢ τὸ τῇ Ὑπερμάχῳ.
Στὴ φυλακὴ αὐτὲς οἱ προσευχὲς μᾶς ἔσωσαν καὶ δὲν ὑποχωρήσαμε μπροστὰ στὸ κόκκινο θηρίο. Ὁ πραγματικὸς χριστιανὸς ὅμως δὲν περιμένει τὸν πόλεμο ἢ τὸν διωγμό, γιὰ νὰ φροντίση τὴν ψυχή του. Τὸν ἀληθινὸ χριστιανὸ δὲν τὸν ἐνδιαφέρει πότε θὰ ἀρχίση ὁ πόλεμος ἢ ὁ διωγμός.
Εἶναι πάντοτε ἕτοιμος νὰ ὑποδεχθῇ τὸν Οὐράνιο Νυμφίο μὲ τὸ καντήλι τῆς ψυχῆς ἀναμμένο, ψάχνει νὰ δῆ πῶς θὰ θυσια στῆ γιὰ τὸν πλησίον του καὶ γιὰ τὸ Θεό. Ὁ ἀληθινὸς χριστιανὸς ψάχνει τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν μέσα του καὶ δὲ φοβᾶται τίποτα σὲ αὐτὸν τὸν πρόσκαιρο κόσμο. Γι᾽ αὐτὸν ἡ λύπη εἶναι χαρὰ καὶ ὁ σταυρὸς Ἀνάσταση».
Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1982, 5 Ιουλίου 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου