Παΐσιε , Ὅσιε τοῦ Θεοῦ

Παΐσιε Ὅσιε τοῦ Θεοῦ

Γνώρισα ἄνθρωπο στή γῆ

πού ζοῦσε στά οὐράνια,

τά πέλματα στήν ἄρουρα

ὁ νοῦς στήν φωτοφάνεια.

Μέ ὁδηγό του τόν Χριστό,

μέ βλέμμα ἀετήσιο

στήν ἔρημο ἐβάδιζε

μέ τοῦ σταυροῦ τόν ἴσκιο.

Περιπολοῦσε οὐρανούς

συνέκδημος ὁσίων,

ἁγνές ψυχές ὡδήγησε

εἰς Ἅγια τῶν Ἁγίων.

Ἄλλες ψυχές ἐστόλισε

κανοναρχῶντας βῆμα,

πώς νά βιώσουνε λαμπρῶς

τ᾽ ἀγγελικό τό Σχῆμα.

Τίς προσευχές του ἔπλεκε

μέ νῆμα πονεμένων

καί στόν Θεό τίς ἔστελνε

μέ τά φτερά ἀγγέλων.

Ἡ βιοτή του φωτεινή

εἰς ὅλα του τά χρόνια,

γνώριζε πώς ἡ ἀρετή

αὐτή μένει αἰώνια.

Ἐγεύθη Χάρι τοῦ Χριστοῦ

ἕως τῆς τελευτῆς του,

ριπές σκορποῦσ᾽ ἁγιασμοῦ

ἡ ταπεινή μορφή του.

Παΐσιε Ὅσιε τοῦ Θεοῦ,

τόν πόνο ᾽σύ τοῦ κόσμου

τόν βάσταξες στά στήθη σου

τόν ἔκαμες δικό σου.

Τώρα δέν περπατεῖς στή γῆ

στά οὐράνια ᾽σύ διαβαίνεις

κι ἀπό ψηλά μᾶς εὐλογεῖς

κι ὅλους μᾶς προστατεύεις.

ΧΡΙΣΤΟΫΦΑΝΤΟΣ

ΠΗΓΗ:http://hristoifantos.blogspot.gr/2015/02/blog-post_76.html