Οἱ δοκιμασίες λευκαίνουν τήν ψυχή

Αι δοκιμασίαι λευκαίνουν την ψυχήν

 

Μας διδάσκει ο Απ. Παύλος «ου μόνον δε, αλλά καν καυχώμεθα εν ταις θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονή κατεργάζεται, η δεν υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα» (Ρωμ. δ,3). Δεν καυχώμεθα δε μόνον δια την δόξα, που ελπίζουμε, αλλά καυχώμεθα και δια τις θλίψεις, διότι γνωρίζομε ότι η θλίψη παράγει την υπομονή και η υπομονή αρετή δοκιμασμένη και η αρετή ελπίδα στον Θεό. Όλες οι δοκιμασίες είναι παραχώρηση Θεού. Όλες μας φέρνουν πάντα πνευματικό όφελος.

● Μας λέγει ο Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος (από το βιβλίο εκδ. Ι.Μ. Παρακλήτου):

«Τα βάσανά σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μη απελπίζεστε.Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του Φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαρισθείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας. Παραδώστε λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη. Μη θυμώνετε, μη δυσ­φορείτε, μη τα βάζετε με κανένα άνθρωπο. Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το έργο της Πρόνοιας του Κυρίου, που, αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία. Όπως η πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει τα ρούχα μέσα στη σκάφη, για να τα λευκάνη, έτσι και ο Θεός τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει εσάς, για να λευκάνη την ψυχή σας και να την ετοιμάση για την Ουράνια Βασιλεία Του, όπου κανένας ακάθαρτος δεν θα μπη. Αυτή είναι η αλήθεια. Προσευχηθείτε να σας φωτίση το νου ο Κύριος, για να την αντιληφθήτε. Τότε με χαρά θα δέχεστε καθετί το δυσάρεστο σαν φάρμακο που σας δίνει ο Επουράνιος Γιατρός. Τότε θα θεωρήτε όσους σας βλάπτουν σαν ευεργετικά όργανα Εκείνου. Και πίσω τους θα βλέπετε πάντα το χέρι του Μεγάλου Ευεργέτη σας. Για όλα να λέτε: «Δόξα Σοι, Κύριε! «. Να το λέτε, αλλά και να το αισθάνεσθε».

● Όλες οι δοκιμασίες μας είναι ένας βαρύς για μας Σταυρός. Όμως ο Κύριος δεν δίνει σε κανένα μας δοκιμασίες μεγαλύτερες από τις δυνάμεις μας. Μόνο αυτό που μπορούμε να σηκώσουμε.

Ένας αδελφός είχε ένα παράπονο. Κάποια στιγμή δεν το άντεξε και το είπε με την προσευχή του στο Θεό.

– Θεέ μου, ο σταυρός που σηκώνω είναι πολύ βαρύς. Δε μπορώ να τον σηκώσω, είναι πάνω από τις δυνάμεις μου.

Επέτρεψε ο Θεός και είδε τούτο το όνειρο. Τον ωδήγησε ο φύλακας άγγελός του σ’ ένα δάσος γεμάτο από σταυρούς και του είπε:

– Άφησε εδώ τον σταυρό σου και διάλεξε όποιον εσύ θέλεις. Έτσι κι έκανε.
Δοκίμασε πολλούς σταυρούς να σηκώση. Άλλος του φαινόταν μεγαλύτερος, άλλος μικρότερος, άλλος βαρύς και άλλος ελαφρύς. Επιτέλους μετά από πολλή ώρα βρήκε τον σταυρό που του ταίριαζε. Τον πήρε στην αγκαλιά του και ικανοποιημένος είπε:

– Αυτός είναι ο σταυρός στα μέτρα μου. Αυτόν θα κρατήσω.
Και τότε διαπίστωσε ότι ο σταυρός αυτός ήταν ο δικός του σταυρός, που άφησε όταν μπήκε στο δάσος με τους σταυρούς. Και κατάλαβε…

Πόσες φορές δεν νοιώθουμε τον σταυρό μας βαρύ, τη δοκιμασία μεγαλύτερη από αυτή που μπορούμε να σηκώσουμε;

Χωρίς αμφιβολία ο καθένας σηκώνει τον δικό του σταυρό.

Κανένας άνθρωπος δεν είναι χωρίς σταυρό, χωρίς θλίψη, πόνο, δάκρυ, βάσανα, στενοχώρια, αρρώστια και θανάτους.

Όμως οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι η θλίψη και η δοκιμασία καθαρίζει την ψυχή και αγιάζει τον άνθρωπο.

Ο,τι επιτρέπει ο Θεός στη ζωή μας το κάνει από αγάπη και στοχεύει στο συμφέρον μας. Δεν επιτρέπει μεγαλύτερη δοκιμασία από αυτή που θα μπορούσαμε να σηκώσουμε. Ούτε τον μικρότερο σταυρό, ούτε τον μεγαλύτερο. Κάθε σταυρός είναι κουστούμι στα μέτρα του καθενός μας. Ας προσπαθήσουμε, για να μη χάσουμε τους καρπούς των δοκιμασιών που επιτρέπει ο Θεός.

Οι Άγιοι χαίρονται για τις δοκιμασίες και δοξολογούν το Θεό που τους θυμάται.

Εμείς που δυσκολευόμαστε ν’ αποδεχτούμε τον πόνο και τη δοκιμασία, πολύ δε περισσότερο να χαρούμε όπως οι Άγιοι, ας παρακαλούμε το Θεό με ταπεινή καρδιά ν’ απαλύνη τον πόνο και τις δοκιμασίες όλου του κόσμου λέγοντας: Κύριε ελέησε, ανακούφισε και όπλισε με υπομονή τα παιδιά σου.

Ορθόδοξος Τύπος

http://aktines.blogspot.gr/2017/03/blog-post_969.html?m=1