ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΝΩ:
Η Αγία Φοίβη εις Κεχριές της Κορίνθου, η διακόνισσα του Αποστόλου
Παύλου και προστάτης των νοσοκόμων που γιορτάζει στις 3 Σεπτεμβρίου.
Δεῖτε ἐδῶ:θ' μέρος
Α. ΣΧΕΣΕΙΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
Λίγα πράγματα για τον προγεννετικό έλεγχο. Ο προγεννετικός έλεγχος όταν αποσκοπεί όχι στην θεραπεία του κυοφορούμενου παιδιού άλλα στην διακοπή τηςκύησης (δηλαδή δολοφονία του εμβρύου) στις περιπτώσεις κάποιων παθήσεων (π.χ. μεσογειακής αναιμίας, συνδρόμου down κ.α.) είναι τουλάχιστον από χριστιανικής σκοπιάς, τελείως απαράδεκτος. Αποτελεί ασφαλέστατα σύγχρονη έκδοση του απάνθρωπου Καιάδα των αρχαίων Σπαρτιατών, οι οποίοι δολοφονούσαν τα παιδιά που ερχόντουσαν στο φως με κάποια σωματική πάθηση. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του μακαριωτάτου αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ.Χρυσοστόμου στο διεθνές συνέδριο θαλασσαιμίας, που έγινε στην Λευκωσία τον Μάρτιο του 2001.
« Να μας επιτραπεί να πούμε ότι ως εκκλησία διαφωνούμε πλήρως με τους ιατρούς, οι οποίοι, αντί να αποθαρρύνουν όσους έχουν το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας, τους συμβουλεύουν να προχωρήσουν σε γάμο, με την σκέψη ότι,αν αργότερα με προγεννετική εξέταση διαπιστωθεί αναιμία στο κυοφορούμενο τέκνο, να διακόπτεται η κυοφορία. Η διακοπή όμως της κυοφορίας, τουτέστιν η έκτρωση, καταδικάζεται έντονα από την Εκκλησία ως ισοδυναμούσα με δολοφονία ανθρώπινης ύπαρξης. Αποτελεί επαναφορά των νόμων του αρχαίου Σπαρτιάτη νομοθέτη Λυκούργου, σύμφωνα με τους οποίους τα ασθενικά παιδιά ρίχνονταν από τον Ταύγετο και θανατώνονταν….»32
«
Η κρίση μας για την ποιότητα της ζωής ενός άλλου ατόμου είναι
υποκειμενική και αυθαίρετη. Είναι όμως εγκληματικό να συμβουλεύουμε την
θανάτωση ενός ατόμου, με βάση την υποκειμενική μας κρίση για την
ποιότητα της ζωής του. Αναφερόμενοςστην
κοινωνία μας η οποία με την διαφαινόμενη τάση της κοινωνικής
ευθανασίας, επιθυμεί την απαλλαγή της από ορισμένες ομάδες ανθρώπων, που
κατά την γνώμη της αποτελούν βάρος για τους ίδιους, τις οικογένειες
τους και την κοινωνία, η οποία δαπανά χρήματα για την συντήρηση τους.
Σήμερα έχουν μπει στο στόχαστρο τα έμβρυα με χρωμοσωμικές ανωμαλίες,
γεννετικά νοσήματα και αναπηρίες. Αύριο θα μπουν στο στόχαστρο τα
ηλικιωμένα και μοναχικά άτομα, τα άτομα με χρόνιες ανίατες ασθένειες, τα
ανάπηρα παιδιά και άλλα ευάλωτα άτομα αφού ακούγονται φωνές που
ισχυρίζονται ότι για τα παραπάνω άτομα η θανάτωση με ευθανασία πρέπει να
είναι όχι μόνο δυνατότητα αλλά και υποχρέωση! Δυστυχώς, στην εποχή μας η
ανθρώπινη ζωή χρειάζεται υπεράσπιση.33» (Εμμ.Παναγόπουλος, ΑΜ. ΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΕΙ/ΚΗΣ, Δ/ΝΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΕΣΥ) Ξαναγυρίσαμε στην εποχή του Χίτλερ!
ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ ( ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ)
Η
ηρωίδα Stacie Cimm, Αμερικανίδα από την Οκλαχόμα ως τα 41 της χρόνια
νομιζόταν στείρα και τότε συνέλαβε φυσιολογικά έμβρυο-θήλυ, ενώ η ίδια
προσβλήθηκε από καρκίνο που απαιτούσε χημειοθεραπεία. Αλλά δεν την
δέχτηκε, γιατί θα φονευόταν το έμβρυο, πρωτιμώντας την ζωή ΕΚΕΙΝΟΥ, που
το πήραν με καισαρική 5μηνο.ΕΚΕΙΝΗ υπέκυψε στη θανατηφόρα ασθένειά της,
ως «Μάρτυρας» της Μητρότητας, 23 ημέρες μετά τον τοκετό. ¨Έτσι χάρηκε το
μωράκι της μόνο μια φορά στην Εντατική. Το υγιέστατο πλέον κοριτσάκι
της το πήρε και το ανατρέφει ο αδελφός της μαζί με τα 4 δικά του παιδιά.34
Να μιλά στον ασθενή για τον Θεό και να τον βοηθά (να τον ενισχύει) στην σχέση του με τον Θεό με διάκριση και προσευχή. Ασφαλώς
δεν μιλάμε σε όλους το ίδιο απλά προσευχόμαστε να μας φωτίσει ο Θεός
πώς να συμπεριφερθούμε στον κάθε ασθενή. Ο Άγιος Λουκάς , ο ιατρός
προσευχόταν πάντοτε. «Στο
χειρουργείο είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας μπροστά στην οποία
προσευχόταν για λίγα λεπτά πριν από κάθε επέμβαση. Έπειτα, μ' ένα
βαμβάκι ποτισμένο στο ιώδιο, έκανε το σημείο του σταυρού στο σώμα του
ασθενούς, εκεί που θα γινόταν η τομή. Μόνο μετά από αυτά έλεγε με
επισημότητα «το νυστέρι». Οι άθεοι συνάδελφοί του γρήγορα τον συνήθιζαν και δεν έδιναν σημασία, ενώ οι θρησκευόμενοι τα έβρισκαν αυτά πολύ φυσικά.»35Ο
άρρωστος αδελφός μας περνάει μια δοκιμασία μεγάλη ή μικρή και έχει
ανάγκη να αντλήσει δύναμη που θα του δώσει ελπίδα, υπομονή και
καρτερικότητα. Είναι λοιπόν πολύ ωφέλιμο να στρέψουμε την σκέψη του προς
τον Θεό που είναι η πηγή του κάθε αγαθού, από τον Οποίο θα αντλήσει
δύναμη. Αυτό δεν αποτελεί προσηλυτισμό όπως λανθασμένα υποστηρίζουν
πολλοί. Είμαστε ορθόδοξοι Χριστιανοί και ο χριστός μας άφησε όλους μας
ως αποστολή να διαδώσουμε το ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη. Η επιταγή «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19) είναι
υποχρέωση που η θρησκεία μας επιβάλλει στους πιστούς της. Επιπλέον κατά
τη ερμηνεία του άρθρου 13 παρ.2 εδ.3 που απαγορεύει τον προσηλυτισμό με
την παρακάτω έννοια .ΑΝ 1363/1938 «Περί κατοχυρώσεως διατάξεων των
άρθρων 1 και 2 του εν ισχύι Συντάγματος», άρθρα 4 και 5. Κατά το επόμενο
έτος τα άρθρα αυτά αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 2 του ομότιτλου ΑΝ
1672/1939, το οποίο ορίζει στην παρ. 2 τα ακόλουθα: «Προσηλυτισμός
ιδία είναι η δια πάσης φύσεως παροχών ή δι’ υποσχέσεως τοιούτων ή άλλης
ηθικής ή υλικής περιθάλψεως δια μέσων απατηλών δια καταχρήσεως της
απειρίας ή εμπιστοσύνης ή δι’ εκμεταλλεύσεως της ανάγκης, της
πνευματικής αδυναμίας ή κουφότητος άμεσος ή έμμεσος προσπάθεια προς
διείσδυσιν εις την θρησκευτικήν συνείδησιν ετεροδόξων επί σκοπώ
μεταβολής του περιεχομένου αυτής».
Σημείωση: Η λέξη «ιδία» σημαίνει ότι η απαρίθμηση των αθέμιτων μέσων
(τρόπων) του προσηλυτισμού είναι ενδεικτική στο Νόμο και όχι
περιοριστική (τούτο σημαίνει ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι που
εντάσσονται στην εν λόγω παραβατική συμπεριφορά). Και αυτό καθορίζεται
κάθε φορά από την Διοίκηση και τα Δικαστήρια.36( Κείμενο Αντιαιρετικής Ομάδας)Με
λίγα λόγια αν ο νοσηλευτής προσφέρει τις υπηρεσίες του χωρίς να
αποσκοπεί σε κάποιο αντάλλαγμα και συγκεκριμένα χωρίς να αποσκοπεί στην
υποχρεωτική αποδοχή του Λόγου του Θεού τότε δεν μπορεί να κατηγορηθεί
για προσηλυτισμό. Ακόμη και αν δεν δεχτεί ο ασθενής τα λόγια του (γιατί
καθένας έχει ελεύθερη βούληση) να του συμπεριφέρεται με την ίδια αγάπη.
Το πιο βασικό είναι όπως τονίσαμε να υπακούμε πρώτα στον νόμο και τις εντολές του Θεού και έπειτα στον ανθρώπινό νόμο εφόσον βέβαια δεν έρχεται σε αντίθεση με τον Θείο.
Επειδή όμως υπάρχουν κάποιοι πιο αδύναμοι στην πίστη και φοβούνται
μήπως και δεν τηρήσουν τον ανθρώπινο νόμο επικουρικώς και από
συγκατάβαση σε αυτή την ανθρώπινη αδυναμία αναφέρουμε ότι επιπλέον
προϋπόθεση του προσηλυτισμού είναι το να είναι ο άλλος και ετερόδοξος (
πέρα από την διάθεση ανταλλαγής της νοσηλευτικής παροχής με την αποδοχή
της πίστης). Εδώ φαίνεται πόσο λάθος κάνουν όσοι χαρακτηρίζουν ως
προσηλυτισμό την κατήχηση των ομόδοξων μας χριστιανών και τρέμουν να
τους πούνε μια κουβέντα για τον Θεό. Ιδιαίτερα θα πρέπει να προσέξουμε
τους ασθενείς που κινδυνεύουν να πεθάνουν. Συχνά,
οι νοσηλευτές διαπιστώνουν τις πνευματικές ανησυχίες και τα
ενδιαφέροντα του ασθενούς που πεθαίνει. Η ανάγκη να είναι κάποιος
πνευματικά προετοιμασμένος για το θάνατο, είναι εξαιρετικής σημασίας, αν
και συχνά δεν εκφράζεται λεκτικά.37Είναι
λοιπόν πολύ καλό να φέρουμε εφόσον το θέλει και ο ασθενής έναν ιερέα ή
τον ιερέα του νοσοκομείου να τον στηρίξει, να τον εξομολογήσει ή να τον
κοινωνήσει.
Άλλωστε όπως αναφέρθηκε παραπάνω ο
νοσηλευτής έχει χρέος να φροντίζει για την υγεία του όλου ανθρώπου
δηλαδή όχι μόνο του σώματός αλλά και της ψυχής και της πνευματικής
κατάστασης.
32
Από το ΕΙΔΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ « ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ»,
«ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΕΝΝΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΝΑΙ ή ΟΧΙ», ΤΕΥΧΟΣ
90 ΤΟΥ 2001, ΣΕΛ.24-25.
33.ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ « Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ», ΤΕΥΧΟΣ 453 ΤΟΥ 2007, ΣΕΛ.349-350.
34. Από το Περιοδικό «ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», ΤΕΥΧΟΣ 132 του 2011, οπισθόφυλλο.
35.«ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΛΟΥΚΑΣ», Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Αντωνόπουλου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ, ΣΕΛ.83.
36.ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:.i-m-patron.gr/.../thriskeytiki_eleuthe..., Κείμενο Αντιαιρετικής Ομάδας.
37. ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ: ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ 2009, 48(1): 19–29,ΕΙΔΙΚΟ ΑΡΘΡΟ:«Νοσηλευτική Φροντίδα Ασθενούς στο Τελικό Στάδιο της Ζωής του Πρωτόκολλο Μεταθανάτιας Φροντίδας»,ΔήμητραςΠαϊκοπούλου, Μαρίας Γέραλη.
συνεχίζεται...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣΙΑ Η΄ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΜΩΒ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Πηγή:Τό λάβαμε μέσω ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου