Πώς οφείλομε να εννοήσομε ορθά και μ’ ευσέβεια το λόγο του Ευαγγελίου ότι «ο Πατέρας δεν κρίνει κανένα, αλλά έδωσε όλη την κρίση στον Υιό του»[1] και πως σε άλλο σημείο λέει ότι «εγώ δεν κρίνω κανένα»[2], αλλά «ο λόγος πού κήρυξα, αυτός θα τον κρίνει»[3]
ΑΠΟΚΡΙΣΗ
'Ως Θεός που είναι [4], ούτε ο Πατέρας ούτε ο Υιός κρίνει κανένα, γιατί ούτε ο άνθρωπος δε γίνεται κριτής άλογων ζώων αλλά ανθρώπων[5]. Ο Πατέρας όμως έδωσε την εξουσία της κρίσης στον Υιό[6] όχι επειδή ο Υιός είναι Θεός, αλλά επειδή έγινε άνθρωπος. Και θα κρίνει τους πάντες συγκρίνοντας το δικό του τρόπο ζωής ως ανθρώπου με το δικό μας. Και πάλι θα κρίνει ο λόγος του[7], δηλαδή η διδασκαλία του, που μάς έδειξε με τα έργα του σύμφωνα με εκείνο που έχει γραφεί «αυτά που Ιησούς άρχισε να κάνει και να διδάσκει»[8]
[1]Ίω. 5,22.
[2]Ίω.8,15 7,48
[3]Ίω. 12,48
[4]Δεν έχουν παλιότεροι πατέρες της ίδια γνώμη
[5]Ίω. 5,22. 8,15.
[6]Ίω. 5,22.
[7]Ίω. 12,48,31
[8]Πράξ. 1,1.
ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ
ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΙΚΩΝ
14Α ΕΠΕ
https://wra9.blogspot.com/2021/12/blog-post_16.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου