– Η πρώτη εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του νέου Προκαθημένου
“Ο τρόπος να παραμείνουμε στην Ορθοδοξία και στην ενότητα της Εκκλησίας είναι να ακολουθούμε την κανονική τάξη, να μην έχουμε στρεβλή ή τετριμμένη ερμηνεία βασικών κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Εκκλησιών”, τόνισε ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Δανιήλ στην πρώτη του εκτενή συνέντευξη μετά την εκλογή και ενθρόνισή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας.
Του Νικολάου Ζαΐμη
Παραχωρώντας την πρώτη του εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην “Εφημερίδα της Βουλγαρικής Εκκλησίας” και στην αρχισυντάκτρια Αλεξάνδρα Καραμιχαέλεβα, ο Προκαθήμενος της εν Βουλγαρία Ορθοδόξου Εκκλησίας μίλησε για τις πρώτες του σκέψεις μετά την εκλογή του, για τους προκατόχους του, για την ενότητα μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, τις ποιμαντικές του προτεραιότητες στη διαποίμναση της Τοπικής Εκκλησίας της Βουλγαρίας, τη συνεργασία του με τους κρατικούς φορείς, καθώς και την κύρια αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας που δεν είναι άλλη από την πνευματική πρόοδο των πιστών της η οποία επιτυγχάνεται μόνο με την συμμετοχή στη λειτουργική ζωή και τα μυστήρια της Εκκλησίας.
“Τραγωδία η έλλειψη εκκλησιαστικής κοινωνίας”
Ο Μακαριώτατος κ.κ. Δανιήλ, μεταξύ άλλων, ρωτήθηκε για την διάσπαση της ενότητας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μεταξύ των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών εξαιτίας και γεωπολιτικών εξελίξεων. “Στην πράξη, αυτή τη στιγμή υπάρχει μια διακοπτόμενη ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ ορισμένων Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, και αυτό δεν μπορεί παρά να προκαλέσει επώδυνες πληγές σε ολόκληρο το Σώμα του Χριστού. Εδώ, μαζευόμαστε σε τόσο σημαντικές και χαρούμενες περιπτώσεις όπως η εκλογή νέου πατριάρχη, και η χαρά μας δεν είναι πλήρης. Όταν υπάρχουν ταραγμένες σχέσεις μεταξύ Τοπικών Εκκλησιών, δεν μπορούμε όλοι να συμμετέχουμε στο πιο σημαντικό πράγμα – να είμαστε ένα στη Θεία Ευχαριστία. Δεν μπορούμε να είμαστε μαζί γύρω από το τραπέζι του Κυρίου. Αυτό δεν μπορεί παρά να αναστατώνει την εκκλησιαστική ζωή και να μας στεναχωρεί. Η έλλειψη εκκλησιαστικής κοινωνίας είναι τραγωδία για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό. Δεν είναι τυχαίο που σε κάθε Θεία Λειτουργία προσευχόμαστε «για την ευημερία των ιερών εκκλησιών του Θεού και για την ενότητά τους». Επομένως, με όλες μας τις δυνάμεις, πρέπει να προσπαθήσουμε να μην εμβαθύνουμε αυτόν τον διχασμό και να μην τον εξαπλώσουμε περαιτέρω. Ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα”, είπε.
“Τα προβλήματα επιλύονται με Συνοδικό τρόπο”
Για το τι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ απάντησε: “Η εμπειρία της Εκκλησίας έδειξε ότι όταν στάθηκε σταθερά και επίμονα στις κανονικές θέσεις για να υπερασπιστεί την κανονική τάξη από καινοτομίες, αυτές οι θύελλες πέρασαν και η ειρήνη αποκαταστάθηκε στην Εκκλησία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, γιατί ως προς αυτό δεν πρέπει να υπάρχουν συμβιβασμοί. Όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Το όνομα «Εκκλησία» σημαίνει σύναξη». Τα προβλήματα της εκκλησιαστικής ζωής επιλύονταν πάντα με συνοδικό τρόπο, μέσα στο συνοδικό σώματα της Εκκλησίας και με πνεύμα συνοδικότητας. Ταυτόχρονα, η Εκκλησία δεν πρέπει να επηρεάζεται από συγκεκριμένες συγκυριακές διεργασίες σε μια δεδομένη τοπική Εκκλησία ή σε ένα γεωπολιτικό σχέδιο, να μην επηρεάζεται από τις τρέχουσες τάσεις στην πολιτική, αλλά να έχουμε επίγνωση της υψηλής αποστολής της. Ας θυμηθούμε ότι ο Θεός μας έχει εξουσιοδοτήσει την αποστολή να δίνουμε μαρτυρία για Αυτόν, για την ειρήνη Του και να οδηγήσουμε τις ανθρώπινες ψυχές που μας εμπιστεύτηκαν στη σωτηρία. Αυτή είναι η αποστολή μας. Να μην προκληθεί αναταραχή και διχασμός στην Εκκλησία. Αν δεν υπάρχει αδελφική αγάπη, αν επιτρέψουμε να μας οδηγεί το πνεύμα της διχόνοιας και του διχασμού, του μίσους, της υπερηφάνειας, απομακρυνόμαστε από τον Θεό, από την ειρήνη Του, από την εν Χριστώ ενότητα. Ο τρόπος να παραμείνουμε στην Ορθοδοξία και στην ενότητα της Εκκλησίας είναι να ακολουθούμε την κανονική τάξη, να μην έχουμε στρεβλή ή τετριμμένη ερμηνεία βασικών κανόνων που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ των Τοπικών Εκκλησιών. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη που έκαναν κάποιες Τοπικές Εκκλησίες στο παρελθόν και ξέφυγαν από την ενότητα της Ορθοδοξίας. Απτό παράδειγμα αυτού είναι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η οποία μετά τη διαίρεση έκανε καινοτομίες στις δογματικές αλήθειες της πίστης και στην κανονική τάξη στην Εκκλησία”.
Η επιστροφή στην ενότητα
Ολοκληρώνοντας το ζήτημα της ενότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησίας και απαντώντας σε ερώτημα για τον τρόπο με τον ο οποίο αυτή μπορεί να επιτευχθεί, ο Μακαριώτατος είπε: “Η επιστροφή στην ενότητα είναι δυνατή όταν υπάρχει επιστροφή σε αυτό που αρχικά ομολογούσαν όλοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι δυνατό, όταν επιστρέφουμε στην ενότητα της πίστης, στην τήρηση των κανόνων της εκκλησιαστικής ζωής, στους κανόνες στις σχέσεις μεταξύ επιμέρους τοπικών εκκλησιών και μεταξύ επισκόπων. Τότε δεν θα υπήρχε κανένα εμπόδιο για την αποκατάσταση αυτής της ενότητας. Η δυσκολία προέρχεται από ένα άτομο που ταπεινώνει τον εαυτό του, εγκαταλείπει την περηφάνια του. Από τη στιγμή που έχει ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι της υπερήφανης αυτοεξύψωσης, ειδικά όταν βρίσκεται σε υψηλή θέση, είναι δύσκολο να κάνει πίσω, να παραδεχτεί το λάθος του και να μετανοήσει. Είναι ακόμα πιο δύσκολο όταν έχει περάσει τόσος χρόνος και έχουν συσσωρευτεί πράγματα που περιπλέκουν και βαθαίνουν τον χωρισμό. Αλλά τίποτα δεν είναι αδύνατο με τον Θεό, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε κάθε προσπάθεια αποκατάστασης της διαλυμένης κοινωνίας”.
Στη συνέντευξη αυτή και στο ζήτημα των σχέσεων των κατά Τόπους Εκκλησιών ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ δεν κατονομάζει τις Εκκλησίες, όπως έκανε για παράδειγμα όταν ήταν Μητροπολίτης Βιδινίου όπου πολλές φορές είχε αναφερθεί στην εκκλησιαστική κατάσταση στην Ουκρανία στοχοποιώντας το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον ίδιο τον Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο για τη χορήγηση Αυτοκεφαλίας. Στην πρώτη του τοποθέτηση με την ιδιότητα του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Βουλγαρίας ο Πατριάρχης κ.κ. Δανιήλ απλά επιλέγει να αναφερθεί στο πρόβλημα που υφίσταται από την διακοπή κοινωνίας μεταξύ Ορθοδόξων Εκκλησιών, χωρίς να κατονομάζει πρόσωπα και καταστάσεις.
Πάντως να σημειωθεί ότι πρόσφατα την πικρή γεύση της διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας γεύθηκαν και Ιεράρχες της Εκκλησίας της Βουλγαρίας από το Πατριαρχείο Μόσχας. Συγκεκριμένα, μετά τη συμμετοχή τους σε συλλείτουργο με Ιεράρχες της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας η Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας εξέφρασε την “αδυναμία να συλλειτουργεί” πλέον με Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Φιλιππουπόλεως κ. Νικόλαο, Στάρας Ζαγοράς κ. Κυπριανό, Δοροστόλου κ. Ιάκωβο, καθώς και με τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Βελίκης κ. Σιώνιο, Σμόλιαν κ. Βησσαρίωνα.
Συνεργασία
“Μετά την ανακοίνωση των τριών υποψηφίων από την Ιερά Σύνοδο, πολλοί δέχτηκαν αυτή την επιλογή ως απάντηση στις προσευχές τους, γιατί για περισσότερο από ένα μήνα πολλοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί από όλη τη χώρα προσεύχονταν και διάβαζαν καθημερινά τον Παρακλητικό Κανόνα προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Όποιος από τους τρεις υποψηφίους εκλεγόταν στον πατριαρχικό θρόνο, ο λαός θα δεχόταν αυτή την εκλογή ως εκδήλωση της καλής θέλησης του Θεού, ως έλεος του Θεού. Και για τον εαυτό μου, είπα: “αν αυτό είναι το θέλημα του Θεού – και το θέλημα του Θεού φανερώνεται και μέσω των ανθρώπων, μέσω των συνοδικών σωμάτων της Εκκλησίας – εάν ο Θεός με καλέσει σε μια τέτοια διακονία, θα απαντήσω ταπεινά και υπάκουα: ” Εδώ είμαι, Κύριε”. Προσεύχομαι να με βοηθήσει ο Θεός και να μην με αφήσει, για να δοξαστεί το όνομά Του! Γι’ αυτό λέω: “Δόξα τω Θεώ!”. Πράγματι, “δόξα τω Θεώ για όλα!”, απάντησε στο ερώτημα για τις πρώτες σκέψεις που έκανε μετά την εκλογή του.
Μιλώντας για τους προκατόχους του είπε ότι έχει ζωντανά παραδείγματα από τους μακαριστούς Μάξιμο και Νεόφυτο, καθώς από τον πρώτο έλαβε τη χάρη της Αρχιερωσύνης ενώ με τον δεύτερο συνεργάστηκε στενά. “Θα ακολουθήσω το παράδειγμά τους”, τόνισε.
Για τη συνεργασία του με τους κρατικούς φορείς της χώρας ο Μακαριώτατος τόνισε ότι η Εκκλησία έχει θέση σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης ζωής και για το λόγο αυτό θα συνεργαστεί για το καλό του κοινωνικού συνόλου. “Όλοι οι άνθρωποι που ήλπισαν στον εαυτό τους για επιτυχία σε αυτή τη ζωή και στο έργο τους, στο τέλος έχουν φτάσει σε αδιέξοδο, και ο Κύριος τους έχει δείξει ότι χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Όποιος έχει βασιστεί στις δικές του δυνάμεις χωρίς τον Θεό ως βοηθό, έχει βιώσει τελικά την αδυναμία του….. Χαιρόμαστε που οι σύγχρονοι πολιτικοί αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο τον ρόλο της Εκκλησίας στην κοινωνία μας, συνειδητοποιούν πόσο σημαντική είναι η πνευματικότητα, η σωστή εκπαίδευση των παιδιών και των νέων και όλων των ανθρώπων στις λεγόμενες καθολικές, παραδοσιακές αξίες. Και αυτές οι αξίες δεν είναι παρά ό,τι είναι φυσικά, αρχικά εγγενές στον άνθρωπο ως δημιούργημα του Θεού. Όλος ο θετικός νόμος βασίζεται τελικά στον φυσικό νόμο που θεσπίστηκε από τον Θεό”, είπε, μεταξύ άλλων.
Ολόκληρη τη συνέντευξη, στη βουλγαρική γλώσσα, μπορείτε να τη βρείτε ΕΔΩ
https://aktines.blogspot.com/2024/07/blog-post_55.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου