Τα δάκρυα είναι μεταξύ εμπάθειας και απάθειας· τα δάκρυα καθαρίζουν.
Είναι τα αρχαρίτικα δάκρυα, δηλαδή τα δάκρυα μετανοίας· ήτοι σκέπτεσαι: Εάν κολασθώ; Θα είμαι με τον Χριστόν η με τον διάβολον;
Εάν θα είμαι αιώνια εις την κόλασιν; Τότε τι θα κάνω; κ.ο.κ.
Κατόπιν έρχονται τα δάκρυα της χάριτος.
Τα δάκρυα αυτά είναι τόσο γλυκά, ώστε όταν μου ήρχοντο, έλεγα: «Θεέ μου εις τον παράδεισο τίποτε άλλο δεν θέλω, παρά να κλαίω έτσι».
Αυτά τα δάκρυα έρχονται ύστερα.
Πηγή: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000.
http://www.diakonima.gr/2014/08/03/%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BC/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου