2) Ὁ θεραπευτικός χαρακτήρας καί οἱ θεραπευτικές ἀρχές τῆς Ἐκκλησίας .
Ὁ Θεός δέν ἔρχεται στόν ἄνθρωπο πού ἔχει πολλές γνώσεις κοσμικές ἤ πνευματικές, ἀλλά σ' αὐτόν πού ἔχει πολλή ταπείνωση, σ' αὐτόν πού ἔχει καταλάβει καί ζεῖ κάθε στιγμή σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν»217. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἔχει συνειδητοποιήσει τήν προσευχή ὡς τήν ὑπέρτατη ἀνάγκη, γιά νά μπορέσει νά ὑπάρξει. Ἐφαρμόζει ἔτσι τό «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε»218. Ἐκζητεῖ συνεχῶς τήν Θεία ἐνέργεια (=τή Θεία Χάρη), δηλαδή τήν κοινή ἄκτιστη θεοποιό ἐνέργεια τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία ὀνομάζεται Θεία Χάρις. Βλέποντας τά πνευματικά του «χάλια», τό ἐσωτερικό του «μπέρδεμα», τήν πλήρη ἀδυναμία του νά πραγματώσει τόν ὁποιοδήποτε στόχο του, στρέφεται μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή στόν Θεό καί Τόν καλεῖ σέ βοήθεια. Ἔτσι βγαίνει ἀπό τήν αὐτοφυλάκιση στό ἐγώ του, θεραπεύεται, «ξεμπερδεύεται».
«Μόνο
μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, τόνιζε ὁ π.
Πορφύριος, γίνεται τό ξεμπέρδεμα»219.
«Τήν πρώτη κίνηση τήν κάνει ὁ Χριστός»220
παρατηροῦσε ὁ Γέροντας. Ὁ
Κύριος μᾶς καλεῖ λέγοντας: «Δεῦτε πρός
με πάντες οἱ κοπιῶντες...»221
.Ἐάν ὁ ἄνθρωπος ἀνταποκριθεῖ σωστά
στήν πρόσκληση αὐτή τοῦ Θεοῦ, θεραπεύεται.
Ἡ ἀνταπόκριση ἔγκειται στόν νά Τόν
ἀγαπήσουμε, νά προσευχόμαστε, νά
συμμετέχουμε στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας
διά τῶν Μυστηρίων222.
Ὁ Χριστός μέ τήν Χάρη Του θεραπεύει τόν
ὅλο ἄνθρωπο· ἀκόμη καί τά ἄδυτα τῆς
ψυχῆς του. Ἡ εὐχή ἐπιτελεῖ αὐτό τό
ἔργο. «Ἡ εὐχή» δίδασκε ὁ π. Πορφύριος,
«καθαρίζει τήν ψυχή καί κρατάει τό
νοῦ»223.
Περιοχές, πού ἀπό τίς λεγόμενες
«ψυχοεπιστῆμες», θεωροῦνται ἀπροσπέλαστες
καί ἄγνωστες, ὅπως τό ἀσυνείδητο,
μποροῦν πράγματι, νά θεραπευθοῦν μέ
τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἡ «Θεία ψυχανάλυση»224,
ὅπως τήν ἀποκαλοῦσε ὁ Γέροντας, εἶναι
πολύ ἀνώτερη καί ἀποτελεσματικότερη
ἀπό τήν ἀνθρώπινη, ἡ ὁποία ἀντίθετα
βλάπτει πολύ. Ἡ
ἀληθινή ψυχανάλυση καί ψυχοθεραπεία
πραγματοποιεῖται στό Μυστήριο τῆς
Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Κατ’ ἐξοχήν δέ, ἔλεγε ὁ Γέροντας, ἡ
ψυχή θεραπεύεται μέ τήν Γενική
Ἐξομολόγηση225,
πού θά πρέπει νά κάνει ὁ θεραπευόμενος
πνευματικά ἄνθρωπος, ἀπό καιροῦ εἰς
καιρόν. Ἡ Ἐκκλησία χρησιμοποιεῖ
ποικίλα ἐπιμέρους θεραπευτικά μέσα
γιά τήν κάθαρση, τό φωτισμό καί τήν θέωση
τοῦ ἀνθρώπου. Στά λόγια καί τήν ζωή τοῦ
Γέροντος βλέπουμε αὐτά τά μέσα καί τούς
τρόπους.
225
Ὅ.π. σελ. 370.
217
Ἰω. 15, 5.
220
Ὅ.π. σελ. 208.
221
Ματθ. 11, 28.
222
Βίος καί Λόγοι, Ζ΄, σελ.
208 .
223
Ὅ.π. σελ. 265.
224
Ὅ.π. σελ. 372.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)-Τό μυστήριο τῆς ἐκκλησίας κατά τόν Γέροντα Πορφύριο τόν Ἁγιορείτη
Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 192, Τιμή: 5€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου