Όλοι επιθυμούν την ειρήνη , μα δεν
ξέρουν πώς να την αποκτήσουν . Ο Μέγας Παΐσιος κυριεύθηκε από θυμό και
παρακάλεσε τον Κύριο να τον ελευθερώσει από αυτό το πάθος . Ο Κύριος
εμφανίστηκε σ ‘ αυτόν και του είπε : «Παΐσιε , αν θέλεις να μην
οργίζεσαι , μην επιθυμείς τίποτε , μη κρίνεις και μη μισήσεις κανένα και
θα έχεις την ειρήνη». Έτσι κάθε άνθρωπος που κάνει το θέλημα του να
υποχωρεί έναντι του Θεού και των ανθρώπων , θα είναι πάντα ειρηνικός
στην ψυχή . Όποιος όμως αγαπά να κάνει το θέλημά του , αυτός δεν θάχει
ειρήνη ...
Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού
υποφέρει εύκολα κάθε θλίψη και κάθε ασθένεια ‘ γιατί τον καιρό της
ασθένειας παραμένει στη θέα του Θεού και προσεύχεται : «Κύριε , Συ
βλέπεις την ασθένειά μου . Εσύ ξέρεις πόσο αμαρτωλός και αδύνατος είμαι ‘
βοήθησέ με να υπομένω και να ευχαριστώ την αγαθότητά Σου». Και ο Κύριος
ανακουφίζει τον πόνο και η ψυχή αισθάνεται την εγγύτητα του Θεού και
μένει κοντά στον Θεό γεμάτη χαρά και ευγνωμοσύνη .
Αν υποστείς καμιάν αποτυχία , σκέψου :
«Ο Κύριος βλέπει την καρδιά μου και αν είναι θέλημά Του , όλα θα είναι
για το καλό το δικό μου και των άλλων». Έτσι η ψυχή σου θα έχει πάντα
ειρήνη . Αλλ ‘ αν αρχίζει κανείς να παραπονείται : αυτό δεν είναι καλό ,
εκείνο δεν είναι όπως πρέπει , τότε ποτέ στην ψυχή του δεν θα υπάρχει
ειρήνη , έστω κι αν νηστεύει και προσεύχεται πολύ . …
… Ο Κύριος μας αγαπά κι έτσι μπορούμε να
μη φοβόμαστε τίποτε , εκτός από την αμαρτία ‘ γιατί εξαιτίας της
αμαρτίας χάνεται η χάρη και χωρίς την χάρη του Θεού ο εχθρός παρασύρει
την ψυχή , όπως παρασύρει ο άνεμος τα ξερά φύλλα ή τον καπνό . …
… Το κατόρθωνε γιατί αγαπούσε τον λαό και δεν έπαυε να προσεύχεται γι ‘ αυτόν :
«Κύριε , δώσε την ειρήνη Σου στον λαό Σου».
«Κύριε , δώσε στους δούλους Σου το
Πνεύμα Σου το Άγιο , για να θάλπει τις ψυχές τους με την αγάπη Σου και
να τους οδηγεί σ ‘ όλη την αλήθεια και σε κάθε αγαθό». …
… Έτσι , προσευχόμενος συνεχώς για τον
λαό , διαφύλασσε την ειρήνη της ψυχής , ενώ εμείς την στερούμαστε ,
γιατί δεν υπάρχει μέσα μας αγάπη για τον λαό . Οι Άγιοι Απόστολοι και
όλοι οι Άγιοι ποθούσαν την σωτηρία του λαού και , όταν βρίσκονταν
ανάμεσα σ ‘ ανθρώπους , προσεύχονταν διακαώς γι ‘ αυτούς . Το Άγιο
Πνεύμα τους έδινε τη δύναμη ω ‘ αγαπούν τον λαό . Κι εμείς , αν δεν
αγαπούμε τον αδελφό , δεν θα έχομε ειρήνη . …
… Ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας προσευχόταν
για ένα μαθητή του που αρνήθηκε τον Χριστό . Ενώ λοιπόν προσευχόταν ,
του εμφανίστηκε ο Κύριος και του είπε : «Παΐσιε , για ποιόν παρακαλείς ;
Δεν ξέρεις πώς μ ‘ έχει αρνηθεί ;» Ο Παίσιος όμως εσυνέχιζε να λυπάται
τον μαθητή του και τότε του είπε ο Κύριος : «Παίσιε , έγινες όμοιος με
μένα στην αγάπη».
Έτσι αποκτάται η ειρήνη και εκτός απ ‘ αυτόν δεν υπάρχει άλλος δρόμος . …
… Ψυχή αμαρτωλή , αιχμάλωτη στα πάθη ,
δεν μπορεί να έχει ειρήνη και χαρά εν Κύριο , έστω κι αν έχει όλα τα
πλούτη της γης , έστω κι αν βασιλεύει σ ‘ όλο τον κόσμο . Αν σ ‘ ένα
τέτοιο βασιλιά , την ώρα που διασκεδάζει σε συμπόσιο με τους πρίγκιπες
του καθισμένος στο θρόνο του δοξασμένος , αν του πούμε ξαφνικά :
«Βασιλιά , πεθαίνεις σε λίγο», τότε η ψυχή του θα ταραζόταν , θα έτρεμε
από το φόβο και θα έβλεπε την αδυναμία του .
Πόσοι όμως υπάρχουν φτωχοί , αλλά
πλούσιοι σε αγάπη για τον Θεό , που αν τους έλεγαν : «Τώρα πεθαίνεις» ,
θα απαντούσαν ειρηνικά : «Ας γίνει το θέλημα του Κυρίου . Ας είναι
δοξασμένος ο Κύριος , γιατί με θυμήθηκε και θέλει να με πάρει εκεί ,
όπου πρώτος μπήκε ο ληστής». …
… Δόξα Σοι , Κύριε , γιατί τώρα έρχομαι
σε Σένα και θα βλέπω αιώνια με ειρήνη και αγάπη το Πρόσωπό Σου . Το
ιλαρό , πράο βλέμμα Σου αιχμαλώτισε την ψυχή μου και αυτή λιώνει για
Σένα». …
… Αν όμως συνηθίσομε να προσευχόμαστε
θερμά για τους εχθρούς μας και να τους αγαπούμε , θα παραμείνει για
πάντα η ειρήνη στις καρδιές μας .
Δεν μπορεί να έχει ειρήνη η ψυχή , αν
δεν μελετά μέρα και νύχτα τον νόμο του Θεού . Γιατί αυτός ο νόμος
γράφτηκε από το Πνεύμα του Θεού και το Πνεύμα του Θεού πηγαίνει από τη
Γραφή στην ψυχή . Κι η ψυχή αισθάνεται γλυκύτητα και ευχαρίστηση γι ‘
αυτό και δεν θέλει πια ν ‘ αγαπά τα επίγεια , γιατί η αγάπη για τα
επίγεια ερημώνει τον νου . Η ψυχή τότε καταλαμβάνεται από αθυμία ,
αγριεύει και παύει να προσεύχεται . Κι ο εχθρός , βλέποντας πώς η ψυχή
απομακρύνθηκε από τον Θεό , την σαλεύει και εύκολα συγχύζει τον νου με
διάφορους άτακτους λογισμούς κι έτσι περνά ολόκληρη τη μέρα και δεν
μπορεί να βλέπει καθαρά τον Κύριο .
Όποιος έχει μέσα του την ειρήνη του
Αγίου Πνεύματος , σκορπίζει ειρήνη και στους άλλους . Όποιος όμως έχει
μέσα του πνεύμα κακό , σκορπά και στους άλλους το κακό . …
… Ο θυμώδης άνθρωπος υποφέρει ο ίδιος
μεγάλο μαρτύριο από πονηρό πνεύμα , εξαιτίας της υπερηφάνειας του . Ο
υφιστάμενος , όποιος κι αν είναι , πρέπει να το καταλαβαίνει και να
προσεύχεται για τον ψυχικά άρρωστο προ’ι’στάμενό του και τότε ο Κύριος ,
βλέποντας την υπομονή του , θα του δώσει άφεση αμαρτιών και αδιάλειπτη
προσευχή . Είναι μέγα έργον ενώπιον του Θεού το να προσεύχεται κανείς γι
‘ αυτούς που τον αδικούν και τον προσβάλλουν . Εξαιτίας αυτού θα του
δώσει ο Κύριος τη χάρη και θα γνωρίσει με το Άγιο Πνεύμα τον Κύριο . Κι
έτσι θα υπομείνει τότε , χάριν του Κυρίου , με χαρά όλες τις θλίψεις και
θα του δώσει ο Κύριος αγάπη για όλο τον κόσμο και θα επιθυμεί ολόψυχα
το καλό για όλους και θα προσεύχεται για όλους όπως για την ψυχή του .
Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή ν ‘
αγαπούμε τους εχθρούς και όποιος αγαπά τους εχθρούς εξομοιώνεται με τον
Κύριο . Η αγάπη για τους εχθρούς δεν είναι δυνατή παρά μόνο με τη χάρη
του Αγίου Πνεύματος . Γι ‘ αυτό , μόλις σε προσβάλει κανείς ,
προσευχήσου γι ‘ αυτόν στον Θεό κι έτσι θα διατηρήσεις την ειρήνη του
Θεού στην ψυχή σου . …
… Αν κάποιος ως προϊστάμενος αναγκαστεί
να δικάσει έναν άλλο για κάποιο παράπτωμα , πρέπει να παρακαλεί τον
Κύριο να του δώσει συμπάσχουσα καρδιά , την οποία αγαπά ο Κύριος , και
τότε θα κρίνει σωστά . Αν κρίνει όμως λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα έργα του
υποδίκου , τότε θα πέσει σε λάθη και δεν θ ‘ αρέσει στον Κύριο .
Πρέπει να κρίνει κανείς με σκοπό τη
διόρθωση του ανθρώπου και συνεπώς είναι ανάγκη να συμπονή ο δικαστής
κάθε ψυχή , κάθε πλάσμα και κτίσμα του Θεού και να έχει καθαρή συνείδηση
σ ‘ όλες τις πτυχές της ζωής του και τότε θα βρει βαθιά ειρήνη στην
ψυχή και τον νου . …
… Αν εγνώριζαν οι βασιλιάδες και οι
κυβερνήτες των λαών την αγάπη του Θεού , δεν θα έκαναν ποτέ πόλεμο . Ο
πόλεμος προέρχεται από τις αμαρτίες και όχι από την αγάπη . Ο Κύριος μας
εδημιούργησε κατά την αγάπη Του και μας παρήγγειλε να ζούμε με αγάπη .
Αν οι άρχοντες τηρούσαν τις εντολές του
Κυρίου και ο λαός και οι υπήκοοι υπάκουαν με ταπείνωση , θα υπήρχε
μεγάλη ειρήνη και αγαλλίαση πάνω στη γη . Εξαιτίας όμως της φιλαρχίας
και της ανυπακοής των υπερήφανων υποφέρει όλη η οικουμένη . …
Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου
Αναρτήθηκε από ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΡΑ http://agiosmgefiras.blogspot.com/
http://stratisandriotis.blogspot.gr/2012/08/blog-post_11.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου