Ἀνοιχτή ἐπιστολή ἀπό τόν πατέρα ἑνός ἐγκαίρως ἀποχωρήσαντα χρυσαυγίτη πρός τούς γονεῖς ἐκείνους πού ἔχουν τά παιδιά τους στήν Χρυσή Αὐγή

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

ΕΝΟΣ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝΤΑ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Αξιότιμοι κ.κ. γονείς του Γιώργου Φουντούλη,
αξιότιμοι κ.κ. γονείς του Μάνου Καπελώνη,
αξιότιμοι κ.κ. γονείς των παιδιών που πήγαν στην Χρυσή Αυγή,
είμαι ένας απλός συνταξιούχος και πατέρας τριών παιδιών, με μεγάλη ανησυχία για το μέλλον αυτού του τόπου και για το μέλλον των παιδιών μας.

Αποφάσισα να γράψω αυτήν την επιστολή, ώστε να μάθει ο κόσμος λίγα πράγματα από όσα πέρασε η οικογένειά μου το τελευταίο διάστημα, και δεν ζητώ τίποτα από κανένα. Θέλω μόνο να προσθέσω ένα λιθαράκι για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια, την δική μου αλήθεια, έτσι όπως την έζησα.

Αγαπητέ κύριε και κυρία Φουντούλη, αγαπητέ κύρια και κυρία Καπελώνη,
γνωρίζω ότι ο πόνος σας είναι αβάσταχτος και ότι τίποτα δεν μπορεί να τον απαλύνει. Το να χάνει κανείς τα παιδιά του, και να αναγκάζεται να ζει μόνο τις αναμνήσεις και τις μνήμες του απ’ τα παιδιά, και όχι έχοντας τα δίπλα του, να μπορεί να τα αγκαλιάζει όποτε θέλει, σίγουρα είναι κάτι που μόνο όποιος το έχει βιώσει με τον πιο οδυνηρό τρόπο, μόνο αυτός το γνωρίζει.

Σας γράφω αυτές τις γραμμές, για έναν πολύ απλό λόγο: Για μια σκέψη που με βασανίζει και με κατατρώει: Για την σκέψη πως στη θέση τη δικιά σας, θα μπορούσα να ήμουν εγώ, και πως ο πόνος των οικογενειών σας θα μπορούσε να είναι πόνος και της δικής μου οικογένειας. Αν πιστεύετε ότι γνωρίζετε όλη την ιστορία με όλες τις πτυχές της, τότε δεν χρειάζεται να διαβάσετε παρακάτω. Αν όμως έχετε και την παραμικρή υποψία πως δεν σας τα έχουν πει όλα (και ποιό παιδί τα λέει όλα στους γονείς του;), τότε να μου επιτρέψετε να σας παροτρύνω να διαθέσετε τα επόμενα 5 λεπτά για να διαβάσετε αυτά που έχω βιώσει, και ίσως αυτά τα 5 λεπτά να είναι τα σημαντικότερα 5 λεπτά, στην προσπάθειά σας να καταλάβετε γιατί έγινε ό,τι έγινε, και γιατί περνάτε σήμερα αυτόν τον Γολγοθά.

Σκοπός μου δεν είναι να επαναφέρω οδυνηρά συναισθήματα. Σκοπός μου είναι να ενημερωθούν κι άλλοι γονείς, ώστε να αποφύγουν τους σκόπελους που πέρασε και η δική μου οικογένεια.

Βλέπετε, και το δικό μου παιδί είχε πλησιάσει και ήταν στην οργάνωση Χρυσή Αυγή. Προερχόμαστε από μια απλή, καθημερινή οικογένεια, μεγαλωμένοι όλοι μας με τις αξίες της φιλοπατρίας, του Χριστιανισμού και με την αγάπη και πρώτο μέλημα στην οικογένεια. Χωρίς να πολυμπλεκόμαστε με τα πολιτικά, ψηφίζαμε πάντα Δεξιά. Είμαστε άνθρωποι θρησκευόμενοι, που αγαπάνε την πατρίδα τους και που πιστεύουν ότι το κύτταρο της κοινωνίας είναι η οικογένεια, και για να είναι υγιής η κοινωνία, θα πρέπει να είναι υγιή και τα κύτταρά της, δηλαδή οι οικογένειες. Αυτό, σκέφτομαι ώρες-ώρες, είναι που μας έσωσε, και απέτρεψε το να φτάσει και στην δική μου οικογένεια κάποιο μεγάλο κακό. Το γεγονός πως με τα παιδιά, επιδιώκουμε να συζητάμε τα πάντα. Να γνωρίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές της ζωής τους και όσο το δυνατόν περισσότερα πρόσωπα από όσο υπάρχουν στις ζωές των παιδιών μας, χωρίς όμως να γινόμαστε καταπιεστικοί ή να τα πεισθαναγκάζουμε να ζήσουν όπως θα θέλαμε εμείς να ζήσουν.

Γι’ αυτό και μου έκανε εντύπωση, όταν είχα ζητήσει από τον γιο μου να φέρει στο σπίτι για να γνωρίσουμε τον, ας πούμε, κοντύτερο προς αυτόν μέλος της Χρυσής Αυγής, δίπλα στον οποίο ο γιος μου “μαθήτευε” να και λειτουργεί στα πλαίσια της οργάνωσης και των “δράσεων” της. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, και κρίνοντας από την εφημερίδα της ΧΑ που έφερνε το παιδί στο σπίτι, σχημάτισα την εντύπωση ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά, ίσως υπερβολικά, φιλοπατριωτική οργάνωση. Κάποιες απορίες μού είχαν γεννηθεί αργότερα, όταν διαβάζοντας τα περιοδικά τους, καθώς είμαι συνταξιούχος και έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο, έβλεπα πολλές αναφορές στον εθνικοσοσιαλισμό και σε ξένες προς την Ελλάδα θρησκείες. «Τι τα χρειαζόμαστε στην Ελλάδα όλα αυτά;», σκεφτόμουν, τους ρούνους, τις προσωπογραφίες του Ρούντολφ Εςς, τη Θούλη, τα μυστικιστικά τάγματα και ένα σωρό άλλα παρόμοια πράγματα, ξένα προς την Ελλάδα μας και τις παραδόσεις της. Ο γιος μου μού είπε ότι ο “εκπαιδευτής” του στη Χρυσή Αυγή είναι πολυάσχολος και ότι δεν θα μπορούσε να έλθει από το σπίτι για να συζητήσω μαζί του. Δεν έδωσα και πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό, “ε, συμβαίνουν αυτά”, είπα μέσα μου.

Ούτε αργότερα πήγε το μυαλό μου στο κακό, όταν ο γιος μου έφερνε στο σπίτι κι άλλα βιβλία και άλλα αντικείμενα που έδειχναν μια τάση, μια ροπή προς τον εθνικοσοσιαλιστικό τρόπο ζωής, όπως το καταλαβαίνω τώρα. Εχοντας αρχίσει να μαθαίνω το ίντερνετ από αρκετά χρόνια τώρα, και με την βοήθεια των ανηψιών και των άλλων παιδιών της οικογένειας, άρχισα να διαβάζω πιο συστηματικά, απλά για να κατανοήσω τι ακριβώς πρεσβεύει αυτή η οργάνωση με τους μαίανδρους και τους πυρσούς και τα στρατιωτικά ρούχα.

Το σημείο καμπής ήταν όταν άκουσα μια μέρα τον γιο μου στο τηλέφωνο να κανονίζει ένα ραντεβού στις 11.00 η ώρα το βράδι. Τον ρώτησα τι θα έκαναν τέτοια ώρα έξω, και μου απάντησε «Δεν είναι τίποτα, πατέρα, είναι προγραμματισμένες δράσεις». Η αλήθεια είναι πως κι άλλες φορές είχε λείψει απ’ το σπίτι για διήμερα ή τριήμερα, και πως κι άλλες φορές περνούσε τη νύχτα του κάπου μακριά μας. Μας έλεγε πως “πήγαιναν εκδρομές”, στη φύση, πως έκαναν αθλοπαιδιές και πεζοπορία, για καλή φυσική κατάσταση.

Τώρα, εκ των υστέρων, βλέπω και καταλαβαίνω. Γιατί, όταν είχα ήδη μάθει και διαβάσει αρκετά για την οργάνωση, κάθησα, ή έστω προσπάθησα, να συζητήσω με τον γιο μου, και του έκανα πολλές ερωτήσεις για να μου εξηγήσει όσα δεν μπορούσα να καταλάβω. Δεν λέω μεγάλες κουβέντες, αλλά ίσως αν κι άλλοι γονείς φρόντιζαν να κάνουν το ίδιο, ίσως να περιόριζαν το κακό, και όσοι έχουν ακόμα τα παιδιά τους στην ΧΑ, ποτέ δεν είναι αργά, να ξεκινήσουν και τώρα ακόμα.

Τώρα έχω την πλήρη εικόνα. Τώρα καταλαβαίνω, όταν βλέπω εκείνη τη φωτογραφία του αδικοχαμένου παιδιού, του Γιώργου Φουντούλη, νύχτα στην Πάρνηθα, μαζί με τον Κασιδιάρη και άλλους 5 μαυροφορεμένους “συναγωνιστές”, που είναι τουλάχιστον 15-20 χρόνια μεγαλύτεροι απ’ τα παιδιά μας.

Τελικά, ο γιος μου μού τα είπε όλα, ή έστω, μού είπε πολλά, διότι τους δίνουν εντολές εκεί μέσα να μην αποκαλύπτουν τα όσα βλέπουν και ακούνε. Μου είπε πως για να γίνει τακτικό μέλος της οργάνωσης, και για να έχει δυνατότητες εξέλιξης και ανεβάσματος στην ιεραρχία τους, θα έπρεπε -πως να το πω τώρα αυτό;-, θα έπρεπε να συμμετάσχει και σε κάποιες ιδιαίτερες εκδηλώσεις (“δράσεις”) με έντονα θρησκευτικό-μυστικιστικό χαρακτήρα, που προορίζονταν μόνο για τους πολύ “εκλεκτούς” και αυτούς που ξεχώριζαν στον χαρακτήρα τους. Σαν να δίνει, ας πούμε, τα διαπιστευτήριά του, και σε μια άλλου τύπου “θρησκεία” ή δοξασία ή πνευματική εκδήλωση, δεν ξέρω πως να το πω. Τότε δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα, και η “Θούλη” και τα “ερμητικά τάγματα” και οι “βόρειοι θεοί” ήταν ακατανόητα πράγματα για μένα. Και θα έπρεπε, μου έλεγε, να δώσει έναν “ιερό όρκο”, στο αίμα και στη φυλή. Παράξενα πράγματα αυτά, ακατανόητα, για έναν απλό Ελληνα και Χριστιανό, όπως είμαι εγώ. Τώρα που διάβασα, όμως, με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια, τώρα καταλαβαίνω.

Ευτυχώς, μετά από πολλές συζητήσεις, το παιδί μου πείστηκε μόνο του και αποφάσισε να απομακρυνθεί από την οργάνωση, και να μην προχωρήσει σε όσα του ζητούσαν να κάνει. Τον πίεσα, είναι αλήθεια, και μου αποκάλυψε πως τους ορμήνευαν, αν τυχόν πιαστούν απ’ την αστυνομία, να αρνηθούν ότι είναι μέλη της ΧΑ. Αυτό μπορεί να ήταν και το τελευταίο χτύπημα, που με ανάγκασε να σηκώσω τους τόνους της φωνής μου και να του πω ότι δεν έχει καμιά δουλειά εκεί μέσα. Κι ευτυχώς που έγινε έτσι, δόξα το Θεό.

Κι έτσι -το λέω με πόνο ψυχής για τους άτυχους γονείς των δυο αδικοχαμένων παιδιών-, δεν θα είναι ο γιος μου λόγου χάριν, αυτός, που όταν αργότερα γραφτεί από τον ιστορικό του μέλλοντος η ιστορία που περνάμε τώρα λόγω της δράσης της ΧΑ, εκείνος που θα εικονίζεται σε μια φωτογραφία, ξημερώματα Παρασκευής 21ης Δεκεμβρίου, ψηλά στο βουνό της Πάρνηθας, μαζί με άλλους μαυροφορεμένους, να περιμένουν την έλευση του Θεού Ηλιου.

Γιατί, μπορεί να μην το ξέρουν οι γονείς που τα παιδιά τους βρίσκονται στα χέρια της ΧΑ, αλλά η 21η Δεκεμβρίου, το “χειμερινό ηλιοστάσιο” είναι μια απ’ τις γιορτές των απανταχού πιστών του εθνικοσιαλισμού και του Χίτλερ. Είναι η μικρότερη ημέρα του χρόνου, και η αρχή που η ημέρα αρχίζει να μεγαλώνει, και ο ήλιος να παραμένει ορατός όλο και περισσότερο, μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο του Ιουνίου, όταν η ημέρα θα αρχίζει και πάλι να μικραίνει. Αυτό γιορτάζουν οι νεοναζί όλης της γης. Περιμένουν να δουν το ξημέρωμα, για να ξεδιπλώσουν την σημαία με τη σβάστικα και για να σηκώνουν το χέρι στον χιτλερικό χαιρετισμό και να φωνάξουν στον θεό-Ήλιο που ανατέλει “Ζήτω η Νίκη”, πιστοί στην κληρονομιά του “τελευταίου μεγάλου ισόθεου του 20ού αιώνα”, δηλαδή του ίδιου του Χίτλερ αυτοπροσώπως. συνεχίζουν μ’ αυτόν τον τρόπο, τον δικό του “όρκο” στα πεπρωμένα της “φυλής και του αίματος” και ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση.

Αλήθεια, τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί, γύρω στα 40, που καθημερινή ημέρα, ημέρα εργάσιμη, βράδυ Πέμπτης προς Παρασκευή πρωί, μπορούν να λείπουν απ’ τα σπίτια τους και τις οικογένειες τους, και να τρέχουν να περάσουν μια ολόκληρη νύχτα σε ένα βουνό για να ανεμίσουν τη σβάστικα και να χαιρετίσουν “Χάιλ Χίτλερ”; Μοιάζει στη φωτογραφία εκείνη, να είναι μια φυσιολογική παρέα, ο Κασιδιάρης, ένα νεαρό παιδί και 5 μεγάλοι άντρες με βλοσυρό ύφος και με το μίσος να λάμπει στα μάτια τους; Είναι φυσιολογικά πράγματα αυτά για ένα παιδί στην 3η δεκαετία της ζωής του;

Εχουν κι άλλες τέτοιες “ιερές μέρες”, όπως διάβασα στα βιβλία τους και στα περιοδικά τους. Μία είναι στις αρχές Φεβρουαρίου, κι άλλη μία στα μέσα Απριλίου. Πηγαίνουν στο γερμανικό νεκροταφείο, στο Διόνυσο, έγραψαν οι εφημερίδες, μαζί με Γερμανούς ομοϊδεάτες τους νεοναζί, και κάνουν τελετές πάνω από τους τάφους των Γερμανών στρατιωτών που είναι θαμμένοι εκεί. Ψάχνω να μάθω κι άλλα, αυτοί οι άνθρωποι είναι “μανούλες” στο να κρύβουν την αλήθεια, αλλά το δίκιο και η αλήθεια πάντα νικάνε στο τέλος.

Οπως, επίσης, δεν θα είναι το δικό μου παιδί, εκείνο, που όταν θα του κάνουν ποτέ -ευτυχώς στο πολύ μακρινό μέλλον, αφού το παιδί μου γλύτωσε προς το παρόν- το καθιερωμένο χριστιανικό μας τρισάγιο, αντί για τα γνώριμά μας καντήλια και θυμιατά και κόλλυβα και τις ευχές του παπά, που ξέρουμε όλοι απ’ τις γειτονιές μας, αντί γι’ αυτά τι είδαμε; Είδαμε να “τιμούν” τη μνήμη των αδικοχαμένων παιδιών με … ρούνες!

Ποιός γονιός, μεγαλωμένος στην εκκλησία της ενορίας του, γνωρίζει τι ακριβώς είναι η “ρούνα”; Η ρούνα, αυτό το σύμβολο που μοιάζει με αρχαιοελληνικό κεφαλαίο Ψ, φαίνεται και στη φωτογραφία, σχηματισμένη με κεριά, είναι σύμβολο του αρχαίου κελτικού αλφάβητου, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι αποκρυφιστές του Τρίτου Ράιχ. Όλοι οι νεοναζί παντού στον κόσμο το χρησιμοποιούν. Ήταν το σήμα κάποιων μονάδων των Ταγμάτων Εφόδου SA της χιτλερικής Γερμανίας. Υπάρχουν στο ίντερνετ όλα αυτά, ο καθένας μπορεί να τα βρει και να διαβάσει. Δεν ξέρω ειλικρινά πως θα ένοιωθα, αν έκαναν τέτοιο πονηρό εξωχριστιανικό “τρισάγιο” στη μνήμη των δικών μας των παιδιών, χρησιμοποιώντας αυτήν την απάτη, να “κλείνουν το μάτι” στους μυημένους μόνο. Θα ήταν σαν να μου λένε κατάμουτρα «πάρτο απόφαση, είχε γίνει πιστός ακόλουθος της θρησκείας των ναζί και του Χϊτλερ, και αυτό δεν αλλάζει, ούτε μετά θάνατον». Τρομάζω και στη σκέψη μόνο, ειλικρινά.

Οπως επίσης, χαίρομαι σαν πατέρας, αλλά και λυπάμαι για λογαριασμό άλλων πατεράδων και για τα παιδιά τους, που δεν είναι το δικό μου παιδί ο πρωταγωνιστής σε μια άλλη μεγάλη απρέπεια, από την πλευρά της οργάνωσης ΧΑ. Όλοι έχετε δει εκείνη την φωτογραφία των δυο παιδιών, του Γιώργου και του Μάνου, να ποζάρουν αποφασισμένοι στον φακό. Θα μπορούσε να είναι το δικό μου παιδί στη θέση τους, και ήταν για ένα διάστημα. Είναι το ίδιο γεροδεμένος, ευπαρουσίαστος, με ωραίο ανάστημα, ο ιδανικός για να κρατάει τις σημαίες τους και τα σύμβολά τους. Έχει επίσης μια κάποια, καλή θα έλεγα μόρφωση, ξέρει να μιλάει και να εκφέρει σωστά το λόγο και τα επιχειρήματα, και συνεπώς θα ήταν ο ιδανικός για να τον δούμε να ανεβαίνει στην ιεραρχία της ΧΑ. Όταν, όμως, είδα να δείχνει μια ιδιαίτερη προτίμηση στα μαύρα μπλουζάκια, όπως αυτό στη φωτογραφία που το φοράει ο Μάνος, άρχισα να αναρωτιέμαι. Είναι απλά μόδα ή είναι “κώδικας ντυσίματος”; Γιατί έχουν τέτοιες εμμονές μ’ αυτά τα πράγματα; Και όλα αυτά τα γοτθικά γράμματα στα γερμανικά, τι λένε και τι συμβολίζουν;

Τώρα έμαθα. Αν δείτε τα παιδιά σας να πληρώνουν, ακριβά μάλιστα, για να αποκτήσουν μπλούζα της μάρκας LONSDALE, που το γράφει μάλιστα με μεγάλα γράμματα στο στήθος, μην το προσπεράσετε. Αυτή η μάρκα είναι ιδιαίτερη προτίμηση για όλους τους νεοναζί απανταχού στη γη, γιατί αν φορέσεις από πάνω μια ζακέτα λόγου χάριν, αυτό που θα φαίνεται, θα είναι περίπου τα γράμματα “NSDAP”, που ως γνωστόν είναι τα αρχικά του εθνικοσοσιαλιστικού χιτλερικού κόμματος. Γονείς, το νου σας! Δεν έχουμε καμιά δουλειά εμείς να διαφημίζουμε το γερμανικό νεοναζιστικό κόμμα, και να πληρώνουμε από πάνω τα πανάκριβα αυτά ρούχα!

Τα πράγματα είναι χειρότερα, με αυτό το μπλουζάκι που ανάφερα πριν, στην γνωστή φωτογραφία των 2 παιδιών, που έχει γίνει αφίσα, πόστερ, γιγαντοαφίσα σε εθνικές οδούς, εξώφυλλα και άλλα πολλά. Μπορεί τα δυο σκυλιά να μην χτυπάνε κανένα καμπανάκι, ειδικά στον ανυποψίαστο, αλλά η επιγραφή στα γερμανικά «Nicht schuldig [...] im Sinne der Anklage» με τα μικρά γράμματα δίπλα, πρέπει να χτυπήσει πολλά καμπανάκια. Σημαίνει «Αθώος [...] υπό την έννοια του κατηγορητηρίου» και ήταν η τυποποιημένη φράση που είπαν όλοι οι κατηγορούμενοι ηγέτες του χιτλερικού κόμματος στις δίκες της Νυρεμβέργης, όπως ο Χέρμαν Γκέρινγκ και ο Ρούντολφ Εςς κ.ά.. Ανάμεσά τους δεν ήταν ο Χϊτλερ, γιατί πρόλαβε και αυτοκτόνησε. Αλλά αν ήταν, κι αυτός θα την έλεγε τη φράση αυτή. Και αυτή η φράση είναι μυστικός κώδικας ανάμεσα στους νενοναζί ανά την υφήλιο και σημαίνει ουσιαστικά την πίστη τους στον ναζισμό. Πως πιστεύουν στην “κληρονομιά” των Χίτλερ, Γκέμπελς, Γκέρινγκ, Εςς κ.λπ και πως δεν διστάζουν να δηλώνουν κι αυτοί πιστοί «υπό την έννοια του κατηγορητηρίου», αν δηλαδή κάποιος τους πει Ναζί. Είναι σαν να λένε “Ναι, είμαστε Ναζί, Τιμή μας και καμάρι μας”.

Αυτά όλα τα έχουν γράψει και δημοσιογράφοι και υπάρχουν πολύ αναλυτικά σε ένα άρθρο μιας εφημερίδας, εδώ:
http://www.efsyn.gr/?p=144302

Τα παιδιά που τα σκότωσαν οι αδίστακτοι ακροαριστεροί τρομοκράτες, που στη θέση τους θα μπορούσαν να βρεθούν πολλά άλλα παιδιά, παιδιά δικά μας, έφυγαν άδικα, πριν προλάβουν να ζήσουν. Φυσικοί αυτουργοί ήταν αυτοί που σήκωσαν το όπλο. Υπάρχουν όμως και ηθικοί αυτουργοί, υπάρχουν και άλλοι υπεύθυνοι. Κάποια παιδιά προορίζονται να γίνουν “τακτικά μέλη”, όπως διάβασα και εδώ

http://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/

Θα τους ζητήσουν να ασπαστούν δοξασίες και μιας άλλης θρησκείας και να ορκιστούν σε ξένα “ιδεώδη” και σε ξένες δοξασίες. Θα τους ζητήσουν να κάνουν, όπως τις λένε, “πολύμορφες νυχτερινές δράσεις“, και να περάσουν “διαβολοβδομάδες“, για αν αποδείξουν ότι μπορούν να γίνουν “στρατιώτες του εθνικσοσιαλισμού“. Τρέμω στην ιδέα, ότι στην θέση των κατηγορουμένων στις πρόσφατες δίκες για τις αιματηρές επιθέσεις σε ξένους, σε λαθρομετανάστες, αλλά και σε Έλληνες άλλων πολιτικών πεποιθήσεων, θα μπορούσε να είναι και το δικό μου παιδί, και να περνάμε τώρα έναν Γολγοθά. Γιατί, κανένας απ’ αυτούς τους κυρίους δεν υπολογίζει και το αντίθετο. Οτι μπορεί σε μια συμπλοκή που γίνεται για να αποδείξει ο “υποψήφιος” ότι αξίζει το “αίμα και την τιμή”, τελικά να γίνει εκείνος θύμα από θύτης.

Ο δικός μου ο γιος γλύτωσε, και τώρα δεν θέλει να ξανακούσει για τη Χρυσή Αυγή. Κι αυτού του είχαν υποσχεθεί ότι θα του βρουν δουλειά και ότι θα τον τακτοποιήσουν οικονομικά. Στις αρχές έδινε συνδρομή στη ΧΑ, και μου έλεγε πόσο εντύπωση του έκανε, διάφοροι εκεί μέσα, να μην εργάζονται, να τρέχουν όλη μέρα για τις δουλειές της ΧΑ, και να μην έχουν οικονομικό πρόβλημα κανένα. Κι άλλα παιδιά θα έχουν πέσει σ’ αυτήν την ανάγκη. Διαβάζω ότι ο αρχηγός τους δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του, Οτι ο Λαγός τα τελευταία 20 χρόνια, ζήτημα αν δούλεψε 2 ή 3 απ’ αυτά. Οτι ο Πατέλης ήταν άεργος αλλά μπορούσε να δίνει καθημερινά 10 και 20 ευρώ χαρτζιλίκι στα παιδιά του. Κι ο δολοφόνος Ρουπακιάς, που νόμιζε ότι θα έλυνε το βιοποριστικό του πρόβλημα, είδαμε που κατέληξε. Στην υγειά των κορόιδων, άλλοι περνάνε μεγάλή ζωή και οι “τελευταίες τρύπες του ζουρνά” πληρώνουν τον λογαριασμό, θυσιάζοντας το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους. Στον Ρουπακιά, όχι μόνο δικηγόρο δεν του έβαλαν, όχι μόνο του είπαν “κόψε το λαιμό σου”, αλλά η γυναίκα του, όπως διαβάσαμε στις εφημερίδες, είναι υποχρεωμένη να ζητιανεύει και να παρακαλάει για 50 ευρώ, για να του δώσει να έχει μες στη φυλακή! Ωραία “μεγάλη ζωή” του υποσχέθηκαν! Αλλά την πληρώνουν τώρα αθώοι άνθρωποι, και κυρίως τα ανήλικα παιδιά του. Μπράβο σας!

Δεν τα θέλουμε τα λεφτά τους, όπως δεν θέλουμε το “αίμα” τους και την ανύπαρκτη “τιμή” τους. Τα λεφτά τους είναι ματωμένα, και στα χέρια τους έχει πέσει πολύ αίμα, αθώων ανθρώπων και ανυποψίαστων περαστικών. Δεν χρειαζόμαστε τη βία και το μίσος, είδαμε που οδηγούν αυτά. Στο θάνατο και στο θρήνο και στην απουσία των αγαπημένων μας προσώπων.

Κύριε Φουντούλη, διάβασα ότι αποδεχτήκατε την πρόταση της ΧΑ για να γίνετε ευρωβουλευτής, και είπατε ότι αν εκλεγείτε, θα αγωνιστείτε για τα δικαιώματα των θυμάτων της τρομοκρατίας και των οικογενειών τους, και για τα δικαιώματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες. Οι σκοποί σας είναι ευγενείς, οπωσδήποτε, αλλά είστε βέβαιος ότι επιλέξατε τους κατάλληλους ανθρώπους για να αγωνιστείτε μαζί τους; Τρομοκρατία δεν είναι και οι επιθέσεις σε ανυποψίαστους περαστικούς επειδή είναι ή μοιάζουν ξένοι ή αναρχικοί ή ροκάδες και φρικιά, όπως λέγαμε κι εμείς παλιά, ή επειδή είναι μελαχρινοί και σκούροι; Δεν τα ξέρετε αυτά, πως είναι απαραίτητη προϋπόθεση του μυημένου χρυσαυγίτη, το να αποδείξει ότι δεν τον φοβίζει η βία; Είδα να γράφουν στο ίντερνετ, με πολλά στοιχεία κι αποδείξεις, πάνω-κάτω, όσα έχω μάθει κι εγώ όλον αυτόν τον καιρό που ασχολούμαι να μάθω τα ενδότερα της κρυφής οργάνωσης, και συμφωνούν απολύτως. Δείτε και μόνος σας:

http://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/24/kryfa-03-ierarxia-teletes/

Για τα ΑμΕΑ και τους ψυχικά ασθενείς και τους ναρκομανείς, δεν έχετε διαβάσει τους σκοπούς της οργάνωσης, ότι δηλαδή αφού “μολύνουν την ράτσα”, δεν είναι άσχημη ιδέα να εφαρμοστούν πάνω τους “πρακτικές διοικητικής ιατρικής“; Διαβάστε εδώ, το “Βήμα” τα λέει, δεν τα λέω εγώ:

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=471930

Εσείς δεν είσασταν που λέγατε «Μας έφαγαν το παιδί εκεί. Τους έκαναν πλύση εγκεφάλου εκεί»; Και τώρα, τους εξουσιοδοτείτε να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, να καταστρέψουν κι άλλες ζωές, και μάλιστα στο όνομα και στη μνήμη του αδικοχαμένου βλασταριού σας; Δεν το χωράει το μυαλό μου αυτό, ειλικρινά.

Και θα επιτρέψετε να γίνουν όλα αυτά, την στιγμή που αδίστακτα ασελγούν στη μνήμη των δυο παιδιών; Και να “κλείνουν το μάτι” στους μυημένους μόνο, με τις ρούνες, τα σκυλιά και τις απολογίες απ’ τη Νυρεμβέργη και τις “ιερές μυστικιστικές επαιτείους”;
Ευτυχώς, σκέφτομαι, που η τύχη τα ‘φερε και δεν είμαι στη θέση σας, γιατί εγώ και κανένας στην οικογένειά μας δεν θα τα ανεχόταν αυτά τα πράγματα, τη στιγμή μάλιστα της χειρότερης δοκιμασίας που μπορεί να περάσει ένας γονιός, όταν πρέπει να μάθει να ζει με τον άδικο χαμό του γιου του.

Μια τελευταία κουβέντα, προς τους γονείς:

- “Γνωρίστε” τα παιδιά σας. Μάθετε τι τα απασχολεί και τι υπάρχει στο μυαλό τους. Ποτέ δεν είναι αργά να διορθωθεί η πορεία σε ένα κακό μονοπάτι, μια κακοτοπιά. Ανοίξτε συζητήσεις μαζί τους, κάντε τους ερωτήσεις. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και δεν είναι ορατός γιατί είναι πολύ καλά καμουφλαρισμένος. Οταν αποκαλυφτεί, μπορεί και να είναι αργά. Αυτή η οργάνωση έχει καταστρέψει πολλές ζωές, τόσο των “αντιπάλων” της, όσο και των “δικών” της. Μην αφήνετε κάποιους παρανοϊκούς και γεμάτους μίσος και μανιακούς με την εξουσία να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά σας για τους δικούς τους καταστρεπτικούς σκοπούς και επιδιώξεις.

Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία, ότι έχουν στόχο τα παιδιά μας, γιατί τα χρειάζονται σαν “εργαλεία” και σαν “πιστούς ακόλουθους” που ποτέ δεν φέρνουν αντιρρήσεις. Άλλωστε, μόνοι τους το είχαν πει, πριν πολλά χρόνια, όταν δεν τους ήξερε κανείς. Το αποκάλυψε αυτό μια εξαιρετική χριστιανική ιστοσελίδα, που δίνει τις δικές της χριστιανικές μάχες, για να περιορίσει τη διασπορά του κακού. Ο επονομαζόμενος και “Ντόκτωρ Γκέμπελς” της Χρυσής Αυγής, έγραφε το 2000:

- «Θα πάρουμε τα παιδιά σας».

Τα γράφει όλα εδώ:

http://www.egolpion.com/goldendown_orthodoxy2.el.aspx

Μην τους αφήσετε να γίνει το δικό τους.
Σώστε τα παιδιά σας, μην αφήνετε να σας τα πάρουν,
αυτή είναι η τελευταία μου κουβέντα,
και ο Θεός μαζί σας, να σας φωτίσει ελπίζω όπως φώτησε κι εμένα, δόξα το Θεό.

Υπογραφή:
Ενας ανήσυχος πατέρας τριών παιδιών.

  Αναδημοσίευση από: http://xyzcontagion.wordpress.com/2014/04/27/anoixti-epistoli-patera-xa/#more-3107

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον      www.egolpion.com 

28  ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014

Read more: http://www.egolpion.com/epistoli_pateraxa.el.aspx#ixzz30RoQwC8p