-Ο νους είναι ακριβώς όπως και το στομάχι. Όπως το στομάχι δεν μπορεί
να χωνέψει την υπέρ το δέον ποσότητα της τροφής, έτσι συμβαίνει και με
το νου. Όταν κανείς «φορτώνεται» με πολλή ανάγνωση, κλείνοντας το βιβλίο
έχει ξεχάσει και όλα όσα διάβασε. Και μετά από λίγη ώρα, λόγω της
κοπώσεως, ο νους λησμονεί και αυτά που γνώριζε προηγουμένως.
Συνεπώς αυτός που θέλει να
ωφεληθεί, πρέπει να ακολουθεί οπωσδήποτε αυτή την τακτική – δηλαδή αφού
διαβάσει με ησυχία και πολλή προσοχή την ενότητα μιας παραγράφου, να
κλείνει το βιβλίο και να ερωτά τον εαυτό του τι διάβασε.
Και αφού
επαναλάβει όλα αυτά στο νου του, να επανέρχεται πάλι στα προηγούμενα,
έως ότου διαπιστώσει ότι μπόρεσε να τα αφομοιώσει ο νους.
Μ’ αυτόν τον τρόπο ωφελείται πράγματι, διότι όλα τοποθετούνται με
καλή τάξη στο νου και όποτε θέλει μπορεί να μεταδώσει και στους άλλους
από τις γνώσεις του. Αλλά και ο νους του εργάζεται σωστά, αφού διατηρεί σε καλή κατάσταση τα όσα άκουσε ή διάβασε.
από το βιβλίο: «Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων» (Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη)
https://simeiakairwn.wordpress.com/2015/06/17/%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου