Πατήρ Ilarion Argatu:
Τα λόγια της συγχώρεσης είναι γενναιόδωρα και ακριβά, αλλά οι πράξεις της συγχώρεσης απαιτητικές
Και τα δύο ζυγίζονται και θα ζυγίζουν υπέρ του ανθρώπου, με το μέτρο που τα δουλεύει.
Η αναλογία μεταξύ τους πρέπει να είναι ισότητα. Αν ο ένας είναι μεγαλύτερος και ο άλλος μικρότερος, θα τοποθετήσουν τον άνθρωπο, τον πρώτο στον Φαρισαϊσμό και τον δεύτερο στον φορμαλισμό. Θα είναι φαρισαίος που θα λέει τη λέξη «συγχώρεση», αν δεν τη μεταφράσει σε πράξη, και θα είναι φορμαλιστής αν η πράξη της συγχώρεσης δεν συνοδεύεται από λήθη, η οποία δίνει τη θέση της στη συγχώρεση. Το να συγχωρείς και να θυμάσαι το κακό, είναι δύο ανταγωνιστικά γεγονότα που αποκλείουν το ένα το άλλο. Σε συγχωρώ αλλά δεν ξεχνάω τι μου έκανες! Είναι η έκφραση του συνήθους τρόπου μας να συγχωρούμε. Ένας λανθασμένος και παραπλανητικός τρόπος. Η συγχώρεση που δίνουμε ή ζητάμε για κάποιον πρέπει να καταστρέψει τη μνήμη του κακού και να βοηθήσει στην απελευθέρωση της καρδιάς.
Εάν δεν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο του τρόπου συγχώρεσης μας, η πράξη της συγχώρεσης σε βάθος δεν εκτελείται. Τότε, το να ζητάς συγχώρεση χωρίς το μονοπάτι της διόρθωσης δεν είναι επίσης πράξη συγχώρεσης. Δεν θα λάβετε αληθινή συγχώρεση, εάν δεν διορθώσετε το λάθος που έχετε κάνει, εάν δεν επιστρέψετε τη δικαιοσύνη στον τόπο της αδικίας και εάν δεν επιδιορθώσετε ό,τι έχετε καταστρέψει. Πώς είπε ο τελώνης Ζακχαίος μπροστά στον Σωτήρα;: «Κύριε, αν με κάτι αδίκησα κάποιον, θα το ανταποδώσω τετραπλά», στο οποίο ο Σωτήρας απαντά: «Σήμερα έγινε σωτηρία σε αυτό το σπίτι». Δηλαδή τέλεσε την πράξη της Δικαιοσύνης. Δεν ήταν αρκετό να επιστρέψει όσα αδίκησε, αλλά περισσότερα από όσα αδίκησε.
Δεν ήταν αρκετό για να διορθωθεί η αδικία, έπρεπε να συνοδεύεται από ελεημοσύνη: «Εδώ τα μισά από τα πλούτη μου δίνω στους φτωχούς». Αυτό το είδος διόρθωσης έφερε συγχώρεση στον Ζακχαίο και σε όλο το σπιτικό του. Που σημαίνει ότι η διόρθωση και η αληθινή μετάνοια φέρνουν την αύξηση της συγχώρεσης σε ολόκληρο το σπίτι και ότι όλα τα δικά σας μπορούν να συγχωρηθούν, μέσω σας. Γι' αυτό είπα πριν ότι «οι πράξεις συγχώρεσης είναι απαιτητικές». Ομοίως, εμείς, όσοι ζητάμε συγχώρεση, θα πρέπει να επανορθώσουμε το κακό που έγινε, ακόμα κι αν αυτός στον οποίο ζητήσαμε συγχώρεση θα πει με το στόμα του «Σε συγχωρώ και ζητώ από τον Θεό να σε συγχωρήσει», αν δεν το έκανες διόρθωσε το κακό με το μέτρο του τελώνη Ζακχαίου, δεν θα λάβεις συγχώρεση από τον Θεό, θα παραμείνεις υποχρεωμένος να διορθώσεις το κακό που έγινε.
Το να συγχωρείς είναι χριστιανικό καθήκον, δυνάμει αυτού του καθήκοντος, ο καθένας το λέει με τα χείλη του, αλλά στην καρδιά του δεν θα μάθει ποτέ τι θα πει, σίγουρα, θα έχεις μια σκοτεινή γωνιά στην καρδιά και στη μνήμη του τον διπλανό σου, γιατί δεν έχεις δίκιο στο λάθος που του έκανες. Σε συγχωρεί, αλλά περιμένει από τον Θεό να εκπληρώσει τη δικαιοσύνη που έσπασες. Καλύτερα να το κάνεις μόνος σου. Μην ηρεμείς τη συνείδησή σου μέχρι να διορθώσεις το κακό και να εκπληρώσεις τη δικαιοσύνη. Θα λάβετε αληθινή συγχώρεση, υπό τις συνθήκες που την έλαβε και ο τελώνης Ζακχαίος. Κάνε σαν αυτόν και θα σωθείς.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/08/ilarion-argatu.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου