Νοσηλευτική δεοντολογία.Σχέσεις νοσηλευτή μέ τούς ἀσθενεῖς.β' μέρος

ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΝΩ: Η Αγία Φοίβη εις Κεχριές της Κορίνθου, η διακόνισσα του Αποστόλου Παύλου και προστάτης των νοσοκόμων που γιορτάζει στις 3 Σεπτεμβρίου.

 
Δεῖτε ἐδῶ:α' μέρος
 
Α. ΣΧΕΣΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Πρώτα από όλα να υπάρχει αγάπη για την διακονία μας στους ασθενείςκαι αγάπη για τους ίδιους τους ασθενείς και συμπόνια. Όσες γνώσεις και σπουδές και γλώσσες να γνωρίζουμε αν δεν γνωρίζουμε την γλώσσα της αγάπης ποτέ δεν θα πετύχουμε τους σκοπούς της νοσηλευτικής μας διακονίας. Η αγάπη αυτή δεν θα πρέπει να είναι κούφια και επιφανειακή με σκοπό να κερδίσουμε τον έπαινο και την συμπάθεια του ασθενή και να αισθανθούμε αυτοϊκανοποίηση ότι δήθεν είμαστε καλοί. Τα χαρακτηριστικά αυτής της εν Χριστώ αγάπης(που αναφέρονται από τον Απόστολο Παύλο) είναι ότι μακροθυμεί, δεν ζηλεύει, δεν φέρεται με αλαζονεία, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια, δεν πράττει τίποτε το άσχημο, δεν ζητά τα δικά της συμφέροντα, δεν θυμώνει, δεν οργίζεται, δεν σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον δεν χαίρει όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικο, χαίρει όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί, πάντα σκεπάζει, πάντα πιστεύει, πάντα υπομένει και δεν ξεπέφτει ποτέ.¹¹

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, κατανοητοί και πρακτικοί σύμφωνα με τα παραπάνω ο σωστός νοσηλευτής ή νοσηλεύτρια θα πρέπει :

Να σέβεται και να περιποιείται τους ασθενείς ως εικόνες Θεού και με στρατιωτική πειθαρχία στο πρόγραμμα νοσηλείας του νοσοκομείου. Εξάλλου μας το λέει και ο ίδιος ο Χριστός πως ότι κάνουμε για τους αδελφούς μας (τις εικόνες του) είναι σαν να το κάνουμε σε αυτόν τον ίδιο.¹² Να φροντίζει λοιπόν με μεγάλη προσοχή, ακρίβεια και ευλάβεια για την σωστή χορήγηση των φαρμάκων, την γενική καθαριότητα, την αποστείρωση και την αντισηψία, τις τρέχουσες άλλες ανάγκες των ασθενών και να παρακολουθεί την πορεία της υγείας τους ενημερώνοντας τον γιατρό και την προϊσταμένη. Δεν επιτρέπεται να επιτελεί με αμέλεια και όπως τύχει, βιαστικά και απρόσεκτα τα παραπάνω καθήκοντα του γιατί έτσι δεν σέβεται άλλα περιφρονεί και περιφρονεί όχι απλά τον αδελφό του ασθενή αλλά τον ίδιο τον Χριστό. Μάλιστα πολλές φορές η απροσεξία και η αμέλεια μπορεί να οδηγήσει σε κίνδυνο της ζωής και της υγείας των αδελφών μας. Ο σεβασμός της προσωπικότητας και της ελεύθερης ανάπτυξης της προστατεύεται και από το άρθρο 5 παρ.1 του Συντάγματος μας. Στον σεβασμό αυτό περιλαμβάνεται και ο σεβασμός της υγείας του άλλου γιατί αν δεν υπάρχει υγεία δεν μπορεί να υπάρξει και ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Επιπλέον: « Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.» (άρθρο 2 παρ.1 Συντάγματος).

Να έχει υπομονή και επιμονή στο καλό του έργο, αυτοκυριαρχία και πραότητα (η αγάπη ου παροξύνεται, η αγάπη πάντα υπομένει, η αγάπη μακροθυμεί). Οι ασθένειες και ο πόνος πολλές φορές κάνουν κάποιους ασθενείς επιθετικούς είτε πολύ απαιτητικούς είτε πολλές φορές ιδιόρρυθμούς και περίεργούς ή άλλοτε είναι έτσι ο χαρακτήρας τους από πριν την ασθένεια και επιδεινώνεται με αυτήν. Μπορεί λοιπόν σε κάποιες περιστάσεις να μην συνεργάζονται για την σωστή νοσηλεία τους, να φωνάζουν, να γκρινιάζουν, ακόμη και να οργίζονται κατά του νοσηλευτή με το παραμικρό, επειδή π.χ. άργησε να βγάλει το θερμόμετρο για λίγα δευτερόλεπτα ή γιατί το φαγητό είναι άνοστο κ.τ.λ. και πολλές φορές χωρίς σπουδαίο λόγο ή και χωρίς κανένα λόγο. Ο νοσηλευτής δεν θα πρέπει να ανταποδίδει τις ύβρεις, ούτε να νευριάζει και να τα παρατάει στέλνοντας άλλον συνάδελφο άλλα να προσπαθήσει να έρθει στην θέση του ασθενή και να τον κατανοήσει. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις έξαρσης νεύρων των ασθενών η καλύτερη απάντηση είναι η σιωπή. «Το να υπομένει κανείς τις βρισιές και τις κακολογίες γίνεται αφορμή περισσότερης προκοπής και επιτυχίας»( Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος) και «Όταν μας βρίζουν ευλογούμε» (Απ. Παύλος , Α΄ Κορινθίους Δ΄12).Είναι πολύ σπουδαίο να διατηρήσει την πραότητα του. Ο άγιος Λουκάς αναφέρεται σε μια νοσοκόμα της εποχής του που την αποκαλούσαν Αγία νοσοκόμα και που τον είχε καταπλήξει όχι τόσο η ομορφιά της όσο η εξαιρετική της καλοσύνη και η πραότητα του χαρακτήρα της.¹³ Γι’ αυτό ο νοσηλευτής θα προσευχηθεί ( πρώτα για τον ασθενή και έπειτα για τον εαυτό του για) να του δώσει δύναμη ο Θεός να συμπεριφερθεί με αγάπη, υπομονή και ανεκτικότητα και θα επιμένει στην σωστή ολοκλήρωση των καθηκόντων του παρά τις αντίξοές συνθήκες μια και «η μόνη παρηγοριά του ανθρώπου, είναι η συνείδηση ότι έκανε το καθήκον του».¹⁴Δεν επιτρέπεται να γκρινιάζει και να φωνάζει τους ασθενείς. Να είναι μακρόθυμος και γλυκός και έτσι θα ντραπούν και θα ηρεμήσουν με την πραότητα του και οι ασθενείς.

11. Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΚΕΦ. ΙΓ΄ ΣΤΙΧ.4-8.
12.Ματθ. κε’ 31-46, ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ (ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ).

13. «ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ», Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Αντωνόπουλου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ, ΣΕΛ.42.
14. « ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», Δ.Δ. ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΕΛ. 313, Λόγια του Δημοσθένη, αρχαίου αττικού ρήτορα.

συνεχίζεται...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣΙΑ Η΄ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΜΩΒ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Πηγή:Τό λάβαμε μέσω ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου