Το πρόβλημα των ναρκωτικών

Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.

 

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Του Καθ. Αθανασίου Αβραμίδου
Καρδιολόγου, Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ὁ "μύθος" τόν ὁποῖο οἱ "σειρῆνες" τῶν ναρκωτικῶν ἔχουν πλέξει γύρω ἀπό αὐτά, ἔχει ἀποκαλυφθεῖ κατά τόν πλέον δραματικό τρόπο. Ὁ "μανδύας τῆς μαγείας" τους ἀπεδείχθη ἀπατηλός. Οἱ "τεχνητοί παράδεισοι τῶν ἀναπληρωματικῶν ἱκανοποιήσεων" ὁδήγησαν σέ μιά "τοξική χαναάν", σέ ἕναν "ἀδηφάγο μινώταυρο", σέ ἕνα παιχνίδι πού τό ὄνομά του εἶναι "θάνατος", παλεύοντας ἀνάμεσα στή "Σκύλλα" καί τήν "Χάρυβδη", μέσα σέ μιά ἀπερίγραπτη δυστυχία "μακρᾶς καί ἐπώδυνης αὐτοκτονίας" μέ καταρράκωση κάθε ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας.

Οἱ διαστάσεις τοῦ προβλήματος, παγκοσμίως, εἶναι τεράστιες καί συνεχῶς διογκούμενες ὥστε νά ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά μείζονα κοινωνικά προβλήματα. Δυστυχῶς, τώρα πλέον καί στή χώρα μας.



Προσπάθειες ἀντιμετωπίσεώς του.

Ὅλες οἱ σχετικές προσπάθειες ἀναφέρονται σέ ἐνέργειες ἐκ τῶν ὑστέρων, ἀφοῦ τό πρόβλημα ἔχει πλέον δημιουργηθεῖ. Ἡ δίωξη ("ἀλλοίμονο ἄν δέν ὑπῆρχε καί αὐτή", ὅπως ὑποστηρίζεται ἀπό πολλούς) οἱ νόμοι ἤ οἱ θεραπευτικές προσπάθειες, ἀκολουθοῦν ..." κατόπιν ἑορτῆς", κατά προσφυῆ λαϊκή ἔκφραση.

- Ἡ "ἀποποινικοποίηση" γιά μείωση τῆς "παραβατικότητας", ἤ πρός "ὁμαλοποίηση" τοῦ προβλήματος, ἀποτελοῦν εἰσαγωγή καί στή χώρα μας ξενόφερτων ἐπινοήσεων πρός κάμψη τῶν ἀντιστάσεων, σωστή "κερκόπορτα" γιά τήν ἀνεξέλεγκτη εἰσβολή καί στή χώρα μας τῶν ἐμπόρων ναρκωτικῶν, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἐάν αὐτό συμβαίνῃ ἠθελημένα, ἀπερίσκεπτα ἤ ἀπό λανθασμένες ἐκτιμήσεις. Εἶναι γνωστό δέ ὄτι, ὅπου ἐφαρμόσθηκε "χαλάρωση" τῶν νόμων, ἐκεῖ ἡ κατάσταση ἐπιδεινώθηκε καί ἀκολούθησαν αὐστηρότεροι νόμοι, π.χ. Ἱσπανία, Ὄρεγκον Η.Π.Α. Καί μάλιστα, «ὅσο αὐξάνεται τό κόστος τῆς παρανομίας τόσο λιγότερες παράνομες πράξεις διαπράττονται».

- Ἡ διάκριση τῶν ναρκωτικῶν σέ "μαλακά" καί "σκληρά" εἶναι παραπλανητική, διότι
ἀφορᾶ στό ἠπιότερο σύνδρομο στερήσεως καί μόνον τό σωματικό. 'Ενῶ τό κύριο πρόβλημα μέ τά ναρκωτικά εἶναι ἡ ψυχική ἐξάρτηση καί ἡ ὑποδούλωση τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀνθρώπου σέ αὐτά. Γιά τοῦτο, ἄλλωστε, ὡς πλέον δόκιμος θεωρεῖται ὁ ὅρος "ἐξαρτησιογόνες οὐσίες", ἀντί γιά "ναρκωτικά". Παράδειγμα ἁπλό αὐτό τῆς κοκαΐνης, πού παρουσιάζει ἐπίσης ἤπιο σωματικό στερητικό σύνδρομο. Μήπως θά ζητήσουν ἄραγε αὔριο μέ τό ἴδιο σκεπτικό τήν ἀποποινικοποίηση καί αὐτῆς ἤ τήν ἀνοχή τῆς χρήσης ; Ἤ μήπως ἀγνοοῦν τό γεγονός ὅτι ὡς καί τό 98 τοῖς ἑκατόν τῶν ἡρωινομανῶν μπῆκαν στό "λοῦκι" τῶν ναρκωτικῶν ἀρχίζοντας μέ τά "μαλακά", χασίς καί μαριχουάνα.

'Ασφαλῶς ἐπίσης πρέπει νά ἀνησυχεῖ τό γεγονός ὅτι ἀπό τό 1998 ἤδη τό Διεθνές Παρατηρητήριο Ναρκωτικῶν ἀνέφερε 8 ἑκατομμύρια (8.000.000) ἐξαρτημένους στήν ἡρωίνη, 13 ἑκατομμύρια (13.000.000) στήν κοκαΐνη καί 140 ἑκατομμύρια (140.000.000) στά "μαλακά" χασίς καί μαριχουάνα μέ μεγαλύτερη μάλιστα διόγκωση τῶν δεικτῶν ἔκτοτε, ἰδίως σ' ὅ,τι ἀφορᾶ τά τελευταῖα. Αὐτά δέ εἶναι, ἀποδεδειγμένως, ἡ "θύρα εἰσόδου" στά "σκληρά".

- Ἡ χορήγηση ναρκωτικῶν σέ ὅσους - ὅπως λένε - τά "ἔχουν ἀνάγκη" ἤ τά "χρειάζονται", ὥστε νά "μειώνεται ἡ βλάβη" ἀπό αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπιλέξει αὐτόν τόν τρόπο ζωῆς- χωρίς νά ἐνδιαφέρονται γιά τήν ἀπεξάρτησή τους- γιά τό πλεῖστο λοιπόν τῶν περιπτώσεων σημαίνει ἐγκατάλειψη σέ μιά περιθωριοποίηση ἤ, σέ τελική ἀνάλυση, στούς ἐμπόρους τῶν ναρκωτικῶν, ἐφ' ὅσον ὁ βαθμός τῆς ἐξάρτησης ἀπό τό ναρκωτικό συνεχῶς θά αὐξάνεται λόγω καί τῆς ἀναπτυσσομένης περαιτέρω ἀντοχῆς στή δράση τῆς οὐσίας, ὡς τή μή ἀναστρέψιμη πορεία πρός τόν θάνατο. Εἶναι κι αὐτό ἕνας τρόπος μέ τόν ὁποῖο ..."καθαρίζει" ὁ τόπος ἀπό αὐτούς, ὅπως ἐπίσης ἐλέχθη. Τό σύστημα αὐτό πάντως ἐφαρμόσθηκε καί ἀπέτυχε: 'Αγγλία 1959, Σουηδία 1965, Δανία 1971 κ.ἄ. ἤ στίς Τοπικές Αὐτοδιοικήσεις : Φραγκφούρτη, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ, Ζυρίχη κ.ἄ.

- Τά "ὑποκατάστατα" εἶναι οὐσίες πρός ἀντικατάσταση ἄλλων πού ἀφαιροῦνται. Γιά τήν μορφίνη καί τήν ἡρωίνη "ὑποκατάστατα" εἶναι ἡ μεθαδόνη καί τά νεότερα της, μεθαδόλη καί πολαμιδόνη. Εἶναι καί αὐτές ἐξαρτησιογόνες ἀλλά μέ μιά ἠπιότερη ἐξάρτηση.

Χρησιμοποιοῦνται "θεραπευτικῶς" γιά τήν ἀπεξάρτηση ἀπό τήν μορφινο - ηρωινομανία ἤ ὡς "θεραπεία συντηρήσεως" γιά ὅσους δέν θέλουν ἤ δέν μποροῦν νά ἀπεξαρτηθοῦν. Ἡ συμβολή τους στήν ἀντιμετώπιση τῆς βαρειᾶς μορφινο - ηρωινομανίας εἶναι πολύτιμη. 'Αλλά μόνον αὐτῆς. Διότι γιά ὅλα τά ἄλλα ναρκωτικά ἤ ἐξαρτησιογόνα δέν ὑπάρχουν ὑποκατάστατά τους.

'Από τά ἀνωτέρω γίνεται ἐμφανές ὅτι τά προτεινόμενα πρός ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος εἶναι εἴτε ἐλλιπῆ, εἴτε ἀτελῆ, εἴτε ἀνεπαρκῆ, εἴτε ἀκόμη καί λανθασμένα. Τότε ὅμως, τί ἀπομένει;


Ἡ πρόληψη

Ὁ ἰατρικός "ἀφορισμός" ... "κάλλιον τό προλαμβάνειν τοῦ θεραπεύειν" στό θέμα τῶν ναρκωτικῶν σημαίνει καί τό νά προλάβεις τόν θάνατο πού καραδοκεῖ μέ κάθε ἑπόμενη δόση. Δέν ἀρκεῖ μόνον ἡ ἐνημέρωση, στήν ὁποία καί μόνον, ἤ κυρίως, περιορίζεται ὁ Ν. 2161, ἄρθρο 8 γιά τήν πρόληψη. Βεβαίως ναί στήν ἐνημέρωση ἡ ὁποία μάλιστα πρέπει νά εἶναι ἡ κατάλληλη, ἀνάλογα μέ τήν κάθε ὁμάδα στήν ὁποία ἀπευθύνεται, μέ τήν ἡλικία καί τό μορφωτικό της ἐπίπεδο, νά εἶναι εἰλικρινής, ἀκριβής, μεθοδική, πλήρης, χωρίς ὑπερβολές, πού δέν θά τρομοκρατεῖ οὔτε θά ὑποβιβάζει τή σημασία τοῦ προβλήματος μέ "ἀθωοποιήσεις", θά ἀπευθύνεται στήν λογική ὥστε νά πείθει, χωρίς νά ἐξάπτει τήν φαντασία ἤ νά διεγείρει τήν περιέργεια γιά μιά "δοκιμή". Ὅσο ὅμως σωστά καί νά γίνεται, ἡ ἐνημέρωση μόνη δέν φθάνει γιά τήν πρόληψη. Διότι πρόληψη σημαίνει καί :

Νά προλάβεις ἤ νά προστατεύσεις κάποιον ἀπό τό νά γίνει εὐάλωτος ἤ νά θελήσει νά γίνει χρήστης. Νά προλάβεις τόν εὐάλωτο ἤ τόν ὑψηλοῦ κινδύνου ἀπό τό νά γίνει χρήστης. Νά ἐμποδίσεις τό "βαποράκι" νά μυήσει καί ἄλλους στά ναρκωτικά. 'Ακόμη νά προλάβεις τόν τοξικομανή ἀπό τό νά γίνει ἐγκληματίας γιά τή δόση του. 'Αλλά νά βοηθήσεις καί τόν ἀποθεραπευθέντα ἤ ἀπεξαρτηθέντα νά ἐπανενταχθεῖ στήν κοινωνία, διότι διαφορετικά αὐτός θά ξανακυλίσει. Γιά νά ἀποδώσει πάντως ἡ πρόληψη χρειάζεται νά ἀντιμετωπίζονται ἀποτελεσματικά οἱ λόγοι καί οἱ παράγοντες, οἱ ὁποῖοι συμβάλλουν στή ροπή ἤ προκαλοῦν τήν ψυχική διάθεση γιά χρήση ναρκωτικῶν.

Τά προγράμματα πρόληψης ἀναθεωροῦνται συχνά, διότι δέν ἀποδίδουν, ἐφ' ὅσον δέν δίδεται ἡ δέουσα σημασία στόν παράγοντα ἄνθρωπος, στή διαμόρφωση τῆς προσωπικότητας ἐκείνης μέ τήν ὀρθή κρίση γιά σωστές ἀποφάσεις, ἱκανῆς γιά ἀνάληψη εὐθυνῶν, μέ τά κατάλληλα ἐφόδια γιά τόν ἀγώνα στή ζωή, στήν ὁποία δέν μᾶς ἔρχονται ὅλα ὅπως τά θέλουμε ἤ ἐπιθυμοῦμε. Καί πρέπει νά μάθουμε καί νά χάνουμε στή ζωή. Χρειάζεται, μέ ἄλλα λόγια, ἡ διαμόρφωση τῆς προσωπικότητας τοῦ νέου ἀνθρώπου μέ ἐφόδια ψυχικά καί πνευματικά τέτοια ὥστε νά ἀντέχει στίς δυσκολίες καί τίς ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς, πού δέν θά ἀπογοητεύεται εὔκολα καί δέν θά ὑπάρχει καιρός γιά νά στήνει "εὐήκοον οὖς" στίς σειρῆνες τῶν ναρκωτικῶν. Προφανής, ἑπομένως, ἐξ αὐτῶν ὁ ρόλος τῆς παιδαγωγικῆς καί τοῦ σχολείου.


Ἡ 'Εκκλησία στήν πρόληψη

Ἡ 'Εκκλησία ὡς τρόπος ζωῆς ἐμπνέει τούς ἀνθρώπους στή διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα τους μέ ἦθος, ἠθικές ἀρχές καί ἀξίες πού δίνουν νόημα στή ζωή τους, μέ ἰδεώδη καί ἰδανικά βάσει τοῦ κοσμοθεωριακοῦ τους προσανατολισμοῦ καί τά "πιστεύω" τους στίς Αἰώνιες 'Αλήθειες, πού διαθέτουν κύρος καί ἀξιοπιστία, χωρίς οὐδέποτε νά ἀπογοητεύουν, διότι "πιστός - ἀξιόπιστος - ὁ Θεός". Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, κι ἄν ἀκόμη καμφθοῦν στή βιοπάλη, κι ἄν γονατίσουν ἤ καί πέσουν στόν ἀγώνα τῆς ζωῆς, ἔχουν τό σθένος νά ξανασηκωθοῦν καί νά παλαίψουν, νά νικήσουν στή ζωή. 'Ακόμη κι ἄν παραστρατήσουν ἔχουν "ὁδόν ἐπιστροφῆς", διότι ἔχουν τό "πᾶ στῶ", τό ποῦ νά σταθοῦν γιά νά ὀρθοποδίσουν, νά ἀγωνισθοῦν καί νά νικήσουν. Διότι "πιστεύουν" καί "πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι". Διότι καί στήν ὁποιαδήποτε δοκιμασία τους γνωρίζουν ὅτι θά ἔχουν καί τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί "σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν" 'Αρκεῖ νά μή χάνουν τήν πίστη τους καί τήν ἐλπίδα στήν βοήθειά Του.

Εἶναι διαπιστωμένο πάντως τό ὅτι "ὅσοι διαπαιδαγωγήθηκαν μέ τά νάματα τῆς θρησκείας μας καί ζοῦν μ' αὐτά ὡς πυξίδα ζωῆς, ἔχουν γερά "ἀντισώματα". Δυναμώνουν τή θέλησή τους ἀσκούμενοι στήν ἐγκράτεια, μαθαίνουν νά λένε "ὄχι" στήν ἱκανοποίηση διαφόρων ὀρέξεων καί ἐπιθυμιῶν, ὥστε ἄνετα εἶναι ἱκανοί νά λένε ἕνα λεβέντικο "ὄχι" καί στά ναρκωτικά.

Τώρα πλέον ἡ 'Εκκλησία, σύμφωνα ἄλλωστε καί μέ τόν Ν. 2161/93, μπορεῖ καί ἱδρύει "Συμβουλευτικούς Σταθμούς" ἀκόμη καί σέ κάθε ἐνορία, ὁπότε μέ τούς "Κύκλους Προνοίας" μπορεῖ νά ἐπεκτείνει τό ἔργο τῆς ἀγάπης της καί στόν τομέα τῶν ναρκωτικῶν ὡς πρός "ἀσθενοῦντες".

Ἤδη μέ τήν φροντίδα καί τήν συνεχῆ μέριμνα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Χριστοδούλου ἔχει δημιουργηθεῖ στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν τό Ἵδρυμα Ψυχοκοινωνικῆς ἀγωγῆς καί στήριξης "ΔΙΑΚΟΝΙΑ" καί στά πλαίσια αὐτοῦ λειτουργοῦν :


1. "ΔΙΑΚΟΝΙΑ"
Ἵδρυμα Ψυχοκοινωνικῆς Ἀγωγῆς καί Στήριξης τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.

Διεύθυνση - Γραμματεία :
Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως 29, 157 72, Ἄνω Ἰλίσια.
Τηλέφωνο : 210 - 7486181
e – mail : diakonia@hol.gr


2. Κέντρο Πρόληψης τοῦ Ἱδρύματος Ψυχοκοινωνικῆς Ἀγωγῆς καί Στήριξης τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν "ΔΙΑΚΟΝΙΑ" :

* Διοργανώνονται σέ Ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν σεμινάρια πρόληψης γιά γονεῖς, κατηχητές, ἐφήβους κ.ἄ.

* Γίνονται διαλέξεις σέ ὅλες τίς Σχολές Γονέων τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, σέ σχολεῖα, συλλόγους Γονέων καί ἄλλους κοινωνικούς φορεῖς.

* Παρέχεται "συμβουλευτική" σέ χρῆστες καί συνεξαρτώμενους (γονεῖς, ἀδέλφια κ.ἄ.).

α. Ὑμηττοῦ 147, 116 33, Παγκράτι.
β. Μακεδονίας 2 - 4, 157 72, Ζωγράφου.
Τηλέφωνο : 210 - 7513580.
e – mail : diakonia@hol.gr

ΠΗΓΗ:www.ecclesia.gr

 http://osiosioannisvasilikou.blogspot.com/2011/09/blog-post_4503.html