ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ”
Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος
«ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ»
Λογισμοί εἶναι πύρινα βέλη τά ὁποῖα ἐκτοξεύει ὁ διάβολος εἰς τήν διάνοια.
Λογισμοί εἶναι σκέψεις τίς ὁποῖες ὑποβάλλει ὁ διάβολος.
Αὐτοί οἱ λογισμοί μπορεῖ νά εἶναι σκέψεις μίσους, κακίας, μνησικακίας, ταραχής, ἐμπαθείας, ἐκδικητικότητος, ἀπεχθείας διά πρόσωπα, μνῆμες λυπηρῶν γεγονότων, καχυποψίας, ἐρωτισμοῦ, κοιλιοδουλείας, εὐδαιμονισμοῦ, μεγαλομανίας, φιλοδοξίας, ὑπερηφανείας, ἀπελπισίας, ἀλαζονείας, φιλαυτίας, ἀσεβείας, ὕβρεως, λιποψυχίας, βλασφημίας, περιφρονήσεως τοῦ πλησίον, καί ἄλλοι, ὅσες ἡ πονηρία καί ἡ κακότης τῶν πονηρῶν πνευμάτων μπορεῖ νά ἐφεύρη. Στούς λογισμούς διακρίνομε τήν κακότητα τῶν δαιμόνων. Ὅτι οἱ δαίμονες εἶναι παγκάκιστοι. Μισοῦν τόν ἄνθρωπον. Τόσον ὅσο ἀνθρώπινη διάνοια δέν δύναται νά συλλάβη.
Ἀποβλέπει νά, μᾶς φέρη εἰς τό μηδέν, τήν ἀνυπαρξία, νά μᾶς καταστρέψη ὁλοσχερῶς νά μᾶς κάμη στάχτη καί σκόνη. Δέν ἔχει ὅρια καί μέτρον τό μῖσος τῶν δαιμόνων. Δέν παύει ποτέ, δέν μειώνεται, δέν ἀργεῖ. Δέν λέει. Πολύ τόν ταλαιπώρησα, τώρα ἄς τόν ἀφήσω λίγο νά ξεκουραστῆ. Ἔ παραέγινε. Εἶναι τόσο τό μῖσος του, ὥτε ἐάν ἠδύνατο θά ἔκαμε στάχτη καί σκόνη ὅλη τή δημιουργία τοῦ Θεοῦ. Οἱ λογισμοί σάν βέλη πύρινα διαπερνοῦν τήν διάνοια. Τήν κάμουν νά καίεται. Νά πονάει. Ἕνα δυνατό σούβλισμα πύρινο, καί ἁλγῶδες διαπερνᾶ τόν νοῦν καί τήν καρδιά. Ὁ νοῦς ταράσεται, καί οἱ φρένες καί τό λογικό κινδυνεύουν νά διασαλευθοῦν, νά γίνη ὁ ἄνθρωπος φρενοβλαβής, ψυχοπαθής, παρανοϊκός.
Πόσες φορές δέν τό ἐπιτυγχάνει αὐτό, αὐτό τό ἀκάθαρτο πνεῦμα! Οἱ λογισμοί εἶναι ἐπίμονοι, συνεχεῖς, ἔχουν ἔντασι, καί φαίνονται ὅτι θά σπάση ἡ καρδιά καί ὁ νοῦς.
Ἕνας πόνος πού δέν μοιάζει μέ κανένα πόνο διαπερνᾶ τόν χριστιανό. Ἐνῶ δέν ὑστερεῖται τροφῆς, στέγης, ὑγείας, εἶναι δυστυχής ἀπό τούς λογισμούς. Νομίζει ὅτι γέρασε ὅπου νἆναι σπάει ἡ καρδιά του, τρελλαίνεται! Ἡ ἄμυνα εἰς τούς λογισμούς εἶναι τό πιό δύσκολο ἔργο τοῦ ἀγωνιστῆ. Ὁ βαρύτερος σταυρός.
Πολλάκις οἱ λογισμοί εἶναι ἐπίμονοι, ἀνυποχώρητοι. Τί θά κάμωμε τότε;
Πρῶτον μήν χάνεις τό κουράγιο σου, τό θάρρος σου, περίμενε τους. Εἶναι ἡ ἐπίσκεψις τοῦ διαβόλου. Ὁ στρατιώτης πού πολεμάει, εἶναι δυνατόν νά μήν δεχθῆ ἐπιθέσεις τοῦ ἐχθροῦ; Εἴτε τό πρωί, εἴτε τά μεσάνυχτα, εἴτε ὅταν κοιμᾶσαι, εἴτε ὅταν εἶσαι ξύπνιος, εἴτε ὅταν εἶσαι μόνος, εἴτε ὅταν εἶσαι μέ ἄλλους, ὁ διάβολος θά σοῦ φέρη λογισμούς. Ἔσο ἔτοιμος νά τούς ὑποδεχθῆς, ψύχραιμα, μέ κουράγιο.
Διώχνε τους ὅσον δύνασαι!
Πρόσεξε νά κρατᾶς λευκό, καθαρρό τό μυαλό σου! Πόσο δύσκολο αὐτό!...
Πόσο ἐπίπονο!
Πόσο κουράζει! Πρέπει νά καταβάλης πολύ δύναμι. Νά ἐπιστρατεύσης ὅλες σου τίς δυνάμεις! Τό μεγαλύτερο κατόρθωμα τοῦ ἀγωνιστή νά καρατάη καθαρό εἰρηνικό τό μυαλό του!
Ἔχε περισυλλογή. Περισυνέλεγε τίς σκέψεις σου. Μήν τίς ἀφίνεις νά πηγαίνουν ἐδῶ καί ἐκεί. Ἔχε τις συγκεντρωμένες σ᾿ἕνα σημείο. Εἰς τόν Κύριο. Νά σκέπτεσαι πάντοτε τόν Κύριο. Νά φέρνης τήν εἰκόνα του στό μυαλό σου. Νά τόν προσκυνᾶς, νά τοῦ ὁμιλεῖς, νά τοῦ λές τά παθήματά σου, νά ἐπικαλῆσαι τό ἔλεος, καί τήν δύναμί του, νά διώξη τούς λογισμούς.
Κάμε σύντομες προσευχές αὐτοσχέδιες. Λέγε Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ, διώξε τούς λογισμούς, πού ταράσουν τήν διάνοιά μου. Δός εἰρήνη εἰς τήν διάνοια. Ἐνίσχυσε τίς φρένες μου. Δυνάμωσε τό λογικό μου. Μήν ἐπιτρέψης νά διαταραχθοῦν οἱ φρένες ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ ἐχθροῦ. Ἀποτείχισε τις. Ἀπομάκρυνέ τις. Ἄς ἔλθη ἡ χάρις τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος εἰς τήν διάνοια μου ὥστε νά ἔχω εἰρήνη καί γαλήνη λογισμῶν. Ἡ δύναμη σου καί ἡ χάρη σου ὦ τίμιε καί ζωοποιέ Σταυρέ ἄς διώξουν τούς δαίμονες, καί ἄς διαφυλλάξουν εἰρηνικό τόν νοῦ, καί τήν καρδιά. Ὑπεραγία Θεοτόκε, ταχυνή βοήθεια πάντων τῶν χριστιανῶν πρόφθασαι, σπεῦσε ταχέως, καί μέ τήν δύναμι σου ἀπομάκρυνε τούς σκοτεινούς δαίμονες πού ταράσουν τήν ψυχή μου καί ἀπειλοῦν τό ἡγεμονινικό τοῦ νοός μου. Σκέπασέ με ὑπό τήν σκέπη σου. Ἡ Ἁγία σου Ζώνη ἄς καλύψη τήν διάνοιά, τήν ψυχή, τό σώμα, ὥστε νά εὑρίσκομαι ἐν ἀσφαλείᾳ. Σύ ὡς σπλαγχνική Μητέρα ἐλθέ καί φύλλατέ με ἀπό τόν πονηρό. Τό ἔλεος σου, ἡ χάρις σου, ἡ εὐσπλαγχνία σου, ἡ μητρική σου ἀντίληψι ἄς μέ συνοδεύουν ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου. Ἅγιε μου Ἄγγελε ἐλθέ καί μέ τό πύρινο ξῖφος σου δίωξε τούς δαίμονας. Εἶπε τους. Τί ζητᾶτε σεῖς ὦ πνεύματα σκότους εἰς τόν δοῦλον τοῦ Θεοῦ;Ἰδοῦ ὅτι ἔχει τά ἔχη δώσει, παραχωρήσει εἰς τόν Θεόν. Τό σῶμα του, τήν ψυχή του. Τί δικαιώματα ἔχετε σεῖς εἰς τόν δοῦλον τοῦ Θεοῦ; Φύγετε, σκορπισθεῖτε, ἀναχωρήσετε. Ἀφήκατε εἰρηνικό τό τέκνο τοῦ Θεοῦ! Πορευθεῖτε εἰς τά ὄρη, τούς ἐρήμους τόπους, ὅπου ἄνθρωπος δέν κατοικεῖ, μόνον τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ ἐπισκοπεῖ, καί ἀφήκατε ἀνενόχλητον ὦ μιαρά καί δύσμορφα πνεύματα, τόν δοῦλον τοῦ Θεοῦ.
Ἐναντίον τῶν λογισμῶν εἶναι πολύ ἀποτελεσματική καί ἡ εὐχή.
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν ἡμᾶς»,
καί ἡ προσευχή τῆς Θεοτόκου.
«Θεοτόκε παρθένε χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σου. Εὐλογημένη σύ ἔν γυναιξί, καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου ὅτι σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
Αὐτήν τήν προσευχή νά τήν λές 150 φορές τήν ἡμέρα, καί θά ἔχης ὅσο ζεῖς προστάτιδα τήν Ὑπεραγία Θεοτόκον, καί ὅταν ἀποθάνης, θά τήν ἔχης συνήγορον καί πρέσβυρά σου κατά τήν φρικτή ὥρα τῆς δίκης σου, ὅπου θά τρέμης ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὡς φύλλον φθινοπωρινόν, ὑπό ἀνέμου σαλευόμενον, καί γεμᾶτος ἀπορία καί φόβο θά περιφέρης τά βλέμματά σου ἐνθεν καί ἔνθεν, ἀναζητώντας βοήθεια, πῶς νά ἀθωωθῆς, καί νά μήν πορευθῆς εἰς τό πῦρ τό ἐξώτερον, τό ὁποῖον τόσον καίει ὅσον διάνοια ἀνθρώπου δέν δύναται νά ἐννοήση, διότι αὐτό τό πῦρ ἔχει προετοιμασθεῖ διά τόν παγκάκιστον διάβολον, ὁ ὁποῖος ἐπανεστάτησε ἐνεντίον τοῦ Θεοῦ, καί ἔμεινεν ἀμετανόητος. Πρόσεχε μήν πορευθῆς εἰς τόπον πού δέν εἶναι γιά σένα προορισμένος, καί ἑτοιμασμένος.
Οἱ προσευχές εἰς τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, διώκουν τούς λογισμούς, εἰρηνεύουν τήν καρδιά, καί γαληνεύουν τήν διάνοια.
Γνώριζε ὅτι ἡ σκληρότερη μάχη πού ἔχη νά δώση ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἡ μάχη κατά τῶν λογησμῶν.
Ὅσοι τήν ἔχασαν, ἐχασαν τά λογικά τους, ἔγιναν ψυχασθενεῖς καί κατεστράφησαν.
Ὅσοι τήν κέρδισαν ἀπέκτησαν διαρκῆ εἰρήνη, μακαριότητα, καί ἐπροχώρησαν εἰς τήν κατάκτηση τῆς ἀπαθείας, τῆς πνευματικῆς δηλαδή τελειότητος.
Συνεχίζεται.....
Τέλος καί τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνω ν
ἀφθάρτῳ ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ
τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Λάρισσα 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου