Πῶς νά προσευχόμαστε.Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος.δ' μέρος

«ΤΡΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ»

ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

Βασισμένα σέ κείμενα τοῦ ὁσίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου

Δεῖτε ἐδῶ:«Πῶς νά προσευχόμαστε». Ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου

3. Πῶς νά προσευχόμαστε

Ἄς ἔρθουμε τώρα καί σ᾿ αὐτό καθεαυτό τόν τρόπο τῆς προσευχῆς.

Γιά ν᾿ ἀρχίσεις σωστά, πρέπει νά ἐξασφαλίσεις τρεῖς ἀπαραίτητες πνευματικές προϋποθέσεις:

Πρῶτα, ἀμεριμνία γιά κάθε πράγμα καί θέμα, εἴτε παράλογο εἴτε εὔλογο·

ἔπειτα, συνείδηση καθαρή, δηλαδή νά μή σέ κατηγορεῖ ἡ συνείδησή σου γιά ὁ,τιδήποτε·

καί τέλος, «ἀπροσπάθεια», δηλαδή νά μήν κλίνεις καί νά μήν ἔχεις προσκόλληση σέ κανένα πράγμα τοῦ κόσμου τούτου, οὔτε κι αὐτοῦ τοῦ σώματός σου.

Ἔπειτα κάθησε σ᾿ ἕνα ἥσυχο καί μοναχικό μέρος, κλεῖσε τήν πόρτα, μάζεψε τό νοῦ σου ἀπό κάθε μάταιο πράγμα καί ἐρεύνησε νοητά στά ἔγκατα σου νά βρεῖς τόν τόπο τῆς καρδιᾶς, ὅπου ἀπό τή φύση τους συνδιατρίβουν ὅλες οἱ ψυχικές δυνάμεις.
Στήν ἀρχή θά συναντήσεις σκοτάδι κι ἀμετακίνητη σκληρότητα. Ἄν ὅμως ἐπιμείνεις κι ἐργαστεῖς αὐτό τό ἔργο σταθερά κι ἀνυποχώρητα, θά βρεῖς ἀτέλειωτη εὐφροσύνη. Γιατί ὅταν ὁ νοῦς βρεῖ τόν τόπο τῆς καρδιᾶς, βλέπει παρευθύς ἐκεῖ μέσα ἐκεῖνα πού δέν ἤξερε ποτέ του. Καί τότε γεμίζει φῶς καί διάκριση. Τότε, ἀπ᾿ ὅπου κι ἄν ἐμφανιστεῖ κανένας λογισμός, πρίν ἀκόμα σχηματιστεῖ ἤ εἰδωλοποιηθεῖ, τόν διώχνει καί τόν ἀφανίζει μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τότε, σηκώνοντας τό φυσικό θυμό ἐναντίον τῶν δαιμόνων, ρίχνεται καταπάνω τους καί τούς κυνηγάει καί τούς χτυπάει καίρια. Τά ὑπόλοιπα θά τά μάθεις μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ μόνος σου, μέ τή φύλαξη τοῦ νοῦ σου, καί κρατώντας στήν καρδιά τόν Ἰησοῦ.

Νομίζω ὅμως πώς θά ρωτήσετε, γιατί ὁ πρῶτος καί ὁ δεύτερος τρόπος προσοχῆς καί προσευχῆς εἶναι ἐπικίνδυνοι. Ἁπλούστατα, ἐπειδή δέν τούς χρησιμοποιοῦμε μέ τή σειρά πού πρέπει. Ὅταν χρησιμοποιηθοῦν στή σειρά τους καί στόν καιρό τους, ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπο στήν ποθούμενη τελείωση. Ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης φέρνει, σχετικά μ᾿ αὐτό τό θέμα, τό παράδειγμα τῆς σκάλας. Καί λέει: «Ἄλλοι περιορίζουν τά πάθη. Ἄλλοι ἀσχολοῦνται μέ τήν ψαλμωδία. Ἄλλοι καταγίνονται μέ τή νοερά προσευχή. Καί ἄλλοι ἐνατενίζουν στή θεωρία. Στό πρόβλημα αὐτό ἄς χρησιμοποιηθεῖ τό παράδειγμα τῆς σκάλας». Ὅσοι δηλαδή θέλουν ν᾿ ἀνέβουν μιά σκάλα, δέν ἀρχίζουν ἀπό πάνω πρός τά κάτω, ἀλλ᾿ ἀπό κάτω πρός τά πάνω. Κι ἀνεβαίνουν τό πρῶτο σκαλί, ἔπειτα τό ἑπόμενο, μετά τά παραπάνω. Μέ τόν ἴδιο τρόπο, κλιμακωτά, ἀνεβαίνει κανείς καί στόν οὐρανό. Ἄν λοιπόν θέλουμε νά «καταντήσωμεν εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ», ἄς ἀκολουθήσουμε τήν κλιμακωτή αὐτή αὔξηση, ὥστε μέ τίς διάφορες πνευματικές ἡλικίες νά φτάσουμε διαδοχικά στά μέτρα τοῦ παιδιοῦ, μετά τοῦ ὥριμου ἄνδρα καί μετά τοῦ πρεσβύτη.

Συνεχίζεται...

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτηςhttp://HristosPanagia3.blogspot.com