«Προρρήσεις καί θαύματα»

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - Μαρτυρίες – Διηγήσεις -Νουθεσίες

«Προρρήσεις καί θαύματα»

Μαρτυρία π. Παύλου Τσουκνίδα: «Μιά φορά πῆγα στόν Γέροντα ὡς λαϊκός τό 1989, εἶχα ἕνα πρόβλημα μέ τό στομάχι μου, πονοῦσε πολύ καί δέν μέ ἄφηνε, παρ᾿ ὅλο ὅτι ἔπαιρνα καί φάρμακα κατά καιρούς, νά ἠρεμήσω. Ὅταν μπῆκα μέσα στό κελλί του, ὁ Γέροντας ἦταν ξαπλωμένος, γιατί ἦταν ἄρρωστος, καί ὅλοι θυμᾶμαι λέγανε ὅτι θά φύγη ὁ Γέροντας γιά τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ὅμως ὁ Γέροντας ἔζησε. Τό δεξί του χέρι ἦταν τυλιγμένο μέχρι τά μέσα τοῦ ἀγκώνα μέ λωρίδες ἄσπρο πανί σάν γάζες καί κρατοῦσε ἕνα ξύλινο Σταυρό. Τό κελλάκι του ἦταν σκοτεινό, γιά φῶς εἶχε μία κανδήλα ἀκοίμητη σέ προσκυνητάρι μέ μεγάλη εἰκόνα ἁγιογραφημένη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Μόλις ἀντίκρυσα τήν ἀγγελική μορφή τοῦ Γέροντος, εἶδα γύρω – γύρω ἀπ᾿ τό πρόσωπό του, στό κρεβάτι πού ἦταν ξαπλωμένος, νά τόν περιλούζη ἕνα γλυκύτατο ἁπαλό φῶς καί ἔμεινα ἄναυδος. Μέ δέος γι᾿ αὐτό πού ἀντίκρυσα, τοῦ λέω “τήν εὐχή σας Γέροντα! “. “Τοῦ Κυρίου μας”, μοῦ ἀπαντᾶ ἐκεῖνος. Μ᾿ ἀξίωσε ὁ Θεός τόν ἀνάξιο καί ἁμαρτωλό δοῦλο του νά δοῦν τά μάτια μου αὐτήν τήν φορά τόν Γέροντα, ἐκείνη τήν ἁγιασμένη ψυχή, λουσμένη μέ θεϊκό φῶς (ἄκτιστο φῶς), ἡ ὁποία ἔμεινε ἀνεξίτηλα χαραγμένη στήν μνήμη μου καί δέν περιγράφεται μέ λόγια. Ἀμέσως μέ ρωτάει “τί πρόβλημα ἔχεις, παιδί μου;” μέ ἁπαλή γλυκιά φωνή. Καί τοῦ ἀπαντῶ “τό στομάχι μου μέ πονάει, Γέροντα”. Καί ἐκεῖνος μοῦ λέει: “Γιά ἔλα ἐδῶ κοντά στό κρεβάτι μου, γιατί δέν μπορῶ νά σηκωθῶ νά σέ σταυρώσω”.

»Ἀμέσως πῆγα κοντά, γονάτισα, φίλησα τόν Τίμιο Σταυρό καί τό χέρι του. Ἐκεῖνος μοῦ λέει “ποῦ ἀκριβῶς πονᾶς;”. Καί τοῦ ἔδειξα τό σημεῖο ἐπακριβῶς. Τότε ἐκεῖνος πῆγε νά κάνη τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, μέ τόν Σταυρό πού κρατοῦσε, στό πονεμένο μέρος. Ἐγώ ἀμέσως ἄνοιξα τό σακάκι μου γιά νά μέ σταυρώση. Ἐκείνη τήν στιγμή ἄκουσα τόν Γέροντα, ὄχι μέ ἁπαλή φωνή ἀλλά μέ δυνατή, λές καί τόν χτύπησε ἠλεκτρικό ρεῦμα, νά μέ ἐπιπλήττει καί νά μοῦ λέη “γιατί; δέν περνᾶ ἀπ᾿ ἔξω ἀπ᾿ τό σακκάκι σου ὀλιγόπιστε;”. Τότε ἐγώ τοῦ ἀπαντῶ “περνάει καί παραπερνάει, συγχώρα με, Γέροντα, γιά τήν ὀλιγοπιστία μου”.Ἀφοῦ μέ σταύρωσε, μοῦ λέει “νά ξέρης, ὁ Σταυρός περνάει ἀπ᾿ ἐδῶ ὡς τήν Ἀμερική, τήν Αὐστραλία κ.λπ., ἄλλη φορά νά ἔχης περισσότερη πίστη”. “Νά ᾿ναι εὐλογημένο Γέροντα”, τοῦ εἶπα. Ἔβαλα μετάνοια, ξαναπῆρα τήν εὐχή του, ἀσπάστηκα τόν Τίμιο Σταυρό καί τό χέρι του καί ἀναχώρησα ὠφελημένος, ἀφοῦ ἀπό τότε δέν μέ ξαναπόνεσε τό στομάχι μου.

συνεχίζεται....

Τέλος καί τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων

ἀφθάρτῳ ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ

τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Κεντρική διάθεση: “ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ”

“ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΒΙΩΜΑΤΑ 6”

Θεσσαλονίκη: Μοναστηρίου 225, Μενεμένη, ΤΚ54628,

τηλεφωνο: 2310552207, τηλεομοιότυπο: 2310552209,

Ἀθήνα: Ίακωβίδου 45, (πεζόδρομος), Πατήσια, ΤΚ 11143,

τηλεφωνο: 2106930355