ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ
ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΣΙΝΑΪΤΗ
ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΣΙΝΑΪΤΗ
...Ὁ
δὲ θεῖος Γρήγοριος εἶπε:
Λέγε
μου σὲ παρακαλῶ, κρατεῖς τὴν νοερὰν
προσευχὴν τιμιώτατε Πάτερ;
Καὶ
ἐκεῖνος ἐχαμογέλασε ὀλίγον καὶ τοῦ
λέγει:
Δὲν
θέλω σοῦ κρύψω Πάτερ μου τὸ θαῦμα τῆς
Θεοτόκου ὁποὺ ἔγινε εἰς ἐμέ.
Ἐγὼ
ἐκ νεότητός μου εἶχον πολλὴν πίστιν
εἰς τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ τὴν
ἐπαρακαλοῦσα μετὰ δακρύων νὰ μοῦ
δώσῃ αὐτὴν τὴν χάριν τῆς νοερᾶς
προσευχῆς. Μιὰν δὲ τῶν ἡμερῶν
πηγαίνοντας εἰς τὸν ναόν της, καθὼς
εἶχα συνήθεια, τὴν ἐπαρακαλοῦσα πάλιν
μὲ ἄμετρον θερμότητα τῆς καρδίας μου.
Ἐκεῖ
ὁποῦ ἀσπαζόμουν μὲ πόθον τὴν ἁγίαν
εἰκόνα της, παρευθὺς
ἔνιωσα εἰς τὸ στῆθος καὶ εἰς τὴν
καρδίαν μου μίαν θερμότητα καὶ φλόγα,
ὁποῦ ἦλθεν ἀπὸ τὴν ἁγίαν εἰκόνα, ἡ
ὁποία δὲν μὲ ἔκαιεν, ἀλλὰ μὲ ἐδρόσιζε
καὶ μὲ ἐγλύκαινε καὶ ἐπροξενοῦσεν
εἰς τὴν ψυχήν μου μεγάλην κατάνυξιν.
Ἀπὸ τότε πλέον Πάτερ ἄρχισεν ἡ καρδία
μου νὰ λέγῃ ἀπὸ μέσα τὴν προσευχήν,
καὶ ὁ νοῦς μου νὰ γλυκαίνεται εἰς τὴν
ἐνθύμησιν τοῦ Ἰησοῦ μου καὶ τῆς
Θεοτόκου μου, καὶ νὰ εἶναι πάντοτε
μαζὶ μὲ τὴν ἐνθύμησιν αὐτῶν.
Ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν πλέον δὲν ἔλειψεν ἡ προσευχὴ ἀπὸ την καρδία μου...
Ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν πλέον δὲν ἔλειψεν ἡ προσευχὴ ἀπὸ την καρδία μου...
http://agiografikesmeletes. blogspot.gr/2011/01/blog-post_ 27.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου