Μία ἀπάντηση στὴν Θεολογικὴ Ἀκαδημία τοῦ Βόλου

Ἀπὸ τὸν μακαριστὸ π. Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο: 

"περὶ μεταπατερικῆς - συναφειακῆς θεολογίας"

Ἀνάμεσα στὰ πολὺ σημαντικὰ καὶ ἐνδιαφέροντα, ποὺ λέει ὁ μακαριστὸς Γέροντας, ὑπάρχει καὶ μία ἀναφορά του στὰ ὅσα συμβαίνουν στὶς ἔσχατες καὶ ἀποκαλυπτικὲς ἡμέρες μας, ἰδίως μὲ τὶς βλάσφημες καὶ αἱρετικὲς θέσεις τῆς «Θεολογικῆς Ἀκαδημίας» τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος περὶ μεταπατερικῆς, νεοπατερικῆς καὶ συναφειακῆς θεολογίας, καὶ ἡ ὁποία ἀναφορὰ ἀποτελεῖ, νομίζουμε, ἀπάντησι στὶς καινοφανεῖς καὶ φλήναφες θέσεις τῆς Ἀκαδημίας. 

Ἡ ὁμιλία αὐτὴ ἐξεφωνήθη τὴν Κυριακὴ 21 Νοεμβρίου 1982 στὴν Ἱ. Μονὴ Ἁγίου Δημητρίου Κομνηνείου Στομίου, μὲ τίτλο «Σκιαγράφησις τοῦ προσώπου καὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τέλος τοῦ 13ου κεφ. τῆς Ἀποκαλύψεως». Στὸ σημεῖο αὐτό, ἂν μᾶς ἐπιτρέπεται, μποροῦμε, κατὰ τὴν ταπεινή μας γνώμη, νὰ κάνουμε λόγο γιὰ τὸ προφητικὸ - προορατικὸ χάρισμα, ποὺ διέκρινε τὸν μακαριστὸ γέροντα, ἔφ᾽ ὅσον πρὶν ἀπὸ τόσα χρόνια (1982) προεῖδε τί θὰ γινόταν στὶς ἡμέρες μας (2013).

Παραθέτουμε παρακάτω τὸ συγκεκριμένο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Γέροντος, τὸ ὁποῖο ἔχει ὡς ἑξῆς:

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ θὰ κηρύξη, ἀγαπητοί, τὴν ἔναρξι τῆς νέας ἐποχῆς εἰς τὴν γῆν, ἡ ὁποία θὰ διαδεχθῆ τὴν χριστιανικὴ ἐποχή, δημιουργώντας ἴσως μία τρίτη διαθήκη. Ἔχομε τὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἔχομε τὴν Καινὴ Διαθήκη, καὶ θὰ δημιουργήση μία τρίτη διαθήκη. 

Αὐτὸ τὸ κακόδοξο δόγμα περὶ τρίτης διαθήκης εἶναι παλαιὸ καὶ τὸ ἀναφέρει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ὅμως μὴ σᾶς κάνει ἐντύπωσι αὐτό. Δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ...

αὐτὸ ποὺ ἤδη ζοῦμε. Ἀκοῦστε περὶ τίνος πρόκειται.

Ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ τρίτη διαθήκη• εἶναι ἡ καλλιεργουμένη κατὰ κόρον στὶς ἡμέρες μας ἀντίληψι περὶ ἀπαρχαιώσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ, ποὺ ὑποστηρίζουν κοσμικοὶ κύκλοι, κοσμικοὶ ἄνθρωποι καὶ οἰκουμενιστικοὶ κύκλοι. Ὅταν σᾶς λέγουν, ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς παλαίωσε, ἐχρεωκόπησε, ὅτι πλέον δὲν ἔχει σὲ τίποτα νὰ μᾶς προσφέρη καὶ νὰ μᾶς μιλήση, ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς δὲν ἔχει πλέον ἰσχύ, εἶναι ἀπηρχαιωμένος• μία καινούργια κατάστασι πρέπει νὰ δημιουργήσουμε, αὐτὸ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἡ τρίτη διαθήκη. Ὑπάρχει, λοιπόν, αὐτὴ ἡ κατάστασις.

Ἐξ ἄλλου τί εἶναι αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Δανιὴλ ὁ προφήτης «Καὶ ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον» (Δαν. 7,25); «Ἀλλοιῶσαι νόμον», νὰ ἀλλοιώση τὸν νόμον. 

Εἶναι ἡ τρίτη διαθήκη. Οἱ Πατέρες καὶ οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας θὰ θεωροῦνται ξεπερασμένοι. Σᾶς εἶπα, μὲ μελαγχολικὸ τρόπο, μήπως ὁ Ἀντίχριστος κάθεται καὶ σὲ χριστιανικοὺς λαούς; Τὸ ἀναφέρει, ἀγαπητοί μου, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος αὐτό. Ἀλλὰ μὲ ποιά ἔννοια; Ὄχι μὲ τὴν ἔννοια ὅτι θὰ καθίση τότε ὁ Ἀντίχριστος. Ἀφοῦ λέγει ὁ ἅγιος Κύριλλος «μὴ γένοιτο» τέτοιο πρᾶγμα. Ὄχι. Ἀλλά, μὲ τὴν ἔννοια τῶν ὑπηρετῶν τοῦ Ἀντιχρίστου. 

Ὅταν ὑπάρχουν ὀρθόδοξοι κληρικοί, ποὺ εἶναι κρυφοὶ οἰκουμενισταὶ ἢ μασόνοι ἢ μασονίζοντες ἢ αἱρετικοί –δὲν φαίνονται μὰ εἶναι–, εἴτε πατριάρχαι εἶναι αὐτοὶ εἴτε ἐπίσκοποι εἶναι –δὲν ξέρω τί εἶναι– εἴτε ἀρχιμανδρῖται - πρεσβύτεροι –δὲν ξέρω τί εἶναι, διάφοροι, ὅ,τι εἶναι–, καὶ οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ λέγουν πράγματα αἱρετικὰ (ὅπως ἐπὶ παραδείγματι «οἱ ἱεροὶ κανόνες εἶναι ξεπερασμένοι», «τὸ Πηδάλιο δὲν ἔχει καμμιά σημασία καὶ ἀξία», «οἱ νηστεῖες νὰ καταργηθοῦν», «ἡ ἐγκράτεια θεωρεῖται παρῳχημένο πρᾶγμα», «σήμερα ζοῦμε σὲ μία Νέα Ἐποχή• πρέπει τοὺς νέους νὰ τοὺς δοῦμε μὲ ἄλλο μάτι• μποροῦν νὰ ζοῦν τὴν γενετήσια ζωὴ» κ.λπ. κ.λπ.), πέστε μου, μήπως καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κάθονται ὄργανα τοῦ Ἀντιχρίστου;

Κάνει ἐντύπωσι ὅτι ὁ Θεὸς σὲ κάθε ἐποχὴ ἔχει τοὺς ἁγίους του; Γιατί λέτε; Γιὰ νὰ δίδη τὴν ἀπάντησι εἰς τοὺς πιστούς, ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ λέμε ὅτι οἱ ἅγιοι εἶναι ξεπερασμένοι. 

Σὲ κάθε αἰῶνα θὰ δώση πολλοὺς ἀγίους. Στὸν 20ὸν αἰῶνα ἔδωσε τὸν ἅγιο Νεκτάριο. Πολὺ ὀρθὰ καὶ χαρακτηριστικὰ χαρακτηρίσθηκε «ὁ ἅγιος τοῦ αἰώνα μας». Προσέξτε! Εἶναι τυχαῖο αὐτὴ ἡ ταλαίπωρη Μαγδαληνὴ ἡ ἡγουμένη, ποὺ ὑβρίζει τὸν ἅγιο Νεκτάριο; Εἶναι τυχαῖο αὐτό; Δὲν εἶναι τυχαῖο. Εἶναι αὐτὴ ἡ ἀντίδρασι τοῦ σατανᾶ. Δαιμονοκρατούμενη γυναίκα εἶναι• τὸ λέγω ἐλεύθερα, γιατὶ τὴν ἔχει καταδικάσει ἡ Ἐκκλησία μας καὶ τὴν ἔχει ἀφορίσει. Διότι δὲν θὰ ἀνέχεται ὁ Ἀντίχριστος νὰ ὑπάρχη ἅγιος, ἐπειδὴ θὰ ὑποστηρίζη ὅτι ἡ ἁγιότης εἶναι ἀπηρχαιωμένο πρᾶγμα• εἶναι ἀπηρχαιωμένο, γιατὶ ἀπηρχαιωμένο εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο• δὲν μπορεῖ τὸ Εὐαγγέλιο νὰ κάνη ἁγίους… Ἀλλὰ ὁ Θεὸς θὰ δίνη ἁγίους σὲ κάθε ἐποχή, γιὰ νὰ δίδη τὴν ἀπάντησι, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο δὲν εἶναι ἀπηρχαιωμένο.

«Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω».

ἐπιλογή 

 πρεσβύτερος ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς

Χριστιανική Σπίθα, Μάιος 2013

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/06