Θαυμαστές διηγήσεις

ΤΟ ΦΙΔΙ – Ο ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ - ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ. ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΙΩΑΝΝΗ ΣΑΒΒΑΙΤΗ.

Στον ίδιο τόπο του Μαλωχα έμεινε και ό θειος Ιωάννης ό Σαββαΐτης μαζί με τον ξακουστό Δημήτριο, τον βασιλικό αρχίατρο. Μια μέρα λοιπόν βλέπουν πάνω στην άμμο του χειμάρρου ίχνη απ' το σύρσιμο μεγάλου φιδιού. Και λέγει ό αββάς Δημήτριος στον σεβαστό αββά Ιωάννη «Ας φύγουμε από εδώ μη τυχόν και-μας βλάψει το μεγάλο θηρίο». Λέγει προς αυτόν ό αββάς Ιωάννης• «Καλύτερα να προσευχηθούμε».
Κι όταν στάθηκαν και προσευχόταν και το θηρίο ήταν κάπου δύο στάδια μακριά τους, να και το βλέπουν να υψώνεται μετέωρο ως τα σύννεφα κι απ' εκεί να πέφτει με κρότο στη γη και να διασκορπίζεται σε χίλια κομμάτια.

Μου διηγήθηκε ό αββάς Ιωάννης ό Ρωμαίος, πού ήταν μαθητής του θαυμάσιου Ιωάννη του Σαββαΐτη, τα έξης «Ενώ καθόμασταν στα Άρσελάου, να μια μέρα έρχεται μια μεγάλη σκαντζοχοιρίνα και φέρνει το μικρό παιδί της, πού ήταν τυφλό, κρατώντας το στο στόμα της και το έβαλε στα πόδια του γέροντα. Όταν λοιπόν το είδε ό όσιος ότι ήταν τυφλό, έφτυσε κάτω και έκανε λάσπη και έχρισε τα μάτια του κι αμέσως ανέβλεψε. Τότε αφού πλησίασε ή μητέρα του, φίλησε τα πόδια του γέροντα και πήρε το παιδί της πού περπατούσε κι έφυγε χαρούμενη. Την άλλη μέρα φέρνει στον γέροντα ή μητέρα ένα μεγάλο λάχανο, πού το κρατούσε με το στόμα και το έσερνε με πολύ κόπο. Τότε χαμογέλασε ό όσιος και της λέγει-  Από που το έφερες αυτό; Σίγουρα το έκλεψες από τούς κήπους των πατέρων. Εγώ δεν τρώγω κλεμμένα πράγματα. Φύγε λοιπόν και βάλε το πάλι απ' εκεί πού το έκλεψες. Και σαν να ντράπηκε το ζώο, πήρε το λάχανο και το πήγε πίσω στον κήπο απ' όπου το είχε αφαιρέσει».

Άλλοτε πάλι, όταν έγινε μεγάλη ξηρασία στην έρημο, μαζεύτηκε ένα μεγάλο κοπάδι κατσικιών και γύριζαν όλα τα μέρη στα Άρσελάου ζητώντας να πιουν νερό και δεν εύρισκαν, γιατί ήταν μήνας Αύγουστος. Όταν λοιπόν επρόκειτο όλη αυτή ή αγέλη να εξολοθρευθεί από τη δίψα, ανέβηκαν σε μια βουνοκορφή πιο ψηλή από όλα τα βουνά της έρημου. Κι αφού όλα εκείνα τα ζώα κοίταξαν στον ουρανό, έβαλαν μαζί δυνατές φωνές σαν να φώναζαν προς τον Θεό, τον δημιουργό και Κύριο της δόξας. Και δεν έφυγαν απ' αυτόν τον τόπο, αλλά, λέγουν ότι έπεσε κοντά τους βροχή, μόνο στον τόπο εκείνο πού βρισκόταν και έτσι ήπιαν, σύμφωνα με τον λόγο του προφήτη, πού λέγει για τον Θεό ότι δίνει στα κτήνη την τροφή τους και στους νεοσσούς των κοράκων, πού τον παρακαλούν.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι .Μ. ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΌΡΟΥΣ ΣΙΝΑ.

http://apantaortodoxias.blogspot.com/2012/01/blog-post_9258.html