Ποιός εἶναι ὁ Θεός; Πιστεύω σέ μιά ἀνώτερη δύναμη!

Κεφάλαιο Β΄

Ποιός εἶναι ὁ Θεός;

1.Πιστεύω

σέ μιά ἀνώτερη δύναμη!

Εἶναι δυνατόν ὅμως νά ζοῦμε εὐτυχισμένα, μέ νόημα ζωῆς καί σκοπό, ὅταν πιστεύουμε γενικά καί ἀόριστα σέ κάποιον ἄγνωστο Θεό, χωρίς νά ξέρουμε ποιός εἶναι Αὐτός καί τί θέλει ἀπό μᾶς;

Πρίν ὅμως ἀπαντήσουμε σ’ αὐτό, θά πρέπει νά δοῦμε τί εἶναι αὐτή ἡ τάση τοῦ «ἀγνωστικισμοῦ», ὅπως λέγεται, καί γιατί κυριάρχησε σέ ὁμάδες πρώην «ἀθέων».

Τή θεωρία αὐτή ἑνός ἀγνώστου Θεοῦ τήν καλλιέργησαν κυρίως ἄνθρωποι πού σέ κάποια φάση τῆς ζωῆς τους ὑπῆρξαν ἄθεοι. Αὐτοί ἐπειδή δέν μπόρεσαν νά ἀρνηθοῦν παντελῶς τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καί νά δώσουν ἀπάντηση στό ποιός ἔφτιαξε τήν πρωταρχική ὕλη τοῦ σύμπαντος, κατέφυγαν σέ μιά ἀπλουστευτική ἀπάντηση πού τούς βολεύει πολύ.

Ἐντάξει λένε. Ὑπάρχει μιά ἀνώτερη δύναμη πού ἔκανε τά πάντα. Ἀλλά αὐτή τή δύναμη δέν τήν ξέρουμε. Δέν εἶναι κάποιος συγκεκριμένος Θεός μιᾶς γνωστῆς θρησκείας πού ἔφτιαξαν οἱ ἄνθρωποι ὅπως ἤθελαν, λένε, ἀλλά ἕνας Θεός ἄπειρος καί ἄγνωστος.

Αὐτή ἀκριβῶς ἡ θεωρία ἀποτελεῖ καί πάλι μιά ἄλλου εἴδους θρησκεία, τή θρησκεία τοῦ «ἀγνωστικισμοῦ». Ποῦ ὀφείλεται ὅμως αὐτός ὁ ἀγνωστικισμός;

Στήν ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπου νά βρεῖ τόν ἀληθινό Θεό; Ὄχι βέβαια!  Ἀκριβῶς στό ἀντίθετο.

Ὅταν λένε οἱ ἄνθρωποι αὐτοί «πιστεύω σέ μία ἀνώτερη Δύναμη», νομίζουν ὅτι λύνουν μέσα τους τό πρόβλημα τοῦ Θεοῦ. Διότι ἐάν ὁ Θεός εἶναι ἄγνωστος, τότε κάνω ὅ,τι θέλω, ζῶ ὅπως θέλω. Κανένας Θεός δέν ἐλέγχει καί δέν προσδιορίζει τή ζωή μου.

Ἐάν ὅμως  ὁ Θεός εἶναι συγκεκριμένος καί προσωπικός, ὁ Θεός π.χ. μιᾶς γνωστῆς θρησκείας, τότε θά πρέπει νά ζῶ σύμφωνα μέ τίς ἐντολές καί τούς νόμους πού ὅρισε ὁ Θεός αὐτός. Οἱ ἄγνωστικιστές βέβαια δέ ψάχνουν νά βροῦν ἕναν τέτοιο Θεό· διότι φοβοῦνται. Δέν τούς συμφέρει. Κι αὐτό γιατί ἄν ὁ ἀληθινός Θεός εἶναι ἕνας ἀπ’ αὐτούς πού ἀσπάζεται κάποια θρησκεία, τότε πρέπει νά ἀλλάζουν ζωή, νά διαμορφώσουν τή ζωή τους σύμφωνα μέ τίς ἐντολές Του. Κι αὐτό εἶναι πού δέν θέλουν. Τούς βολεύει ἡ ἄγνοια, ἕνας Θεός ἄγνωστος, ἀπόμακρος, ξένος, παρά ἕνας Θεός ἀληθινός καί προσωπικός.

Καί νομίζουν ἔτσι ὅτι καθησυχάζουν τίς τύψεις τῆς συνειδήσεῶς τους. Καί καυχοῦνται ὅτι  εἶναι ἄτομα προβληματισμένα, ὅτι ἔχουν ὑψηλές ἀναζητήσεις καί ἐνδιαφέροντα. Τί κρίμα! Νά ὀνομάζουν τή σκοπιμότητά τους ἀναζήτηση γιά νά καλύπτουν ἔτσι κάποιες ἀβαρίες τῆς ζωῆς τους. Γι’ αὐτό καί δέν τούς πιστεύουν συνήθως οἱ ἄλλοι. Διότι οὔτε καί οἱ ἴδιοι πιστεύουν σέ κάτι. Νομίζουν ὅτι μέ τή θεωρία τῆς ἄγνοιας μποροῦν νά καλύψουν τήν ταραγμένη τους ζωή. Στήν πράξη ὅμως γελοιοποιοῦνται καί αὐτοδιαψεύδονται. 

Μάριος Ν. Δομουχτσῆς

Σέ ποιόν Θεό νά πιστέψω;

(σελ.35-36)

Ἔκδοση Πέμπτη

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

ΑΘΗΝΑ 2013

http://makkavaios.blogspot.gr/2015/12/blog-post_645.html