ΟΜΙΛΙΑ
3η
π.
Ἀθανασίου
Μυτιληναίου
“Λόγοι
Ἀφυπνίσεως”
Ὁ Θεός προστατεύει τόν Προφήτη Του.
Ἀλλ᾿
ὅμως
ὁ Θεός,
ἀγαπητοί
μου,
προστατεύει
τόν
Προφήτη
Του.
τόν
προστατεύει
ἀπό
τήν
ὀργή
τοῦ
Ἀχαάβ.
Διότι
ὅταν
ἄκουσε
αὐτά
ὁ Ἀχαάβ,
ἔμεινε
ἔκπληκτος.
Καί
πρίν
προλάβει
νά
ἀντιδράσει,
ὁ Προφήτης
ἐξαφανίστηκε.
Γι᾿
αὐτό
σᾶς
εἶπα
ὅτι
σάν
ἀστραπή
παρουσιάστηκε
καί
σάν
βροντή
ἔφυγε.
Καί
ἐπειδή
δέν
πρόλαβε
ὁ Ἀχαάβ νά ἀντιδράσει,
καταδιώκει
τόν
Προφήτη.
Ὁ Θεός
ὅμως
προστατεύει
τόν
Προφήτη
Του,
ὄχι
μόνο
ἀπό
τήν
ὀργή
τοῦ
Ἀχαάβ,
ἀλλά
καί
ἀπό
τόν
ἐνσκύψαντα
λιμό,
τήν
πείνα
πού
ἔπεσε.
«Καί
ἐγένετο
ῥῆμα
Κυρίου
πρός
Ἠλιού»,
καί
δόθηκε
ἐντολή
ἀπό
τόν
Κύριο
πρός
τόν
Ἠλία.
«πορεύου
ἐντεῦθεν
κατά
ἀνατολάς
καί
κρύβηθι
ἐν τῷ χειμάῤῥῳ
Χοῤῥάθ-
τοῦ
ἐπί
προσώπου
Ἰορδάνου.
Καί
ἔσται
ἐκ
τοῦ
χειμάῤῥου
πίεσαι
ὕδωρ,
καί
τοίς
κόραξιν
ἐντελοῦμαι
διατρέφειν
σε
ἐκεῖ.1»
Φῦγε,
κρύψου.
Φῦγε,
κρύψου
σ᾿
ἐκεῖνον
τόν
χείμαρρο,
τόν
Χορράθ,
πού
βλέπει
πρός
τά
ἀνατολικά
καί
πού
χύνεται
στόν
Ἰορδάνη.
Πήγαινε
κρύψου
ἐκεῖ·
ἐκεῖ θά βρεῖς
νερό
–γιατί
νερό
δέν
ὑπήρχε,
ἐξ αἰτίας
τῆς
ἀνομβρίας.
Ἐκεί
θά
βρεῖς
νερό.
Καί
ἐγώ
θά
στέλνω
τά
κοράκια
μου,
πού
ἐγώ
τά
παραγγέλλω
νά
τό
κάνουν
αὐτό,
νά
σέ
διατρέφουν.
1
Γ'
Βασ.
17,
3-4.
Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ὀφείλει νά κρυφτεῖ.
Προσέξτε,
ἀγαπητοί.
Αὐτά
τά
λόγια
τοῦ
Θεοῦ
εἶναι
παμμέγιστης
σημασίας.
Δέν
ἀφοροῦν
μόνο
στόν
προφήτη
Ἠλία·
ἀφοροῦν καί σ᾿ ἐμᾶς θά
τό
δεῖτε
στή
συνέχεια.
Τί
εἶπε
ὁ Θεός
στόν
Προφήτη
Του;
«καί
κρύβηθι»,
κρύψου!
Αὐτό
τό
«κρύβηθι»,
κρύψου,
εἶναι
ἕνα
σπουδαίο
σημεῖο
γιά
τόν
λαό
τοῦ
Θεοῦ
στίς
δύσκολες
ἡμέρες.
Αὐτό
μᾶς
θυμίζει
ἐκεῖνο
πού
λέει
στόν
προφήτη
Ἡσαΐα.
«βάδιζε,
λαός
μου,
λέει
ἐκεῖ ὁ Θεός,
εἴσελθε
εἰς
τά
ταμιεῖα
σου,
ἀπόκλεισον
τήν
θύραν
σου,
ἀποκρύβηθι
μικρόν
ὅσον
ὅσον,
ἕως
ἄν
παρέλθη
ἡ ὀργή
Κυρίου»2.
Λαέ
μου,
περπάτα,
μπές
μέσα
στά
ἐσώτερα
δωμάτια
τοῦ
σπιτιοῦ
σου,
κλεῖσε
τήν
πόρτα
σου,
κρύψου
γιά
λίγο,
«ὅσον
ὅσον»,
ἕως
ὅτου
περάσει
ἡ ὀργή
τοῦ
Κυρίου.
Πού
νά
πάει
νά
κρυφτεῖ
ὁ
λαός
τοῦ
Θεοῦ;
Ἔχουμε
τή
συνείδηση
ὅτι
εἴμαστε
λαός
τοῦ
Θεοῦ;
Κατ᾿
ἀρχάς
ἤθελα
νά
σᾶς
ρωτήσω,
ἀγαπητοί
μου:
Ἔχετε
τήν
συνείδηση
ὅτι
εἶστε
λαός
τοῦ
Θεοῦ;
Εἶναι
μία
ἀνάγκη
αὐτοσυνειδησίας,
ὅτι
εἴμαστε
λαός
τοῦ
Θεοῦ.
Εἴμαστε
λαός
τοῦ
Θεοῦ;
Ἔχετε
τήν
συνείδηση
ὅτι
ξεχωρίζετε
ἀπ᾿ αὐτό
πού
λέγεται
κόσμος;
–γιατί
ὁ λαός
τοῦ
Θεοῦ
ξεχωρίζει
ἀπ᾿ αὐτό
πού
λέγεται
κόσμος.
Ἄν
δέν
τήν
ἔχετε
τή
συνείδηση
αὐτή
ὅτι
εἶστε
λαός
τοῦ
Θεοῦ,
κλείστε
τ᾿
αὐτιά
σας
γιά
τά
παρακάτω
πού
θά
ποῦμε.
Δέν
σᾶς
ἀφοροῦν
εἶστε
κόσμος,
καί
πορεύεσθε
στήν
καταστροφή.
Ἄν
ὅμως
εἶστε
λαός
τοῦ
Θεοῦ
καί
τό
συνειδητοποιεῖτε
αὐτό,
τότε
ἀκοῦστε
καλά.
ἀνοίξτε
πιό
πολύ
τά
αὐτιά
σας
νά
ἀκούσετε
τί
μᾶς
λέει
ὁ Κύριος.
Πρέπει,
λέει,
νά
κρυφτοῦμε.
Ἀλλά
πού
νά
κρυφτοῦμε;
Ἱστορικά
προηγούμενα
φυγῆς
καί
διάσωσης.
Γιά
νά
κατανοήσουμε
αὐτή
τήν
ἐντολή
τοῦ
Θεοῦ,
ὅτι
πρέπει
νά
κρυφτοῦμε,
καί
γιά
νά
δοῦμε
τί
εἴδους
εἶναι
αὐτή
ἡ
ἀπόκρυψή
μας,
πρέπει
νά
δοῦμε
τό
γεγονός
αὐτό
τοῦ
προφήτου
Ἠλιοῦ
σάν
ἕναν
ἱστορικό
τύπο
τῶν
ἐσχάτων.
Ὅταν
λέμε
ἱστορικό
τύπο,
ἐννοοῦμε
τό
ἑξῆς.
ἔνα
γεγονός,
ἱστορικό
δηλαδή
γεγονός,
τό
ὁποῖο
γίνεται
τύπος
ἑνός
ἄλλου
γεγονότος,
πού
ἀνήκει
ἱστορικά
πιό
κάτω.
Παράδειγμα.
Ὁ
Ἰσραήλ
φεύγει
ἀπό
τήν
Αἴγυπτο,
περνάει
τήν
Ἐρυθρά
θάλασσα
καί
ἔρχεται
στή
γῆ
Χαναάν.
Τό
πέρασμά
του
ἀπό
τήν
Ἐρυθρά
θάλασσα
ἦταν
ἔνα
γεγονός.
ταυτόχρονα
ὅμως
εἶναι
καί
ἕνας
ἱστορικός
τύπος.
Τί
τύπος;
Ἡ Αἴγυπτος
θεωρεῖται
ἡ χώρα
τοῦ
Σατανά.
ἤ ἡ γῆ Χαναάν
θεωρεῖται
ἡ χώρα
τῆς
Βασιλείας
τοῦ
Θεοῦ.
Τό
πέρασμα
λοιπόν
–αὐτό
θά
πεῖ
πάσχα.
πέρασμα–
εἶναι
ἡ Ἐρυθρά
θάλασσα.
Ἐκεῖ,
στήν
Ἐρυθρά
θάλασσα,
καταποντίζει
ὁ Θεός
τὀν
Φαραώ
καί
τούς
στρατιώτες
του,
καί
ὁ
λαός
περνάει
ἀσφαλής.
Εἶναι
ἡ Ἐνανθρώπηση
τοῦ
Ἰησοῦ
Χριστοῦ,
μέ
τήν
ὁποῖα
μᾶς
παίρνει
ἀπό
τήν
γῆ
τοῦ
θανάτου
καί
τῆς
ἁμαρτίας
καί
τοῦ
Σατανᾶ
καί
μᾶς
φέρνει
στή
Βασιλεία
Του,
καί
περνάμε
ἀπό
τό
πέρασμα
πού
λέγεται
Βάπτισμα.
Ὥστε
λοιπόν
τί
ἦταν
τό
πέρασμα
τοῦ
Ἰσραήλ
ἀπό
τήν
Αἴγυπτο
διά
μέσου
τῆς
Ἐρυθράς
θαλάσσης
στή
γῆ
Χαναάν;
Ἕνας
ἱστορικός
τύπος.
Τίνος
πρωτοτύπου;
Τοῦ
Βαπτίσματος
καί
τῆς
σωτηρίας.
Ἄλλο
παράδειγμα
εἶναι
καί
ἡ
καταστροφή
τῆς
Ἱερουσαλήμ,
πού
ἔγινε
τό
70
μ.Χ..
Ἀποτελεῖ
ἕναν
ἱστορικό
τύπο,
ἕνα
γεγονός,
ἀλλά
ταυτοχρόνως
ἀποτελεῖ
κι
ἕναν
τύπο.
Τίνος
πρωτοτύπου;
Τοῦ
τέλους
τοῦ
κόσμου,
τότε
πού
θά
καταστραφεῖ
ὁ κόσμος.
Ὁ
προφήτης
Ἠλίας
παρών
καί
στά
ἔσχατα
ὡς ἱστορικό
ἀντίτυπο
μαζί
καί
πρωτότυπο!
Ἔτσι
κι
ἐδῶ· ἐκεῖνο
τό
γεγονός
πού
συνέβη
ἀνάμεσα
στόν
Προφήτη
καί
τόν
Ἀχαάβ
τόν
βασιλιά
ἀποτελεῖ
ὁπωσδήποτε
ἔνα
γεγονός,
καί
ταυτόχρονα
ἕναν
ἱστορικό
τύπο
τῶν
ἐσχάτων.
Διότι
ὁ Ἀχαάβ
εἶναι
ἀντίτυπο
τοῦ
Ἀντιχρίστου.
Ἀλλά
τό
πιό
καταπληκτικό
ἀπ᾿ ὅλα
ξέρετε
ποιό
εἶναι;
Τό
πιό
καταπληκτικό
πράγμα
–πού
εἶναι
καί
ἡ
μοναδική
περίπτωση
ἐδῶ, ἡ ἐντελῶς
μοναδική
περίπτωση
μέσα
στήν
Ἱστορία–
εἶναι
ὅτι
ὁ προφήτης
Ἠλίας,
πού
ἀποτέλεσε
ἱστορικό
ἀντίτυπο
ἑνός
πρωτοτύπου
τῶν
ἐσχάτων,
ταυτόχρονα
εἶναι
καί
πρωτότυπο!
Ὁ ἴδιος
Προφήτης
θά
εἶναι
παρών
καί
στίς
ἡμέρες
τοῦ
Ἀντιχρίστου3!
Ὅπως
θά
ξέρετε,
ὁ προφήτης
Ἠλίας
δέν
πέθανε.
ἀναλήφθηκε
κάπου
στόν
οὐρανό4.
Θά
ἐπανέλθει!
Καί
ὅπως
ἔλεγξε
τόν
Ἀχαάβ,
ἔτσι
θά
ἐλέγξει
καί
τόν
Ἀντίχριστο.
Μέ
τόν
ἴδιο
τρόπο.
Καί
τό
καταπληκτικό:
τριάμισι
χρόνια
ἀνομβρία
ἐπέφερε
ὁ προφήτης
Ἠλίας
στόν
Ἀχαάβ,
τριάμισι
χρόνια
ἀνομβρία
θά
ἐπιφέρει
καί
στόν
Ἀντίχριστο!
Συνεπῶς
ἔχουμε
τό
μοναδικό
φαινόμενο,
πού
ἕνα
πρόσωπο,
ὁ προφήτης
Ἠλίας,
ἀποτελεῖ
ὄχι
μόνο
ἕνα
ἱστορικό
ἀντίτυπο
σ᾿
ἐκείνη
τήν
ἐποχή,
ἀλλά
καί
ἕνα
ἱστορικό
πρωτότυπο
στό
μέλλον,
στά
ἔσχατα.
Ἔτσι
λοιπόν
τό
ἴδιο
πρόσωπο
εἶναι
παρόν
καί
στή
μία
καί
στήν
ἄλλη
περίπτωση.
Ἐπαναλαμβάνω.
μοναδικό
φαινόμενο!
Κι
ἄν,
ἀγαπητοί
μου,
στίς
ἡμέρες
τῶν
παιδιῶν
σας
ἔρθει
ὁ προφήτης
Ἠλίας
–ἐπειδή
θά
ἔχει
ἔλθει
ὁ Ἀντίχριστος–
κι
ἄν
στίς
ἡμέρες
μας
ἔλθει
– ὄχι
μόνο
τῶν
παιδιῶν
σας–
πέστε
μου,
εἶναι
καιρός
γιά
νά
κοιμόμαστε;
ἤ εἶναι
καιρός
γιά
νά
ἀνησυχοῦμε;...
Ἐρωτῶ.
Τί
γράφει
ἡ Ἀποκάλυψη
γιά
τόν
προφήτη
Ἠλία.
Ἀκούστε
τώρα
τί
γράφει
τό
βιβλίο
τῆς
Ἀποκαλύψεως
στό
11ο
κεφάλαιο,
πάνω
σ᾿
ἐκεῖνο
τό
θέμα
τοῦ
ἐλέγχου
τοῦ
Ἀντιχρίστου
ὑπό
τοῦ
Προφήτου,
καί
τί
θά
γίνει
παρακάτω,
«καί
δώσω,
λέει
ὁ
Θεός,
τοῖς
δυσί
μάρτυσί
μου,
καί
προφητεύσουσιν
ἡμέρας
χιλίας
διακοσίας
ἑξήκοντα...
οὗτοι
ἔχουσιν
ἐξουσίαν
τόν
οὐρανόν
κλεῖσαι,
ἴνα
μή
ὑετός
βρέχη
τάς
ἡμέρας
τῆς
προφητείας
αὐτῶν.
καί...
τό
θηρίον
τό
ἀναβαῖνον
ἐκ
τῆς
ἀβύσσου...
ἀποκτενεῖ
αὐτούς5».
Παραλείπω
μερικούς
στίχους,
γιά
λόγους
συντομίας.
Καί
θά δώσω στούς δυό μάρτυρές μου,
λέει
ὁ Χριστός,
καί
θά
προφητεύσουν.
Λέγονται
μάρτυρες,
γιατί
θα
δώσουνε
μία
μαρτυρία.
λέγονται
ἀκόμη
καί
προφήτες,
γιατί
θά
προφητεύσουν.
Πόσο
θά
προφητεύσουν;
Χίλιες
διακόσιες
ἑξήντα
ἡμέρες,
ἴσον
τριάμισι
χρόνια.
Πόσες
μέρες
εἶχε
κρατήσει
τήν
ἀνομβρία
τότε
ὁ Προφήτης;
Τριάμισι
χρόνια.
Τό
ἴδιο
φαινόμενο,
ἀπό
τό
ἴδιο
πρόσωπο!
Τ᾿
ἀκοῦτε,
παρακαλῶ,
πῶς
τό
λέει
ἡ Καινή
Διαθήκη
αὐτό;
«Αὐτοί
θά
ἔχουν
ἐξουσία
νά
κλείσουν
τόν
οὐρανό,
γιά
νά
μήν
πέσει
βροχή
κατά
τίς
ἡμέρες
τῆς
προφητείας
τους.»!
Τό
κήρυγμα
τῆς
μετανοίας
λοιπόν
θά
διαρκέσει
τριάμισι
χρόνια,
ὅσο
καί
ἡ
περίοδος
τῆς
ἀνομβρίας.
Ἀλλά
τότε,
λέει,
τό
Θηρίον
πού
θά
ἀνεβεῖ
ἀπό
τήν
ἄβυσσο,
ὁ Ἀντίχριστος,
μή
ἀνεχόμενος
τήν
παρουσία
καί
τόν
ἔλεγχο
τῶν
δύο
Προφητῶν,
θά
τούς
φονεύσει
καί
θά
ἀφήσει
τά
σώματά
τους
ἄταφα
στήν
πλατεία
τῆς
Ἱερουσαλήμ6.
Ἐρμηνεύει
ὁ ἅγιος
Ἰωάννης
ὁ Δαμασκηνός
καί
λέει:
«Ἀποσταλήσεται
Ἐνώχ
καί
Ἠλίας
ὁ Θεσβίτης
...
καί
ὑπ᾿
αὐτοῦ
ἀναιρεθήσονται7».
Γι᾿
αὐτούς
τούς
δύο
Προφήτες
μας
λέει
το
βιβλίο
της
Ἀποκαλύψεως
ὅτι
θά
τούς
δεῖ
ὅλος
ὁ κόσμος,
ἀφοῦ θά ᾿χουν
φονευθεῖ
στήν
πλατεῖα
τῆς
Ἱερουσαλήμ.
Βέβαια
αὐτό
δείχνει
ὅτι
ἐκεῖ θά κυβερνήσει
ὁ
Ἀντίχριστος,
Τόν ὁποῖο
θά
ἐλέγξουν,
ἀλλά
καί
θά
καταδείξουν
οἱ
δύο
Προφήτες
ὅτι
αὐτός
τελικά
εἶναι
ὁ Ἀντίχριστος.
Θά
τούς
φονεύσει
ὅμως,
λέει,
καί
τότε
θά
δοῦν
τόν
φόνο
τους
«γλῶσσες,
φυλές,
ἔθνη,
λαοί».
Εἶναι
μιά
συνηθισμένη
φράση
πού
χρησιμοποιεῖται
στήν
Ἀποκάλυψη
ἀπό
τόν
εὐαγγελιστή
Ἰωάννη8,
ἀλλά
χρησιμοποιείται
καί ἀπό
τόν
προφήτη
Δανιήλ9.
Πῶς
θά
δοῦν
αὐτές
οἱ
«γλῶσσες,
φυλές,
έθνη,
λαοί»
τήν
ἀναίρεση,
τόν
θάνατο
τῶν
δύο
Προφητῶν;
Ἀσφαλῶς
μέ
τήν
τηλεόραση!
Μποροῦσαν
ποτέ
νά
φανταστοῦν
οἱ
παλιότεροι
ὅτι
θά
ἐρχόταν
ἡ τηλεόραση;...
Θά
μπορούσαμε
νά
φανταστοῦμε
ὅτι
ὅλοι
οἱ
λαοί
θά
μποροῦσαν
ἔτσι
νά
βλέπουν;...
Κι
ὅμως
σήμερα
εἶναι
δυνατόν.
Μήπως
λοιπόν
–μήπως!–
εἶναι
κοντά
τό
τέλος,
μόνο
καί
μόνο
ἐπειδή
ἀκριβῶς
καί
τό
μηχάνημα
τῆς
τηλεοράσεως
ἤδη
ἔχει
ἔρθει,
δηλαδή
ἔχει
ἐπινοηθεῖ;...
καί
μήπως
–μήπως!–
ἀκριβῶς
κι
αὐτό
θά
μπεῖ
στήν
ὑπηρεσία
τοῦ
Ἀντιχρίστου;...
Τό
ὅτι
πρό
πολλοῦ
ἔχει
μπεῖ
εἶναι
γνωστό,
διότι
ὅ,τι
προβάλλει
σήμερα
ἡ τηλεόραση
δέν
εἶναι
παρά
γιά
νά
προετοιμάσει
τούς
ἀνθρώπους
γιά
τόν
ἐρχομό
τοῦ
Ἀντιχρίστου.
Συνεχίζεται....
Τέλος
καί
τῇ
Τρισηλίῳ
Θεότητι
κράτος,
αἶνος
καί
δόξα
εἰς
τούς
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων.
Ἀμήν.
Ἐκδόσεις:
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΚΥΨΕΛΗ»
Ἱ.
Μ.
Κομνηνείου
«Κοιμήσεως
Θεοτόκου»
καί
«Ἁγίου
Δημητρίου»
400.07
Στόμιον
Λαρίσης.
Τηλ.
&
Fax.:
24950.91220.
1
Γ'
Βασ.
17,
3-4.
2
Ἡσ.
26,
20.
3
Βλ.
Μαλ.
4,4-5.
4
Βλ.
Δ'
Βασ.
2,1.
5
Ἀποκ.
11,3-7.
6
Βλ.
Ἀποκ.
11,
8.
7
Ἅγ.
Ἰωάννης
ὁ Δαμασκηνός,
Περί
Ἀντιχρίστου,
Δ'
99,44.
Πρβλ.
Ἅγ.
Ἰωάννης
ὁ Χρυσόστομος,
Λόγος
εἰς
τήν
ὅρασιν
τοῦ
Δανιήλ,
37.32-38.11:
«...ἀποστέλλει
ἐν
συντόμως
τούς
ἰδίους
αὐτοῦ
θεράποντας,
τόν
τε
Ἐνώχ
καί
Ἠλίαν,
εἰς
ἔλεγχον
αὐτοῦ
τοῦ
ἀντικειμένου
ἐνώπιον
πάντων
ἐθνῶν...
ὁρῶν
οὖν
ὁ ἐχθρός
ἑαυτόν
ὑπ᾿ αὐτῶν
δεινῶς
ἐλεγχόμενον
καί
ὑπό
πάντων
καταφρονούμενον,
θυμῷ
καί
ὀργῇ
ἀνελεῖ
τούς
ἁγίους».
Ἅγ.
Ἱππόλυτος
Ρώμης,
Λόγος
περί
τῆς
συντελείας
τοῦ
κόσμου,
21.28-30:
«...καθώς
φησι
καί
τοῦτο
Δανιήλ,
προεωρακώς
ὅτι
τό
θηρίον
τό
ἀναβαίνον
ἐκ τῆς ἀβύσσου
ποιήσει
μετ᾿
αὐτῶν
πόλεμον,
ἤγουν
μετά
Ἐνώχ
καί
Ἠλία,
καί
νικήσει
αὐτούς
καί
ἀποκτενεῖ
αὐτούς
διά
τό
μή
θέλειν
αὐτούς
δόξαν
δοῦναι
τῷ
διαβόλῳ».
8
Βλ.
Ἀποκ.
10,
9.
11.17,15
κ.α.
9
Βλ.
Δαν.
3,4.
8·
31.
5,19.
6,
25
κ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου