|
Η Ηγουμένη
Ευγενία εκοιμήθη. Έκλεισε τα μάτια και άφησε πίσω της, όχι μόνο τις 35
αδελφές κόρες της, αλλά όλους εκείνους που την αγάπησαν και ζητούσαν το
άγγιγμα της ταπεινοφροσύνης της. Άφησε πίσω της ανθρώπους που τη σεβάστηκαν,
αλλά και όσους την κυνήγησαν και την πολέμησαν.
Άφησε τα ανθρώπινα και πορεύθηκε στα επουράνια. 35 μοναχές πονούν τώρα, για
τη μεγάλη απώλεια, αν και γνωρίζουν ότι ήδη η «μανούλα» τους, όπως συνήθιζαν
να την αποκαλούν, βρίσκεται κοντά στους Αγίους που υπηρέτησε επί χρόνια
ολάκερα.
Η Λέσβος θρηνεί και μαζί της κάθε γωνιά της γης, όπου η χάρις των Αγίων της
Μονής στις Καρυές της Θερμής, είχε διαδοθεί.
Χθες το πρωί τελέσθη Θεία Λειτουργία και το σώμα της τέθηκε σε λαϊκό
προσκύνημα μέχρι σήμερα το πρωί, όπου μετά τη Θεία Λειτουργία στις 11 π.μ.,
θα τελεσθεί η νεκρώσιμος ακολουθία.
ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ
Τα πρώτα δείγματα της 15χρονης τότε Ειρήνης Κλειδαρά ότι θ ακολουθούσε τα
δύσβατα μονοπάτια της μοναχικής ζωής, φάνηκαν, όταν οι γονείς της ψάχνοντάς
την, αφού την είχαν χάσει για ώρες ολόκληρες, τη βρήκαν τελικά γονατισμένη
στο υπόγειο του σπιτιού τους, να επικαλείται τον Απόστολο Παύλο, λέγοντας
«Απόστολε Παύλε, κάνε με σαν εσένα».
Η ιεραποστολή, η διάδοση της πίστης και του λόγου του Θεού, ήταν το όνειρό
της. Ακολούθησαν σύμφωνα με μαρτυρίες και όσα έχουν καταγραφεί πολλά θεϊκά
σημάδια, ότι η Ειρήνη Κλειδαρά θα γινόταν η εκλεκτή που θα έπρεπε ν
ακολουθήσει το μοναχικό βίο.
Η παρουσία της Αγ. Μαγδαληνής στην εκκλησία της Γέρας, ήταν η πρώτη κρούση.
«Σε 8 ημέρες θα έχετε χαρές στο σπίτι, αλλά εσύ θ ακολουθήσεις το δικό μου
δρόμο» της είπε. Και πράγματι, έγιναν οι αρραβώνες της αδελφής της σε 8
ημέρες. Σ εκείνη, όμως, εμφανίστηκε αργότερα η Παναγία, που της ζήτησε να
πάρει μολύβι και χαρτί και να γράψει όσα της υπαγορεύσει. Όταν το όραμα
εξαφανίστηκε, η νεαρή Ειρήνη διηγήθηκε στη μητέρα της τα όσα συνέβησαν
δείχνοντας και το γραμμένο χαρτί. Αναζήτησαν ερμηνεία. Απευθύνθηκαν στο
Μυτιληναίο, καθηγητή στη Θεολογική Σχολή, ο οποίος τους παρέπεμψε στο Δεσπότη
Ναυπλίου Χρυσόστομο. Με τη σειρά του εκείνος, διαβάζοντας τα αποσπάσματα του
Ευαγγελίου που ήταν γραμμένα καθ υπόδειξη της Παναγίας, είπε: «Όταν γίνουν
όλα αυτά, προσευχήσου και για μένα. Ο δρόμος σου είναι να γίνεις μοναχή».
Την αναλαμβάνει ο Γέροντας Κορνήλιος στη Χίο, για να της διδάξει το
«Ηγουμενεύειν». Θεϊκό όραμα εμφανίζεται στο Γέροντα και του λέει ότι η νεαρή
που θα μαθητεύσει δίπλα του θα καρεί μοναχή και θα της δοθεί το όνομα Ευγενία
Αγάπη. Χρίζεται τελικά Ηγουμένη στην Αγία Σκέπη στη Χίο.
Το 1959 βρέθηκαν τα Άγια Λείψανα του Αγ. Ραφαήλ, το 1960 του Αγ. Νικολάου και
το 1961 της Αγ. Ειρήνης. Το 1962 ιδρύεται από το Πατριαρχείο στα χαρτιά η
Ιερά Μονή Αγ. Ραφαήλ. Το ιστορικό έτσι όπως έχει καταγραφεί μιλά για παρουσία
του Αγ. Ραφαήλ στο Δεσπότη Κλεόμβροτο, ζητώντας του να στείλει επιτροπή, να
φέρει την Ευγενία Κλειδαρά ως Ηγουμένη στο μοναστήρι στις Καρυές. Η πρώτη
απάντηση της Ηγουμένης ήταν, «Εγώ είμαι Ηγουμένη στη Χίο» και σκεπτόμενη ότι
κάτι συμβαίνει προερχόμενο εκ του πονηρού, έδιωξε την επιτροπή.
Το θαύμα του οράματος επαναλήφθηκε, ζητώντας από τον δεσπότη Κλεόμβροτο, η επιτροπή
να της επιδώσει προσωπικό σημείωμα. Η αντίδραση ήταν πανομοιότυπη με την
πρώτη.
Την τρίτη φορά εμφανίστηκε ο ίδιος ο Αγ. Ραφαήλ στην Ηγουμένη Ευγενία και μετ
επιτάσεως της είπε, «έλα σου λέω».
Κάθε υποψία εξανεμίσθηκε και μαζί με την υποτακτική της Παρθενία, πήραν το
δρόμο για τις Καρυές. Το πρώτο της κελί ήταν ένα στρατιωτικό αντίσκηνο. Έτσι
ξεκίνησε και δημιουργήθηκε το μεγάλο οικοδόμημα.
ΑΓΑΠΗ
Η προσφορά της ήταν ανυπολόγιστη. Έδινε αγάπη απλόχερα, απ όπου της εζητείτο.
Το χαμόγελό της, ο γλυκός παρηγορητικός της λόγος, η γαλήνια όψη της, ήταν
γιατρειά στον ψυχικό και σωματικό πόνο εκείνων που υπέφεραν. Ενέπνεε μια
απίστευτη ηρεμία και μια ψυχική ανάταση, που μπορούσε να απαλύνει και ν
αγαλλιάσει.
«Αγάπη», έλεγε, «πολύ αγάπη μου δίνει ο κόσμος και εγώ το μόνο που μπορώ να
κάνω, είναι να προσεύχομαι γι αυτόν. Με την αγάπη και τη βοήθεια του Κυρίου,
πάντα υπάρχει λύση».
Το χαμόγελο της Ηγουμένης Ευγενίας και η συγχωρητική της καρδιά, ποτέ δεν
πάγωσαν. Ακόμα και για τους πολέμιους της. Για εκείνους που την κυνήγησαν
ανηλεώς στο πέρασμα των χρόνων. Ήξερε να συγχωρεί και να αφήνει την κακότητα
των ανθρώπων στην κρίση του Θεού. Ήξερε να στρέφει τη μία παρειά, όταν τη
ράπιζαν από την άλλη. Όταν η ανθρώπινη φύση κυριαρχούσε και τα συναισθήματα
την έπνιγαν και τη λύγιζαν, έβρισκε καταφύγιο στο αγίασμα της Μονής.
Επικαλείτο τη βοήθεια της Μεγαλόχαρης, που τους πρώτους χρόνους της παρουσίας
της στο Μοναστήρι, της είχε πει παρουσιαζόμενη μπροστά της: «Υπομένων
υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι!»
ΠΡΟΣΦΟΡΑ
Το συγγραφικό της έργο ογκώδες και γνωστό στα πέρατα της γης. Η αναγνώριση
της προσωπικότητάς της, επίσης πολύπλευρη και πολυδιάστατη. Με απλό και
κατανοητό τρόπο, οι αφηγήσεις της άγγιζαν τους πάντες: ντόπιους,
ξενιτεμένους, ξένους, μορφωμένους και αμόρφωτους, απλούς και μη. Η προσφορά
της Ηγουμένης Ευγενίας ήταν αθόρυβη κα πολλές φορές δεν έβλεπε τα φώτα της
δημοσιότητας. Πολλά έπραττε, λίγα δημοσιοποιούνταν. Απ αυτά που γνωρίζει ο
κόσμος, τα σημαντικότερα είναι: η συμβολή της στην ανέγερση του ναϋδρίου
βήματος του Απόστολου Παύλου στην Επάνω Σκάλα, του Ιερού Ναού Αγ. Θεοδώρου
του Βυζαντίου στο Στρατηγείο στην Παγανή, στη συντήρηση, αναπαλαίωση και
ανασύσταση της ιστορικής βιβλιοθήκης των Κεντρικών Λυκείων, στη δημιουργία
της δημοτικής βιβλιοθήκης Μυτιλήνης που φέρει και τ όνομά της, στην επισκευή
του δημοτικού σχολείου και νηπιαγωγείου της Θερμής, όπως και του ιατρείου της
περιοχής, του νηπιαγωγείου του Πλωμαρίου. Αδιαμφισβήτητη η στήριξη όλων των
πολιτιστικών φορέων, οπόταν ζητούσαν τη συμπαράστασή της. Όλοι θυμούνται τη
σύσταση της φιλαρμονικής του Δήμου Μυτιλήνης, την αγορά των οργάνων και τη
συντήρησή της επί μακρόν.
Επίσης, μεγάλη η αγάπη της στα παιδιά και τη νεολαία. Επένδυε στη νέα γενιά,
λέγοντας ότι αυτή οφείλουμε να στηρίξουμε, γιατί είναι το αύριο της χώρας. Κι
εκείνη φρόντιζε να ενισχύει νέους για την ολοκλήρωση των σπουδών τους, για
την επίτευξη των στόχων και των ονείρων τους. Μια αγκαλιά ανοιχτή για όλους.
Και για εκείνους που δεχόταν στο αρχονταρίκι της και όσους δεν καθίστατο
δυνατή, η όποια συνάντηση μαζί της.
Ένα χαμόγελο πλατύ και ένα απλωμένο χέρι, για να προσφέρει το δώρο και το
λόγο του Θεού: Αγάπη.
ΤΟ ΑΥΡΙΟ
Ο βίος της Ιεράς Μονής του Αγίου Ραφαήλ φαίνεται ότι προχωρά χωρίς
προβλήματα, στη μετά εποχή της Ηγουμένης Ευγενίας.
Όλα δείχνουν να κυλούν ομαλά στο Μοναστήρι, ακολουθώντας τις κανονικές
διαδικασίες.
Σύμφωνα με τους κανόνες, το ηγουμενοσυμβούλιο δέχεται τις υποψηφιότητες όσων
μοναχών είναι εγγεγραμμένες στο Μοναχολόγιο της Μονής και προσδιορίζει την ημέρα
της εκλογής. Μετά την ανάδειξη της νέας Ηγουμένης, η τελετή ενθρόνισής της
γίνεται από το Μητροπολίτη. Αυτή τη στιγμή, μέχρι τον ορισμό και επίσημα της
νέας Ηγουμένης, το ηγουμενοσυμβούλιο αποφασίζει για όποια θέματα προκύπτουν.
ΠΗΓΗ:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου