Δέν πρέπει κανείς νά ζητᾶ τροφές οὔτε κάτι πού προξενεῖ ὄρεξι, ἀλλά μόνον τόν Θεό

    Ο Αόρατος πόλεμος

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑ΄  Δέν πρέπει κανείς νά ζητᾶ τροφές οὔτε κάτι πού προξενεῖ ὄρεξι, ἀλλά μόνον τόν Θεό

Να διαλέγης πάντοτε τα βάσανα και τις θλίψεις και να αγαπάς να έχης χαρά μερικών φιλιών και υπερασπίσεων που δε σου προξενούν καμμία ωφέλεια στην ψυχή και να χαίρεσαι να είσαι υπό την εξουσία άλλων και να εξαρτάσαι από την θέλησι άλλων. Το κάθε τι πρέπει να σου γίνεται αιτία και λόγος να πορεύεσαι προς τον Θεό και κανένα πράγμα να μην σε εμποδίζη από τον δρόμο αυτόν. Αυτή πρέπει να είναι η χαρά σου, δηλαδή το κάθε πράγμα για σένα να αποτελή πικρία και μόνο ο Θεός να είναι η ανάπαυσίς σου. Όλα σου τα βάσανα να τα αναφέρης στον Θεό. Αγάπα τον και πρόσφερέ του όλη σου την καρδιά χωρίς κανένα φόβο και αυτός θα βρή τρόπο να σου διαλύση όλες τις αμφιβολίες και να σε ανορθώση και αν ακόμη έπεσες. Τελειώνοντας σου λέγω εν συντομία:

Αν εσύ αγαπάς τον Θεό, θα λάβης κάθε μισθό. Πρόσφερε τον εαυτό σου σ αυτόν τον Θεό ως θυσία με ειρήνη και με ηρεμία πνευματική. Γιά να συνεχίσης όμως καλύτερα την πορεία και να παραμείνης χωρίς κούρασι και ταραχή, πρέπει σε κάθε σου βήμα να παραχωρής την θέλησί σου στην θέλησι του Θεού. Και όσο περισσότερο την υποτάσσεις, τόσο περισσότερο θα λάβης. Η θέλησίς σου πρέπει να είναι διατεθειμένη με τέτοιον τρόπο, ώστε να θέλης κάθε τι που θα το θέλη και ο Θεός και να μη θέλης τίποτε, αν δεν το θέλη ο Θεός. Πάντοτε και σε κάθε σου υπόθεσι να ανανεώνης την πρόθεσι και απόφασι της ψυχής σου, το να είσαι δηλαδή αρεστός στον Θεό. Πρόσεξε να μην αποφασίσης ποτέ για κανένα σου πράγμα που πρόκειται να ακολουθήση έξω από εκείνην την ώρα στην οποία βρίσκεσαι, διότι δε γνωρίζεις τι θα προκύψη την επόμενη ημέρα» (Παρ. 27,1), αλλά να κρατάς ελεύθερο τον εαυτό σου. Δεν εμποδίζεται όμως κανένας γι αυτό να προσέχη με φρόνιμη επιμέλεια σ εκείνο που του χρειάζεται, σύμφωνα με την θέσι και το επάγγελμά του. Διότι αυτή η προσοχή και φροντίδα είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και δεν εμποδίζει την ειρήνη, ούτε την αληθινή Πνευματική πρόοδο. Σε όλες σου τις υποθέσεις να αποφασίσης να κάνης εκείνο που μπορείς και εκείνο που πρέπει και είσαι υποχρεωμένος να κάνης, και μην ενδιαφέρεσαι και ασχολήσαι σε ό,τι συμβαίνει έξω από τον εαυτό του. Εκείνο που μπορείς να κάνης πάντοτε, είναι το να προσφέρης την θέλησί σου στον Θεό και να μην επιθυμής περισσσότερα, έχοντας πάντοτε την ελευθερία αυτή και όντας ξεκομμένος από όλα τα μέρη (το οποίο μπορείς να έχης σε κάθε καιρό και σε κάθε τόπο), θα χαίρεσαι την ειρήνη και την ησυχία. Στην ειρήνη αυτή του Πνεύματος συνίσταται το μεγάλο εκείνο καλό που εσύ ακούς από τις θείες Γραφές, και η οποία ελευθερία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παραμονή του εσωτερικού ανθρώπου στον εαυτό του, χωρίς να εξαπλώνη ή να επιθυμή να ψάχνη κάποιο πράγμα έξω από τον εαυτό του. Ώστε όλο εκείνο το διάστημα κατά το οποίο εσύ θα παραμένης με τον τρόπο αυτόν ελεύθερος, θα απολαμβάνης συγχρόνως και εκείνην την θεϊκή και ανεκδιήγητη χαρά, που είναι η βασιλεία του Θεού, που είναι μέσα μας, όπως είπε ο Κύριος· «η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας» (Λουκ. 17,21).

 Αναδημοσίευση από: http://www.phys.uoa.gr/~nektar/

http://www.oodegr.com/oode/biblia/aor_pol1/kef2.htm