Τα αιώνια αγαθά! Η αιώνιος ζωή!
Η αιώνιος μακαριότης! Τακ, σταματάει ο νους.
Μπορείς εκείνην την ώρα να επιβληθείς στον εαυτό σου, να διαβάσεις ευχές Λειτουργίας; Δεν μπορείς.
Αυτό σε φθάνει. Οπότε, όταν προχωράς ιδίως στο Έυλογημένη η Βασιλεία», δεν μπορείς να προχωρήσεις, πάτερ. Ενώνεσαι με τον Θεό! Το πνεύμα σου με το Πνεύμα.
Ενώνεσαι! Οπότε κατόπιν ούτε και μπορείς να προχωρήσεις, και από τα δάκρυα ιδίως, πως να πώ τώρα, σε πιάνει ένας ίλιγγος, σε πιάνει όχι φρίκη, γλυκιά φρίκη!
Πώς να πώ τώρα; «Τις ειμί εγώ, Κύριε, και τις ο οίκος του πατρός μου» (Β’ Βασ. 7, 18), ώστε και μένα με γνωρίζει ο Θεός! Είσαι βαπτισμένος, πάτερ, και σε γνωρίζει και σένα ο Θεός.
Μέχρι εκεί σταματάς. Σταματάει κι η λογική, σταματάνε όλα. Δεν μπορείς, πάτερ, να αύτοκυριαρχήσεις, να προσευχηθείς. Εκεί σταματάει. Δεν μπορείς, μόνο κάθεσαι και κλαις, και κλαις, και κλαις και κλαις και δεν μπορείς να μιλήσεις τίποτες.
Πηγή: Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000.
http://www.diakonima.gr/2014/08/20/%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%B8%CE%AC-%CE%B7-%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B6%CF%89%CE%AE/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου