Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

«Ἡ προσευχή μέ τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» μέρος η΄

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Πολλοί ἀπό τούς χριστιανούς ρωτοῦν:
Πῶς νά προσευχώμεθα;

Ὑπάρχουν ἀμέτρητες προσευχές, πού γίνονται μέ διαφορετικό τρόπο ἡ κάθε μία καί πού ἐδόθησαν ἀπό τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας. Ἔχουν δέ ὅλες τους πνεῦμα ἀληθείας καί πολλή τήν ὠφέλεια. Ἡ συντομότερη ὅμως καί δυνατώτερη προσευχή εἶναι τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με», ἡ ΕΥΧΟΥΛΑ δηλαδή, πού πρέπει νά τήν λέμε μέ πολλή ταπείνωσι, μέ πολλή πίστι καί μέ πολλή συντριβή, σάν νά εἶναι -καί εἶναι- παρών ὁ Θεός..., ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μπροστά μας!
Καί ἄς μήν ξεχνᾶμε τήν διαβεβαίωσι, πού μᾶς δίδει ἡ Ἁγία Γραφή: «Τό γάρ τί προσευξόμεθα καθό δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ᾿ αὐτό τό Πνεῦμα (τό Ἅγιον) ὑπερεντυγχάνει ὑπέρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις»1.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέγει: «Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους»2. Μέ τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ πρέπει νά μαστιγώνουμε τούς ἀόρατους ἐχθρούς τῆς ψυχῆς μας. Καί συνεχίζει: «Οὐ γάρ ἐστιν ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς ἰσχυρότερον ὅπλον»3. Δέν ὑπάρχει ἰσχυρότερο ὅπλο στόν οὐρανό καί στή γῆ ἀπό τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ, διότι θρηνεῖ ὁ διάβολος μαστιγούμενος ἀπό τήν προσευχή τοῦ παντοδυνάμου Ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ, πού εἶναι «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα» κατά τάς Γραφάς4.
Πρέπει ἑπομένως νά τονωθοῦμε μέ τήν σκέψι ὅτι ἡ εὐχή, μαζί μέ τά πανάγια σωστικά Μυστήρια, εἶναι τό πᾶν! Γιατί χωρίς τήν Εὐχή εἶναι φτωχά τά ἀποτελέσματα τῆς πνευματικῆς προόδου τοῦ ἀγωνιζομένου πιστοῦ καί συνήθως ἀκολουθεῖ ὁ μαρασμός τῆς ψυχῆς.
Κατά τήν ἐποχή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, κατηγόρησαν τούς ἀγωνιζομένους διά τῆς Καρδιακῆς προσευχῆς Ἁγιορεῖτες μοναχούς, σάν “ὀμφαλοσκόπους”, ἐπειδή ἔσκυβαν τό κεφάλι τους πάνω στό στῆθος καί ἀριστερά, πρός τό μέρος τῆς καρδιᾶς.
Στά κατοπινά χρόνια, ὅπως καί στίς ἡμέρες μας, τούς κατηγόρησαν σάν πλανεμένους. Ἀλλά αὐτά εἶναι κυρίως ἔργα τῆς ἀγνοίας καί τοῦ πνεύματος τῆς ἐκκοσμικεύσεως, πού δυστυχῶς ἄρχισε σιγά-σιγά νά ἐπιβάλλεται στόν χῶρο καί στήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅμως, τά λάθη, ἡ ἄγνοια καί ὁ φθόνος πληρώνονται ἀκριβά, διότι δέν πλουτίζουμε πνευματικά καί παραμένουμε πάμπτωχοι καί γυμνοί ἀπό τήν θεία Χάρι.
Πρίν πολλά χρόνια καί μετά τήν λῆξι τοῦ ἐμφυλίου σπαραγμοῦ καί τοῦ ἀδελφοκτόνου πολέμου, σέ κάποιο χωριό, ἔγινε ἕνας φόνος, γιά πολιτικούς μᾶλλον λόγους καί ἐξαιτίας τοῦ μεγάλου φανατισμοῦ, πού ἐπικρατοῦσε ἐκείνη τήν ἐποχή.
Κατηγορήθηκε, λοιπόν, κάποιος χωριανός, ὁ Πέτρος Γ. καί μέ τίς μαρτυρίες πέντε συγχωριανῶν του δικάστηκε καί καταδικάστηκε σέ 30 χρόνια φυλάκισι. Ὁ κατηγορούμενος ὅμως ἰσχυρίζετο συνεχῶς ὅτι ἦτο ἀθῶος... Κλείσθηκε σέ ἀγροτικές φυλακές, ἀλλά μέρα-νύχτα διαλαλοῦσε καί μονολογοῦσε ὅτι ἦτο ἀθῶος.
Σ᾿ αὐτές τίς φυλακές πήγαινε μιά φορά τόν μῆνα ἕνας εὐλαβέστατος ἱερεύς καί λειτουργοῦσε στό ἐκκλησάκι πού ὑπῆρχε καί κατόπιν ἐδέχετο γιά Ἐξομολόγησι ὅσους ἐκ τῶν φυλακισμένων τό ἐπιθυμοῦσαν.
Ὕστερα ἀπό 5-6 μῆνες, πῆγε καί ὁ ἐν λόγῳ χωριανός στόν εὐλαβῆ ἐκεῖνον ἱερέα καί ἐξομολόγο, καί ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θεοῦ καί μπροστά στό πετραχῆλι τοῦ Πνευματικοῦ, βεβαίωνε μέ ὅρκους ὅτι ἦταν ἀθῶος.
Ἀπό τότε πού ἐξωμολογήθηκε μέσα στίς φυλακές ὁ Πέτρος Γ., ἄλλαξε τελείως διαγωγή καί ἔγινε ὁ ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς καί τῆς μελέτης τοῦ Εὐαγγελίου, πού τοῦ δώρησε ἐκεῖνος ὁ καλός ἱερεύς. Μέσα σ᾿ ἕναν χρόνο ἀλλοιώθηκε τόσο πολύ, πού ὅλοι οἱ συγκρατούμενοί του καί βαρυποινῖτες ἄρχισαν νά τόν σέβωνται καί νά τοῦ φέρωνται φιλικά. Καί μέ τήν Χάρι καί τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ γρήγορα πείσθηκε ὁ εὐλαβής ἱερεύς γιά τήν ἀθωώτητά του, ὥστε τοῦ ἐπέτρεπε νά κοινωνῆ κάθε φορά πού λειτουργοῦσε στίς φυλακές.
Ὁ ἱερεύς προσπάθησε κάτι νά κάμη μέσῳ κάποιων δικηγόρων, ἀλλά οἱ μάρτυρες ἦσαν ἀπολύτως κατηγορηματικοί, γιατί ἦσαν δῆθεν παρόντες στόν φόνο. Παρά ταῦτα ὁ Ἐξωμολόγος πίστευε ὅτι ὄντως ἦταν ἀθῶος καί θῦμα σκευωρίας.
Ὁ Πέτρος Γ. ὄχι μόνο προσηύχετο μέ τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού τό ἔμαθε ἀπό τό βιβλίο “ Οἱ Περιπέτειες ἑνός Προσκυνητοῦ”, ἀλλά μελετοῦσε τό Εὐαγγέλιο καί κοινωνοῦσε τῶν ἀχράντων Μυστηρίων, σκορπώντας σέ ὅλους τούς συγκρατουμένους του πολλή καλωσύνη. Συγχωροῦσε δέ μέ ὅλη του τήν καρδιά καί τούς κατηγόρους του καί αὐτόν ἀκόμα τόν ἄγνωστο φονιά.
  • Δέν φταῖνε, οἱ καημένοι, ἔλεγε, φταίει τό πολιτικό καί ἰδεολογικό πάθος, φταίει καί ὁ διάβολος πού τούς σκοτείνιασε τό μυαλό κι ἔτσι κρύψανε τήν ἀλήθεια. Θεέ μου, συγχώρεσέ τους... καί ἀπό μένα νά ᾿ναι συγχωρεμένοι... καί χάρισέ τους πλούτη καί ἀγαθά πολλά, ἀλλά χάρισέ τους προπαντός καί ἰδιαιτέρως φωτισμό καί ὑγεία.
Ἔτσι πέρασαν 19 χρόνια. Κατόπιν, λόγῳ τῆς καλῆς καί ἀρίστης διαγωγῆς καί ἐπειδή ἔκανε καί στίς τότε ἀγροτικές φυλακές, ὅπου ἐμειώνετο ἡ ποινή, ἀποφυλακίσθηκε. Ἦτο πλέον 50 ἐτῶν.
Στό χωριό ὅμως δέν ἔγινε δεκτός, ἐπειδή τόν πίστευαν ὅλοι γιά φονιά καί κυρίως οἱ συγγενεῖς τοῦ φονευμένου. Ἔτσι, μετακόμισε σέ μιά γειτονική πόλι καί ἔκαμε τόν ἐργάτη, τόν οἰκοδόμο καί κυρίως τόν μαραγκό, δουλειά πού τήν ἔμαθε στήν φυλακή.
Ἡ ζωή του ὅμως ἐξακολουθοῦσε νά εἶναι ζωή ἑνός ἀληθινοῦ χριστιανοῦ, μέ τήν ἀκριβῆ συμμετοχή στά Μυστήρια, μέ τήν σωστή τήρησι τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καί ἰδιαιτέρως μέ τή προσευχή. Ἡ προσευχή ἦταν τό ὀξυγόνο τῆς ζωῆς του. Ἡ Εὐχή καί τό Εὐαγγέλιο ἦσαν γι᾿ αὐτόν «ἄρτος ζωῆς» καί «ὕδωρ ζῶν».
Μία κοπέλλα 42 ἐτῶν, θεολόγος σέ κάποιο Γυμνάσιο τῆς περιοχῆς, πληροφορήθηκε ἀπό τόν Πνευματικό τῶν φυλακῶν, πού ἦτο καί δικός της Πνευματικός, τά πάντα γιά τόν Πέτρο Γ. καί ἰδιαιτέρως γιά τό πόσο ἦτο ἀφοσιωμένος στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία Του. Πῆγε, τόν βρῆκε καί κατόπιν τόν ζήτησε ἡ ἴδια σέ γάμο!... Ἀπό τόν εὐλογημένο αὐτό γάμο, προῆλθαν δυό παιδιά, ὑγιέστατα.
Ὕστερα ἀπό μερικά χρόνια, στό χωριό πού ἔγινε ὁ φόνος, κάποιος ἀρρώστησε βαρειά μέ ἀνεξήγητους φοβερούς πόνους σέ ὅλο του τό σῶμα. Ἡ ἐπιστήμη μέ τούς γιατρούς καί τίς κλινικές ἐξετάσεις, πού ἦσαν προηγμένες, στάθηκαν ἀδύνατον νά τόν βοηθήσουν!!! οὔτε κἄν τήν αἰτία δέν μπόρεσαν νά ἐντοπίσουν!
Ἔτσι, μιά βραδυά στό σπίτι του, ἀφοῦ ἐπέστρεψε ἀπό τό νοσοκομεῖο, σ᾿ αὐτήν τήν φοβερή κατάστασι, ἄρχισε νά κραυγάζη μέσα στούς φοβερούς του πόνους ὅτι αὐτός ἦτο ὁ φονιάς καί μέ τούς 4 ψευδομάρτυρες, τούς ὁποίους ἐξηγόρασε μέ μεγάλα χρηματικά ποσά, κατηγόρησαν τόν Πέτρο Γ., πού συμπτωματικά περνοῦσε ἀπό ἐκεῖνο τό σταυροδρόμι, τήν ὥρα πού ἔγινε ὁ φόνος.
Φώναξαν τόν ἀστυνόμο τοῦ τμήματος τοῦ χωριοῦ, ὑπέγραψε τήν “ὁμολογία του κατονομάζοντας καί τούς 4 ψευδομάρτυρες καί συνεργούς του. Ποιά νομική διαδικασία ἀκολουθήθηκε μετά, δέν γνωρίζω. Ἡ ὁμολογία του ὅμως ἔκανε κρότο στό χωριό, προκαλώντας σύγχυσι, ταραχές καί κατάρες, οἱ ὁποῖες βάραιναν τόν φονιά. Παρά ταῦτα, ἡ ψυχή τοῦ φονιά δέν ἔφευγε. Κι αὐτός ἐξακολουθοῦσε νά τσιρίζη καί νά κραυγάζη.
Ὁ Πέτρος Γ., ὅπως ἦτο ἑπόμενον, τό ἔμαθε. Δέν κίνησε ὅμως καμμιά διαδικασία γιά τήν ἀποκατάστασι τῆς τιμῆς του μέ ἀναθεώρησι τῆς δίκης, μέ μηνύσεις κατά τῶν ἐνόχων καί ἄλλων ἐνδίκων νομίμων μέσων. Ἀλλά τί ἔκανε; Πῆγε στό σπίτι τοῦ φονιᾶ!...
Οἱ πάντες πάγωσαν. Οἱ περισσότεροι χωρικοί, ὅταν τόν εἶδαν νά περνάη μέσα ἀπό τό χωριό, ἀπό τήν ντροπή τους κρύφθηκαν. Πάγωσε καί ὁ φονιάς ὅταν τόν ἀντικρυσε, καί μέ γουρλωμένα τά μάτια ἀπό τήν ἔκπληξι καί τήν φρίκη, τόν ἄκουσε νά τοῦ λέη:
  • Γιῶργο, σέ συγχωρῶ μέ ὅλη μου τήν καρδιά... Καί σ᾿ εὐχαριστῶ, γιατί ἤσουν ἡ αἰτία νά γνωρίσω τόν Χριστό μέ τήν Ἐκκλησία Του καί τά Ἅγια Μυστήριά της. Εὔχομαι νά Τόν γνωρίσης κι ἐσύ, μέ μετάνοια καί προσευχή!
Τόν ἀγκάλιασε, τόν φίλησε καί ἔφυγε, ἐνῶ κάποια δάκρυα κρυφά ἔτρεχαν ἀπό τά μάτια του.
Ὁ θρίαμβος τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ ἦλθε, ὕστερα ἀπό 35 χρόνια! Ἀλλά ὑπῆρξε καί θρίαμβος τῆς ἐμπιστοσύνης, τῆς πίστεως καί τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς τοῦ ἀδικημένου Πέτρου Γ. στήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Καί ταυτόχρονα στέφανος δόξης στήν ὑπομονή καί μακροθυμία, πού ἔδειξε τόσα χρόνια.
Εὐλογήθηκε ἡ μετέπειτα ζωή του, ὅπως προείπαμε, μ᾿ ἕναν χριστιανικό γάμο καί μέ οἰκογένεια πού ἦτο «κατ᾿ οἶκον ἐκκλησία» καί μέ δύο τρισευλογημένα παιδιά. Καί μάλιστα, μετά τήν ὁλοκάρδια συγχώρησι πού ἔδωσε καί τήν ἀγάπη πού ἔδειξε πρός ὅλους, πολλαπλασιάσθηκε ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στό σπιτικό του. Εἶχε τή Χάρι τοῦ Θεοῦ πάνω του, τήν εὐλογία τῆς Παναγίας, τήν προστασία τῶν Ἁγίων καί τήν συμπαράστασι τῶν Ἀγγέλων.
Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς σέ ἡλικία 80 ἐτῶν, τό 1999. Παρών στήν κοίμησί του ἦτο καί ὁ ἐννενηντάχρονος ἱερεύς τῶν φυλακῶν, πού μοῦ διηγήθηκε αὐτό τό γεγονός, γιά νά μέ διαβεβαιώση ὅτι λίγο πρίν τό τέλος τοῦ Πέτρου Γ., Ἄγγελοι καί Ἀρχάγγελοι πλημμύρισαν τό δωμάτιό του, τούς ὁποίους ἔβλεπε ὄχι μόνον ὁ ψυχορραγών μέ τά μάτια του, ἀλλά καί ὁ ἐν λόγῳ ἱερεύς. Αὐτοί καί παρέλαβαν τήν ψυχή του, μετά τό τελευταῖο σημεῖον τοῦ σταυροῦ πού ἔκανε ὁ Πέτρος Γ., λέγοντας:
  • Ἄγγελέ μου! Ἄγγελέ μου..., δέν τήν ἀξίζω αὐτή τήν τιμή... Καί τοῦτο εἰπών, ἐκοιμήθη!...
Ὁ ἄνθρωπος αὐτός, παρ᾿ ὅλο πού ἦταν ἔγγαμος καί ζοῦσε μέσα στόν σημερινό κόσμο, μετά ἀπό τήν τεράστια καί ἄδικη δοκιμασία καί ταλαιπωρία του στήν φυλακή, μαζί μέ βαρυποινῖτες, εἶχε καρπούς τῆς Εὐχῆς, τῆς θείας Κοινωνίας καί τῆς εὐαγγελικῆς ζωῆς. Ἡ ἔγγαμη ζωή του δέν τόν ἐμπόδισε νά λέγη μέρα-νύχτα τήν Εὐχή, ὅπως τήν ἔμαθε ἀπό τό βιβλίο “Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ”5.
Ἀλλά βέβαια ἡ ἀρετή δέν διατυμπανίζεται καί δέν διαφημίζεται ὅπως τό κακό, τό αἰσχρό καί τό πρόστυχο, ἡ συκοφαντία, καί ἡ λασπολογία.
Ἔτσι, ὁ πιστός χριστιανός, πού ἀγωνίζεται μέ πολλή συνέπεια καί φόβον Θεοῦ μέσα στήν ἀλλοπρόσαλλη καί παράλογη κοινωνία μας:
  • Εἶναι ὁ “εὐχόμενος”, ἀλλά ζῆ τόν παλμό τοῦ κόσμου, τήν ἀγωνία καί τά προβλήματά του.
  • Ἔχει οἰκογένεια, παιδιά, γονεῖς, ἀδέλφια, φίλους. Εἶναι ὅμως ὁ “εὐχόμενος”.
  • Παίρνει καί δίνει μέσα στόν κοινωνικό χῶρο. Ἐργάζεται, μέσα σ᾿ αὐτόν, ἀλλά εἶναι ὁ “ἀδιαλείπτως εὐχόμενος”.
  • Εἶναι ὁ διακονῶν στό σπίτι, στό γραφεῖο, στό αὐτοκίνητο, στόν δρόμο, στό ἐργοστάσιο, στό μαγαζί, στό σχολεῖο, στόν στρατό, στή Βουλή, ἀλλά διαρκῶς “εὐχόμενος”.
  • Παλεύει, ἀγωνίζεται, προσπαθεῖ παντοῦ καί πάντοτε ὡς “εὐχόμενος”.
  • Συμμετέχει στά καυτά προβλήματα τῆς ἐποχῆς μέ καθαρή ἐκκλησιαστική ζωή, μέ νηστεία, μέ ἐγκράτεια, μέ μικρές ἀγρυπνίες, μέ ἐπίμονο πνευματικό ἀγῶνα, ἀλλά ὡς “εὐχόμενος”.
  • Βλέπει μέ πολλή ἀνησυχία τό κατρακύλισμα τῆς ἁμαρτωλῆς κοινωνίας στά ναρκωτικά καί στήν βία, στήν ἀναρχία καί στήν ἀθεΐα, στόν ὑλισμό, στήν σαρκολατρεία, στήν ὁμοφυλοφιλία καί στίς ἐκτρώσεις, πού διαβρώνουν καί καταλύουν τίς εὐαγγελικές ἀξίες καί τίς χριστιανικές ἀρχές σέ ὁλόκληρη τήν Ἑλλαδική κοινωνία μας, ἀλλά ὡς “εὐχόμενος”.
...Γύρω μας σωριάζονται ἐρείπια, ἐπειδή ἀπό τήν ζωή μας διώξαμε τόν Τριαδικό Θεό. Ἡ οἰκογένεια διαλύθηκε. Οἱ σχέσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων στράβωσαν. Χάθηκε ἡ ἐμπιστοσύνη, ἐξαφανίσθηκε ἡ τιμή καί ἡ ἁγνή φιλία καί θριαμβεύει τό κακό. Τί ἀπέμεινε;
  • Μόνον οἱ λίγοι πιστοί Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, πού διαρκῶς προσεύχονται.
  • Οἱ λίγοι “ἀδιαλείπτως” καί μέ παρρησία προσευχόμενοι ἐρημῖτες καί μοναχοί.
  • Οἱ καλοί ποιμένες τῶν πόλεων, τῶν νησιῶν καί τῶν χωριῶν τῆς πατρίδος μας, πού ποιμαίνουν εὐάρεστα τά λογικά πρόβατα τῆς Ποίμνης τοῦ Χριστοῦ, στίς ἐνορίες τους.
  • Οἱ καλοί Πνευματικοί καί ἐξομολόγοι, οἱ εὐλογημένοι ἱερεῖς μας, ἀλλά καί οἱ χαριτωμένοι ἁγιορεῖτες Γεροντάδες.
  • Ὅλοι, ὅσοι κάνουν τόν καλό ἀγῶνα (ὅσο μποροῦν), γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς τους, τά εὐλογημένα παιδιά τοῦ Θεοῦ, τά ἀναγεννημένα ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, τά μεταμορφωμένα ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, οἱ ἐν δυνάμει κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Εἴθε νά ἀνήκουμε καί μεῖς σ᾿ αὐτούς.
  • Κυρίως ὅμως μᾶς ἀπέμεινε ἡ Κιβωτός τῆς σωτηρίας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τά σωστικά της Μυστήρια.
Μή ξεχνᾶμε λοιπόν νά φωνάζουμε τήν Εὐχή
  • μέρα καί νύχτα,
  • ὄρθιοι καί καθιστοί,
  • ἐργαζόμενοι ἤ ἀναπαυόμενοι,
  • ὁμιλοῦντες ἤ καί συζητοῦντες,
  • στόν δρόμο,
  • στό αὐτοκίνητο,
  • στό σπίτι,
  • στή δουλειά,
  • παντοῦ καί πάντοτε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

συνεχίζεται......


Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.

Ἀπό τό βιβλίο: Η ΕΥΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ἐκδόσεις:Γ. Γκέλμπεσης
Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Πρωτ. Στέφανο Ἀναγνωστόπουλο γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τα βιβλία πού ἐκδίδουν.
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

1Ρωμ. Η΄ : 26.
2Ἁγίου Ἰω. τοῦ Σιναΐτου, Κλῖμαξ, Λόγος Κ., Ὠρωπός Ἀττικῆς 1986, σελ. 235.
3Ἁγίου Ἰω. τοῦ Σιναΐτου, Κλῖμαξ, Λόγος Κ., Ὠρωπός Ἀττικῆς 1986, σελ. 235.
4Φιλ. Β΄ : 9.
5Προσωπικές σημειώσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible